Αναδημοσίευση από Ανασύνταξη, αρ. φύλ. 191 1-15 Οχτώβρη 2004
Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε το εξαίρετο βιβλίο του παλιού αγωνιστή Βασίλη Κ. Μπουφίδη με τίτλο «Η πρώην Λαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Αλβανίας, φωτεινό παράδειγμα Δημιουργίας, Σύνεσης και Ανδρείας του Σοσιαλισμού» , ένα βιβλίο που έχει να συμβάλλει στην καλύτερη γνωριμία του ελληνικού με τον αλβανικό λαό και επιπλέον έχει να προσφέρει στην πάλη κατά του ρατσισμού-εθνικισμού σε βάρος των αλβανών που ζουν και δουλεύουν στον τόπο μας.
Μετά τα θλιβερά και επαίσχυντα γεγονότα, μ’ αφορμή το ποδόσφαιρο, που αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας και αποκαλύπτουν ότι ένας έρπων ρατσισμός αγκαλιάζει κάποια στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, το βιβλίο του Β. Μπουφίδη είναι πολύ χρήσιμο και αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα στην πάλη κατά του ρατσισμού-εθνικισμού.
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω ολόκληρο τον πρόλογο του βιβλίου:
Το θέμα του βιβλίου αυτού για κάθε διαφορετική πολιτική οπτική γωνία του σημερινού Έλληνα, που βομβαρδίζεται ακατάπαυστα απ' το θανατηφόρο αυτό όπλο που λέγεται τηλεόραση, μπορεί να είναι όχι ευχάριστο ίσως και ενοχλητικό από αμφισβήτηση της ιδεολογίας του σοσιαλισμού και από άγνοια της αληθινής ιστορίας, μπορεί όμως να αναδειχθεί σε αληθινό και διδακτικό θέμα για την ανεπηρέαστη και ελεύθερη σκέψη που δεν θα επιτρέψει στον άνθρωπο ώστε με μικρές ποιοτικές αλλαγές προς το χειρότερο να οδηγηθεί στον εθνικισμό και στον κρυφό ή φανερό ρατσισμό. Στην Ελλάδα - την χώρα των μεταναστών για εξήντα και πλέον χρόνια (1920-1980) -υποβόσκει και έρπει ένας ρατσισμός σε ένα μικρό και ακατατόπιστο ιστορικά-πολιτικά κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, ρατσισμός και εθνικισμός που καλλιεργείται συστηματικά και επιστημονικά από αρκετά εμπαθή μέσα μαζικής ενημέρωσης με αφορμή και στόχο τους οικονομικούς μετανάστες που έφτασαν στην Ελλάδα από διάφορες μακρινές και κοντινές χώρες.
- Υπάρχει μια κλιμάκωση σ' αυτόν τον έρποντα και υποβόσκοντα ρατσισμό-εθνικισμό όσον αφορά την συμπεριφορά, την εργατικότητα και την ευγένεια αυτών των μεταναστών και την ωφελιμότητα, ωφέλεια ή και ζημία που προέκυψε ή προκύπτει για όσους το πιστεύουν-από αυτούς τους ξένους εργαζόμενους στην χώρα μας. Ο ρατσισμός αυτός για τους Ασιάτες και Αφρικανούς μετανάστες και για τους μετανάστες από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες,πολλές φορές εγγίζει τα όρια της σκόπιμης προβολής μιας απειλής- ανύπαρκτης όμως- για τη δημογραφική σύνθεση του πληθυσμού της Ελλάδας και το μέλλον των εργαζόμενων Ελλήνων όσον αφορά στις εργασιακές τους σχέσεις και τις οικονομικές τους δραστηριότητες με αιχμή του δόρατος τους κοντινούς μας Αλβανούς.
Σήμερα, ολίγοι ευτυχώς Έλληνες, επηρεασμένοι από μια αντιμεταναστευτική προπαγάνδα, βλέπουν διαφορετικά τους Αλβανούς μετανάστες από τους μετανάστες των άλλων χωρών και τους κρίνουν με κριτήρια τις απαράδεχτες πράξεις - σε βάρος των Ελλήνων, αλλά και Αλβανών συμπατριωτών τους - μιας μικρής μειοψηφίας κακοποιών στοιχείων των στρατοπέδων εργασίας του Χότζα, τις πόρτες των οποίων άνοιξε ο «απελευθερωτής» του Αλβανικού Λαού Μπερίσια και τον δρόμο προς την Ελλάδα έδειξαν οι γνωστοί Έλληνες συντηρητικοί πολιτικοί - γι' αυτό βαρύνονται με μεγάλες ευθύνες - για να πάρει η μπάλα όλους τους άλλους και κατά τα άλλα έντιμους και εργατικούς αλβανούς.
Και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας ότι δεν είναι ενεργός ρατσισμός το άγριο λυντσάρισμα όλων των Πακιστανών και το σπάσιμο όλων των μαγαζιών τους στη Νίκαια του Πειραιά από ομάδα Ελλήνων «αγανακτισμένων» νεαρών εν έτει 2003, γιατί Πακιστανός οδηγός προξένησε το θάνατο νεαρού Έλληνα, χωρίς να το θέλει βέβαια, ενώ για τις χιλιάδες τροχαία ατυχήματα κανένας Έλληνας οδηγός δεν λυντσαρίστηκε; Μήπως το γεγονός αυτό είναι μικρότερης σημασίας από όσα κάνουν οι νεοναζιστές της Γερμανίας σε βάρος Ελλήνων και Τούρκων μεταναστών; Και δεν είναι ρατσισμός ο τουφεκισμός από Έλληνα αγρότη του πεινασμένου δεκαοκτάχρονου Αλβανόπουλου, που για να λιγοστέψει την πείνα του πήγε στον άλλο κόσμο για τρία κιλά πατάτες, που δήθεν έκλεψε;
Και δεν είναι ρατσισμός, που μπροστά στην τηλεόραση 200 «φίλαθλοι» του εμπορευματοποιημένου ελληνικού ποδοσφαίρου καταπίνουν την πίκρα τους όταν η ομάδα του Ολυμπιακού για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα χάνει με 7-0. ενώ δεν ανέχονται τη νίκη της εθνικής ομάδας της Αλβανίας με 2-1 επί της δικής μας εθνικής και μια άλλη ισοπαλία 0-0, βρίζοντας τους Αλβανούς με τα χειρότερα λόγια και με έναν αναβράζοντα εθνικισμό και ρατσισμό;
Ποια είναι η Ελλάδα του Θουκυδίδη και του Πλάτωνα, που την επικαλούμαστε με στείρα προγονοπληξία όταν δεν μάθαμε να τιμάμε τους νικητές;
Ασφαλώς η μικρή Αλβανία δεν είχε και δεν έχει και τώρα φιλάθλους σαν τους δικούς μας να σπάζουν και να ρημάζουν τα πάντα και να αποκαλούν τις ομάδες τους ανόητα όπως εμείς:Ολυμπιακέ είσαι Θεός, ΑΕΚ είσαι ιδέα, Παοκτζήδες είστε Βούλγαροι. Οι Αλβανοί, που μέχρι το 1912 δεν είχαν γραπτή γλώσσα δεν είχαν Θουκυδίδη και Πλάτωνα, είχαν και έχουν όμως ευγένεια και δεν είναι Ρατσιστές και προπαντός δεν είχαν εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο και πρωταθλητισμό, την στρεβλή αυτή παραδοχή για τον αθλητισμό.
Δεν ήταν ενεργός ρατσισμός η στέρηση από ένα αριστούχο Αλβανό μαθητή να κρατήσει την ελληνική σημαία σε σχολική εθνική εορτή;
Ασφαλώς είναι, αλλά καλλιεργείται να προέρχεται από τα ολίγα, τα πολύ ολίγα απόβλητα μιας κοινωνίας, που υποφέρει από τέτοιες πληγές.
Και τιμά εμάς τους Έλληνες το γεγονός να αποδίδουμε κάθε κλεψιά, κάθε έγκλημα, κάθε ανέντιμη πράξη στους Αλβανούς μετανάστες, όταν οι ίδιες οι ελληνικές υπηρεσίες στα στατιστικά στοιχεία, που ανακοινώνουν, μας τοποθετούν στην κορυφή της πυραμίδας όσον αφορά στην διαφθορά και το έγκλημα που υπάρχει και ψηλά και χαμηλά; Όταν ολόκληρη ελληνική οικογένεια κάνει κάρβουνο στα κρυφά αλλοδαπή για να ωφεληθεί κάποια αποζημίωση; Όταν ο ταξιτζής κάθε μέρα μαχαιρώνεται και όταν τέσσερις ομογενείς Γεωργιανοί κάνουν 80 διαρρήξεις μέσα σε λίγους μήνες, σπάζουν με ειδικά εργαλεία τις κλειδαριές μέρα μεσημέρι σε διαμερίσματα των Αθηνών; Όταν μέσα σε τρεις μέρες ληστεύοντας τέσσερις τράπεζες από Έλληνες, έχουμε το δικαίωμα εμείς να μιλάμε νια Αλβανούς που δεν μας δείχνουν καλή συμπεριφορά και όταν μάλιστα νια την διάπραξη αυτών των εγκληματικών πράξεών τους είναι απαραίτητη η συνεργασία ελληνικών κακοποιών στοιχείων που δυστυχώς κάθε μέρα ο αριθμός μεγαλώνει; Το ξέρουμε πως δεν είναι άγιοι όλοι οι Αλβανοί, όπως πολύ καλά πρέπει να γνωρίζουμε πως δεν είναι όλοι κακοποιεί όπως το θέλει να το παρουσιάζει η αντιμεταναστευτική προπαγάνδα «γνωστών και μη εξαιρετέων Ελλήνων».
Άπειρα παραδείγματα
- Εξαιτίας αυτού του κρυφού και φανερού ρατσισμού κατά των Αλβανών μεταναστών, πολλοί Αλβανοί προσπαθούν να κρύψουν την ανθρώπινη και εθνική τους ταυτότητα - ιδιαίτερα τα παιδιά τους -«ισχυριζόμενοι» ότι είναι Βορειοηπειρώτες ή προσποιούνται ότι είναι δυσαρεστημένοι από το προηγούμενο σοσιαλιστικό καθεστώς, ενώ όταν πειστούν ότι ο συνομιλητής τους έχει
προοδευτικές ιδέες τότε ανοίγουν την καρδιά τους και μιλούν με πόνο για ό,τι καλό και δημιουργικό έχασαν που τους είχε δωρίσει ο σοσιαλισμός - προπάντων την ανθρωπιά - συγκρίνοντας τον με το καπιταλιστικό σύστημα που σήμερα βιώνουν μαζί με τους Έλληνες εργαζόμένους.
- Μου έλεγε κάποτε ένας δάσκαλος Αλβανός, πολύ μορφωμένος: «Ξέρεται κύριε μου πόσο άσχημα νοιώθουμε εμείς οι Αλβανοί στη χώρα σας, για την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας και την εθνική μας αξιοπρέπεια, όταν ο άλλος σου δείχνει με το δάκτυλο. Να αυτός είναι Αλβανός. Μήπως και στους δικούς σας παλιότερους μετανάστες στην Αμερική και στην Ευρώπη δεν είχαν δώσει το πρόσθετο όνομα, δηλαδή την προσωνυμία του Μπάνκαπόντο Γκρέκο, που σήμαινε πονηρός, κλέφτης και τεμπέλης; Ή μήπως στη Γερμανία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν εξαιτίας πάλι τότε των Άγγλων αποικιοκρατών δεν πραγματοποιήθηκε.
Στο βιβλίο μου αυτό θα προσπαθήσω, όσο μπορώ να αποδείξω με ιστορικά ντοκουμέντα, ότι ο λιλιπούτειος αλλά πολύ γενναίος αυτός λαός μέσα στους αιώνες της βαριάς του δουλείας κουβαλώντας μια φοβερή αγραμματοσύνη και ανυπαρξία παιδείας, διατήρησε ισχυρή την εθνική του συνείδηση και μέσα σε 45 χρόνια σοσιαλιστικού συστήματος η μικρή και φτωχή άλλοτε Αλβανία έγινε μοναδικό φωτεινό παράδειγμα της ανωτερότητας του σοσιαλισμού μπροστά στον βάρβαρο και απάνθρωπο που ζούμε σήμερα όλοι καπιταλισμό, παράδειγμα ανωτερότητας και σε σύγκριση με όλα τα άλλα πρώην σοσιαλιστικά κράτη μεγάλα ή μικρότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου