Η ηγεσία του «Μ-ΛΚ»ΚΕ τσαλαβουτά στο βούρκο των ρεβιζιονιστικών ερμηνειών των κοινωνικών φαινομένων και διαδίδει αυταπάτες στην εργατική τάξη και στους άλλους εργαζόμενους.
Στην 11η θέση των Θέσεων της Κ.Ε. για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του «Μ-Λ Κ»ΚΕ (http://laikosdromos.gr/?p=301) διαβάζουμε:
«11. Σε φάση υποχώρησης βρίσκονται τα κινήματα και οι λαϊκοί αγώνες στη Λατινική Αμερική, όπου ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Βενεζουέλα, η Βολιβία κ.ά., έχουν προωθηθεί ορισμένες προοδευτικού χαρακτήρα αλλαγές σε βάρος της ντόπιας αντίδρασης και στη βάση αμφισβήτησης της νεoαποικιακής κυριαρχίας των ΗΠΑ και των ξένων μονοπωλίων».
Βαφτίζει η ηγεσία του «Μ-Λ Κ» ΚΕ τους ελιγμούς της ντόπιας ολιγαρχίας του πλούτου για να κατευνάσει την αγανάκτηση των εργαζομένων από την φτώχεια, την ανέχεια και την βάρβαρη εκμετάλλευσή τους σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Βενεζουέλα, η Βολιβία κ.ά. βαφτίζει αυτούς τους ελιγμούς εξαπάτησης «προοδευτικού χαρακτήρα αλλαγές». Αυτές τις «αλλαγές» τις επέβαλε η κυρίαρχη οικονομικά τάξη αυτών των χωρών που είναι η ξενόδουλη πλουτοκρατία της Βενεζουέλας, Βολιβίας κλπ. Υπονοεί λοιπόν η ηγεσία του «Μ-Λ Κ»ΚΕ ότι η ξενόδουλη ολιγαρχία του πλούτου σε αυτές τις χώρες έκανε «ορισμένες προοδευτικού χαρακτήρα αλλαγές σε βάρος της ντόπιας αντίδρασης» δηλαδή σε βάρος του εαυτού της !!! Όπως φαίνεται η ηγεσία του «Μ-Λ Κ» ΚΕ δε βλέπει σε αυτές τις χώρες μόνο τη ντόπια αντίδραση αλλά και κάποια “προοδευτική” ολιγαρχία του πλούτου που είναι σε αντίθεση και σύγκρουση μεταξύ τους !!!
Αυτό σημαίνει όμως να σπέρνεις αυταπάτες και ψέματα στην εργατική τάξη και στους άλλους εργαζόμενους.
Φαίνεται ότι η ηγεσία του «Μ-Λ Κ»ΚΕ πιστεύει ότι το οικονομικά κυρίαρχο τμήμα της ολιγαρχίας του πλούτου αυτών των χωρών δεν ανήκει το ίδιο στην ντόπια αντίδραση αλλά στην «προοδευτική» !!! Σε αυτά τα παράλογα συμπεράσματα καταλήγει κάποιος ακολουθώντας την ρεβιζιονιστική λογική της ηγεσίας του «Μ-Λ Κ»ΚΕ.
Καλύτερους υπερασπιστές δεν θα έβρισκε η ντόπια αντίδραση αυτών των χωρών των δήθεν προοδευτικού χαρακτήρα αλλαγών !!!
Τους ελιγμούς της ντόπιας πλουτοκρατίας, με την άδεια των ιμπεριαλιστών αφεντικών τους, με τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, τις ονομάζει η ηγεσία του «Μ-Λ Κ»ΚΕ «αμφισβήτηση της νεοαποικιακής κυριαρχίας των ΗΠΑ και των ξένων μονοπωλίων».
Η ηγεσία του «Μ-Λ Κ»ΚΕ υπονοεί ότι η ντόπια ξενόδουλη αντιδραστική ολιγαρχία του πλούτου σε αυτές τις χώρες αμφισβητεί την κυριαρχία των ΗΠΑ και των ξένων μονοπωλίων. Στο βαθμό που αμφισβήτησαν την κυριαρχία των ΗΠΑ στον ίδιο βαθμό δημιούργησαν ή βάθυναν τους δεσμούς τους με τον Κινέζικο ιμπεριαλισμό και με τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές. Η άποψη του «Μ-Λ Κ»ΚΕ για την αστική τάξη των εξαρτημένων χωρών από τους ιμπεριαλιστές είναι ρεβιζιονιστική αυταπάτη και προσπάθεια εξαπάτησης της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων.
Η ηγεσία του «Μ-Λ Κ»ΚΕ πιστεύει οι δήθεν προοδευτικές αλλαγές σε αυτές τις χώρες έγιναν και «στη βάση αμφισβήτησης .... των ξένων μονοπωλίων». Είναι αδύνατον η οποιαδήποτε ολιγαρχία των εξαρτημένων χώρων να αμφισβητήσει την νεοαποικιακή κυριαρχία των μονοπωλίων, επειδή αυτή η κυριαρχία είναι προϋπόθεση της αύξησης του πλούτου της.
Πιστά λοιπόν το «Μ-Λ Κ»ΚΕ στο δρόμο του μαοϊκού ρεβιζιονισμού και της αποκαλούμενης “θεωρίας των τριών κόσμων”, θεωρία και ιδεολογία απόκρυψης της βασικής αντίθεσης της εποχής μας, της αντίθεσης εργασίας και κεφαλαίου, θεωρίας διάδοσης αυταπατών στην εργατική τάξη και στους άλλους εργαζομένους για την αστική τάξη των εξαρτημένων χωρών από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, διάδοση αυταπατών και ψεμάτων ότι μπορεί η αστική τάξη αυτών των χωρών να παίξει προοδευτικό – πατριωτικό ρόλο.
3 σχόλια:
Καλό είναι να διαβάσει κανείς τί έλεγε
ο σύντροφος Στάλιν τον Απρίλη του 1924
για τον εμίρη του Αφγανιστάν.Βλέπε σελ.
162 του τόμου 6 Απάντων.
https://www.scribd.com/doc/109975529/%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%9B%CE%99%CE%9D-%CE%A4%CE%9F%CE%9C%CE%9F%CE%A3-6
Το αν ένα εθνικό κίνημα είναι επαναστατικό έχει να κάνει με το αν είναι αντιιμπεριαλιστικό. Δηλαδή να μην εξυπηρετεί συμφέροντα του ιμπεριαλιστή Β στην πάλη του για απελευθέρωση από τον ιμπεριαλιστή Α. Σε αυτή την περίπτωση ο αγώνας αυτός δεν είναι επαναστατικός γιατί δεν «εξασθενίζει, αποσυνθέτει, υποσκάπτει τον ιμπεριαλισμό» όπως λέει στην ίδια σελίδα και ο Σύντροφος Στάλιν.
Από τις αρχές του 20ου αιώνα ο Λένιν είχε επισημάνει ότι οι εκμεταλλεύτριες τάξεις, ακριβώς επειδή φοβούνται την επανάσταση, επειδή φοβούνται την ανατροπή τους από τους εκμεταλλευόμενους, επειδή φοβούνται τη μαζικότητα και εξέλιξη ακόμα και ενός εθνικού κινήματος, υποδουλώνονται στους ιμπεριαλιστές για ασφάλεια και προστασία.
Στο 6ο Συνέδριο της ΚΔ, στην απόφαση : “Η Πάλη Εναντίον του Ιμπεριαλιστικού Πολέμου και τα Καθήκοντα των Κομμουνιστών”, αναφέρεται: “Πρέπει να ειπωθεί όμως ότι οι εθνικοί πόλεμοι στη διάρκεια των οποίων το προλεταριάτο αγωνιζόμενο ενάντια στον ιμπεριαλισμό μπορεί να συμμαχήσει προσωρινά με την αστική τάξη, γίνονται όλο και πιο σπάνιοι, επειδή, η αστική τάξη στις καταπιεσμένες χώρες, φοβούμενη την επανάσταση των εργατών και των αγροτών, γίνεται αντιδραστική και δέχεται την εξαγορά της από τους ιμπεριαλιστές. Βγαίνει στο προσκήνιο νέος τύπος εθνικού πολέμου, στον οποίο μπορεί να παίξει τον ηγετικό του ρόλο μόνο του το προλεταριάτο. Αυτό ισχύει και για τους εθνικούς πολέμους των Λατινοαμερικάνικων χωρών ενάντια στον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Η τάση να μετατραπούν οι εθνικοί πόλεμοι και εξεγέρσεις σε προλεταριακούς πολέμους και εξεγέρσεις, ή σε πολέμους και εξεγέρσεις με επικεφαλής το προλεταριάτο - μια τάση που είχε προβλέψει ο Λένιν ήδη το 1916 – έχει αυξηθεί αξιοσημείωτα”. (Θεση 35, “The Struggle Against Imperialist War and the Tasks of the Communists”, Resolution of the Sixth World Congress of the Communists International, July-August 1928, Workers Library Publishers, 1934, σελ. 35 και προσπαθεια μεταφρασης απο εμενα : http://leninstalin1917.blogspot.gr/2015/07/blog-post_14.html. Αν θέλεις μπορώ να σου στείλω την απόφαση αυτή στα αγγλικά).
Συνέχεια ...
Αυτά συνέβαιναν το 1928. Το προτσές αυτό της υποδούλωσης των κυρίαρχων εκμεταλλευτριών τάξεων των εξαρτημένων χωρών της νεοαποικιοκρατίας, έχει προχωρήσει ακόμα πιο πολύ. Σήμερα πλέον ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ εθνική αστική τάξη. Όλες έχουν βρει καταφύγιο κάτω από τις φτερούγες ων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Αυτό συμβαίνει και για το λόγο ότι οι ιμπεριαλιστές στο κυνήγι για αγορές, επέκταση και σταθεροποίηση της κυριαρχίας τους και λογω ανταγωνισμού με τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν υποτάξει πλέον ολοκληρωτικά τις αστικές ταξεις των εξαρτημένων από αυτές χωρών. Δεν υπάρχουν άλλες “επιλογές” για τις αστικές τάξεις των εξαρτημένων χωρών αλλά ούτε και των κυριάρχων ιμπεριαλιστών. Ο ιμπεριαλισμός έχει επεκταθεί σε κάθε γωνιά της γης και δεν έχει αφήσει πεδίο “ελευθερίας” στις αστικές τάξεις των εξαρτημένων χωρών. Η μόνη “ελευθεριά” που έχουν είναι να παζαρεύουν με τους ιμπεριαλιστές τους όρους υποδούλωσής τους και την αλλαγή αφεντικών. Για αυτο και σε Πρωτομαγιατικη διακυρηξη της Κομμουνιστικης Διεθνους το 1930 λέει: «Καταπιεσμένα Έθνη των αποικιών!
Ενωθείτε στο επαναστατικό αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας των ιμπεριαλιστών ληστών και των φεουδο-καπιταλιστών συμμάχων τους της χωράς σας! Συνδεθείτε στενά με τους επαναστάτες εργάτες των καπιταλιστικών χωρών!»
Θα είχε ενδιαφέρον να γίνει προσπάθεια ανακάλυψης εθνικής αστικής τάξης στον κόσμο ! Όμως με οικονομικά στοιχεία.
Σε χώρες της Λατινικής Αμερικής όπως η Βενεζουέλα κλπ έχει διεισδύσει με μεγάλες επενδύσεις και δάνεια το Κινέζικο κεφάλαιο (ίσως και του Βραζιλιάνικο). (Για αυτό που λέω υπάρχουν οικονομικά στοιχεία. Αν θέλεις στα στέλνω - http://ciml.250x.com/to/hugo_chavez.html – είναι στα αγγλικά, νομίζω υπάρχει και στα γερμανικά στο ίδιο site). Έτσι υπάρχουν τουλάχιστον δυο μερίδες της ντόπιας αστικής τάξης, πουλημενες και οι δυο στον ιμπεριαλισμο. Η μια είναι με τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και η άλλη με τον Κινέζικο. Στη διαπάλη τους η φιλοκινέζικη μερίδα της αστικής τάξης βαφτίζεται “προοδευτική” και η άλλη αντιδραστική. Είναι δύσκολο να εγκαθιδρύσουν φασιστικό καθεστώς, είτε η μια είτε η άλλη μερίδα της αστικής τάξης. Πρέπει να πετύχουν τους στόχους τους στα πλαίσια του καπιταλιστικού κοινοβουλευτισμού. Όποτε πρεπε να ξεγελάσουν το λαό και να βαφτιστούν οι στόχοι τους λαοπρόβλητοι για να αποκτήσουν οι αντιλαϊκές τους προσπάθειες τους και την έγκριση του λαού. Έτσι βαφτίζονται, με τη βοήθεια των Κομμάτων της αστικής δημοκρατίας της εξαπάτησης και καταπίεσης, σε προοδευτικές ή εθνικές αστικες ταξεις, ξεγελούν τον λαό και, μέσω αυτών των κομμάτων, αποκτούν και λαϊκό έρεισμα.
Δεν υπάρχει εδώ τίποτα το προοδευτικό, ούτε εθνική αστική τάξη. Είναι μια τυπική αστική τάξη εξαρτώμενης χώρας η οποία την μόνη ελευθερία που έχει είναι να αλλάζει αφεντικά.
Δημοσίευση σχολίου