Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Αλληλεγγύη με το λαό της Ελλάδας



Αλληλεγγύη με το λαό της Ελλάδας
Δε θα πληρώσουμε ούτε την κρίση ούτε το χρέος

Solidarité avec le peuple de Grèce
Nous ne paierons pas ni la crise ni les dettes


solidarity with the people of Greece
we wont pay neither the crisis nor the debt


Η φωτογραφία είναι από διαδήλωση αλληλεγγύης στο λαό της Ελλάδας, στο Παρίσι, χθες 28 Απριλίου, κοντά στην ένωση Γαλλικών Τραπεζών.

Στη φωτογραφία διακρίνονται σημαίες του "Αριστερού Κόμματος" και το Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών Γαλλίας.

Η επόμενη διαδήλωση είναι η Πρωτομαγιά και η 5η Μάη, ημέρα γενικής απεργίας στην Ελλάδα.
Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΟΝΕ-ΕΕ-ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Η  θηλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου  στραγγαλίζει  τη χώρα με ολοκληρωτική λεηλασία του εθνικού  πλούτου

Μόνο  με ΕΝΟΤΗΤΑ-ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων οι εργαζόμενοι μπορούν  να αποκρούσουν

τις σφοδρότατες επιθέσεις  ΕΕ-ΔΝΤ- κεφαλαίου - κυβέρνησης

Η διάσπαση της ΕΝΟΤΗΤΑΣ των απεργιακών κινητοποιήσεων υπηρετεί αποκλειστικά την προώθηση και  εφαρμογή των εξοντωτικών μέτρων της κυβέρνησης του  ΠΑΣΟΚ

Την τελευταία  δεκαετία «πέρασαν» όλες οι επιθέσεις του κεφαλαίου  σε βάρος της εργατικής τάξης –  πλην μιας: εκείνη που αφορούσε στο Ασφαλιστικό (νομοσχέδιο Γιαννίτση) επί Σημίτη – και μαζί μ’ αυτές και τα τελευταία εξοντωτικά μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Την πρώτη, την κύρια και αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτό φέρουν οι ρεφορμιστές των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΠΑΣΚΕ-ΠΑΜΕ-ΑΥΤ.ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ που με την ρεφορμιστική γραμμή της ταξικής συνεργασίας υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου (η δράση των φασιστοειδών της ΔΑΚΕ δεν χρειάζεται σχολιασμό, γιατί υπερασπίζουν έτσι κι αλλιώς ανοιχτά το κεφάλαιο), που δε θέλησαν ούτε επιδίωξαν να πετύχουν ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων ενάντια στα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα. Χωρίς ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων είναι προφανές ότι είναι εντελώς αδύνατη η απόκρουση των επιθέσεων του κεφαλαίου. Χωρίς ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων, μέσα απ΄τη διαιώνιση της μιζέριας, δεν μπορεί να δοθεί ώθηση για να «επιστρέψουν» οι εργαζόμενοι στα συνδικάτα, για να δημιουργηθούν πρωτοβάθμια επιχειρησιακά σωματεία παντού. Μόνο η ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ μπορεί να ασκήσει υπολογίσιμη πίεση σε όποιες κυβερνήσεις για την απόσυρση των οποιωνδήποτε αντιλαϊκών μέτρων.

Όμως  η ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ προϋποθέτει ΕΝΟΤΗΤΑ  των απεργιακών κινητοποιήσεων. Η  ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ δεν μπορεί να επιτευχθεί διαφορετικά παρά μόνο με ΕΝΟΤΗΤΑ, ζήτημα με το οποίο συνδέεται άμεσα ο απεργοσπαστικός ρόλος των ρεφορμιστών ηγετών του ΠΑΜΕ.

Οι απεργοσπάστες  ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ –  μέσω της μόνιμης διάσπασης των απεργιακών κινητοποιήσεων – βοήθησαν στο παρελθόν την κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κ.Καραμανλή να προωθήσει και εφαρμόσει όλα τα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα, σήμερα, συνεχίζοντας την ίδια διασπαστική τακτική των απεργιακών κινητοποιήσεων, βρίσκονται στην υπηρεσία της κυβέρνησης του μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ και τη διευκολύνουν-βοηθούν να περάσει τα τωρινά εξοντωτικά μέτρα. Γιατί δεν μπορεί να μην καταλαβαίνουν οι ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ, ότι με την απεργοσπαστική τακτική τους διασπούν άμεσα την ΕΝΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων, ματαιώνουν τη ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ τους και καθιστούν έτσι τις απεργιακές κινητοποιήσεις εκ των προτέρων ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ.

Και τα νέα αναμενόμενα ακόμα πιο  σκληρά και εξοντωτικότερα μέτρα  δεν μπορούν να αποκρουστούν απ’  τους εργαζόμενους αν δεν υπάρξει  ΕΝΟΤΗΤΑ-ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ που μόνο αυτές μπορούν να καταστήσουν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ τις απεργιακές κινητοποιήσεις δηλ. ικανές να ματαιώσουν-αποκρούσουν τις επιθέσεις του κεφαλαίου. Αυτό δείχνει η περίπτωση της μεγάλης απεργιακής κινητοποίησης των ρεφορμιστών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που ήταν η μόνη ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ (υποχρέωσε την κυβέρνηση Σημίτη να αποσύρει το προσχέδιο νόμου για το Ασφαλιστικό)  – ακριβώς επειδή χαρακτηρίζονταν από ΕΝΟΤΗΤΑ-ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ (το ΠΑΜΕ δεν τόλμησε τότε να τη διασπάσει), αλλά και η πείρα των μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων, που και αυτές χαρακτηρίζονταν από ΕΝΟΤΗΤΑ-ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ, των ρεφορμιστικών συνδικάτων στη Γαλλία όπως και σε άλλες χώρες (επαναστατικά συνδικάτα δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή σε καμία χώρα, υπάρχουν μόνο ελάχιστοι επαναστάτες συνδικαλιστές), ενώ επιπλέον στη Λατινική Αμερική έστειλαν και κάποιες «κυβερνήσεις στο σπίτι τους» με πιο γνωστή περίπτωση της Αργεντινής που εκδίωξαν διαδοχικά 4 κυβερνήσεις.  

Για την κρίση και τη χρεοκοπία:

- να πληρώσουν οι  καπιταλιστές βιομήχανοι-τραπεζίτες  απ’ τα μυθώδη  κέρδη τους αλλά και όλοι οι  φοροφυγάδες,

- να αυξηθεί η  φορολογία των  επιχειρήσεων από  20-25% στο 35-40% με  παραπέρα αύξηση  της φορολόγησης,  όταν απολύουν  και δεν επενδύουν  παραγωγικά,

- να φορολογηθεί  συνολικά και όχι  μόνο η ακίνητη   αμύθητη περιουσία  της εκκλησίας, που δεν της ανήκει,

- να μειωθούν οι  έμμεσοι φόροι  που πλήττουν αποκλειστικά  τις πλατιές λαϊκές  μάζες,

-η  άμεση φορολογία  να βαρύνει τους  καπιταλιστές και  σαν φυσικά πρόσωπα,  χωρίς να χτυπιέται  το αφορολόγητο  της φτωχολογιάς,

- να μειωθούν δραστικά  οι στρατιωτικές δαπάνες, 

Νέα, χωρίς στρατεύματα, κατοχή της χώρας  με τον τριπλό έλεγχο από: κομισιόν-ΕΚΤ-ΔΝΤ

Η κατάσταση  της σημερινής χρεοκοπημένης ελληνικής οικονομίας στην οποία οδήγησε η κυβέρνηση Καραμανλή – και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης – φορτώνοντάς την με ένα τεράστιο έλλειμμα 30 δισ. Ευρώ για το 2009, και εκτίναξη του εξωτερικού χρέους στο δυσθεώρητο ύψος των 300 δισ. Ευρώ που κατέληξε σε τριπλό έλεγχο-κατοχή της χώρας από: Κομισιόν-ΕΚΤ-ΔΝΤ είναι ζοφερότατη και η προοπτική της αδιέξοδη στα πλαίσια των ΟΝΕ-ΕΕ. Κι αυτό όχι μόνο εξαιτίας των υψηλών, κερδοσκοπικού χαρακτήρα, επιτοκίων δανεισμού αλλά και της αδυναμίας «διαχείρισης»-εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους γενικά που συνιστά για την ελληνική οικονομία μόνιμο φαύλο κύκλο. (Μετά το δήθεν «πακέτο» της ιμπεριαλιστικής «στήριξης», το επιτόκιο δανεισμού του δεκαετούς ομολόγου, έφτασε στις 21 Απρίλη στο 8%!)

Η σημερινή ζοφερή κατάσταση της οικονομίας είναι φανερό πως έχει οδηγήσει και  σε κατάρρευση-διάψευση σειράς αστικών  και ρεβιζιονιστικών μύθων (παλιών-καινούριων) γύρω απ’ τη σχέση Ελλάδας-ΕΕ περί 1) «ισότιμης συμμετοχής στην ΕΕ», 2) «διαρκούς ανάπτυξης μέσα στην ΕΕ», 3) «σύγκλισης των οικονομιών των χωρών-μελών της ΕΕ», 4) «διαρκούς ευημερίας», 5) «μείωσης του επιτοκίου δανεισμού», 6) «προστασίας-διαφύλαξης της χώρας απ’ τη χρεοκοπία», κλπ., κλπ.

Με τις  αρνητικές αυτές εξελίξεις στη  σχέση Ελλάδας-ΕΕ σ’ όλα τα επίπεδα, το πλήρες σημερινό αδιέξοδο της χρεοκοπημένης ελληνικής οικονομίας και με δεδομένο ότι η μεγαλοαστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δε θα πολλαπλασιάσει μόνο τα εξοντωτικά αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα, αλλά και με το «ευαγγέλιο» της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής στα χέρια προτίθεται να ανοίξει παραπέρα την όρεξη των κερδοσκόπων-τοκογλύφων και του ΔΝΤ για ολοκληρωτική αρπαγή του όποιου εναπομείναντος κερδοφόρου τομέα της οικονομίας και άγριας λεηλασίας του συνολικού πλούτου της χώρας με ανάλογες καταστροφικές συνέπειες, γνωστές από δεκάδες άλλες χώρες που έπεσαν στα νύχια τους, η εργατική τάξη και ο λαός πρέπει να αγωνιστούν στην κατεύθυνση της εξόδου της χώρας από την ΟΝΕ-ΕΥΡΩ και την κήρυξη μονομερούς στάσης πληρωμών του εξωτερικού χρέους (ζήτημα που είχε θιχτεί στην  «ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ» Νο 313, 1-15 Γενάρη 2010), σε συνδυασμό και με τη γενικότερη πάλη εξόδου της Ελλάδας απ’ την ιμπεριαλιστική ΕΕ, έξοδο που για τη σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα, αυτή τη στιγμή, «από μόνο του δε είναι λύση» («Ρ»5.3.2010, σελ.10) (είναι το πρώτο «απρόσεκτο»(;) αλλά απολαυστικό και χαρακτηριστικό στριπτίζ  της Παπαρήγα υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην ΕΕ, γιατί ως τώρα ισχυρίζονταν, δημαγωγικά βέβαια, ότι ήταν τάχα υπέρ της εξόδου της χώρας απ’ αυτή). Ίσως σύμφωνα με τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ θα πρέπει να περιμένουμε τη σωτηρία από την «αυτοκτονία» της αστικής τάξης  στα πλαίσια του καπιταλισμού, όπως αυτή εκφράζεται με το παροιμιώδες τους ρεφορμιστικό σύνθημα «Να πτωχεύσει η πλουτοκρατία»!

Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Κείμενο αλληλεγγύης στους εργαζόμενους και στο λαό της Ελλάδας

Κείμενο αλληλεγγύης στους εργαζόμενους και στο λαό της Ελλάδας θα κυκλοφορήσει σύντομα από Κομμουνιστικά και Εργατικά κόμματα από την Ευρώπη και όλο τον κόσμο.

Έχει ξεκινήσει κύκλος μαζέματος υπογραφών. Περισσότερες πληροφορίες σύντομα.

Διαβάστε Περισσότερα »

Για μια Πρωτομαγιά πάλης και ενότητας σε όλο τον κόσμο

Εργάτες όλου του κόσμου,

Μετά  από τρία χρόνια βαθιάς οικονομικής  κρίσης, αναπόφευκτης συνέπειας του  καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, γιορτάζουμε  την Πρωτομαγιά μέσα σ’ ένα πλαίσιο  αυξανόμενης ανεργίας, αυξανόμενης εκμετάλλευσης, μείωσης των μισθών, επέκτασης της δυστυχίας και της πείνας.

Η αντιδραστική επίθεση του Κεφαλαίου εντείνεται. Μαζικές απολύσεις και αντικοινωνικές «μεταρρυθμίσεις» προωθούνται με σκοπό  να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των  μεγάλων επιχειρήσεων και να αναγκαστούν οι εργάτες να πληρώσουν την κρίση. Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις αμφισβητούνται από τα μεγάλα αφεντικά, η καταπίεση των εργατών αυξάνεται με σκοπό να μειωθεί στο ελάχιστο η τιμή της εργατικής δύναμης και να αυξηθεί η δύναμη των αφεντικών.

Η μπουρζουαζία βρίσκεται σε επίθεση με στόχο  την κατάργηση των οικονομικών  και πολιτικών δικαιωμάτων, που  η εργατική τάξη κατέκτησε με αγώνες δεκαετιών. Έχοντας ήδη στηρίξει τις τράπεζες και τις μεγάλες  επιχειρήσεις με τεράστια ποσά δημοσίου χρήματος, τώρα τα χρέη των κρατών πληρώνονται μειώνοντας τις συντάξεις, καταργώντας τις δημόσιες υπηρεσίες, αυξάνοντας τους φόρους που πληρώνουν οι λαοί. Έτσι, οι κοινωνικές συνθήκες της πλειοψηφίας των εργατών χειροτερεύουν, ενώ τα προνομιούχα στρώματα της κοινωνίας συνεχίζουν να ζουν μέσα στην πολυτέλεια και τον παρασιτισμό. Όταν οι αστικές φυλλάδες μιλάνε για ανάκαμψη, μιλάνε στην πραγματικότητα για την ανάκαμψη των μεγαλομετόχων που μοιράζουν μεταξύ τους  μεγάλα κέρδη.

Καθώς οι αντιφάσεις και η οικονομική ανισορροπία, βασικά χαρακτηριστικά της καπιταλιστικής οικονομίας, βαθαίνουν, παρατηρούνται οξυνόμενες αντιθέσεις ανάμεσα στα μονοπώλια και τα ιμπεριαλιστικά κράτη για να ελέγξουν τις αγορές και τις σφαίρες επιρροής, για να ελέγξουν τις πρώτες ύλες και να υπερφαλαγγίσουν τους ανταγωνιστές τους.

Παρακολουθούμε  την αυξανόμενη επιθετικότητα της  παρακμασμένης υπερδύναμης, των  ΗΠΑ, την ένταση του αρπακτικού πολέμου  στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν, τις αυξανόμενες απειλές απέναντι στην Κούβα, τη Βόρεια Κορέα, τη Βενεζουέλα, τα πραξικοπήματα στην Ονδούρα και την Αφρική, την υποστήριξη της εγκληματικής Σιωνιστικής πολιτικής του Ισραήλ, τη στρατιωτική κατοχή της Αϊτής, την προετοιμασία της επίθεσης στο Ιράν, την εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων στην Κολομβία, τις απειλές εναντίον των προοδευτικών και επαναστατικών δυνάμεων σε όλες τις ηπείρους.

Ταυτόχρονα  οξύνονται οι αντιθέσεις των ΗΠΑ  με τις άλλες καπιταλιστικές δυνάμεις, ειδικά με την Κίνα και τη Ρωσία, και δυναμώνουν οι σύμφυτες στον ιμπεριαλισμό τάσεις που θα οδηγήσουν σε νέους πολέμους. Πίσω από τα χαμόγελα και το προσωπείο του «πασιφισμού», παρατηρούμε μια νέα στρατιωτική επιθετικότητα, όπως η εγκατάσταση αντιπυραυλικής ασπίδας που θέλει να επιβάλλει η Αμερική στην Ευρώπη, το κόστος της οποίας θα πληρώσουν, ως συνήθως, οι εργάτες και οι λαοί.

Είναι μάταιες όλες οι προσπάθειες της  αστικής τάξης να ξεπεράσει τεχνητά  την οικονομική κρίση, να εξαλείψει  τις κοινωνικές, περιβαλλοντικές  και ηθικές πληγές του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια, η πάλη ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία θα ενταθεί. Το προλεταριάτο, βιώνοντας μία άγρια επίθεση, δεν θέλει να κάνει πίσω και δεν θα παραμείνει στην αδράνεια. Τα ταξικά του συμφέροντα το σπρώχνουν να αγωνιστεί οργανωμένα ενάντια στην κυρίαρχη τάξη.

Στην  Ευρώπη, την Ασία, την Αμερικάνικη ήπειρο, ο αγώνας της εργατικής τάξης δυναμώνει: η εργατική τάξη αρνείται να πληρώσει την κρίση του κεφαλαίου και επανακτά την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της. Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί η ανάπτυξη των αγώνων των νέων εργατών, οι οποίοι υποφέρουν κάτω από επισφαλείς συνθήκες υπερεκμετάλλευσης, των χωρίς δικαιώματα μεταναστών εργατών, των ανέργων χωρίς κανενός είδους αποζημίωση, των εκατομμυρίων εκμεταλλευόμενων που με πολύ δυσκολία μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Μαζί τους κινητοποιούνται και τ’ άλλα λαϊκά στρώματα που καταπιέζονται από την πολιτική των μονοπωλίων.

Οι λαοί και οι καταπιεσμένες χώρες ολοένα και πιο ανοιχτά παίρνουν μέρος  στον αγώνα ενάντια στην κυριαρχία  του χρηματιστικού κεφαλαίου, προβάλλοντας τα δίκαια αιτήματά τους, και ενώνονται με το επαναστατικό κίνημα ενάντια στον κοινό εχθρό, τον ιμπεριαλισμό.

Το πνεύμα της εξέγερσης αναπτύσσεται και  συσσωρεύονται τα στοιχεία που θα καταλήξουν σε επαναστατικές εκρήξεις στους αδύναμους κρίκους της  ιμπεριαλιστικής αλυσίδας. 

Απέναντι  στο δυνάμωμα του αγώνα του  προλεταριάτου και των λαών, η  μπουρζουαζία αναζητά διεξόδους  στην εφαρμογή αντιδραστικών πολιτικών  και την πιο κτηνώδη καταπίεση. Οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις  τους προσπαθούν να αποδυναμώσουν και  να επιτεθούν στις μαζικές οργανώσεις, στις οποίες ενώνονται και παλεύουν οι εργάτες. Χύνουν ευρέως το δηλητήριο του ρατσισμού και της ξενοφοβίας για να δυναμώσουν τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους εργάτες. Κινητοποιούν σε μία αντιδραστική βάση τους μικροαστούς συμμάχους τους, χρησιμοποιούν τη φασιστική τρομοκρατία ως ένα όπλο ενάντια στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα και διώκουν τους ηγέτες των εργατικών και λαϊκών αγώνων. Μέσα σε αυτό το αντιδραστικό πλαίσιο, πρέπει να προστεθούν οι προσπάθειες να τεθούν εκτός νόμου οι κομμουνιστικές δυνάμεις και τα σύμβολα της απελευθέρωσης των εργατών.

Αυτή  η κατάσταση επιβάλλει στους  εργάτες όλων των χωρών να οργανώσουν ένα πλατύ ενιαίο μέτωπο πάλης  ενάντια στην επίθεση του καπιταλισμού, την πολιτική αντίδραση και τον  κίνδυνο του πολέμου, έτσι ώστε να επιταχύνουν το αναπόφευκτο τέλος του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος.

Είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί σε κάθε χώρα μία πολιτική ενότητας ενάντια στο  κεφάλαιο, με σκοπό την αντίσταση  στις απολύσεις, τη μάχη ενάντια στις ελαστικές και επισφαλείς συνθήκες εργασίας, την καταγγελία της επίθεσης κατά των κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, για το σεβασμό και την ανάπτυξη των συλλογικών διεκδικήσεων, για να πούμε «όχι, δεν θα πληρώσουμε το εξωτερικό χρέος» και «όχι στις ιδιωτικοποιήσεις», για να παλέψουμε να μειωθούν οι ώρες εργασίας, με δύο ημέρες ανάπαυσης την εβδομάδα, χωρίς να μειωθούν οι μισθοί, για έναν βασικό μισθό και κοινωνική στήριξη των βασικών αναγκών των ανέργων, ενάντια στους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς, για δημόσια υγεία, δωρεάν εκπαίδευση για το λαό, νομιμοποίηση των «χωρίς χαρτιά» εργαζόμενων, για την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων από τις κατεχόμενες χώρες.

Μέσα  από την ενότητα και τη συμμετοχή  της στον αγώνα, η εργατική τάξη μπορεί να συντρίψει το καπιταλιστικό μπλοκ, να αποκρούσει τις επιθέσεις της αστικής τάξης, και να αναγκάσει τους καπιταλιστές, τους πλουσίους να πληρώσουν για τις συνέπειες τις κρίσης, ανοίγοντας το δρόμο για τον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.

Το κύριο  εμπόδιο για την οικοδόμηση του ενιαίου μετώπου είναι η πολιτική της ταξικής συνεργασίας των σοσιαλδημοκρατικών και ρεφορμιστικών κομμάτων.

Η πολιτική που προδίδει τα συμφέροντα των εκμεταλλευόμενων, καθοδηγούμενη από τους σοσιαλδημοκράτες και ρεφορμιστές ηγέτες και τους συνεργαζόμενους συνδικαλιστές ηγέτες, εμφανίζεται ολοένα και πιο ανοιχτά. Αυτή η πολιτική που εκφράζεται μέσω του «κοινωνικού διαλόγου» αφοπλίζει και διασπά τους εργάτες και τους ωθεί στην συνθηκολόγηση.

Αλλά  αυτές οι δυνάμεις που έχουν εγκατασταθεί για χρόνια στους αστικούς θεσμούς έχασαν την αξιοπιστία τους απέναντι στους εργάτες, οι οποίοι κριτικάρουν ολοένα και πιο σθεναρά την έλλειψη συνοχής και την αδυναμία τους, το ρόλο τους ως καταστολείς των αγώνων και τη στήριξη τους στις αντιδραστικές δυνάμεις.

Στην πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους αστούς, δεν είναι δυνατό να γίνουν βήματα μπροστά χωρίς τη συντριβή του τυχοδιωκτισμού, χωρίς τη συντριβή της παθητικότητας και της διασπαστικής πολιτικής που προωθείται από τη σοσιαλδημοκρατία, τις οπορτουνιστικές και άλλες σοβινιστικές δυνάμεις.

Μέσα  στην ανάπτυξη της πάλης των κοινωνικών τάξεων, όλο και πιο ευρέα στρώματα εργατών και εκμεταλλευόμενων κατανοούν  την πραγματικότητα του ιμπεριαλισμού, εγκαταλείπουν τις ρεφορμιστικές  τους αυταπάτες, και πείθονται για την αναγκαιότητα της κοινωνικής επανάστασης του προλεταριάτου ώστε να οικοδομηθεί ένα νέο και ανώτερο κοινωνικό σύστημα.

Ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός, είναι  ένα παρασιτικό και ετοιμοθάνατο σύστημα, που δεν έχει άλλο σκοπό  παρά μόνο το μέγιστο κέρδος για μία μειοψηφία εκμεταλλευτών, και άρα είναι αδύνατο να μεταρρυθμιστεί. Η αστική τάξη έχει αποδείξει την αδυναμία της να είναι η ηγετική τάξη της κοινωνίας και γίνεται όλο και πιο φανερό ότι η αστική τάξη είναι ασυμβίβαστη με την κοινωνία και τη φύση.

Ο μόνος  τρόπος για να δοθεί ένα τέλος  στις καταστροφικές συνέπειες της  οικονομικής κρίσης, των άδικων πολέμων, της καταστροφής του περιβάλλοντος, της επέκτασης της διαφθοράς, των ενδημικών πληγών του καπιταλισμού είναι να αναπτυχθεί η επαναστατική δράση για να κατακτήσει η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της την πολιτική εξουσία, για την κατάργηση των αστικών σχέσεων ιδιοκτησίας και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Καλούμε τα καλύτερα στοιχεία του προλεταριάτου, τους νέους επαναστάτες, να συμμετέχουν σε κάθε χώρα στην οικοδόμηση αληθινών κομμάτων της εργατικής τάξης, να ενισχύσουν αυτά που ήδη υπάρχουν, επειδή το κομμουνιστικό κόμμα βασισμένο στο Μαρξισμό-Λενινισμό είναι η εγγύηση για να οδηγηθούν οι αγώνες του εργατικού και λαϊκού κινήματος στη νίκη.

Να γίνει  η Πρωτομαγιά μέρα ταξικής πάλης, εκφράζοντάς την μέσα από πορείες, μαζικές απεργίες μ’ ένα ανώτερο  επαναστατικό πνεύμα.

Να δυναμώσει  η ενιαία πάλη ενάντια στον καπιταλισμό, να δημιουργηθούν και σταθεροποιηθούν  οι εργατικές και λαϊκές οργανώσεις, πρώτα απ’ όλα τα κομμουνιστικά κόμματα και οργανώσεις!

Να πληρώσουν  τα καπιταλιστικά μονοπώλια, οι πλούσιοι και τα παράσιτα της μπουρζουαζίας  την κρίση που προκάλεσαν.

Να διατρανωθεί  ότι τα εκατομμύρια των εργατών  θεωρούν την επανάσταση και το σοσιαλισμό δικιά τους υπόθεση.

Να αναπτυχθεί η διεθνής αλληλεγγύη μέσα στους  εργάτες και τους λαούς.

1η Μάη 2010

Διεθνής Σύσκεψη Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων

http://www.cipoml.org

Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

ΕΤΣΙ ΠΟΛΕΜΗΣΕ Ο ΕΛΑΣ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ

Αμφισβήτησε ο κ. Μπέβιν τη συμβολή του ΕΛΑΣ στον συμμαχικόν αγώνα. Ο κ. Βισίνσκυ ανέφερε στη συντριπτική του απάντηση τα λόγια, τα ανακοινωθέντα και τους ύμνους των ίδιων των Άγγλων για τον ΕΛΑΣ που σύμφωνα με τις βεβαιώσεις των Άγγλων, εκράτησε εδώ δέκα γερμανικές μεραρχίες και βοήθησε σημαντικά στην απόβαση της Σικελίας και τις επιχειρήσεις της Αφρικής.

Αλλά και ο παρακάτω πίνακας των απωλειών που προξένησε ο ΕΛΑΣ στους κατακτητές και που ο ίδιος υπέστη πολεμώντας εναντίον τους δεν είναι μικρότερης αποδεικτικής σημασίας:

ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ

Γερμανοί νεκροί 16.062, τραυματίες 6504, αιχμάλωτοι 1878.

Βούλγαροι νεκροί 1.305, τραυματίες 1234, αιχμάλωτοι 2230.

Ιταλοί (στους οποίους δε συμπεριλαμβάνονται η Μεραρχία Πινερόλα και το Σύνταγμα της Ιππικού Αόστης και άλλα τμήματα πεζικού και πυροβολικού): νεκροί 1968, τραυματίες 753, αιχμάλωτοι 1073.

ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΑΣ

Νεκροί 4500. τραυματίες 6000, ανάπηροι 2000.

 

“ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ”, 5/2/1946

Διαβάστε Περισσότερα »

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Όλα τα φύλλα της «Επανάστασης» διαθέσιμα σε dvd

Ψηφιοποιήσαμε και διαθέτουμε σε dvd όλα τα φύλλα της εφημερίδας «Επανάσταση».
Πρόκειται για το όργανο της Οργάνωσης Κομμουνιστών Μαρξιστών-Λενινιστών Ελλάδας (ΟΚΜΛΕ) η οποία εκδίδονταν από το 1982 μέχρι και το 1992.
Στο dvd υπάρχουν όλα τα φύλλα, σύνολο 888 σελίδες μεγάλου μεγέθους.

Η τιμή διάθεσης είναι 10 ευρώ. Συμπεριλαμβάνονται τα έξοδα αποστολής στο εσωτερικό.
Παραγγελίες μπορούν να γίνονται μέσω email στη διεύθυνση anasintaxi@yahoo.com. Η παράδοση γίνεται με αντικαταβολή.

Θυμίζουμε ότι αυτή είναι η τρίτη έκδοση στη σειρά. Έχουν προηγηθεί:

1. Με σημαία το Μαρξισμό-Λενινισμό-Σταλινισμό (1 dvd)
-1 μπροσούρα της ΟΕΜΛ – Ελβετίας
-14 μπροσούρες της ΟΚΜΛΕ
-Προκηρύξεις της ΟΚΜΛΕ (77 αρχεία)
-Προκηρύξεις της Κίνησης για Ενιαίο ΚΚΕ (11 αρχεία)
-Καταστατικό ΚΚΕ 1945 (μπροσούρα της Κίνησης για Ενιαίο ΚΚΕ)
-Όλα τα φύλλα της Φωνής της Αλήθειας 1993-1996 (63 φύλλα, 248 σελίδες)
-Νέα Γενιά (2 τεύχη) (Δελτίο της Αντιφασιστικής Αντιιμπεριαλιστικής Νεολαίας 2003)
-Προκηρύξεις και ιδρυτική διακήρυξη της Επιτροπής Στάλιν (17 αρχεία)
-Δελτίο του Ομίλου Προβολής Στάλιν-Ζαχαριάδη 1996-2009 (72 αρχεία)
-Προκηρύξεις της Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 (25 αρχεία)
-2 μπροσούρες της Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 (1. Γενικές σύντομες  Θέσεις για την ενότητα των κομμουνιστών και 2. 60 χρόνια ΝΑΤΟ)

2. «Ανασύνταξη 1996- 2008». (2 dvd)
Περιλαμβάνει όλα τα φύλλα της Ανασύνταξης 1996-2008

Η τιμή κάθε έκδοσης είναι 10 ευρώ (μαζί με τα έξοδα αποστολής στο εσωτερικό). Παραγγελίες μπορούν να γίνονται μέσω ηλ. ταχυδρόμησης στη διεύθυνση anasintaxi@yahoo.com

Οι παραπάνω εκδόσεις είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για τους νέους αγωνιστές, οι οποίοι έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με τις απόψεις των μαρξιστών-λενινιστών-σταλινιστών αλλά και για τους συντρόφους που θέλουν να έχουν το υλικό συγκεντρωμένο.

Άλλα υλικά της ΟΚΜΛΕ μπορείτε να βρείτε στο http://okmle.blogspot.com/
Διαβάστε Περισσότερα »

Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Το Διεθνές Κάμπινγκ Νεολαίας του 2010 θα πραγματοποιηθεί στην Τουρκία

Το καθιερωμένο κάμπινγκ νεολαίας στη χώρα μας θα φιλοξενήσει το διεθνές κάμπινγκ νεολαίας που πραγματοποιείται κάθε χρόνο σε άλλη χώρο. Το κάμπινγκ της νεολαίας, που ασχολείται με διαφορετικά και σπουδαία ζητήματα κάθε χρόνο, θα φέρει κοντά όσους λένε, «Η παγκόσμια νεολαία είναι συναδελφωμένη» αυτή τη χρονιά. Το κάμπινγκ, στο οποίο θα συμμετάσχουν χιλιάδες νέοι από τη Λατινική Αμερική, την Ευρώπη, τα Βαλκάνια, την Καυκασία και την Τουρκία θα λάβει χώρα στην παραλία Pamucak του Selcuk στη Σμύρνη στις 3-12 Αυγούστου.

Η παγκόσμια νεολαία, που έχει μείνει χωρίς μέλλον και στέλνεται στον πόλεμο σε μια περίοδο στην οποία η ανεργία και ο φιλισταϊσμός παρουσιάζονται ως η μόνη πιθανή προοπτική, θα συναντηθεί για να διεκδικήσει εργασία, εκπαίδευση και ειρήνη, θα ζυμωθεί με τις επιθυμίες και τις ελπίδες της... Αυτή η επιθυμία, που θα προκύψει από τη νεολαία όλου του κόσμου που θα συναντηθεί στο Αιγαίο, θα διαδοθεί μετά από τα νερά του Αιγαίου σε όλο την κόσμο.

Χιλιάδες νέοι από εκατοντάδες πανεπιστήμια, σχολεία και τη βιομηχανία από πολλές χώρες θα συμμετάσχουν στο κάμπινγκ, το οποίο έχουν οργανώσει παλιότερα νεολαίες από την Τουρκία, την Ισπανία, τη Βραζιλία και την Τυνησία. Η διοργάνωση του κάμπινγκ, για το οποίο οι νέοι από όλες τις χώρες έχουν αρχίσει ήδη να ετοιμάζονται, έχει ως εξής:

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΙΕΤΑΙ!

Είμαστε νέοι από όλο τον κόσμο. Είμαστε τα πράσινα κλωνάρια του κόσμου μας, που είναι υπερβολικά γερασμένος, όπως είπε ο μεγάλος Τούρκος ποιητής Ναζίμ Χικμέτ. Έχουμε όνειρα και ελπίδες. Θα καταφέρουμε να διώξουμε την απελπισία στην οποία οδηγούμαστε και να δείξουμε πόσο πλούσιοι είναι οι ορίζοντες, τα όνειρα και ο κόσμος μας. Θα ανάψουμε τη φωτιά της ελπίδας και θα τη μεταδώσουμε παντού σε μια περίοδο που η νεολαία διεθνώς οδηγείται στην αυτοκτονία και την κατάθλιψη.

ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΟΤΗΤΑ!

Θα αποδείξουμε ότι είναι εφικτό να δημιουργήσουμε ένα κόσμο χωρίς πόλεμο, χωρίς εκμετάλλευση, ένα κόσμο που θα παράγουμε μαζί και θα μοιραζόμαστε. Ο πολιτισμός της συλλογικής αλληλεγγύης και ο πολιτισμός της αγάπης και του σεβασμού προς τους άλλους θα γίνει πραγματικότητα χάρη σε εμάς, τη νεολαία... θα πραγματοποιήσουμε τη συνάντηση της εργασίας με αυτό τον πολιτισμό, τη συνάντηση του ατόμου με την κοινωνία, της πολιτικής με τις ζωές μας, του σύγχρονου με την ιστορία και των ονείρων μας με την πραγματικότητα. Το κέντρο του κόσμου είναι εκεί που συναντιόμαστε για να μοιραστούμε τις επιθυμίες μας, να συζητήσουμε τα προβλήματά μας και να ανθίσει η ελπίδα. Κάθε χρονιά βρισκόμασταν σε διαφορετικό κέντρο του κόσμου και αυτή τη χρονιά θα συναντηθούμε στο Αιγαίο.

Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΘΑ ΠΑΙΞΕΙ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΡΟΛΟ


Το κάμπινγκ θα φιλοξενήσει συναυλίες, θέατρο, εργαστήρια και συζητήσεις. Θα πραγματοποιηθούν τέσσερις ανοιχτές συζητήσεις: «Πόλεμοι, Ειρήνη και Νεολαία», «Οικονομική Κρίση, Ανεργία και Νεολαία», «Δικαίωμα στην Εκπαίδευση» και «Περιβαλλοντικά Ζητήματα». Λύσεις για τα κοινά προβλήματα της νεοαλίας παγκοσμίως θα συζητηθούν σε αυτές τις ανοιχτές συζητήσεις με τη συμμετοχή ειδικών και νέων. Ακόμα, το κάμπινγκ θα φιλοξενήσει μερικές μικρές και μεγάλες συζητήσεις με εργάτες της τέχνης, διανοούμενους και συγγραφείς. Οι ομάδες, οι λέσχες και κοινότητες, που διεξάγουν δραστηριότητες στα πανεπιστήμια, θα παρουσιάσουν τις δημιουργίες τους.

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Το Αιγαίο ένας τόπος που έχει κρατήσει την τέχνη και τη φιλοσοφία ζωντανή καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας στην περιοχή μας, που έχει φιλοξενήσει πολλούς πολιτισμούς. Θα οργανωθούν εκδρομές σε σπουδαία μέρη της περιοχής. Η παγκόσμια νεολαία θα συναντηθεί με την ιστορία και τη φύση χάρη στις εκδρομές στον αρχαία πόλη της Εφέσου, στο χωριό Sirince, στον οίκο της παναγίας και στο Κουσάντασι.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ


ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
http://www.iaayouthcamp.com

 

EMAIL
contact@iaayouthcamp.com

Διαβάστε Περισσότερα »

ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Σε αγαστή συνεργασία βρέθηκαν οι πρυτανικές αρχές  του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου  Θεσσαλονίκης με την υπουργό παιδείας Διαμαντοπούλου όπως και με την αστυνομία, κάνοντας πράξη την εντολή της  Διαμαντοπούλου να αποχαρακτηρίσει ως άσυλο όλους τους χώρους εντός πανεπιστημίου στους οποίους δεν γίνεται διδασκαλία και έρευνα, η οποία ουσιαστικά σημαίνει εφαρμογή των βασικών διατάξεων του νόμου-πλαισίου της Γιαννάκου-ΝΔ.
Πιο συγκεκριμένα, η πρυτανεία ΑΠΘ έδωσε εντολή να κατεδαφιστούν τα λυόμενα Καλών Τεχνών, τα οποία είχαν σταδιακά εγκαταλειφθεί, και τα τελευταία χρόνια είχαν καταληφθεί από φοιτητές και άτομα του ευρύτερου κινήματος και διαμορφώθηκαν σε χώρους συναυλιών, προβάδικα, και γενικότερα στέκια ανεξάρτητης πολιτιστικής και πολιτικής δραστηριότητας, αποκτώντας ξανά ζωή μετά την εγκατάλειψή τους.
Με πρόσχημα ότι τα κτίρια περιέχουν αμίαντο, ο οποίος είναι καρκινογόνος, η  πρυτανεία ανακοίνωσε ότι θα τα εκκενώσει. Οι καταληψίες μαζί και με αλληλέγγυους αποφάσισαν να υπερασπιστούν τα κτίρια. Το πρωί της Δευτέρας 5 Απρίλη 2010, ήρθαν στο χώρο, ο οποίος βρίσκεται μέσα στο πανεπιστημιακό campus, μπουλντόζες μαζί με εισαγγελέα, 3 διμοιρίες των ΜΑΤ κα ασφαλίτες και γκρέμισαν κάποια από τα κτίρια, ενώ η περιοχή ήταν περικυκλωμένη από κλούβες. Κατέφθασαν αλληλέγγυοι, όπως και 2 δικηγόροι της Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας Δικηγόρων, απαιτώντας τις άδεις κατεδάφισης από την πολεοδομία, όπως και άδεια εισόδου στο άσυλο από τις πρυτανικές αρχές. Η συνολική κατεδάφιση εμποδίστηκε για κάποιες ώρες, αλλά συνεχίστηκε, παρά τις διαμαρτυρίες των δικηγόρων, οι οποίοι δεν εισέπραξαν ποτέ τις άδειες που είχαν δικαίωμα να λάβουν. Αντιθέτως, τόσο αυτοί, όσο και οι άνθρωποι που αποφάσισαν να υπερασπιστούν την ελεύθερη έκφραση, δέχτηκαν κλωτσιές και βρισιές από τους υπεράριθμους ΜΑΤατζήδες, και αφού απωθήθηκαν από το χώρο του ασύλου σε παράδρομο, όχι μόνο βρίστηκαν με χυδαίο τρόπο, αλλά και οι ΜΑΤατζήδες τους βιντεοσκοπούσαν με τα κινητά τους, ενώ την ίδια στιγμή ισοπεδώνονταν όλα τα κτίρια που τελούσαν υπό κατάληψη.
Ταυτόχρονα  πρέπει να σημειωθεί ότι η κίνηση της πρυτανείας τόσο να εκκενώσει  ζωτικούς χώρους έκφρασης όσο και  να δώσει εντολή για την παραβίαση  του ασύλου, είναι εντελώς φασιστική  και τραμπουκική, αφού έγινε μέσα στην περίοδο των διακοπών του  Πάσχα, ώστε να λείπουν οι περισσότεροι φοιτητές και να μην υπάρξει καμία αντίδραση και κινητοποίηση. Επιπλέον, η κατεδάφιση των κτιρίων έγινε με τρόπο ώστε να πλήξει τους καταληψίες και αλληλέγγυους αφού δεν αφαιρέθηκε αρχικά ο αμίαντος, αλλά ισοπεδώθηκαν απευθείας τα κτίρια, με αποτέλεσμα να απελευθερωθεί αμιαντόσκονη, τον οποίο εισέπνευσαν τόσο οι αντιστεκόμενοι όσο και οι εργάτες της κατεδάφισης.
Είναι ξεκάθαρο ότι η πρυτανεία του  ΑΠΘ βρίσκεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με το συνολικότερο κρατικό μηχανισμό  του ΠΑΣΟΚ, μέσα στους πρώτους μήνες της κυβέρνησης του οποίου έχουν γίνει πολλές παραβιάσεις του πανεπιστημιακού ασύλου σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα και άλλες πόλεις, έχει αναβαθμιστεί η καταστολή, ενώ προωθείται επιτακτικά η εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου πλαισίου, ενάντια στον οποίο το φοιτητικό κίνημα έδωσε μεγάλους αγώνες το 2006-2007 για να υπερασπιστεί, εκτός των άλλων, την ύψιστη κινηματική κατάκτηση του ασύλου. Ταυτόχρονα, μαζί με την καταπάτηση συνολικά των λαϊκών δικαιωμάτων, εντείνεται η επίθεση προς οποιαδήποτε προσπάθεια δημιουργίας χώρων εναλλακτικής και ελεύθερης πολιτικής και πολιτιστικής δραστηριότητας που αντιτίθενται στο ακαδημαϊκό και εμπορευματικό κατεστημένο.
Το φοιτητικό  κίνημα έχει χρέος να απαντήσει τόσο στην διαρκή καταπάτηση του ασύλου από τις δυνάμεις καταστολής σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας, όσο και στην προπαγάνδα ότι άσυλο σημαίνει μόνο χώροι διδασκαλίας και έρευνας, ενώ στην πραγματικότητα σημαίνει τη διαφύλαξη της ελεύθερης διακίνησης ιδεών για όλο το λαό.
Διαβάστε Περισσότερα »

Οι θυσίες του Ελληνικού Λαού στην τετράχρονη εθνική μάχη

Παραθέτουμε εδώ, με αριθμούς επί τη ευκαιρία της Επετείου του ΕΑΜ, τις θυσίες του Ελληνικού Λαού στο αγώνα της Εθνικής Αντιστάσεως:

Νέκροι

Αλβανίας........................................................13.500
Ελ Αλαμέιν, Ρίμινι και ανταρτών...................10.000
Θάνατοι από πείνα (Αθήνα-Πειραιά)............200.000
Στην άλλη Ελλάδα........................................110.000
Όμηροι που θανατώθηκαν στη Γερμανία.......60.000

Σύνολο..........................................................393.500

Εκτελεσθέντες και δολοφονημένοι κατά περιοχές

Αθήνα-Πειραιάς.............................................12.600
Πελοπόννησος.................................................7.450
Στερεά..............................................................4.602
Θεσσαλία.........................................................3.791
Ήπειρος...........................................................2.184
Κεντρική Μακεδονία και Δυτική Θράκη.........6.462
Υπόλοιπη Ελλάδα............................................6.074

Γενικό σύνολο..............................................442.688

Στρατόπεδα συγκεντρωσεως και στρατόπεδα ομήρων

Στρατόπεδα σ' όλη τη χώρα..................................47
Συνελήφθησαν.............................................500.000
Όμηροι μαζί με Εβραίους..............................80.000

Πυρπολήσεις

Καμμένα χωριά........................1.700
Καμμένα σχολεία........................709
Καμμένες εκκλησίες...................501
Καμμένα σπίτια κατά περιοχή:
Πελοπόννησος..........................11.130
Στερέα.......................................41.371
Θεσσαλία..................................35.689
Κεντρική και Δυτ. Μακεδόνια..46.431
Ανατ. Μακεδονία και Δυτ. Θράκη...5.207
Υπόλοιπη Ελλάδα............................3.000

Σύνολο.....................................142.828

Πυροπαθείς

Πυροπαθείς οικογένεις σ' όλη την Ελλάδα.......110.000
Πυροπαθή άτομα κατά περιοχές:
Πελοπόννησος..............11.130
Στερεά...........................41.371
Θεσσαλία......................35.689
Ήπειρος.........................46.431
Ανατολική Μακεδόνια....5.207
Υπόλοιπη Ελλάδα...........3.000

Σύνολο.........................142.828

Άρπαγμενα και σκοτωμένα ζώα

Πελοπόννησος...............150.030
Στερεά............................120.933
Θεσσαλία.......................118.783
Ήπειρος...........................59.531
Ανατολική Μακεδόνια....245.337
Υπόλοιπη Ελλάδα...........160.000


Σύνολο.........................853.584



"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ", 28/9/1946, Αθήνα
Διαβάστε Περισσότερα »

ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΟΝΕ-ΕΕ-ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Η  θηλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου  στραγγαλίζει  τη χώρα με ολοκληρωτική λεηλασία του εθνικού  πλούτου

Μόνο  με ΕΝΟΤΗΤΑ-ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων οι εργαζόμενοι μπορούν  να αποκρούσουν

τις σφοδρότατες επιθέσεις  ΕΕ-ΔΝΤ- κεφαλαίου - κυβέρνησης

Η διάσπαση της ΕΝΟΤΗΤΑΣ των απεργιακών κινητοποιήσεων υπηρετεί αποκλειστικά την προώθηση και  εφαρμογή

των εξοντωτικών μέτρων της κυβέρνησης του  ΠΑΣΟΚ

Την τελευταία  δεκαετία «πέρασαν» όλες οι επιθέσεις του κεφαλαίου  σε βάρος της εργατικής τάξης –  πλην μιας: εκείνη που αφορούσε στο Ασφαλιστικό (νομοσχέδιο Γιαννίτση) επί Σημίτη – και μαζί μ’ αυτές και τα τελευταία εξοντωτικά μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Την πρώτη, την κύρια και αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτό φέρουν οι ρεφορμιστές των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΠΑΣΚΕ-ΠΑΜΕ-ΑΥΤ.ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ που με την ρεφορμιστική γραμμή της ταξικής συνεργασίας υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου (η δράση των φασιστοειδών της ΔΑΚΕ δεν χρειάζεται σχολιασμό, γιατί υπερασπίζουν έτσι κι αλλιώς ανοιχτά το κεφάλαιο), που δε θέλησαν ούτε επιδίωξαν να πετύχουν ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων ενάντια στα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα. Χωρίς ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων είναι προφανές ότι είναι εντελώς αδύνατη η απόκρουση των επιθέσεων του κεφαλαίου. Χωρίς ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων, μέσα απ΄τη διαιώνιση της μιζέριας, δεν μπορεί να δοθεί ώθηση για να «επιστρέψουν» οι εργαζόμενοι στα συνδικάτα, για να δημιουργηθούν πρωτοβάθμια επιχειρησιακά σωματεία παντού. Μόνο η ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ μπορεί να ασκήσει υπολογίσιμη πίεση σε όποιες κυβερνήσεις για την απόσυρση των οποιωνδήποτε αντιλαϊκών μέτρων.

Όμως  η ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ προϋποθέτει ΕΝΟΤΗΤΑ  των απεργιακών κινητοποιήσεων. Η  ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ δεν μπορεί να επιτευχθεί διαφορετικά παρά μόνο με ΕΝΟΤΗΤΑ, ζήτημα με το οποίο συνδέεται άμεσα ο απεργοσπαστικός ρόλος των ρεφορμιστών ηγετών του ΠΑΜΕ.

Οι απεργοσπάστες  ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ –  μέσω της μόνιμης διάσπασης των απεργιακών κινητοποιήσεων – βοήθησαν στο παρελθόν την κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κ.Καραμανλή να προωθήσει και εφαρμόσει όλα τα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα, σήμερα, συνεχίζοντας την ίδια διασπαστική τακτική των απεργιακών κινητοποιήσεων, βρίσκονται στην υπηρεσία της κυβέρνησης του μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ και τη διευκολύνουν-βοηθούν να περάσει τα τωρινά εξοντωτικά μέτρα. Γιατί δεν μπορεί να μην καταλαβαίνουν οι ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ, ότι με την απεργοσπαστική τακτική τους διασπούν άμεσα την ΕΝΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων, ματαιώνουν τη ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ τους και καθιστούν έτσι τις απεργιακές κινητοποιήσεις εκ των προτέρων ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ

Και τα νέα αναμενόμενα ακόμα πιο  σκληρά και εξοντωτικότερα μέτρα  δεν μπορούν να αποκρουστούν απ’  τους εργαζόμενους αν δεν υπάρξει  ΕΝΟΤΗΤΑ-ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ που μόνο αυτές μπορούν να καταστήσουν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ τις απεργιακές κινητοποιήσεις δηλ. ικανές να ματαιώσουν-αποκρούσουν τις επιθέσεις του κεφαλαίου. Αυτό δείχνει η περίπτωση της μεγάλης απεργιακής κινητοποίησης των ρεφορμιστών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που ήταν η μόνη ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ (υποχρέωσε την κυβέρνηση Σημίτη να αποσύρει το προσχέδιο νόμου για το Ασφαλιστικό)  – ακριβώς επειδή χαρακτηρίζονταν από ΕΝΟΤΗΤΑ-ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ (το ΠΑΜΕ δεν τόλμησε τότε να τη διασπάσει), αλλά και η πείρα των μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων, που και αυτές χαρακτηρίζονταν από ΕΝΟΤΗΤΑ-ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ, των ρεφορμιστικών συνδικάτων στη Γαλλία όπως και σε άλλες χώρες (επαναστατικά συνδικάτα δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή σε καμία χώρα, υπάρχουν μόνο ελάχιστοι επαναστάτες συνδικαλιστές), ενώ επιπλέον στη Λατινική Αμερική έστειλαν και κάποιες «κυβερνήσεις στο σπίτι τους» με πιο γνωστή περίπτωση της Αργεντινής που εκδίωξαν διαδοχικά 4 κυβερνήσεις.  

Για την κρίση και τη χρεοκοπία:

- να πληρώσουν οι  καπιταλιστές βιομήχανοι-τραπεζίτες  απ’ τα μυθώδη  κέρδη τους αλλά και όλοι οι  φοροφυγάδες,

- να αυξηθεί η  φορολογία των  επιχειρήσεων από  20-25% στο 35-40% με παραπέρα αύξηση της φορολόγησης, όταν απολύουν και δεν επενδύουν παραγωγικά,

- να φορολογηθεί συνολικά και όχι μόνο η ακίνητη  αμύθητη περιουσία της εκκλησίας, που δεν της ανήκει,

- να μειωθούν οι  έμμεσοι φόροι  που πλήττουν αποκλειστικά  τις πλατιές λαϊκές  μάζες,

-η  άμεση φορολογία  να βαρύνει τους  καπιταλιστές και  σαν φυσικά πρόσωπα,  χωρίς να χτυπιέται  το αφορολόγητο  της φτωχολογιάς

- να μειωθούν δραστικά  οι στρατιωτικές δαπάνες, 

Νέα, χωρίς στρατεύματα, κατοχή της χώρας  με τον τριπλό έλεγχο από: κομισιόν-ΕΚΤ-ΔΝΤ

Η κατάσταση  της σημερινής χρεοκοπημένης ελληνικής οικονομίας στην οποία οδήγησε η κυβέρνηση Καραμανλή – και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης – φορτώνοντάς την με ένα τεράστιο έλλειμμα 30 δισ. Ευρώ για το 2009, και εκτίναξη του εξωτερικού χρέους στο δυσθεώρητο ύψος των 300 δισ. Ευρώ που κατέληξε σε τριπλό έλεγχο-κατοχή της χώρας από: Κομισιόν-ΕΚΤ-ΔΝΤ είναι ζοφερότατη και η προοπτική της αδιέξοδη στα πλαίσια των ΟΝΕ-ΕΕ. Κι αυτό όχι μόνο εξαιτίας των υψηλών, κερδοσκοπικού χαρακτήρα, επιτοκίων δανεισμού αλλά και της αδυναμίας «διαχείρισης»-εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους γενικά που συνιστά για την ελληνική οικονομία μόνιμο φαύλο κύκλο. (Μετά το δήθεν «πακέτο» της ιμπεριαλιστικής «στήριξης», το επιτόκιο δανεισμού του δεκαετούς ομολόγου, έφτασε στις 21 Απρίλη στο 8%!)

Η σημερινή ζοφερή κατάσταση της οικονομίας είναι φανερό πως έχει οδηγήσει και  σε κατάρρευση-διάψευση σειράς αστικών  και ρεβιζιονιστικών μύθων (παλιών-καινούριων) γύρω απ’ τη σχέση Ελλάδας-ΕΕ περί 1) «ισότιμης συμμετοχής στην ΕΕ», 2) «διαρκούς ανάπτυξης μέσα στην ΕΕ», 3) «σύγκλισης των οικονομιών των χωρών-μελών της ΕΕ», 4) «διαρκούς ευημερίας», 5) «μείωσης του επιτοκίου δανεισμού», 6) «προστασίας-διαφύλαξης της χώρας απ’ τη χρεοκοπία», κλπ., κλπ.

Με τις  αρνητικές αυτές εξελίξεις στη  σχέση Ελλάδας-ΕΕ σ’ όλα τα επίπεδα, το πλήρες σημερινό αδιέξοδο της χρεοκοπημένης ελληνικής οικονομίας και με δεδομένο ότι η μεγαλοαστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δε θα πολλαπλασιάσει μόνο τα εξοντωτικά αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα, αλλά και με το «ευαγγέλιο» της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής στα χέρια προτίθεται να ανοίξει παραπέρα την όρεξη των κερδοσκόπων-τοκογλύφων και του ΔΝΤ για ολοκληρωτική αρπαγή του όποιου εναπομείναντος κερδοφόρου τομέα της οικονομίας και άγριας λεηλασίας του συνολικού πλούτου της χώρας με ανάλογες καταστροφικές συνέπειες, γνωστές από δεκάδες άλλες χώρες που έπεσαν στα νύχια τους, η εργατική τάξη και ο λαός πρέπει να αγωνιστούν στην κατεύθυνση της εξόδου της χώρας από την ΟΝΕ-ΕΥΡΩ και την κήρυξη μονομερούς στάσης πληρωμών του εξωτερικού χρέους (ζήτημα που είχε θιχτεί στην  «ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ» Νο 313, 1-15 Γενάρη 2010), σε συνδυασμό και με τη γενικότερη πάλη εξόδου της Ελλάδας απ’ την ιμπεριαλιστική ΕΕ, έξοδο που για τη σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα, αυτή τη στιγμή, «από μόνο του δε είναι λύση» («Ρ»5.3.2010, σελ.10) (είναι το πρώτο «απρόσεκτο»(;) αλλά απολαυστικό και χαρακτηριστικό στριπτίζ  της Παπαρήγα υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην ΕΕ, γιατί ως τώρα ισχυρίζονταν, δημαγωγικά βέβαια, ότι ήταν τάχα υπέρ της εξόδου της χώρας απ’ αυτή). Ίσως σύμφωνα με τους σοσιαλδημοκράτες του «Κ»ΚΕ θα πρέπει να περιμένουμε τη σωτηρία από την «αυτοκτονία» της αστικής τάξης  στα πλαίσια του καπιταλισμού, όπως αυτή εκφράζεται με το παροιμιώδες τους σύνθημα «Να πτωχεύσει η πλουτοκρατία»!

Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

140 χρόνια από τη γέννηση του Λένιν

Ο Βλαντίμιρ  Ίλιτς γεννήθηκε στο Σιμπίρσκ στις 10 Απρίλη του 1870. Γνωστός με το όνομα Λένιν, είναι μία από τις πιο σημαντικές φιγούρες στην ιστορία του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Έπαιξε προεξέχοντα ρόλο στην ανατροπή του καπιταλισμού στην τσαρική Ρωσία και στη στερέωση των πρώτων βημάτων της οικοδόμησης του σοσιαλισμού.
Η ανάπτυξη της ιδεολογίας της εργατικής τάξης που πραγματοποίησε ο Λένιν συνίσταται, αρχικά, στην επιβεβαίωση της πρακτικής εγκυρότητας των αρχών που καθορίστηκαν από τον Μαρξ και τον Ένγκελς, αλλά ταυτόχρονα εμπεριείχε και τη θεωρητική ανάπτυξη του μαρξισμού, λαμβάνοντας υπόψη τις νέες συνθήκες του καπιταλισμού και της πάλης του προλεταριάτου. Σύμφωνα με το Στάλιν «ο λενινισμός είναι ο μαρξισμός της εποχής του ιμπεριαλισμού και της προλεταριακής επανάστασης. Ακριβέστερα: ο λενινισμός είναι η θεωρία και η ταχτική της προλεταριακής επανάστασης γενικά, η θεωρία και η πραχτική της δικτατορίας του προλεταριάτου ειδικά. Ο Μαρξ και ο Ένγκελς έδρασαν στην προεπαναστατική περίοδο (έχουμε υπόψη μας την προλεταριακή επανάσταση), όταν δεν υπήρχε ακόμα αναπτυγμένος ιμπεριαλισμός, στην περίοδο που οι προλετάριοι προετοιμάζονταν για την επανάσταση, στην περίοδο που η προλεταριακή επανάσταση δεν είχε γίνει ακόμα άμεσα και πραχτικά αναπόφευκτη. Ο Λένιν όμως, μαθητής του Μαρξ και του Ένγκελς, έδρασε στην περίοδο του αναπτυγμένου ιμπεριαλισμού, στην περίοδο που αναπτυσσόταν η προλεταριακή επανάσταση, όταν η προλεταριακή επανάσταση είχε κιόλας νικήσει σε μια χώρα, όταν είχε συντρίψει την αστική δημοκρατία και είχε εγκαινιάσει την εποχή της προλεταριακής δημοκρατίας, την εποχή των Σοβιέτ».
Ο Λένιν αντιμετώπισε σε όλα τα πεδία τους εχθρούς του μαρξισμού, υπήρξε ένας αδιάλλακτος υπερασπιστής των θεωριών των Μαρξ και Ένγκελς, «μελέτησε τη θεωρία χωρίς να είναι κλεισμένος μέσα σε ένα δωμάτιο, αλλά με την αδιάλλακτη πάλη ενάντια σε κάθε εχθρό του μαρξισμού, χωρίς να επιτρέπει την παραμικρή προσπάθεια να εκτραπεί το εργατικό κίνημα από τον επαναστατικό δρόμο, εξοπλίζοντας με βαθειά γνώση τους υποστηρικτές του και συγκεντρώνοντας και οργανώνοντας τους σε έναν ενοποιημένο αγώνα»* .
Ο Λένιν μπορούσε να συνδέει τη μαρξιστική θεωρία με την επαναστατική πρακτική και κατ’ επέκταση με τις αρχές της ιδεολογίας του προλεταριάτου, πάλεψε διακαώς για τη δημιουργία του Κόμματος των Μπολσεβίκων ως πρωτοπορία της εργατικής τάξης, που αποτέλεσε ένα ισχυρό και πειθαρχημένο τμήμα της εργατικής τάξης ώστε να μπορεί να αντιμετωπίζει τα διάφορα σκαμπανεβάσματα του επαναστατικού προτσές. Ήταν ο πρωταγωνιστής στη δημιουργία της πρώτης πολιτικής εφημερίδας των επαναστατών μαρξιστών όλης της Ρωσίας, γνωστής με το όνομα «Ίσκρα», η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο ενάντια στον οικονομισμό και στην ενότητα των επαναστατών για τη δημιουργία του επαναστατικού κόμματος νέου τύπου.
Ο σύντροφος Λένιν είναι το παράδειγμα του ανθρώπου που όντας πεισμένος για τη θεωρία του προλεταριάτου μπορεί να αντιμετωπίσει χίλιες και μία δυσκολίες, υποφέροντας τις χειρότερες συνθήκες, διωγμένος και εξορισμένος πολλές φορές, και παρά την καταστολή ήταν ένας από τους ηγέτες της επανάστασης του Οκτώβρη του 1917. Ήταν ο εμπνευστής της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη Ρωσία και ο κύριος καθοδηγητής στον εμφύλιο πόλεμο ενάντια στην αστική τάξη, ήταν ο ηγέτης και ο δημιουργός της 3ης Διεθνούς.
Τα γραπτά του, όπως  «Τι είναι οι φίλοι του» λαού και πώς πολεμούν τους σοσιαλδημοκράτες», «Τι να κάνουμε», «Ένα βήμα μπροστά, δύο βήματα πίσω», «Δύο τακτικές της σοσιαλδημοκρατίας στη δημοκρατική επανάσταση», «Υλισμός και Εμπειριοκριτικισμός», «Ο ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού»,  «Η ανάπτυξη του καπιταλισμού στη Ρωσία», «Φιλοσοφικά τετράδια», «Κράτος και Επανάσταση» και ένας μεγάλος αριθμός από μπροσούρες και άρθρα ήταν τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποίησε ο Λένιν για να αντιμετωπίσει τα διάφορα αντεπαναστατικά, οπορτουνιστικά και ρεβιζιονιστικά ρεύματα.
Στις 21 Ιανουαρίου του 1924, στις 5:50 μμ, στο Γκόρκι, κοντά στη Μόσχα, ο Λένιν απεβίωσε. Έτσι, η εργατική τάξη όλου του κόσμου έχασε έναν από τους μεγαλύτερους ηγέτες της.

* M. Glasser, Como estudiaban Marx-Engels y sus discípulos, Colección Popular Clásicos del Socialismo, Quito-Ecuador 1990, pág. 65

Δημοσιεύθηκε  στην εφημερίδα EN MARCHA, όργανο του Μαρξιστικού-Λενινιστικού ΚΚ Ισημερινού, φύλλο 1483, 16-22 Απρίλη 2010
Διαβάστε Περισσότερα »

Η δύναμη του Ε.Λ.Α.Σ.


α' Ενεργός ΕΛΑΣ

Ομάς Μεραρχιών Μακεδονίας (16η, 9η, 10η, 11η Μεραρχίες)...........άντρες 25.000
Ομάς Μεραρχιών Στερεάς (2η και 13η Μεραρχίες).............................άντρες 11.500
Ι Μεραρχία Θεσσαλονίκης...................................άντρες   9.000
ΙΙΙ Μεραρχία Πελοποννήσου................................άντρες 11.000
ΥΙΙΙ Μεραρχλια Ηπείρου.....................................άντρες  5.000
Υ Μεραρχία Κρήτης............................................άντρες  4.000
Ταξιαρχία Αρχιπελάγους.....................................άντρες  3.000
Ταξιαρχία Ιππικού...............................................άντρες  1.000
Α' Σώμα Στρατού (Αθήνα-Πειραίας)..................άντρες  5.000
Τάγμα Φρουράς Γεν. Στρατηγείου.....................άντρες     500

Σύνολο ενεργού ΕΛΑΣ................................................ 75.000


β' εφεδρικός ΕΛΑΣ (Οι άνδρες που δεν εντάχθηκαν στον ενεργό ΕΛΑΣ, γιατί ήταν άοπλοι ή οπλισμένοι με πιστόλια ή τουφέκια)

περίπου για κάθε μιά από τις 9 Μεραρχίες 3.000 άντρες, δηλαδή σύνολο............ 27.000
Α' Σώμα Στρατού.....................άντρες  17.000
Σύνολο εφεδρικού ΕΛΑΣ........άντρες  44.000

Γενικά σύνολο των δυνάμεων του ΕΛΑΣ........άντρες 119.000

Ριζοσπάστης, 24/9/1947
Διαβάστε Περισσότερα »

Ποια ήταν η δράση του Ε.Λ.Α.Σ.

(Σε νούμερα αδιάψευστα των ανακοινωθέντων της εποχής)

Απώλειες Βουλγάρων: 3.500
Απώλειες Ιταλών: 4.500
Απώλειες Γερμανών: 22.000
ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΕΛΑΣ: 4.000
Τραυματίες και αγνοούμενοι: 6.000
Μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ με κατακτητές και προδότες: 525

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 23/9/1947

Διαβάστε Περισσότερα »

Μια μεγάλη νύχτα τρόμου και μαρτυρίου αλλά και αγώνων του ελληνικού λαού (21 Απρίλη 1967 - 23 Ιουλίου 1974)

Αναδημοσίευση από εφημερίδα Ανασύνταξη. αρ.φυλ 204, 15-30 Απρίλη 2005

  Στις 21 Απριλίου 1967 μια  μεγάλη νύχτα τρόμου και μαρτυρίου αρχίζει για τον ελληνικό λαό, η οποία θα κρατήσει για 7 ολόκληρα χρόνια  1967-1974, με την επιβολή της αμερικανοκίνητης φασιστικής δικτατορίας των συνταγματαρχών της οποίας επικεφαλής ήταν οι Γ. Παπαδόπουλος, Σ. Παττακός και Ν. Μακαρέζος.

   Η επιβολή της δικτατορίας σχετίζεται άμεσα με την ικανοποίηση των αμερικανικών στρατηγικών συμφερόντων στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου (πόλεμος των 6 ημερών Ισραήλ-Αράβων 28.6.1967, πραξικόπημα και εισβολή των τούρκων στην Κύπρο το 1974, κλπ.). 

Την ίδια μέρα στις 21.4.1967 προς τις βραδινές ώρες το πραξικόπημα είχε σταθεροποιηθεί με την προσχώρηση σ’ αυτό και του βασιλιά Κωνσταντίνου, ο οποίος στις 7 το βράδυ όρκισε το πρώτο κυβερνητικό σχήμα της δικτατορίας με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Κόλλια, Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

   Πριν όμως ο βασιλιάς με το ΓΕΣ και τους αμερικανούς ετοίμαζαν άλλο πραξικόπημα από στρατηγούς με την κωδική ονομασία «Ιέραξ 2», τους πρόλαβαν όμως οι συνταγματάρχες.

   «Η προτίμηση της αμερικανικής πλευράς στους «συνταγματάρχες» σε αντίθεση με τους «στρατηγούς» του παλατιού σχετίζονταν ίσως με τις εξελίξεις στην Κύπρο, όπου η διαρκώς έκρυθμη κατάσταση κινδύνευσε να οδηγήσει σε ρήξη τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις και να οδηγήσει σε κατάρρευση της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Η ομάδα  των συνταγματαρχών παρουσιαζόταν πιο εύπλαστη στο κρίσιμο αυτό ζήτημα» (1)

   Με την εκδήλωση του πραξικοπήματος κύμα μαζικών συλλήψεων και διώξεων ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή, με αποτέλεσμα τη νύχτα τις 21.4.1967 συνελήφθησαν 6.059 πολίτες, κυρίως αριστεροί και γενικότερα προοδευτικοί άνθρωποι.

   Τις επόμενες ημέρες οι συλλήψεις συνεχίζονται με μεγαλύτερη ένταση από την αστυνομία και τη χωροφυλακή.

   Οι κατάλογοι με τους φακέλους υπήρχαν ενημερωμένοι από πριν στην Ασφάλεια.

   Ήδη από την περίοδο του Βενιζέλου με το νόμο του ιδιώνυμου του 1929, από την περίοδο της δικτατορίας του Ι. Μεταξά (1936-1941) από την κατοχή, την περίοδο του εμφυλίου 1946-1949 και φυσικά από όλες τις μεταμφυλιακές κυβερνήσεις έως το πραξικόπημα. Όλη αυτή την περίοδο και ως το τέλος της δικτατορίας οι πολίτες χωρίζονταν σε κατηγορίες, σε «ληστοσυμμορίτες κομμουνιστές», σε «συνοδοιπόρους» ή «μιάσματα» και σε «εθνικόφρονες», δηλ. μοναρχοφασίστες που θεωρούνταν το «καμάρι του έθνους». Παράλληλα για οτιδήποτε χρειαζόταν «πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων».

   Λίγες μέρες αργότερα από το πραξικόπημα οι πρώτοι 6.093 στέλνονταν εξορία στη Γυάρο (2) για να ακολουθήσουν κι’ άλλοι. Τα φακελώματα στην Ασφάλεια συνεχίζονται όπως και πριν, αλλά κα με μεγαλύτερη ένταση.

   Οι συλληφθέντες περνάνε από χίλιους εξευτελισμούς και βασανιστήρια , ακολουθούν φυλακές και εκτοπίσεις σε ξερονήσια , εξορία.

   Εκεί τα ίδια, εξευτελισμοί, βασανιστήρια, πίεση για δηλώσεις υποταγής στο φασιστικό καθεστώς, δηλώσεις μετανοίας. Αλλά και έξω όσους δεν στέλνουν εξορία τους καλούνε στην Ασφάλεια για δήλωση μετανοίας για καθολική υποταγή και μετά τις δηλώσεις αυτές τις δημοσιεύουν στον τύπο για εξευτελισμό και για «σωφρονισμό» των υπολοίπων. Η δημοσίευση των δηλώσεων γίνονταν ήδη από τη δεκαετία του 1930.

   Παραθέτουμε παρακάτω δυο δείγματα «δηλώσεων»:

ΔΗΛΩΣΙΣ

   Η υπογεγραμμένη ....... Μαρία χήρα του Κωνσταντίνου, κάτοικος Κεφαλοβρύσου, ΔΗΛΩ ότι την κατοχήν, πλανήθηκα από τα απατηλά συνθήματα των κομμουνιστών και οργανώθηκα στην ΕΠΟΝ. Δια της παρούσης μου αποκηρύσσω το ΚΚΕ και την ΕΔΑ και τάσσομαι στο πλευρό της πατρίδος μου. Καλώ δε όλους τους συγχωριανούς να μιμηθούν το παράδειγμά μου.

Εν Ελασσόνι τη 25.9.1961

Η Δηλούσα

(Ονοματεπώνυμο) βλ.σελ. 24  (3)

Ο κάτωθι υπογεγραμμένος Δημήτριος... του Ιωάννου κάτοικος Καρυάς, δηλώ ότι ουδέποτε υπήρξα κομμουνιστής, αποκηρύσσω το ΚΚΕ, την ΕΔΑ και τάσσομαι εις το πλευρόν της Εθνικής Κυβερνήσεως.

   Εν Καρυά τη 27.12.1967

   Ο Δηλών

   (Ονοματεπώνυμο) βλ. σελ. 35  (3)

   Το έργο της εκτόπισης το διεκπεραίωναν τυπικά τα έκτακτα  στρατοδικεία, στην Αθήνα, Τρίπολη, Λαμία, Λάρισα, Ιωάννινα Θεσσαλονίκη, Κοζάνη, Αλεξανδρούπολη, Χανιά και Δράμα. Ακολούθησε η διάλυση των πολιτικών και συνδικαλιστικών Οργανώσεων.

   Στις 29 Μάη 1967 διαλύεται και τυπικά το Κόμμα της ΕΔΑ και 161 Οργανώσεις και Σωματεία στην Αθήνα και 113 στην Επαρχία (4)

   Στις 22 Ιούνη 1967 ο τ. Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Νίξον επισκέπτεται την Αθήνα, στην οποία είχε συναντήσεις με την πολιτική ηγεσία της χούντας. Η επίσκεψη αυτή δήλωνε την επίσημη αποδοχή του καθεστώτος από τις ΗΠΑ.

   Παράλληλα το καθεστώς έθεσε σε απόλυτο έλεγχο την παιδεία και τον τύπο, τα πάντα τέθηκαν σε λογοκρισία..

   Η εκκλησία από την πρώτη στιγμή στηρίζει και τάσσεται με το καθεστώς. Από πάνω προς τα κάτω οι κεφαλές της εκκλησίας, Αρχιεπισκοπή Αθηνών, πατριαρχεία Κωνσταντινούπολης, Ιεροσολύμων, κλπ., δεσποτάδες και γενικότερα το ιερατείο στηρίζει και υμνολογεί τους δικτάτορες (βλ. σελ, 314-387 (5)). Χαρακτηριστικό παράδειγμα  ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος Παρασκευαϊδης που στη διάρκεια της δικτατορίας ήταν γραμματέας του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου διορισμένος από τους δικτάτορες. Αργότερα ο Χριστόδουλος όταν πλέον έγινε αρχιεπίσκοπος σε δηλώσεις του έλεγε ότι κατά τη διάρκεια της δικτατορίας «διάβαζε πολύ»(!) και δεν «ήξερε»(!) ούτε αν υπήρχε χούντα ούτε αν διαπράττονταν απ’ τα αφεντικά του εγκλήματα.

   Την ίδια περίοδο που έκανε τις δηλώσεις αυτές σε επιστολή του στις 31.5.2001 σε έναν από τους φασίστες πραξικοπηματίες τον Στ. Παττακό, ο υμνωδός των φασιστικών εγκλημάτων προκαλεί τα δημοκρατικά φρονήματα του λαού μας γράφοντας ότι ο Παττακός υπήρξε «εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών»!!! βλ. (6) και (7).

   Παράλληλα την ίδια περίοδο στη Θεσσαλονίκη αντιφασίστες φοιτητές, σε συνθήματά τους λέγανε: «στα νιάτα του ο Χριστόδουλος διάβαζε πολύ, γι’ αυτό και αγαπάει της χούντας το πολί». Φυσικά στο χώρο της εκκλησίας υπήρξαν και ορισμένες εξαιρέσεις που ήταν μετρημένες. Δυο μητροπολίτες αντιτάχθηκαν στη χούντα και μετρημένοι παπάδες. βλ. σ.310 (5). Το βασικό σύνθημα «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» δίνει την κεντρική ιδεολογική κατεύθυνση της στρατιωτικοφασιστικής δικταορίας. Ο εθνικισμός, ο αντικομμουνισμός, η πρόφαση «κομμουνιστικού κινδύνου», η θρησκοληψία, τα  κατηχητικά και οι «ηθικές αρχές» στο χορό της παιδείας αλλά και γενικότερα  γίνονται κυρίαρχα στην καθημερινότητα. Όλα αυτά ασφυχτικά πιέζουν και καταπιέζουν τις λαϊκές μάζες για την αποδοχή τους ως μόνες «αλήθειες», μέσα από αναφορές και διαστρεβλώσεις στην ιστορία από αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή.

   Οι δημόσιοι υπάλληλοι και ιδίως οι δάσκαλοι και οι καθηγητές υποχρεώνονται να βγάζουν λόγους σε εκκλησίες και συγκεντρώσεις και να γράφουν στον τύπο για την «Εθνοσωτήριο Επανάσταση που μας έσωσε από τον κομμουνισμό». Παράλληλα η ωμή βία και η τρομοκρατία με φυλακές και εξορίες είναι ένα μέρος της καθημερινότητας που επιβάλλεται από το φασιστικό καθεστώς έως το τέλος του 1974.

   Σε όλη αυτή την περίοδο όπως και πριν οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι στα πλαίσια της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Η απάντηση όμως στη βαρβαρότητα του φασισμού που επιβλήθηκε στη χώρα μας για 7 ολόκληρα χρόνια ήταν αντίσταση. Αντίσταση στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό όπου υπήρχαν κοινότητες ελλήνων. Ήταν η αντίσταση με αποκορύφωμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο δεν ήταν γιορτή όπως συνηθίζεται να λέγεται, αλλά ήταν αγώνας και πάλη ταξική. Ήταν το αποκορύφωμα της εφτάχρονης πολύμορφης πάλης της εργατικής τάξης και του λαού μας με μπροστάρη την ανυπόταχτη νεολαία, ενάντια στο τυραννικό καταπιεστικό καθεστώς των φασιστών συνταγματαρχών και των προστατών τους, τους αμερικανούς.

   Πάλη που έφτασε ως τη σύγκρουση με την οποία, κατάφερε αποφασιστικό πλήγμα στο φασιστικό καθεστώς, το οποίο απάντησε με αιματοκύλισμα , με δολοφονίες αγωνιστών. Στις 23 Ιούλη 1974 η στρατιωτική δικτατορία κατέρρευσε. Στις 24 Ιούλη επέστρεψε από τη Γαλλία στην Αθήνα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και  ορκίστηκε πρωθυπουργός μετά από συμφωνία των στρατιωτικών με εκπροσώπους των αστικών κομμάτων βλ. σ.44 (8). και φυσικά με συμφωνία του ξένου παράγοντα των αφεντικών τους αμερικανών.

   Πριν την κατάρρευση της δικτατορίας είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλες απόπειρες δολοφονίες από τους χουντικούς του Μακαρίου στην Κύπρο. Στις 15.7.1974 επιβάλλουν πραξικόπημα  στην Κύπρο και στις 20.7.1974 πραγματοποιήθηκε στρατιωτική εισβολή των τούρκων στην Κύπρο καταλαμβάνοντας διαδοχικά με τον «Αττίλα» Ι, ΙΙ το 38% του εδάφους.

   Τριάντα χρόνια αργότερα στα βρετανικά αρχεία του «Φόριν όφις» φαίνεται ότι οι βρετανοί και οι αμερικάνοι καλύψανε και δώσανε πράσινο φως στους τούρκους για την εισβολή τους στην Κύπρο. βλ. (9) και (10). Μετά την εισβολή των τούρκων στην Κύπρο το καθεστώς της δικτατορίας παραδόθηκε, οι αμερικανοί θεώρησαν ότι ο κύκλος τους είχε κλείσει . Δεν τους χρειάζονταν πλέον, εξασφαλίζοντας παράλληλα μια ομαλή μετάβαση στην αστική μεταπολίτευση, δημοκρατία.

   Χωρίς εξεγέρσεις όπως το Πολυτεχνείο ή κινήματα όπως του ναυτικού, εξασφαλίζοντας στο έπακρο τα συμφέροντά τους με την επιλογή τους στο πρόσωπο του Καραμανλή.

   Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας 21.4.1967-23.7.1974 σύμφωνα με τα ως τώρα στοιχεία (ο κατάλογος θεωρείται ελλιπής) καταγράφτηκαν 88 θάνατοι αγωνιστών και θυμάτων της περιόδου αυτής από το φασιστικό καθεστώς. βλ. (7) και (11).

   Την ίδια περίοδο 1967-1974 το καθεστώς αφαίρεσε την ελληνική υπηκοότητα  σε χιλιάδες έλληνες μετανάστες, οι οποίοι συμμετείχαν στην αντίσταση εναντίον του στις χώρες που εργάζονταν.

   Η ίδια τακτική είχε ακολουθήσει από την περίοδο του εμφυλίου πολέμου και από τις μεταεμφυλιακές κυβερνήσεις με αποτέλεσμα από το 1948 έως το 1963 είχαν αφαιρέσει την ελληνική υπηκοότητα σε 22.266 έλληνες, οι οποίοι ήταν πολιτικοί πρόσφυγες στη Σοβιετική Ένωση και στις άλλες πρώην Λαϊκές Δημοκρατίες. βλ. σ.31 (12) (ο αριθμός αυτός ήταν πολύ μεγαλύτερος διότι δεν καταγράφτηκαν τα παιδιά που γεννήθηκαν τότε εκεί).

   Μετά την κατάρρευση της δικτατορίας και την μετάβαση στην αστική μεταπολίτευση, δημοκρατία άρχισε σταδιακά η ανάκληση των χουντικών αποφάσεων για την αφαίρεση της ελληνικής ιθαγένειας που έγινε σε έλληνες του εξωτερικού. βλ. (13) ΦΕΚ τχ. Γ΄ 505 (19.12.1974), τχ. Γ΄ 540(31.12.1974), τχ. Γ΄ 541(31.12.1974, κλπ.).

   Το 1974 μια νέα σελίδα άρχιζε για την ελληνική κοινωνία στα πλαίσια της αστικής μεταπολίτευσης με ότι συνεπάγεται αυτό σε οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Φυσικά με ανεκπλήρωτους τους πόθους και τις επιδιώξεις του λαού μας, όπως αυτά καταγράφονταν από την περίοδο της Εθνικής αντίστασης του ΔΣΕ και φτάνοντας ως την εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973.

   Η ιστορία, η μνήμη δεν πρέπει να σβήνει, πρέπει να μιλά, να μην  ησυχάζει, πρέπει να αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο του φασισμού, της βίας, της φτώχειας, της εξαθλίωσης. Πρέπει να φωνάζει: «ο φασισμός δεν έρχεται από μόνος του». Οι ρίζες του βρίσκονται στα σπλάχνα αυτής της κοινωνίας του καπιταλισμού, αυτή είναι η γέννα του. Φράξτε του το δρόμο με «νύχια και με δόντια».

«Και στη ζωή δεν υπάρχουν θεατές
η αυλαία σηκώνεται.
Άνθρωποι σας αγαπούσα.
Επαγρυπνείτε!»
Γιούλιους Φούτσικ
«Ρεπορτάζ κάτω από την κρεμάλα» 9.6.1943  Πράγα.

Βιβλιογραφία, πηγές

1) Γιώργος Μαργαρίτης: Η 21η Απριλίου ή πως οι δικτάτορες; Έβαλαν τη χώρα «στον γύψο για να θεραπευτεί» Εφημ. Εμφύλιος Τύπος φ. 53 (χ.χ.)
2) Ελένη Φαλιάγκα-Παπανικολάου: «Νήσος Γυάρος-Γιούρα» Αθήνα 1989
3) Σ. Αδράνης: Η Επαρχία Ελασσόνας στη δεκαετία του 1960. Ελασσόνα 1989
4) Ελένη Μουζαράκη: Τα έκτακτα μέτρα, μαζικές συλλήψεις και εξορίες. Εφημ. Εμφύλιος Τύπος φ.53 (χ.χ.).
5) Γιώργος Καρανικόλας: Οι ρασοφόροι συμφορά του έθνους. Έκδ. Θουκυδίδης. Δ’ Αθήνα 1985
6) Περί «Πολιτικά Θέματα» 12.12.2003, Αθήνα
7) Εφημ. «ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ» φ. 175   1-15.2.2004, Αθήνα
8) Θ. Σαμπατάκη: Η πτώση της Δικτατορίας, «Ιστορικά» 246 (22.2.2004, Αθήνα ).
9) «ΤΑ ΝΕΑ» 3.1.2005, Αθήνα
10) «Ελευθεροτυπία» 3.1.2005, Αθήνα
11) «Ελευθεροτυπία» 18.11.2000, Αθήνα
12) Ανώνυμος: «Ο επαναπατρισμός των πολιτικών προσφύγων νόμιμο δικαίωμά τους, περ. «Επαναπατρισμός» 1(Αθήνα 1976) 31
13) ΦΕΚ τ.χ. Γ΄ 505 (19.12.1974), τχ. Γ΄ 540 (31.12.1974), τ.χ. Γ’ 541 (31.12.1974)

Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Διακήρυξη της Διεθνούς Σύσκεψης για την Πρωτομαγιά

Κυκλοφορεί ήδη σε αρκετές γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά, κλπ.) διακήρυξη της Διεθνούς Σύσκεψης Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων (ICMLPO) για την Πρωτομαγιά.

Σύντομα θα την αναρτήσουμε και στο blog μας στα ελληνικά.

Στα αγγλικά μπορείτε να την διαβάσετε κάνοντας κλικ στο: For a Mayday of struggle and unity all over the world!

Διαβάστε Περισσότερα »

Για την 140η επέτειο της γέννησης του Β.Ι. Λένιν

Ανακοίνωση  της Γραμματείας  της Κεντρικής  Επιτροπής του  Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκοι)

Στις 22 Απρίλη του 2010 οι κομμουνιστές και οι επαναστάτες  όλου του κόσμου, όλοι αυτοί που πιστεύουν στα ιδανικά της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας, όλοι οι αγωνιστές ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την αντίδραση, όλη η προοδευτική ανθρωπότητα γιορτάζουν την 140η επέτειο της γέννησης του Β.Ι. Λένιν που το όνομα του έγινε σύμβολο της απελευθέρωσης όλων των καταπιεσμένων.

Η 140η επέτειος από την ημερομηνία της γέννησης του θεμελιωτή του Λενινισμού και του Σοβιετικού κράτους Β.Ι. Λένιν βρίσκει τη χώρα μας σε μια συγκυρία όπου επικρατεί η καπιταλιστική παλινόρθωση, της οποίας η αρχή έγινε στο 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ, που στιγματίστηκε από υποχώρηση από τις αρχές του Β.Ι. Λένιν, αρχές που ήταν σε ισχύ στο κόμμα με την καθοδήγηση του ευφυή συνεχιστή των ιδανικών του Β.Ι. Λένιν, του Ι.Β. Στάλιν. Το σύγχρονο καθεστώς  της Ρωσίας, που εγκαθίδρυσε μία ημι-φασιστική δικτατορία και έχοντας εξαπολύσει μια κτηνώδη καταστολή με το απατηλό σύνθημα «αγώνας ενάντια στην τρομοκρατία και τον εξτρεμισμό», και τελευταία το «προστασία των παιδιών» με το οποίο απομονώνει τα παιδιά από τους γονείς για πολιτικούς λόγους, έχει ρίξει τη Ρωσία στην άβυσσο της καταστροφής και της δυστυχίας των πλατιών λαϊκών μαζών. Ο πληθυσμός μειώνεται και ο αριθμός της παιδικής και βρεφικής θνησιμότητας αυξάνεται, η εγκληματικότητα και τα ναρκωτικά αυξάνονται, οι δείκτες για το δουλεμπόριο και τη διαφορά, κλπ. κατατάσσουν τη Ρωσία στην πρώτη θέση παγκοσμίως. Η κυβέρνηση, που στα λόγια εκφράζει συνθήματα ενάντια στο ΝΑΤΟ, συνεχίζει να μετατρέπει τη Ρωσία σε εξάρτημα των πολυεθνικών επιχειρήσεων, εξάγει με τιμές ντάμπινγκ τα ορυκτά της χώρας, τοποθετεί το χρυσό της Ρωσίας σε τράπεζες και τα χρηματιστήρια του εξωτερικού και σφίγγει τη θηλιά στο λαιμό της χώρας μας. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Ρωσία είναι αδύνατο να το ονομάσουμε διαφορετικά από γενοκτονία των λαών της Ρωσίας και πρώτα από όλα του ρωσικού λαού. Έτσι ο καπιταλισμός που έχει κερδίσει στη Ρωσία, εκδικείται την πατρίδα του Β.Ι. Λένιν για τον Λενινισμό, για τον Μεγάλο Οχτώβρη, για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, για την έξοδο από την εξάρτηση, για τη Μεγάλη Νίκη ενάντια στο φασισμό.

Οι συνθήκες της  χώρας δείχνουν καθαρά ότι υπάρχει μία μοναδική διέξοδος από τη σημερινή κατάσταση, ένας μοναδικός δρόμος για τη σωτηρία της χώρας και του λαού της Ρωσίας που είναι η σοσιαλιστική επανάσταση. Για αυτό το λόγο, εμείς οι Μπολσεβίκοι ενωμένοι στο Πανενωσιακό Κομμουνιστικό Κόμμα (Μπολσεβίκοι) έχουμε σηκώσει την Κόκκινη Σημαία των αθάνατων ιδεών του Β.Ι. Λένιν, προπαγανδίζοντας τις ιδέες του. Καλούμε τους εργαζόμενους της Ρωσίας κάτω από τη σημαία μας, τους καλούμε να ξεσηκωθούν στον αγώνα για τη σωτηρία της Πατρίδας μας, για τα παιδιά μας, στον αγώνα για τη Σοβιετική Σοσιαλιστική Ρωσία!

Ζήτω ο Λενινισμός!

Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Γ. Ρίτσος: Νίκος Μπελογιάννης

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

58 χρόνια  από την εκτέλεση-δολοφονία του

Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά

πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.

Μ’  ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη  την αθανασία.

Μ’  ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο  για να μη νυχτώνει.

Καλημέρα  σύντροφοι

Καλημέρα  ήλιε

Καλημέρα  Μπελογιάννη.

Γιάννης Ρίτσος 1952

Διαβάστε Περισσότερα »

Προκλητικότατος και πρωτοφανής ναζιστο-ρατσιστικός εκτραχηλισμός της «Μονάδας Υποβρυχίων Αποστολών του Λιμενικού Σώματος» κατά τη στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου

ο συγκαλυμμένος εθνικισμός-ρατσισμός του «Ριζοσπάστη»

Έκπληκτοι εκατοντάδες χιλιάδες που παρακολουθούσαν απ’ τα διάφορα κανάλια της τηλεόρασης τη φετινή παρέλαση της 25ης Μαρτίου «είδαν»-άκουσαν το παρελαύνον τμήμα της «Μονάδας Υποβρυχίων Αποστολών του Λιμενικού Σώματος» ωρυόμενο να κραυγάζει ναζιφασιστικά-ρατσιστικά συνθήματα κατά τη διέλευσή του και λίγα μέτρα μακριά απ το χώρο των επισήμων.

Με πρωτοφανή  προκλητικότητα κραύγαζαν: «τους λένε Σκοπιανούς, τους λένε Αλβανούς, τα ρούχα μου θα ράψω με δέρματα απ’ αυτούς», «Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ»,  «θα γίνει μακελειό, μετά θα εκδικηθώ, όταν θα προσκυνήσετε σημαία και σταυρό» («Αυγή» 27/3/2010 και «Εποχή» 28/3/2010, σελ. 16), συνθήματα που επανέλαβαν και διάφοροι φασίστες «θεατές» της παρέλασης οπαδοί-μέλη ναζι-φασιστικών οργανώσεων («Χρυσής Αυγής», ΛΑΟΣ, κλπ.), ενώ το γραφείο τύπου του ΛΑΟΣ έβγαλε ανακοίνωση συμπαράστασης στα προκλητικά ελεεινά φασιστοειδή, κράχτες αυτών των εμετικών και ακραίας χυδαιότητας-αντιδραστικότητας συνθήματα: «αυτοί οι οποίοι διακινδυνεύουν καθημερινά την σωματική τους ακεραιότητα για την τιμή της πατρίδας, διώκονται γιατί χρησιμοποίησαν συνθήματα που μέχρι πρότινος αποτελούσαν τη σημαία του Έθνους. Αντιθέτως, εκείνοι που παρήλασαν με συνθήματα ξένα προς την ημέρα, είναι τιμητές. Ο κ. Χρυσοχοϊδης έχει χάσει το μέτρο. Τον καλούμε, για όσο διάστημα παραμένει στο υπουργείο, να επιδείξει τη δέουσα αυτοσυγκράτηση» .

Τα προκλητικά και θρασύδειλα χιτλερικά αποβράσματα  αντί να εκδιωχθούν αμέσως απ’ το χώρο της παρέλασης, αφέθηκαν απ’ την  κυβέρνηση ανενόχλητα να εκθέτουν τη χώρα, συνεχίζοντας να ασχημονούν σε βάρος των λαών των γειτονικών χωρών (η κυβέρνηση περιορίστηκε σε μια εκ των υστέρων χλιαρή καταδίκη).

Το προκλητικό αυτό κρούσμα εθνικισμού-ρατσισμού-νεο-ορθόδοξου  φανατισμού είναι χαρακτηριστικό της  κατάστασης που επικρατεί στα ηγετικά κλιμάκια του στρατού και ο τρόπος που διαπαιδαγωγούνται οι στρατιώτες αλλά και πόσο μεγάλο κίνδυνο αποτελεί η εξάπλωση του εθνικισμού-ρατσισμού αλλά και του νεο-ορθόδοξου σκοταδισμού σε μεγάλα δυστυχώς τμήματα του λαού μας.

Δικαιολογημένα  οι αντιδραστικές εθνικιστικές κυβερνήσεις της Αλβανίας και της ΠΓΔΜ διαμαρτυρήθηκαν, όπως θάπρεπε να πράξει και κάθε ελληνική κυβέρνηση σ’ ανάλογη περίπτωση.

Προκλητική  και επικίνδυνη είναι και η  συγκαλυμμένη εθνικιστική-ρατσιστική στάση του «Ριζοσπάστη» που, παρά την εντελώς χλιαρή καταδίκη, εκφράζεται: α)  στη μη δημοσίευση και σκόπιμη αποσιώπηση των παραπάνω ναζιφασιστικών-ρατσιστικών συνθημάτων για να μην πληροφορηθούν τα μέλη και οι οπαδοί του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ το υπεραντιδραστικό περιεχόμενο των συνθημάτων, σ’ αντίθεση με τους χρουστσοφικούς σοσιαλδημοκράτες ομοϊδεάτες τους της «Αυγής» και «Εποχής» (επίσης «Πριν», 28/3/2010, σελ 1 και διάφορων αστικών εφημερίδων) που ορθά έπραξαν δημοσιεύοντάς τα,  β) στην κριτική στην αλβανική κυβέρνηση επειδή, άκουσον-άκουσον, διαμαρτυρήθηκε: «τουλάχιστον ερωτηματικά προκαλεί η ταχύτητα με την οποία η κυβέρνηση της Αλβανίας αντέδρασε στα ρατσιστικά συνθήματα, επιχειρώντας να τα αξιοποιήσει για τα δικά της συμφέροντα και παιχνίδια στην περιοχή» 9»Ρ», 30/3/2010, σελ. 13), μην ασκώντας καμιά απολύτως κριτική στις ντόπιες αντιδραστικές εθνικιστικές δυνάμεις, αποσιωπώντας πως και οι έλληνες εθνικιστές-ρατσιστές, μαζί τους και η εθνικιστική-ρατσιστική ηγεσία του «Κ»ΚΕ, παίζουν ανάλογα επικίνδυνα εθνικιστικά-φιλοπολεμικά «παιχνίδια στην περιοχή» οι οποίοι επιπλέον υποκινούν συστηματικά το μίσος και την εχθρότητα μεταξύ των λαών των Βαλκανίων.

Οι επαναστάτες  κομμουνιστές αλλά και οι αντιφασίστες-αντιιμπεριαλιστές  έχουν καθήκον να ξεσκεπάζουν  και να καταπολεμούν τον αντιδραστικό αστικό εθνικισμό – που βρίσκεται στην υπηρεσία των διαφόρων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων – της υποταγμένης σ’ αυτές αντιδραστικής αστικής τάξης όχι μόνο των γειτονικών χωρών αλλά και εκείνον της ντόπιας κυρίαρχης αστικής τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων.

Διαβάστε Περισσότερα »

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΠΕΜΠΤΗ 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010


ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 11:00 Π.Μ. ΣΤΗΝ ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ
AΠΕΡΓΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ Ε.Ε. ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ ΝΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ.


Από το 2008 η κρίση ως απειλή μετατράπηκε το 2009 σε μείζον πρόβλημα πολλαπλών αδιεξόδων και το 2010 σε μείζονα εμπλοκή και σχετικό αδιέξοδο για τη χώρα μας.
Οι κυβερνητικές ευθύνες, η πολιτική της Ε.Ε. το παιχνίδι διεθνών οργανισμών και διαφόρων οίκων, είναι συγκεκριμένα, ορατά και αδιαμφισβήτητα.
Βιώνουμε τη μεγαλύτερη επίθεση στα δικαιώματά μας μετά τη μεταπολίτευση. Οι πολιτικές που ακολουθούνται οδηγούν τους εργαζόμενους και την κοινωνία στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την ανασφάλεια, ενώ διατηρούν και αυξάνουν τα προνόμια των οικονομικά ισχυρών, των Τραπεζών και των επιχειρήσεων.
Τα πακέτα των μέτρων διαδέχονται το ένα το άλλο και όλα ρίχνουν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους και την κοινωνία.
Η εκτίμησή μας ότι τα μέτρα αυτά, εκτός από αντικοινωνικά και άδικα, είναι και αδιέξοδα για την οικονομία, γιατί οδηγούν σε ύφεση, επιβεβαιώνεται κάθε μέρα και περισσότερο.
Διαβάστε Περισσότερα »

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

22ο Διεθνές Κάμπινγκ Νεολαίας (Σμύρνη, 3-12 Αυγούστου 2010) – Συχνές Ερωτήσεις

Συχνές ερωτήσεις


Υπάρχουν όρια ηλικίας;
Το κάμπινγκ είναι για μαθητές λυκείου, φοιτητές και εργαζόμενους νέους. Γενικά, για ηλικίες μεταξύ 15 και 30 ετών. Οι πιο νέοι από αυτές τις ηλικίες θα πρέπει να είναι υπό την επίβλεψη της οικογένειας τους ή να έχουν τη συγκατάθεση της οικογένειας τους. Πέρα από αυτά, οι υπάλληλοι και οι προσκεκλημένοι όπως οι μουσικοί ή οι καλλιτέχνες δε χρειάζεται να έχουν τις παραπάνω ηλικίες.
Που θα μείνουμε, πρέπει να φέρουμε τις σκηνές μας μαζί;
Το κάμπινγκ είναι μόνο για σκηνές και έτσι αν έχετε εξοπλισμό όπως σκηνές και υπνόσακους παρακαλούμε να τα φέρετε μαζί σας. Τα αποθέματα μας σε σκηνές θα ενισχυθούν από τους τοπικούς δήμους και ιδρύματα.
Ποια είναι η οικονομική συμμετοχή;
Είναι 100 Ευρώ (100 δολάρια για τους συμμετέχοντες από τη Λατινική Αμερική) για 10 ημέρες. Πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό συμπεριλαμβάνονται. Επίσης δε χρειάζεται να πληρώσετε τίποτα για τις συναυλίες και τις υπηρεσίες του κάμπινγκ. Μπορείτε να πληρώσετε τη συμμετοχή όταν φτάσετε στο κάμπινγκ.
Πως θα φτάσουμε εκεί;
Υπάρχουν πτήσεις από όλες σχεδόν τις χώρες προς την Κωνσταντινούπολη. Αλλά, η περιοχή του κάμπινγκ είναι πολύ κοντά στην Σμύρνη, όχι στην Κωνσταντινούπολη. Επομένως, αν κλείσετε το αεροπορικό σας εισιτήριο για Σμύρνη με ανταπόκριση στην Κωνσταντινούπολη θα είναι πιο εύκολο να φτάσετε στο κάμπινγκ. Αν μας στείλετε τις πληροφορίες για την πτήση σας, θα μπορέσουμε να σας παραλάβουμε από το αεροδρόμιο της Σμύρνης.
Μπορούμε να παίζουμε μουσική και να χορεύουμε;
Θα διοργανωθούν εργαστήρια σε συγκεκριμένα θέματα όπως η ζωγραφική, ο ρυθμός, ο χορός, ο κινηματογράφος, η φωτογραφία ή η γλυπτική. Μπορείτε να μοιραστείτε τις δικές σας ικανότητες με τους υπόλοιπους σε αυτά τα εργαστήρια.
Θα δημιουργήσουμε κάτι μαζί και θα το μοιραστούμε με τους υπόλοιπους με αδελφικότητα.


ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
http://www.iaayouthcamp.com
EMAIL
contact@iaayouthcamp.com
Διαβάστε Περισσότερα »

22ο Διεθνές Κάμπινγκ Νεολαίας (Σμύρνη, 3-12 Αυγούστου 2010)

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ


Το 22ο Διεθνές Κάμπινγκ Αντιφασιστικής και Αντιιμπεριαλιστικής Νεολαίας θα διεξαχθεί σε μια μεγάλη περιοχή κατασκήνωσης με θέμα το Αιγαίο, στη Σμύρνη της Τουρκίας.
Θα είναι μια κατασκήνωση με σκηνές, οπότε οι συμμετέχοντες που μπορούν να φέρουν δικιά τους σκηνές παρακαλούνται να το κάνουν! Κάθε μέρα θα υπάρχει πλήθος δραστηριοτήτων.
Είναι ένα Διεθνές Κάμπινγκ Νεολαίας. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν συμμετέχοντες από πολλές διαφορετικές χώρες, από σχεδόν όλες τις ηπείρους. Ο κάθε ένας που είναι ενάντια στο φασισμό, το ρατσισμό και τον ιμπεριαλισμό μπορεί να συμμετέχει. Πολλοί από τους συμμετέχοντες προέρχονται από νεολαιίστικες, φοιτητικές, αντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις των χωρών τους.
Αυτό θα μας βοηθήσει να μάθουμε για την κατάσταση του νεολαιίστικου κινήματος και της πάλης του στις χώρες τους –μεταφέροντας εμπειρία. Πολλοί θα φέρουν ντοκιμαντέρ, εκθέματα, διάφορα υλικά που σχετίζονται με τον τόπο τους και την κουλτούρα τους. Οι περισσότεροι θα διοργανώσουν εργαστήρια (workshops) σχετικά με την πατρίδα τους ή την περιοχή τους ή άλλα ζητήματα που θέλουν να αναδείξουν.
Κάποια από αυτά υα παρουσιαστούν ως κεντρικές συζητήσεις (“Πόλεμοι, ειρήνη και νεολαία”, “Οικονομική Κρίση, ανεργία και νεολαία¨, “Ελεύθερη και Δημοκρατική Εκπαίδευση” και “Περιβάλλον”) στη μεγάλη σκηνή. Δε θα υπάρχει αυτόματη μετάφραση με ακουστικά αλλά μεταφραστές θα μεταφράζουν σε Γερμανικά, Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Αραβικά και Ρώσικα κατά τη διάρκεια.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
http://www.iaayouthcamp.com
EMAIL
contact@iaayouthcamp.com
Διαβάστε Περισσότερα »

22ο Διεθνές Κάμπινγκ Νεολαίας (Σμύρνη, 3-12 Αυγούστου 2010)

“Που βρίσκεται το κέντρο του κόσμου;” ρώτησαν τον Νασρεντίν Χότζα. “Όπου πατάει ο γάιδαρος μου. Μέτρησε το αν δε με πιστεύεις” απάντησε ο Χότζα... Ποια θα ήταν η απάντηση αν κάναμε την ίδια ερώτηση στη νεολαία; Την παγκόσμια νεολαία που βρίσκεται στη θηλιά της φτώχειας, της ανεργίας και χωρίς προοπτικές; Ποια θα ήταν η απάντηση αν απευθύναμε αυτή την ερώτηση στα εκατομμύρια των νέων που τους έχουν αφήσει χωρίς εκπαίδευση, που τους έχουν πάρει τις δουλειές, που καταπιέζονται από την κρίση και τους σύρουν σε πολέμους;

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΙΕΤΑΙ!

Είμαστε νέοι άνθρωποι από όλο τον κόσμο. Σε αντίθεση με αυτούς που προσπαθούν να μας αποξενώσουν και να μας κάνουν εχθρούς αναμεταξύ μας, συγκεντρωνόμαστε για να δημιουργήσουμε ένα νέο κόσμο. Από διαφορετικά σημεία του κόσμου θα συρρεύσουμε από ποτάμια και ωκεανούς, κουβαλώντας μαζί τους ποικιλόχρωμους πολιτισμούς μας...
“Ερχόμαστε από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου
Διαφορετικές γλώσσες μιλάμε και όμως καταλαβαινόμαστε
Είμαστε τα πράσινα κλωνάρια του δέντρου της γης
Υπάρχει ένας έθνος που ονομάζεται νεολαία, ανήκουμε σε αυτό.”
Είμαστε οι πραγματικοί ιδιοκτήτες του κόσμου μας που αναγκάζεται να μεγαλώσει, τα πράσινα κλωνάρια όπως λέει ο Ναζίμ Χικμέτ. Τα όνειρα μας είναι κοινά, όπως και οι ελπίδες μας. Με τα τραγούδια μας από διαφορετικές γλώσσες θα εκφράσουμε το είδος του κόσμου που ευχόμαστε να ζήσουμε.

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΙΕΤΑΙ!
ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ...

Θα φωνάξουμε ότι δε θέλουμε ούτε να πληρώσουμε για την οικονομική κρίση που προκλήθηκε από άλλους, ούτε να βρεθούμε αντιμέτωποι με την ανεργία, ούτε να συρθούμε σε πολέμους. Θα υπερασπιστούμε, για το μέλλον μας, το δικαίωμα μας στην εκπαίδευση που μας το έχουν κλέψει. Τραβώντας τους εαυτούς μας μακριά από τις δαγκάνες του αδιεξόδου στο οποίο μας τραβούν, θα δείξουμε πόσο πλατύς είναι ο ορίζοντας μας, πόσο πλατιά είναι τα όνειρά μας και ο κόσμος μας. Σε μια περίοδο που η παγκόσμια νεολαία σπρώχνεται στην αυτοκτονία και στην κατάθλιψη, θα ανάψουμε τη φωτιά της ελπίδας και θα τη διαδώσουμε παντού.

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ!

Είμαστε το μέλλον του κόσμου, για αυτό θα τον διεκδικήσουμε. Θα διαδηλώσουμε ότι ένας κόσμος χωρίς πολέμους και εκμετάλλευση, στον οποίο θα παράγουμε μαζί και θα μοιραζόμαστε, είναι εφικτός. Ο πολιτισμός της συλλογικής αλληλεγγύης, της αγάπης και του σεβασμού θα ανθίσει με εμάς τη νέα γενιά... θα πραγματοποιήσουμε τη συνάντηση της εργασίας με αυτό τον πολιτισμό, τη συνάντηση του ατόμου με την κοινωνία, της πολιτικής με τις ζωές μας, του σύγχρονου με την ιστορία και των ονείρων μας με την πραγματικότητα.

ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ, 3-12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Το κέντρο του κόσμου είναι εκεί που συναντιόμαστε για να μοιραστούμε τις επιθυμίες μας, να συζητήσουμε τα προβλήματά μας και να ανθίσει η ελπίδα. Κάθε χρονιά βρισκόμασταν σε διαφορετικό κέντρο του κόσμου και αυτή τη χρονιά θα συναντηθούμε στο Αιγαίο. Οι νέοι που έρχονται από όλες τις γωνιές του κόσμου θα φέρουν μαζί τους επίσης και τις διαφορές τους. Η ποίηση, η μουσική, το θέατρο, η τέχνη, η γλυπτική, ο κινηματογράφος και ο αθλητισμός θα επαναπροσδιοριστούν με την ενέργεια της νεολαίας. Θα σκεφτούμε μαζί, θα δημιουργήσουμε μαζί και θα μοιραστούμε στο τραπέζι του ήλιου και της θάλασσας...
Σε αντίθεση με ένα περιβάλλον όπου κάποιοι παράγουν και άλλοι καταναλώνουν, η Συνάντηση της Παγκόσμιας Νεολαίας του 2010 θα είναι η πρόβα του νέου, στο οποίο μια συλλογική ζωή θα παρουσιαστεί και η συμπάθεια, η αδελφοσύνη και η ειρήνη θα ανθίσουν χωρίς καμιά διάκριση σε γλώσσα, θρησκεία ή χρώμα.
Αυτή είναι η στιγμή που θα ετοιμάσουμε τις βαλίτσες των διακοπών μας για να μπολιάσουμε το Αιγαίο με τα όνειρα μας... Η παγκόσμια νεολαία σε περιμένει, “γίνε πανί, γίνε τιμόνι, γίνε ψάρι, μια βάρκα, γίνε νερό και πήγαινε όπου μπορείς...”


ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
(Περιλαμβάνει πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό για 10 μέρες):

Για τους συμμετέχοντες από την Τουρκία το ποσό είναι  200 TL (Για δήλωση συμμετοχής πριν τις 15 Ιουνίου 2010) και 250 TL (για δήλωση συμμετοχής μετά τις 15  Ιουνίου)

Για τους συμμετέχοντες από Ελλάδα ή το εξωτερικό η συμμετοχή είναι 100 Ευρώ (10 Δολάρια για συμμετέχοντες από τη Λατινική Αμερική).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
http://www.iaayouthcamp.com

EMAIL

contact@iaayouthcamp.com
Διαβάστε Περισσότερα »

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

24ωρη απεργιακή κινητοποίηση ΔΟΕ-ΟΛΜΕ στις 4/5/2010

Αθήνα  16/4/2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

24ωρη απεργιακή κινητοποίηση ΔΟΕ-ΟΛΜΕ στις 4/5/2010

Τα Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. και της Ο.Λ.Μ.Ε.  αποφάσισαν  από κοινού  την κήρυξη 24ωρης απεργιακής κινητοποίησης   την  Τρίτη  4  Μαΐου 2010,  για τις ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου για την παιδεία.

Τη Δευτέρα 19 Απριλίου 2010 στις 10.30 π.μ. , θα γίνει κοινή συνεδρίαση των Δ.Σ. των δύο Ομοσπονδιών.

Από τη ΔΟΕ

Διαβάστε Περισσότερα »

Σχετικά με την κρίση και τη διεθνή κατάσταση

Διεθνής Σύσκεψη Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων

Σχετικά με την  κρίση και τη διεθνή κατάσταση

1.  Το σημαντικότερο θέμα από την τελευταία σύσκεψη των κομμάτων μας ήταν η επιδείνωση της κρίσης από το τελευταίο εξάμηνο του 2008 και το πρώτο τρίμηνο του 2009, μια κρίση που βάθυνε ταχύτερα από την κρίση του 1929, αλλά με σχετική επιβράδυνση κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2009. Η Σύσκεψη μας πραγματοποιείται σε μια περίοδο έντονων αντιπαραθέσεων σχετικά με το αν η κρίση έχει φτάσει στα όρια της ή όχι και όπου στα καπιταλιστικά ΜΜΕ συζητιούνται τα πολιτικά και οικονομικά μέτρα αποτροπής που θα παρθούν. Επομένως, για να διαμορφωθεί μια σωστή γραμμή για τη δουλειά μας στις μάζες, είναι σημαντικό να συζητήσουμε την εξέλιξη της κρίσης και της καπιταλιστικής οικονομίας καθώς και τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες τους, τις επιθέσεις που εξαπολύει ο ιμπεριαλισμός και οι κυρίαρχες τάξεις στις σημερινές συνθήκες.

2. Ένα από τα σημαντικά χαρακτηριστικά της σημερινής κρίσης είναι ότι ξεκίνησε στις ΗΠΑ, τη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, σαν μια βαθιά χρηματοπιστωτική κρίση, προκαλώντας μια ολοκληρωτική καταστροφή και ξεπερνώντας την κρίση που ξέσπασε στον  κατασκευαστικό τομέα και τη βιομηχανία – ιδιαίτερα τη βιομηχανία μετάλλου, την αυτοκινητοβιομηχανία και τις συναφείς βιομηχανίες – και ότι ταχύτατα συνδέθηκε με την κρίση που ξέσπασε στις άλλες ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες και μετατράπηκε σε γενική κρίση που διαδόθηκε στις εξαρτημένες χώρες. Αυτή η πορεία εξέλιξης της κρίσης δημιούργησε την εντύπωση ότι η οικονομική κρίση προήλθε από την κρίση στον χρηματοπιστωτικό τομέα των ΗΠΑ. Οι αστικοί-καπιταλιστικοί κύκλοι προσπαθούν να προπαγανδίσουν μ’ όλα τα μέσα την άποψη ότι αυτή η κρίση είναι αποτέλεσμα των λαθεμένων οικονομικών πολιτικών, ιδιαίτερα των εσφαλμένων χρηματοπιστωτικών και νομισματικών πολιτικών, που οδήγησαν στην αυξανόμενη κερδοσκοπία και τις «φούσκες» στον χρηματοοικονομικό τομέα. Αυτή η εκστρατεία παραπληροφόρησης συνοδεύεται από την προπαγάνδα ότι η οικονομική κρίση μπορεί να αποφευχθεί και να ξεπεραστεί από σωστές οικονομικές πολιτικές και πιο αυστηρούς κανονισμούς στο χρηματοπιστωτικό τομέα. Μ’ αυτές τις θέσεις και προπαγάνδα θέλουν να αποκρύψουν ότι οι καπιταλιστικές οικονομικές κρίσεις είναι αναπόφευκτα στάδια στην πορεία της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ότι είναι αναπόφευκτο αποτέλεσμα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής που αναπτύσσεται με ανισόμετρο και αναρχικό τρόπο, επειδή καθοδηγείται από το κέρδος και την αγορά, ότι είναι το αποκορύφωμα της αντίθεσης μεταξύ των παραγωγικών δυνάμεων και των σχέσεων παραγωγής και μια εκρηκτική αποκάλυψη αυτής της αντίθεσης. Έτσι προσπαθούν να αποτραπεί η αγανάκτηση και ο θυμός των εργατών και των εργαζομένων να στραφεί ευθέως ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα. Επιπλέον, αυτή και άλλες παρόμοιες εκστρατείες προπαγάνδας χρησιμοποιούνται προκειμένου να εμποδίσουν το λαό να αντιληφθεί την πραγματική αιτία της κρίσης, το μέγεθος της και τις καταστροφικές συνέπειες της ώστε να νομιμοποιηθούν οι οικονομικές πολιτικές και οι επιθέσεις που χρησιμοποιούνται για να ρίξουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες του προλεταριάτου και των λαών.

3. Το προτσές της διεθνοποίησης της καπιταλιστικής οικονομίας και της αλληλεξάρτησης των διαφόρων κλάδων της οικονομίας, που αποκαλείται «παγκοσμιοποίηση» από τους  αστικούς καπιταλιστικούς κύκλους, έχει φτάσει σε ένα αξεπέραστο επίπεδο, που δεν συγκρίνεται με το επίπεδο που είχε στα μέσα του προηγούμενου αιώνα. Το γεγονός ότι κάθε εξέλιξη στην ανάπτυξη μιας χώρας ή ενός οικονομικού τομέα έχει αυξανόμενη επίδραση στη διαδικασία της ανάπτυξης άλλων χωρών και τομέων είναι αναπόφευκτο αποτέλεσμα της ανάπτυξης της διαδικασίας της διεθνοποίησης και της αλληλεξάρτησης. Το μέγεθος της επίδρασης εξαρτάται από τη θέση της χώρας και των τομέων στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία.  Συνεπώς, οι εξελίξεις, ιδιαίτερα στο χρηματοπιστωτικό τομέα, στην οικονομία των ΗΠΑ που είναι η μεγαλύτερη δύναμη στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία με μερίδιο 25%, έχουν επηρεάσει και έχουν επηρεαστεί από όλες τις χώρες και τους τομείς οικονομικής δραστηριότητας. Ωστόσο, η τελευταία κρίση δε μπορεί να εξηγηθεί με την κρίση του χρηματοπιστωτικού τομέα στις ΗΠΑ ούτε με τις οικονομικές πολιτικές της κυβέρνησης Μπους, οι οποίες, όπως λέγεται,  προκάλεσαν την κρίση, μα ούτε μπορεί πολύ περισσότερο να περιορισθεί στο πλαίσιο μεταφοράς της κρίσης της οικονομίας των ΗΠΑ στις άλλες χώρες.

4. Οι οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονται από τις άρχουσες τάξεις, τα κράτη τους και τα διεθνή Ιδρύματα τους έχουν όντως επίδραση στην πορεία των οικονομικών εξελίξεων, αλλά όχι καθοριστική. Δε μπορούν να εξαλείψουν τους αντικειμενικούς οικονομικούς νόμους και τις δυναμικές της οικονομίας, που είναι ανεξάρτητοι από την ανθρώπινη βούληση, ή να αναστρέψουν την πορεία εξέλιξης της οικονομίας που καθορίζεται από αυτούς τους νόμους και τις δυναμικές. Στην πραγματικότητα, το αντίθετο είναι σωστό. Γενικά, οι οικονομικές πολιτικές καθώς και οι χρηματοπιστωτικές και νομισματικές πολιτικές σαν τμήμα τους, διαμορφώνονται σύμφωνα με τα συμφέροντα του χρηματιστικού κεφαλαίου και την πορεία ανάπτυξης της οικονομίας παρά από τις αυθαίρετες προτιμήσεις των κυβερνήσεων και των διεθνών Ιδρυμάτων, όπως το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα ή η ΕΕ.

5. Είτε χρηματοπιστωτική, είτε βιομηχανική και αγροτική, η βάση της σημερινής κρίσης, όπως και των προηγούμενων κρίσεων, είναι ότι η παραγωγή αναπτύχθηκε πιο γρήγορα σε σχέση με τις  αγορές και ότι κάποια προϊόντα παρέμειναν απούλητα, αποθέματα συσσωρεύτηκαν, η νέα ζήτηση και οι παραγγελίες μειώθηκαν, η παραγωγή συρρικνώθηκε και οι αγορές στένεψαν. Η τελευταία οικονομική κρίση υπερπαραγωγής ξέσπασε και αναπτύχθηκε σ’ αυτή τη βάση. Η υπερβολική αύξηση των πιστωτικών αγορών, η υπερτίμηση του χρηματιστηρίου, η διόγκωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, η ένταση των κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων σε κάθε πεδίο της οικονομίας, κλπ. δεν αφορούν ειδικά το πρόσφατο παρελθόν του προτσές ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας, αλλά αποτελούν αναπόφευκτο τμήμα των περιόδων ανάπτυξης όταν η παραγωγή και οι αγορές αναπτύσσονται ανώμαλα, χωρίς όμως ακόμα να είναι ορατές οι επιπτώσεις και κατά συνέπεια φαίνεται να μην υπάρχει πρόβλημα. Το προτσές εμφάνισης και ανάπτυξης των συστατικών στοιχείων κάθε βιομηχανικής και εμπορευματικής κρίσης που προκύπτει ως αποτέλεσμα της υπερπαραγωγής – στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει περίσσεια παραγωγή σε σχέση με τις ανάγκες των καταπιεζόμενων και εκμεταλλευόμενων μαζών που αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού – είναι επίσης και ένα προτσές εμφάνισης και ανάπτυξης των συστατικών στοιχείων μιας χρηματο-οικονομικής κρίσης, όπως στην περίπτωση της τελευταίας κρίσης. Αυτό γίνεται περισσότερο φανερό στο μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμού όπου το βιομηχανικό και το τραπεζικό κεφάλαιο συγχωνεύονται, δημιουργώντας το χρηματιστικό κεφάλαιο που κυριαρχεί πλέον σ΄ ολόκληρη την οικονομία. Και στην περίπτωση της κρίσης του 1929 και στη σημερινή κρίση, η σε μια λιγότερο ή περισσότερο ισχυρή οικονομική κρίση, διαπιστώνεται ότι αυτή ξεσπάει με μια χρηματοπιστωτική κρίση ή τα πρώτα σημάδια της κρίσης εμφανίζονται σ’ αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι δεν επεκτείνεται εξίσου σε κάθε τομέα, το χρηματοπιστωτικό, το βιομηχανικό, τον αγροτικό, κλπ. ή ότι δεν καταστρέφει την ιδιαίτερη ανάπτυξη και τη δυναμική αυτών των τομέων.

6. Παρότι το δεύτερο εξάμηνο του 2007 η οικονομία των ΗΠΑ εισήλθε σε μια περίοδο στασιμότητας, οπότε η παραγωγή και οι αγορές συρρικνώθηκαν ως αποτέλεσμα της υπερπαραγωγής, ειδικά στον κατασκευαστικό τομέα και στην αυτοκινητοβιομηχανία,  και φάνηκε ότι υπάρχουν ενδείξεις μιας οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ , τη Βρετανία, τη Γαλλία και πολλές άλλες χώρες, η παγκόσμια βιομηχανική παραγωγή συνέχισε να αυξάνεται, αυξάνοντας τα αποθέματα, και έφθασε στο ανώτατο σημείο της τον Απρίλη του 2008. Ύστερα από αυτή την ημερομηνία η βιομηχανική παραγωγή άρχισε να μειώνεται κυρίως στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, με μηνιαίες διακυμάνσεις και διαφορετικές πτώσεις για κάθε επιχείρηση, τομέα και χώρα. Μέσα σε ένα χρόνο από τον Απρίλη του 2008 η βιομηχανική παραγωγή είχε μεγαλύτερη πτώση από ότι το 1929. Το επίπεδο της βιομηχανικής παραγωγής του Απρίλη του 2009 ήταν 13% χαμηλότερο από ότι τον ίδιο μήνα του προηγούμενου χρόνου, ενώ το Μάη και τον Ιούνη του 2009 υπήρξε μια αύξηση κατά 1,4% και 2,0% αντίστοιχα, αλλά το 0% του Ιούλη ήταν 10% χαμηλότερο από ότι η βιομηχανική παραγωγή του προηγούμενου Απρίλη.

7. Απ' τον Απρίλη του 2008 που έπεσε η συνολική βιομηχανική παραγωγή σε παγκόσμια κλίμακα και οξύνθηκε η χρηματοπιστωτική κρίση, η παγκόσμια αγορά συρρικνώθηκε γρήγορα. Το παγκόσμιο εμπόριο μειώθηκε κατά 22% αυτόν τον Απρίλη σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα ένα χρόνο νωρίτερα (σύμφωνα με ανακοινώσεις του ΔΝΤ, το «παγκόσμιο εμπόριο» έπεσε από τα 16 τρισεκατομμύρια δολάρια στα 12). Σημείωσε μια αύξηση 2,5% αυτόν τον Ιούνη – τη μεγαλύτερη από τον Ιούνη του 2008 – αλλά τον Ιούλη έπεσε πάλι κατά 0,8%, κατρακυλώντας σ' ένα επίπεδο 20% κάτω απ' το αντίστοιχο του Απρίλή του 2008. Σύμφωνα με τις συνεχώς μεταβαλλόμενες δηλώσεις του ΔΝΤ, το παγκόσμιο εμπόριο θα συρρικνωθεί κατά 10% το 2009 – η προηγούμενη εκτίμηση ήταν για 12%. Την ίδια περίοδο, αν και σε διαφορετικά επίπεδα, συρρικνώθηκαν επίσης και οι εθνικές αγορές.

8. Η παγκόσμια βιομηχανική παραγωγή και οι αγορές υποχώρησαν γρήγορα, η χρηματοπιστωτική κρίση οξύνθηκε σε παγκόσμια κλίμακα και έφερε, τον περασμένο Σεπτέμβρη, πολλές χώρες, ιδιαίτερα τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης. Ενώ στη Νέα Ζηλανδία ο χρηματοπιστωτικός τομέας υποχώρησε, χώρες όπου η χρηματοπιστωτική κρίση έγινε αισθητή με τον πιο έντονο τρόπο, όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία, κατάφεραν να αποφύγουν αυτήν την κατάρρευση διαμέσου κρατικών παρεμβάσεων και επιχορηγήσεων τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο αριθμός των τραπεζών που χρεοκόπησαν στις ΗΠΑ ήταν 25 για το 2008 – σε σύγκριση με 3 ένα χρόνο νωρίτερα. Αυτός ο αριθμός εκτοξεύτηκε στις 72 την περίοδο Γενάρη-Σεπτέμβρη του τρέχοντος έτους και αναμένεται να φτάσει τις 90 προς το τέλος του χρόνου με ακόμα περισσότερες χρεοκοπίες μέσα στον επόμενο χρόνο. Σε άλλες ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες στις οποίες η χρηματοπιστωτική κρίση δεν έγινε αισθητή με τόσο έντονο τρόπο, η επιδείνωση της κατάστασης αποφεύχθηκε με πακέτα βοήθειας δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ενώ ορισμένες τράπεζες μόλις που κατόρθωσαν να σταθούν στα πόδια τους με τη στήριξη των κυβερνήσεων, πολλές μικρές και μεσαίου μεγέθους τράπεζες είτε έκλεισαν είτε συγχωνεύτηκαν με μεγαλύτερες. Μία από τις σπουδαιότερες συνέπειες της κρίσης ήταν ότι η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση στον χρηματοπιστωτικό τομέα πήρε μια νέα ώθηση.

Η πτώση  στις χρηματιστηριακές αγορές ξεκίνησε το Γενάρη του 2008 και επιταχύνθηκε από  τον Απρίλη και μετά. Τα αποτελέσματα Μάρτη-Απρίλη αυτού του χρόνου δείχνουν μια πτώση σχεδόν 50% στη χρηματιστηριακή αγορά σε σύγκριση με τον περασμένο Απρίλη. Παρ' όλο που η πτώση στη παγκόσμια βιομηχανική παραγωγή και στο εμπόριο συνεχίστηκε στο δεύτερο τρίμηνο αυτού του χρόνου με μικρότερους ρυθμούς, οι χρηματιστηριακές αγορές άρχισαν ν' ανακάμπτουν μετά από τους πρώτους μήνες αυτού του έτους, μεταξύ άλλων, για το λόγο ότι ρίχτηκαν σ' αυτές τρισεκατομμύρια δολάρια. Οι δείκτες παραμένουν, όμως, σ' επίπεδα 30% χαμηλότερα απ' ότι ήταν τον περασμένο Απρίλη. Επιπλέον, οι "φούσκες" που μπορούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις σ' άλλους τομείς, συμπεριλαμβανομένου και του χρηματοπιστωτικού, άρχισαν και πάλι να διαστέλλονται, συνοδευόμενες από αυξημένες κερδοσκοπικές δραστηριότητες και στοιχεία αστάθειας.

9. Η ανισόμετρη ανάπτυξη αποτελεί απόλυτο νόμο του καπιταλισμού. Έτσι, η πρόσφατη κρίση, όπως και οι προηγούμενες, παρουσίασε μια ανισόμετρη ανάπτυξη όσον αφορά χώρες, τομείς και επιχειρήσεις.

Στις  ΗΠΑ, τη μεγαλύτερη οικονομία του  κόσμου, που είχε εισέλθει στην οικονομική στασιμότητα το 2007, η βιομηχανική παραγωγή έπεσε τον Απρίλη του 2009 κατά 12,5% σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα του προηγούμενου χρόνου. Η συρρίκνωση κατά 1,2% και 0,4% το Μάη και τον Ιούνη αυτού του χρόνου αναστράφηκε σε 1% και 0,8% ανάπτυξη τον Ιούλη και Αύγουστο αντίστοιχα, εξαιτίας, κυρίως της ανάπτυξης κατά 20,1% στην αυτοκινητοβιομηχανία τον Ιούλη του ίδιου χρόνου. Τον Αύγουστο, η βιομηχανική παραγωγή ήταν 10,7% μικρότερη σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα ένα χρόνο πριν.

Στην Ιαπωνία,  τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, η βιομηχανική παραγωγή, πριν την κρίση, έπεσε κατά 35% το Μάρτη αυτού του χρόνου σε σχέση με τον Απρίλη του 2008. Έπειτα απ' αυτήν την συρρίκνωση η ιαπωνική παραγωγή αυξήθηκε το Μάρτη, τον Απρίλη, το Μάη, τον Ιούνη, τον Ιούλη και Αύγουστο εκείνου του χρόνου κατά 1,6%, 5,2%, 5,9%, 2,4%, 1,9% και 1,8% αντίστοιχα. Παρόλα αυτά, η βιομηχανική παραγωγή είναι ακόμα 18% κάτω σε σχέση με την περσινή χρονιά, συνοδευόμενη από έναν μειούμενο ρυθμό ανάπτυξης από το Μάη.

Η Γερμανία, η πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία του  κόσμου, σημείωσε πτώση 24% χαμηλότερη τον  Απρίλη στη βιομηχανική παραγωγή της σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα ένα χρόνο νωρίτερα. Για την  ΕΕ των 27 κρατών αυτή η πτώση ανήλθε στο 19,3% την ίδια περίοδο.  
Συγκρινόμενη με τον προηγούμενο μήνα η βιομηχανική παραγωγή της Γερμανίας αυξήθηκε 5% το Μάη και 1,1% τον Ιούνη, μειώθηκε κατά 1% τον Ιούλη και αυξήθηκε ξανά κατά 1,5% τον Αύγουστο. Στα κράτη της ΕΕ των 27 η πτώση της παραγωγής σταμάτησε και σημειώθηκε αύξηση 0,6% το Μάη σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα. Αυτή η τάση συνεχίστηκε τον Ιούνη, τον Ιούλη και τον Αύγουστο με αύξηση 0,3%, 0,3% και 0,6% αντίστοιχα. Παραταύτα, η Γερμανική βιομηχανική παραγωγή σημείωσε πτώση 18% και η βιομηχανική παραγωγή της ΕΕ των 27 κρατών μειώθηκε κατά 13,5% τον Αύγουστο αυτού του χρόνου σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα ένα χρόνο νωρίτερα.

Η βιομηχανική  παραγωγή στις χώρες της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών έπεσε το διάστημα μεταξύ Γενάρη-Ιούλη αυτού του  χρόνου κατά 15%. Η παραγωγή της Ρωσίας τον Αύγουστο μειώθηκε κατά 12,7% σε σχέση με το επίπεδο του ίδιου μήνα τον προηγούμενο χρόνο. Στις τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της Λατινικής Αμερικής, τη Βραζιλία, το Μεξικό και την Αργεντινή σημειώθηκε 9,9%, 6,5% και 9% μείωση, αντίστοιχα, τον Ιούλη του τρέχοντος έτους σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα ένα χρόνο νωρίτερα. Η πτώση ήταν 13,7% στη Νότιο Αφρική.

Η κρίση  που ξεκίνησε στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες έχει εξαπλωθεί στις εξαρτημένες  και υπανάπτυκτες χώρες της Ασίας, Αφρικής και Λατινικής Αμερικής και κλονίζει τις ήδη ασθενείς οικονομίες τους. Είναι εκ των ουκ άνευ ότι την ερχόμενη περίοδο όταν οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις θα εντείνουν την επίθεση τους με σκοπό να φορτώσουν το βάρος της κρίσης σε άλλες χώρες, η καταστροφικές επιπτώσεις της κρίσης θα γίνουν ορατές και πιο δραματικές.

Συνεχίζεται

Διαβάστε Περισσότερα »