Ο Μπελογιάννης πέρασε στο Πάνθεο των Ηρώων του λαού μας. Του Κόμματός μας, του ηρωικού ΚΚΕ. Της ανθρωπότητας.
Υπηρέτησα ως σύνδεσμός του στο Βίτσι στο Επιτελείο της 10ης Μεραρχίας του ΔΣΕ από 20 Φλεβάρη του 1949 έως 20 Ιούνη του 1949. Ο Μπελογιάννης ήταν Επίτροπος αυτής της Μεραρχίας. Ήταν αληθινός Άνθρωπος, Επαναστάτης Κομμουνιστής. Αφοσιωμένος ολόψυχα στο στο λαό και στο Κόμμα μας. Στοχαστικό και πολυέγνοιαστο το πρόσωπό του. Συχνά, όμως άνθιζε σ' αυτό ένα μειλίχιο χαμόγελο γεμάτο ανθρωπιά και καλοσύνη.
Πάνω απ' όλα σε μας τους μαχητές εκτιμούσε την ολοπρόθυμη, τίμια και ευσυνείδητη συμβολή στον αγώνα. Πολύ απαιτητικός από τον εαυτό του και μετά από τους άλλους. Νιώθαμε σεβασμό απέναντί του. Αλλά και σιγουριά. Και περηφάνια για τον Επίτροπό μας. Οι αχαΐρευτοι ένοιωθαν και δέος. Πάνω στο τραπέζι στο αμπρί του είχε την Ιστορία του Μπολσεβίκικου Κόμματος, γραμμένη από τον Ι. Β. Στάλιν και τη βιογραφία του Β. Ι. Λένιν. Επίσης μια έγχρωμη φωτογραφία του Ι. Β. Στάλιν μπροστά στη βιβλιοθήκη, όπου φορούσε ελαφρές μπότες.
Η λεβέντικη ζωή του Νίκου Μπελογιάννη θερίστηκε από τα βόλια μοναρχοφασιστικού εκτελεστικού αποσπάσματος στις 30 Μάρτη 1952 κατ' εντολή των Αμερικάνων δολοφόνων.
Αν ο Μπελογιάννης είχε κάνει μια παρόμοια κατάπτυστη Δήλωση υποταγής στην αντίδραση σαν και αυτή, που έκανε ο Χαρίλαος Φλωράκης στον Άρειο Πάγο στις "2 Οκτωβρίου 1974" σιγουρότατα δεν θα θερίζονταν απ' τα βόλια του ταξικού εχθρού.
Δημήτρης ΠΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου