Η Μερσέντες Σόσα |
Στις 4 Οχτώβρη σίγησε για πάντα μια μεγάλη, θαρραλέα και βροντώδης φωνή κατά του φασισμού και του αμερικάνικού ιμπεριαλισμού, η φωνή των καταπιεσμένων λαών της Λατινικής Αμερικής, η φωνή της «La Negra», της Αργεντινής Μερσέντες Σόσα, και ειδικότερα κατά της φασιστικής διχτατορίας του στρατηγού Βιντέλα (1976-1982) που τη συνέλαβε και την υποχρέωσε σε εξορία: «αναγκάστηκα να εξοριστώ λόγω της στρατιωτικής διχτατορίας το 1978», έλεγε σε κάποια συνέντευξη της. Για τη μεγάλη τραγουδίστρια, βάρδο της λευτεριάς και της ανεξαρτησίας, γράφτηκαν διάφορα στις εφημερίδες, μεταξύ των οποίων και στο «Ριζοσπάστη»: «για τη δράση της κυνηγήθηκε από τη χούντα το 1976 υπό τον Χόρχε Βιντέλα, το 1979 συλλαμβάνεται σε συναυλία και καταφεύγει αυτοεξόριστη στο Παρίσι και τη Μαδρίτη όπου μένει μέχρι το 1982, οπότε επιστρέφει στην πατρίδα της» (6/10/2009, σελ. 27) και ότι «συνέδεσε τη ζωή και το έργω της και τον αγώνα του λαού της Αργεντινής και των άλλων λαών της περιοχής ενάντια σε δικτατορικά καθεστώτα και την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό» (στο ίδιο). Αν η μεγάλη «La Negra» συνέδεσε την πάλη της κατά της φασιστικής χούντας του στρατηγού Βιντέλα, δεν έπραξε το ίδιο η χρουστσοφική σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ και ο «Ριζοσπάστης», ο οποίος αποσιωπά σκόπιμα απ’ τα μέλη του «Κ»ΚΕ και τους αναγνώστες του ότι οι ηγέτες του «Κ»ΚΕ υπεράσπισαν όχι μόνο τη στρατιωτικο-φασιστική διχτατορία του Βιντέλα καθόλη τη διάρκεια της ύπαρξής της αλλά αμφισβητούσαν και τα στυγερά εγκλήματα που αυτή τότε διέπραττε με πάνω από 30000 εξαφανισμένους αντιφασίστες και κομμουνιστές. Πέρα απ’ τα ψευδή γραφόμενα του «Ριζοσπάστη», βουλευτής του «Κ»ΚΕ δήλωνε στη Βουλή (9 Μάη 1977) υπερασπίζοντας το φασιστικό καθεστώς του Βιντέλα: «Κύριε Πρόεδρε, κατά τη δική μας εκτίμηση στην Αργεντινή υπάρχει ένα αυταρχικό και ανώμαλο καθεστώς. Όμως δεν πρόκειται για καθαρά φασιστικό καθεστώς» (!!!) . Απ’ την πλευρά του το χρουστσοφικό «Κ»Κ Αργεντινής, αδελφό του «Κ»ΚΕ κόμμα, κι αυτό υποστήριζε το φασίστα στρατηγό Βιντέλα όπως το ίδιο ομολογεί. Ο αργεντινός ρεβιζιονιστής δημοσιογράφος Μάρκος Μάρτιν γράφει: «οι κομμουνιστές της Αργεντινής δημοσίεψαν, προς υποστήριξη του Προέδρου (εννοεί το φασίστα στρατηγό Βιντέλα, σ.σ.) ένα ντοκουμέντο, υπογραμμένο από τον Ροντόλφο Γκιόλντι και άλλους κομματικούς ηγέτες» («Ρ» 26/5/1977).
Συνεχίζοντας την υπεράσπιση της φασιστικής διχτατορίας του Βιντέλα, το ρεβιζιονιστικό «Κ»Κ Αργεντινής, ένα χρόνο αργότερα, ισχυρίζεται ότι «το στρατιωτικό καθεστώς της Αργεντινής είναι βαθύτατα διαιρεμένο σε νεοφασιστικές και φιλοδημοκρατικές ομάδες δήλωσαν τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Αργεντινής Άθος Φάβα και Φερνάντο Νάντρα» και ακόμα ότι «ο Πρόεδρος Χόρχε Ραφαέλ Βιντέλα διακήρυξε, όμως, επανειλημμένα, την επιθυμία του να εγκαθιδρυθεί, σε λογικό χρόνο, μια αντιπροσωπευτική, ομοσπονδιακή και ανανεωμένη δημοκρατία» («Ρ» 29/7/1978). Προφανώς τον θεωρούσαν «δημοκρατικό» (!!!). Ο γνωστός σοσιαλδημοκράτης Δ. Σάρλης έγαφε στο «Ριζοσπάστη» πως το κόμμα του «καταδικάζει κατηγορηματικά την εγκληματική δράση των οργανωμένων φασιστικών ομάδων στην Αργεντινή» («Ρ» 17/6/1978) που δεν ήταν τάχα το ίδιο το φασιστικό καθεστώς του στρατηγού Βιντέλα αλλά κάποιες άλλες «θεϊκές» και «αόρατες» δυνάμεις. Δεν μπορεί επίσης να μην σημειωθεί ότι τα μόνα κόμματα που τάχθηκαν υπέρ της θπογραφής μορφωτικών συμφωνιών με τη φασιστική διχτατορία του Βιντέλα, το Μάη του 1977, ήταν το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ και το σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ. Η στήριξη-υπεράσπιση του φασιστικού καθεστώτος Βιντέλα απ’ την ηγεσία του «Κ»ΚΕ, το «Κ»Κ Αργεντινής και άλλων ρεβιζιονιστικών κομμάτων αποτελεί απ’ τις μελανότερες σελίδες στην ιστορία των προδοσιών του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού. Επειδή δεν είναι δυνατή η παράθεση των υμνολογιών των ηγετών του «Κ»ΚΕ και του «Ριζοσπάστη» στη φασιστική διχτατορία του Βιντέλα, παραπέμπουμε τους αγωνιστές σε μερικά φύλλα του «Ριζοσπάστη» διαφόρων ημερομηνιών (26/5/77, 17/5/78, 6/6/78, 10/6/78, 13/6/78, 14/6/78, 17/6/78, 24/6/78, 30/6/78, 1/7/78, 29/7/78, 18/3/79, κλπ.) αλλά και στις φασιστοφυλλάδες εκείνης της περιόδου και κυρίως στον «Ελεύθερο Κόσμο» (28/12/1980) στον οποίο είχαν δημοσιευτεί οι εντυπώσεις της Α.Στεφανοπούλου που είχε επισκεφθεί το φασίστα στρατηγό Βιντέλα. Μετά την πτώση της φασιστικής χούντας της Αργεντινής, οι γκεμπελίσκοι του «Ριζοσπάστη» που χρόνια ψεύδονταν και τάχα δεν «γνώριζαν» τίποτε για τα εγκλήματα του Βιντέλα «Συνεχίζοντας την υπεράσπιση της φασιστικής διχτατορίας του Βιντέλα, το ρεβιζιονιστικό «Κ»Κ Αργεντινής, ένα χρόνο αργότερα, ισχυρίζεται ότι «το στρατιωτικό καθεστώς της Αργεντινής είναι βαθύτατα διαιρεμένο σε νεοφασιστικές και φιλοδημοκρατικές ομάδες δήλωσαν τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Αργεντινής Άθος Φάβα και Φερνάντο Νάντρα» και ακόμα ότι «ο Πρόεδρος Χόρχε Ραφαέλ Βιντέλα διακήρυξε, όμως, επανειλημμένα, την επιθυμία του να εγκαθιδρυθεί, σε λογικό χρόνο, μια αντιπροσωπευτική, ομοσπονδιακή και ανανεωμένη δημοκρατία» («Ρ» 29/7/1978). Προφανώς τον θεωρούσαν «δημοκρατικό» (!!!). Ο γνωστός σοσιαλδημοκράτης Δ. Σάρλης έγαφε στο «Ριζοσπάστη» πως το κόμμα του «καταδικάζει κατηγορηματικά την εγκληματική δράση των οργανωμένων φασιστικών ομάδων στην Αργεντινή» («Ρ» 17/6/1978) που δεν ήταν τάχα το ίδιο το φασιστικό καθεστώς του στρατηγού Βιντέλα αλλά κάποιες άλλες «θεϊκές» και «αόρατες» δυνάμεις. Δεν μπορεί επίσης να μην σημειωθεί ότι τα μόνα κόμματα που τάχθηκαν υπέρ της θπογραφής μορφωτικών συμφωνιών με τη φασιστική διχτατορία του Βιντέλα, το Μάη του 1977, ήταν το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ και το σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ. Η στήριξη-υπεράσπιση του φασιστικού καθεστώτος Βιντέλα απ’ την ηγεσία του «Κ»ΚΕ, το «Κ»Κ Αργεντινής και άλλων ρεβιζιονιστικών κομμάτων αποτελεί απ’ τις μελανότερες σελίδες στην ιστορία των προδοσιών του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού. Επειδή δεν είναι δυνατή η παράθεση των υμνολογιών των ηγετών του «Κ»ΚΕ και του «Ριζοσπάστη» στη φασιστική διχτατορία του Βιντέλα, παραπέμπουμε τους αγωνιστές σε μερικά φύλλα του «Ριζοσπάστη» διαφόρων ημερομηνιών (26/5/77, 17/5/78, 6/6/78, 10/6/78, 13/6/78, 14/6/78, 17/6/78, 24/6/78, 30/6/78, 1/7/78, 29/7/78, 18/3/79, κλπ.) αλλά και στις φασιστοφυλλάδες εκείνης της περιόδου και κυρίως στον «Ελεύθερο Κόσμο» (28/12/1980) στον οποίο είχαν δημοσιευτεί οι εντυπώσεις της Α.Στεφανοπούλου που είχε επισκεφθεί το φασίστα στρατηγό Βιντέλα. Μετά την πτώση της φασιστικής χούντας της Αργεντινής, οι γκεμπελίσκοι του «Ριζοσπάστη» που χρόνια ψεύδονταν και τάχα δεν «γνώριζαν» τίποτε για τα εγκλήματα του Βιντέλα «αιφνιδιαστικά» άρχισαν να «ανακαλύπτουν» τα εγκλήματά του γράφοντας ότι «τουλάχιστον 30000 έχουν εξαφανιστεί στην Αργεντινη και άλλες 5 χιλιάδες άτομα έχει διαπιστωθεί ότι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου 1976-1979…» («Ρ» 4/11/1982). Στα μετέπειτα χρόνια οι γκεμπελίσκοι του «Ριζοσπάστη» αναφέρθηκαν στη φασιστική χούντα του Βιντέλα – παριστάνοντας τον αντίπαλό της – γράφοντας πολλά και διάφορα όπως η «πιο βρώμικη ίσως δικτατορία που γνώρισε η Λατινική Αμερική» («Ρ» 22/6/2006, σελ.16), για τη δίκη του Μιγκέλ Ετσεκόλατς, αξιωματικού της αστυνομίας, τη δίκη του «πρώην δικτάτορα της Αργεντινής, Χόρχε Βιντέλα» («Ρ» 7/9/2006, σελ.8), για την εξαφάνιση του Χόρχε Χούλιο Λοπές «μάρτυρα-κλειδί στη δίκη των βασανιστών της χούντας» («Ρ» 8/11/2006, σελ.9), το Μάη του 2007, μ’ αφορμή το φιλμ «Το χρονικό μιας Απόδρασης» του Ισραέλ Αντριάν Καστάνο γράφει πως «το θέμα που πραγματεύεται είναι ιδιαίτερα σε εμάς τους έλληνες, αρκετά γνωστό! Βέβαι οι δυο χούντες δε συγκρίνονται! Η χούντα της Αργεντινής δολοφόνησε πάνω από 30000 ανθρώπους!» («Κυρ.Ριζοσπάστης» 20/5/2007, σελ 22). Εδώ η ψευτιά και υποκρισία των προδοτών χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατών ηγετών του «Κ»ΚΕ δεν γνωρίζουν όρια, αφού τα εγκλήματα των φασιστών του Βιντέλα ήταν γνωστά σ΄ όλους τους έλληνες και τα καταδίκασαν μ’ εξαίρεση τους ντόπιους μοναρχοφασίστες και τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ που δεν τα «γνώριζαν» και στήριζαν-υποστήριζαν αυτό το αιματοβαμμένο φασιστικό καθεστώς και τα εγκλήματά του και το διαφήμιζαν στην εργατική τάξη και τον ελληνικό λαό ως «δημοκρατικό». Θα είχε ενδιαφέρον να πληροφορήσει ο «Ριζοσπάστης» το λαό αν κάποιοι απ’ τους ηγέτες του «Κ»ΚΕ παραβρέθηκαν ως μάρτυρες υπεράσπισης των φασιστών εγκληματιών της Αργεντινής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου