Δεν είναι η πρώτη φορά που οι χρουτσωφικοί ρεβιζιονιστές σοσιαλδημοκράτες
προσπαθούν να κρύψουν το πραγματικό τους πρόσωπο χρησιμοποιώντας το όνομα και
το έργο μεγάλων επαναστατών. Το ίδιο έχει κάνει τώρα η ηγεσία του «Κ»ΚΕ
χρησιμοποιώντας το όνομα και το έργο του Ι.Β. Στάλιν, όπως επίσης το όνομα και
το έργο του Ν. Ζαχαριάδη. Θέλει να δώσει την εντύπωση ότι επιστρέφει στη σωστή
πολίτικη του Ι.Β. Στάλιν και Ν. Ζαχαριάδη.
Η σημερινή ηγεσία του «Κ»ΚΕ αντιγράφει τους ελιγμούς των χρουστσοφικών
ρεβιζιονιστών, όπως αυτών του 1969 της κλίκας Μπρέζνιεφ-Κοσίγκιν.
«Η δημαγωγία ήταν πάντα το όπλο που προτιμούσαν όλοι οι προδότες. Είναι πολύ τυπικό των σύγχρονων ρεβιζιονιστών, ιδιαίτερα της Σοβιετικής ρεβιζιονιστικής ηγεσίας. Αυτή η κλίκα αποστατών, βαδίζοντας πάντα στο ίδιο δρόμο της προδοσίας, χρησιμοποίησαν, ανάλογα με τις συνθήκες, διάφορες μάσκες για να κρύψουν το πραγματικό τους πρόσωπο.
Η δήθεν επιστροφή στην σωστή πολίτικη του Στάλιν – η πιο ποταπή υποκρισία και η ο πιο απεγνωσμένος ελιγμός των σύγχρονων ρεβιζιονιστών».
(“Ζέρι ι Πόπουλιτ”, όργανο της ΚΕ του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας, στις 10 Γενάρη 1969, “Η Δημαγωγία των Σοβιετικών Ρεβιζιονιστών Δεν Μπορεί να Κρύψει την Προδοτικό του Πρόσωπο”, Εκδοτικός Οίκος “Ναΐμ Φρασέρι”, Τίρανα, 1969, σελ. 3)
«........ να προσπαθήσουν να κρυφτούν πίσω από το όνομα του Στάλιν, ισχυριζόμενοι, άλλοτε άμεσα και άλλοτε έμμεσα, ότι οι Χρουτσοφικοί ρεβιζιονιστές επιστρέφουν δήθεν στη σωστή πολίτικη του Στάλιν, αυτή είναι μια πέρα για πέρα απάτη, η πιο ξεδιάντροπη υποκρισία, η πιο ποταπή και απεγνωσμένη δημαγωγία από την μεριά των Σοβιετικών ρεβιζιονιστών». (Στο ίδιο, σελ. 16-17)
«Η δημαγωγία ήταν πάντα το όπλο που προτιμούσαν όλοι οι προδότες. Είναι πολύ τυπικό των σύγχρονων ρεβιζιονιστών, ιδιαίτερα της Σοβιετικής ρεβιζιονιστικής ηγεσίας. Αυτή η κλίκα αποστατών, βαδίζοντας πάντα στο ίδιο δρόμο της προδοσίας, χρησιμοποίησαν, ανάλογα με τις συνθήκες, διάφορες μάσκες για να κρύψουν το πραγματικό τους πρόσωπο.
Η δήθεν επιστροφή στην σωστή πολίτικη του Στάλιν – η πιο ποταπή υποκρισία και η ο πιο απεγνωσμένος ελιγμός των σύγχρονων ρεβιζιονιστών».
(“Ζέρι ι Πόπουλιτ”, όργανο της ΚΕ του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας, στις 10 Γενάρη 1969, “Η Δημαγωγία των Σοβιετικών Ρεβιζιονιστών Δεν Μπορεί να Κρύψει την Προδοτικό του Πρόσωπο”, Εκδοτικός Οίκος “Ναΐμ Φρασέρι”, Τίρανα, 1969, σελ. 3)
«........ να προσπαθήσουν να κρυφτούν πίσω από το όνομα του Στάλιν, ισχυριζόμενοι, άλλοτε άμεσα και άλλοτε έμμεσα, ότι οι Χρουτσοφικοί ρεβιζιονιστές επιστρέφουν δήθεν στη σωστή πολίτικη του Στάλιν, αυτή είναι μια πέρα για πέρα απάτη, η πιο ξεδιάντροπη υποκρισία, η πιο ποταπή και απεγνωσμένη δημαγωγία από την μεριά των Σοβιετικών ρεβιζιονιστών». (Στο ίδιο, σελ. 16-17)
Είναι φανερός ο ελιγμός της
σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ παρόλο που ταυτόχρονα ασκεί έμμεσα
κριτική στους Στάλιν-Ζαχαριάδη σε σειρά ζητήματα και τελευταία εντελώς ανοιχτά
σχετικά με το χαρακτήρα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που τον θεωρεί, σε αντίθεση
με την μαρξιστική τοποθέτηση των Στάλιν-Ζαχαριάδη, «ιμπεριαλιστικό» και από την πλευρά της
σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης και των κομμουνιστών και
αντιφασιστικών δυνάμεων εκείνης της περιόδου, επαναλαμβάνοντας την γνωστή θέση
τω τροτσκιστών περί «ιμπεριαλιστικού Παγκοσμίου Πολέμου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου