Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «EN MARCHA»,
όργανο του Μαρξιστικού-Λενινιστικού Κομμουνιστικού Κόμματος Ισημερινού (PCMLE)
στις 12/10/2011
Ο Ενβέρ Χότζα και το Κόμμα Εργασίας της Αλβανίας, ξεσκέπασαν
και αντιμετώπισαν τα διάφορα είδη των ρεβιζιονιστών, πολέμησαν εναντίον των
γιουγκοσλάβων ρεβιζιονιστών, αντιμετώπισαν τους Τιτοϊκούς και πολέμησαν τους
μαοϊκούς.
Ο Ενβέρ γεννήθηκε στο Αργυρόκαστρο της Αλβανίας την 16 Οκτωβρίου 1908 και πέθανε στα Τίρανα στις 11 Απριλίου 1985. Σπούδασε στο Παρίσι (Γαλλία), στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ. Εκεί ήρθε σε επαφή με κομμουνιστική κύκλους. Συνεργάστηκε με την κομμουνιστική εφημερίδα L'Humanité εκθέτοντας την αλβανική μοναρχία. Το 1936 επέστρεψε στην Αλβανία και άρχισε να εργάζεται ως δάσκαλος. Αγωνίστηκε στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, ως μέρος των Διεθνών Ταξιαρχιών. Στη συνέχεια συμμετείχε στην αλβανική αντιπολίτευση ενάντια στο βασιλιά Ζόγου τον Α' και την ιταλική εισβολή στις 7 Απριλίου 1939.
Ο Χότζα εντάχθηκε στην κομμουνιστική ομάδα «Εργασία» και συμμετείχε ενεργά στην ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, του οποίου ήταν ο πρώτος πολιτικός κομισάριος. Μετά την ιταλική κατοχή της χώρας τον Απρίλιο του 1939, ο Ενβέρ απολύθηκε από τη δουλειά του και η κομμουνιστική οργάνωση της Κορυτσάς τον έστειλε στην πρωτεύουσα, τα Τίρανα, τα οποία σύντομα έγιναν σημαντικό κέντρο του κομμουνιστικού κινήματος και της αντιφασιστικής αντίστασης. Στις 8 του Νοέμβρη 1941 ιδρύθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα ως προϊόν της συγχώνευσης πολλών κομμουνιστικών ομάδων στη διαδικασία αυτή ο Ενβέρ έπαιξε σημαντικό ρόλο, που τον έκανε έναν από τους ηγέτες του και το 1943, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, εξελέγη αρχηγός του Κομμουνιστικού Εργασίας Αλβανίας.
Στις 29 Νοέμβρη 1944 η Αλβανία απελευθερώθηκε από όλους τους εισβολείς και εγκαθίδρυσε μια νέα κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας (ΚΕΑ), του οποίου αρχηγός του κόμματος ήταν ο Ενβέρ Χότζα. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα ενός σκληρού αγώνα των εργατών και των λαών της Αλβανίας, «η αλβανική επανάσταση θριάμβευσε μέσα από ένοπλη εξέγερση και τη δημιουργία των ενόπλων λαϊκών δυνάμεων. Στην πρώτη φάση έθεσε τα θεμέλια μέσα από πυρήνες ανταρτών και τάγματα τακτικά στρατού, αποσπάσματα εθελοντών, περιοχές αυτοάμυνα, ηθική και πολιτική προετοιμασία των μαζών για την ένοπλη εξέγερση. Σε μια δεύτερη φάση, ο αγώνας μετατράπηκε σε γενική λαϊκή εξέγερση, που διοργάνωσε ο Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός. Στην τρίτη φάση, η γενική λαϊκή εξέγερση οδήγησε στην εκδίωξη των κατακτητών και την πλήρη απελευθέρωση της χώρας, την καταστροφή της οργάνωσης των αντιδραστικών ενόπλων δυνάμεων που ήταν όργανα των εισβολέων και την ολοσχερή καταστροφή του κρατικού μηχανισμού των κατακτητών και των προδοτών». («Ζήτω η 40η επέτειος της Σοσιαλιστικής Αλβανίας», Επιθεώρηση Politica, τ. 11, σελ. 76)
Μετά την κατάκτηση της εξουσίας οι φασίστες εκδιώχθηκαν από την επικράτειά της Αλβανίας, σημαντικές αλλαγές έγιναν ώστε να εθνικοποιηθούν τα ορυχεία, οι τράπεζες και οι ξένες εταιρείες και καθιερώθηκε ο κρατικός έλεγχος της παραγωγής και της εργασίας, ενώ πολλαπλασιάστηκαν οι συνεταιρισμοί καταναλωτών. Τον Αύγουστο του 1945 ξεκίνησε η αγροτική μεταρρύθμιση, τη διανομή μεταξύ των φτωχών αγροτών και εργατών σχεδόν όλες τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις ανήκαν ιδιοκτήτες.
Μετά τη νίκη στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο σταθεροποίησε μια προσωρινή κυβέρνηση και ο Ενβέρ Χότζα έγινε πρωθυπουργός. Στις 11 Γενάρη του 1946 ανακηρύχθηκε από τη Συντακτική Συνέλευση της Δημοκρατίας της Αλβανίας, η κατάργηση της μοναρχίας και η έναρξη της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη χώρα.
Σε αρκετές περιπτώσεις η αστική τάξη προσπάθησε να ανακτήσει την εξουσία και να εκτρέψει τον επαναστατικό δρόμο μέσω του οποίου βάδισε ο αλβανικός λαός. Σε αυτή την υπόθεση ο Τίτο, ο ηγέτης του Γιουγκοσλαβικού ρεβιζιονισμού, έπαιξε φαύλο ρόλο. Αλλά η πειθαρχία του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας βοήθησε να αντιμετωπιστεί και να εκτεθεί η στρατηγική του εχθρού και την 1η Ιουλίου 1948 η Αλβανία διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με τη Γιουγκοσλαβία. Κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών ο σ. Ενβέρ Χότζα και το ΚΕΑ αντιμετώπισαν όλα τα ρεύματα και τα στοιχεία των τιτοϊκών στην κυβέρνηση της Αλβανίας.
Με τον Ενβέρ επικεφαλής η Αλβανία προχώρησε στο σχεδιασμού πενταετούς πλάνου για την ανάπτυξη της παραγωγής της χώρα, αλλά ταυτόχρονα προώθησε την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και έκανε μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Η αστική τάξη και ο ιμπεριαλισμός προσπάθησαν με κάθε τρόπο να χτυπήσουν και να εκφυλίσουν το σοσιαλιστικό μπλοκ και τα επιτεύγματα της επανάστασης. Έτσι, σε χώρες όπου οι κομμουνιστές και οι εργατικές τάξεις δεν διατήρησαν την επαναστατική επαγρύπνηση και την πειθαρχία, ο ρεβιζιονισμός και ο οπορτουνισμό επικράτησαν στις ηγεσίες των κομμουνιστικών κομμάτων και των σοσιαλιστικών κρατών.
Σε αυτό το σενάριο και ο Ενβέρ Χότζα της Αλβανίας Εργατικό Κόμμα ξεσκέπασε και αντιμετώπισε τις διαφορετικές εκδοχές των ρεβιζιονιστών, πολέμησε εναντίον της Έκθεσης του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ στην οποία έγιναν αισθητές οι αρχές των γιουγκοσλάβιστών, αντιμετώπισε τον Τιτοϊσμό και πολέμησε τη θεωρία των τριών κόσμων του μαοϊσμού.
Ο Ενβέρ Χότζα αφήνει μια σημαντική κληρονομιά ως μαχητής κομμουνιστής, ένας μαχητής που αντιμετώπισε την αντίδραση και τον οπορτουνισμό σε όλες τις πτυχές της, εξέθεσε το ρεβιζιονισμό και άφοβα υπερασπίστηκε μαρξισμό-λενινισμό.
Ο Ενβέρ γεννήθηκε στο Αργυρόκαστρο της Αλβανίας την 16 Οκτωβρίου 1908 και πέθανε στα Τίρανα στις 11 Απριλίου 1985. Σπούδασε στο Παρίσι (Γαλλία), στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ. Εκεί ήρθε σε επαφή με κομμουνιστική κύκλους. Συνεργάστηκε με την κομμουνιστική εφημερίδα L'Humanité εκθέτοντας την αλβανική μοναρχία. Το 1936 επέστρεψε στην Αλβανία και άρχισε να εργάζεται ως δάσκαλος. Αγωνίστηκε στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, ως μέρος των Διεθνών Ταξιαρχιών. Στη συνέχεια συμμετείχε στην αλβανική αντιπολίτευση ενάντια στο βασιλιά Ζόγου τον Α' και την ιταλική εισβολή στις 7 Απριλίου 1939.
Ο Χότζα εντάχθηκε στην κομμουνιστική ομάδα «Εργασία» και συμμετείχε ενεργά στην ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, του οποίου ήταν ο πρώτος πολιτικός κομισάριος. Μετά την ιταλική κατοχή της χώρας τον Απρίλιο του 1939, ο Ενβέρ απολύθηκε από τη δουλειά του και η κομμουνιστική οργάνωση της Κορυτσάς τον έστειλε στην πρωτεύουσα, τα Τίρανα, τα οποία σύντομα έγιναν σημαντικό κέντρο του κομμουνιστικού κινήματος και της αντιφασιστικής αντίστασης. Στις 8 του Νοέμβρη 1941 ιδρύθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα ως προϊόν της συγχώνευσης πολλών κομμουνιστικών ομάδων στη διαδικασία αυτή ο Ενβέρ έπαιξε σημαντικό ρόλο, που τον έκανε έναν από τους ηγέτες του και το 1943, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, εξελέγη αρχηγός του Κομμουνιστικού Εργασίας Αλβανίας.
Στις 29 Νοέμβρη 1944 η Αλβανία απελευθερώθηκε από όλους τους εισβολείς και εγκαθίδρυσε μια νέα κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας (ΚΕΑ), του οποίου αρχηγός του κόμματος ήταν ο Ενβέρ Χότζα. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα ενός σκληρού αγώνα των εργατών και των λαών της Αλβανίας, «η αλβανική επανάσταση θριάμβευσε μέσα από ένοπλη εξέγερση και τη δημιουργία των ενόπλων λαϊκών δυνάμεων. Στην πρώτη φάση έθεσε τα θεμέλια μέσα από πυρήνες ανταρτών και τάγματα τακτικά στρατού, αποσπάσματα εθελοντών, περιοχές αυτοάμυνα, ηθική και πολιτική προετοιμασία των μαζών για την ένοπλη εξέγερση. Σε μια δεύτερη φάση, ο αγώνας μετατράπηκε σε γενική λαϊκή εξέγερση, που διοργάνωσε ο Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός. Στην τρίτη φάση, η γενική λαϊκή εξέγερση οδήγησε στην εκδίωξη των κατακτητών και την πλήρη απελευθέρωση της χώρας, την καταστροφή της οργάνωσης των αντιδραστικών ενόπλων δυνάμεων που ήταν όργανα των εισβολέων και την ολοσχερή καταστροφή του κρατικού μηχανισμού των κατακτητών και των προδοτών». («Ζήτω η 40η επέτειος της Σοσιαλιστικής Αλβανίας», Επιθεώρηση Politica, τ. 11, σελ. 76)
Μετά την κατάκτηση της εξουσίας οι φασίστες εκδιώχθηκαν από την επικράτειά της Αλβανίας, σημαντικές αλλαγές έγιναν ώστε να εθνικοποιηθούν τα ορυχεία, οι τράπεζες και οι ξένες εταιρείες και καθιερώθηκε ο κρατικός έλεγχος της παραγωγής και της εργασίας, ενώ πολλαπλασιάστηκαν οι συνεταιρισμοί καταναλωτών. Τον Αύγουστο του 1945 ξεκίνησε η αγροτική μεταρρύθμιση, τη διανομή μεταξύ των φτωχών αγροτών και εργατών σχεδόν όλες τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις ανήκαν ιδιοκτήτες.
Μετά τη νίκη στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο σταθεροποίησε μια προσωρινή κυβέρνηση και ο Ενβέρ Χότζα έγινε πρωθυπουργός. Στις 11 Γενάρη του 1946 ανακηρύχθηκε από τη Συντακτική Συνέλευση της Δημοκρατίας της Αλβανίας, η κατάργηση της μοναρχίας και η έναρξη της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη χώρα.
Σε αρκετές περιπτώσεις η αστική τάξη προσπάθησε να ανακτήσει την εξουσία και να εκτρέψει τον επαναστατικό δρόμο μέσω του οποίου βάδισε ο αλβανικός λαός. Σε αυτή την υπόθεση ο Τίτο, ο ηγέτης του Γιουγκοσλαβικού ρεβιζιονισμού, έπαιξε φαύλο ρόλο. Αλλά η πειθαρχία του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας βοήθησε να αντιμετωπιστεί και να εκτεθεί η στρατηγική του εχθρού και την 1η Ιουλίου 1948 η Αλβανία διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με τη Γιουγκοσλαβία. Κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών ο σ. Ενβέρ Χότζα και το ΚΕΑ αντιμετώπισαν όλα τα ρεύματα και τα στοιχεία των τιτοϊκών στην κυβέρνηση της Αλβανίας.
Με τον Ενβέρ επικεφαλής η Αλβανία προχώρησε στο σχεδιασμού πενταετούς πλάνου για την ανάπτυξη της παραγωγής της χώρα, αλλά ταυτόχρονα προώθησε την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και έκανε μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Η αστική τάξη και ο ιμπεριαλισμός προσπάθησαν με κάθε τρόπο να χτυπήσουν και να εκφυλίσουν το σοσιαλιστικό μπλοκ και τα επιτεύγματα της επανάστασης. Έτσι, σε χώρες όπου οι κομμουνιστές και οι εργατικές τάξεις δεν διατήρησαν την επαναστατική επαγρύπνηση και την πειθαρχία, ο ρεβιζιονισμός και ο οπορτουνισμό επικράτησαν στις ηγεσίες των κομμουνιστικών κομμάτων και των σοσιαλιστικών κρατών.
Σε αυτό το σενάριο και ο Ενβέρ Χότζα της Αλβανίας Εργατικό Κόμμα ξεσκέπασε και αντιμετώπισε τις διαφορετικές εκδοχές των ρεβιζιονιστών, πολέμησε εναντίον της Έκθεσης του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ στην οποία έγιναν αισθητές οι αρχές των γιουγκοσλάβιστών, αντιμετώπισε τον Τιτοϊσμό και πολέμησε τη θεωρία των τριών κόσμων του μαοϊσμού.
Ο Ενβέρ Χότζα αφήνει μια σημαντική κληρονομιά ως μαχητής κομμουνιστής, ένας μαχητής που αντιμετώπισε την αντίδραση και τον οπορτουνισμό σε όλες τις πτυχές της, εξέθεσε το ρεβιζιονισμό και άφοβα υπερασπίστηκε μαρξισμό-λενινισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου