Είκοσι δύο νεκροί και η είδηση «στα ψιλά» των μέσων μαζικής αλλοτρίωσης συνειδήσεων.Ανάμεσά τους παιδιά, ανάπηροι, αλλά «ευτυχώς» για τους Ελληναράδες δεν έρχονταν στην Ελλάδα.
Την ίδια ώρα οι ζαλισμένοι από την κρίση και τη χρεοκοπία μικροαστοί «επιβραβεύουν» δημοσκοπικά τη δημιουργία του φράχτη αποτροπής (ντροπής) στον Έβρο. Θα πρέπει να έχει και ηλεκτροφόρα καλώδια – τίποτε πρωτότυπο – όλα τα φράγματα του αίσχους έχουν, ή είναι και ναρκοθετημένα τριγύρω. Άλλωστε «τυχαία» στα περάσματα στον Έβρο τα ναρκοπέδια για τους Τούρκους–εχθρούς, έχουν δολοφονήσει έως τώρα πλήθος μεταναστών και μόνο.
Ένα ακόμη φράγμα για να διώξει τους «βάρβαρους» από την εξαθλιωμένη Ελλάδα της χρεοκοπίας, αυτούς που μας «παίρνουν» τις δουλειές που δεν υπάρχουν, που «εγκληματούν» με έλληνες αφεντικά αφού υποστούν όλα τα εγκλήματα ενάντια στα δικαιώματα των συνθηκών για τον άνθρωπο, που βρωμίζουν μια βρωμερή κοινωνία που εξαθλιώνει τους συντριπτικά πολλούς, που μας αλλοιώνει τη μονοκρατορία μιας εκκλησίας προκλητικών ληστών και επικίνδυνων φασιστοειδών.
Ένας φράχτης συνέχεια των δολοφονικών τειχών του Μαρόκου (3000 χιλιόμετρα σε συνεργασία με το Ισραήλ ενάντια στο Πολισάριο από το 1980) και τους νέους στη Θέουτα και τη Μελίγια (σε ναρκοθετημένη περιοχή) για προστασία της Ισπανίας. Συνέχεια των δολοφονικών φραγμάτων που επεκτείνονται στη μεθώριο ΗΠΑ-Μεξικό που θα φτάσει τα 2000 μίλια και θα κάνει τις δολοφονίες αποτελεσματικότερες. Συνέχεια των ηλεκτροφόρων φρακτών του Ισραήλ με την Αίγυπτο, των χτισμένων από τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές στο Ιράκ και τα σύνορα με το Κουβέιτ, της Ινδίας με το Πακιστάν και το πιο πρόσφατο το εσωτερικό (εμπνευσμένο από τη Πόλη του Μεξικού), φράχτη της Πάντουα στην Ιταλία του φασίστα Μπερλουσκόνι για να διαχωρίζει «Ιταλούς» και «μετανάστες»...
Οι αριστεροί , οι αντιφασίστε-αντιρατσιστές, πρέπει να πάψουν να παρακολουθούν αμήχανοι την επέλαση των φασιστικών αντιλήψεων και πρακτικών. Πρέπει να σταματήσουν να προβάλουν έναν γλυκανάλατο ουμανισμό, απέναντι στο δήθεν «ρεαλισμό» της ρατσιστικής προπαγάνδας. Δεν παλεύουμε για τους μετανάστες, παλεύουμε για τον εαυτό μας, η κάθε χαμένη μάχη ενάντια στο πιο αδύναμο κομμάτι της εργατικής τάξης, βαραίνει αρνητικά ολόκληρη την τάξη. Η κάθε νίκη των φασιστικών ιδεών και πρακτικών, στο Μενίδι, τον Α.Παντελεήμονα, τον Έβρο είναι άνοιγμα του δρόμου της φασιστικοποίησης της κεφαλαιοκρατίας ενάντια σε όλους μας, και πρώτα απ’ όλα ενάντια στην εργατιά-αγροτιά και σ’ ολόκληρο τον Ελληνικό λαό.
Η δολοφονία ενός παιδιού στο Μενίδι, πέρασε σαν απλή επίδειξη «μπατσίστικης» αυθαιρεσίας, το ρατσιστικό-ταξικό στίγμα ξεχάστηκε και μετά απορούμε γιατί οι Ρομά έχουν αφεθεί έρμαια της πιο μαύρης πολιτικής ομηρίας από τους αντιδραστικούς, εδώ και δεκαετίες.
Ο Α. Παντελεήμονας έχει αφεθεί στα χέρια κατασταλτικών μηχανισμών – «Χρυσής Αυγής», στη μεγάλη ντροπή του αντιφασιστικού κινήματος. Κάποιοι κάνουν κατά καιρούς ανούσιες άμαζες εκδηλωσούλες, άλλοι ξέχασαν την πολιτική διάσταση και μιλούν για «δήθεν Χρυσαυγίτες» (!) που απλά κάνουν εμπόριο ναρκωτικών, ως και το ένα να ακυρώνει το άλλο. (Κάποιοι «κουράστηκαν», μάλλον από το αίσχος να μην μπορούμε να διώξουμε όλοι τον ναζιστικό εσμό των λίγων εκατοντάδων).
Τώρα, δεν ακούγεται τίποτε για αγωνιστική συμπαράσταση-εκδήλωση στην Κέρκυρα όταν οι δουλέμποροι δολοφόνησαν 22 ανθρώπους και «εμείς ως χώρα» θα καταστείλουμε τους «τυχερούς» που επέζησαν, δεν μπαίνει θέμα όλων των σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, αντιφασιστικών οργανώσεων, όχι μόνο το ζήτημα του φράγματος (ως και να είναι το κύριο, όπως θεωρεί το τουρκοφαγικό «Κ»ΚΕ που το συνδέει με την «εθνική κυριαρχία» και το Καστελλόριζο (!), αλλά ο επιθετικός-διεκδικητικός αγώνας για τα ταξικά μας αδέλφια που: Ζούν εδώ, δουλεύουν ή παλεύουν κι αυτοί με την ανεργία εδώ, έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με τους ντόπιους εργάτες-αγρότες, δεν είναι μόνοι τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου