Μετάφραση άρθρου της Γαλλικής La Forge, εφημερίδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών Γαλλίας (PCOF), αρ.φυλ 514 (Γενάρης 2011), σελ. 16
---
Η νεολαία δεν αντέχει πια την ανεργία, την ανέχεια και τη διεφθαρμένη και αυταρχική διακυβέρνησηΑπό την Τύνιδα στο Αλγέρι και στη συνέχεια στη Ραμπάτ, η νεολαία έχει βγει στους δρόμους για να διακηρύξει την οργή της, να εξεγερθεί ενάντια στην καθημερινή της μιζέρια, να προβάλει τα όνειρά της για μια κοινωνική αλλαγή μιας κοινωνίας που την «πνίγει», μιας κοινωνίας που υπηρετεί μια μικρή μειοψηφία που ζει στη χλιδή, την ίδια ώρα που η πλειοψηφία ζει σε συνθήκες μίζερες και εξαθλιωμένες. Στην Τυνησία η λαϊκή εξέγερση άρχισε απ’ το Sidi Bouzid κι επεκτάθηκε σ’ ολόκληρη τη χώρα, σε μια κοινή διαμαρτυρία των συνδικαλιστών, των προοδευτικών νομικών, των αγωνιστών για δημοκρατικές και πολιτικές ελευθερίες, που συναντήθηκαν όλοι μαζί στους δρόμους. Στην Αλγερία η αρχή έγινε από τις φτωχογειτονιές στο Αλγέρι κι επεκτάθηκε σε άλλες πόλεις και τη Kabylie. Όμοια σε κάθε λαϊκή εκδήλωση όποιες ιδιομορφίες κι αν παρουσιάζει, παντού βλέπει κάποιος τις ίδιες εικόνες νέων ανθρώπων να συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής και τις στρατιωτικές δυνάμεις που απαντούν με πραγματικά πυρά.
Οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, συγκεντρώνουν ένα ευρύ μέτωπο πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων συμπαράστασης στους δυο λαούς αναπτύσσεται παντού ένα πλατύ κίνημα συμπαράστασης, όπως αυτό εκφράστηκε στις 6 Δεκέμβρη σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γαλλίας, μα και στο Βερολίνο, τη Γενεύη, τη Νάπολη, το Μόντρεαλ, τη Ραμπάτ.
Πρέπει να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας και να καταγγείλουμε τη συνενοχή των γαλλικών και των ευρωπαϊκών αρχών με το καθεστώς του Μπεν Αλί, αρχίζοντας με την απαίτηση να αναστείλουν τις συμφωνίες συνεργασίας με το καθεστώς του Μπεν Αλί!
Τυνησία
Κάντε τον να φύγει!
Στις 17 Δεκεμβρίου, ένας νεαρός Τυνήσιος, ο Μοχάμεντ Bouazizi, αποφάσισε να τερματίσει τη ζωή του ως θυσία στο Νομό Sidi Bouzid. Αποφοίτησε, όπως τόσοι πολλοί νέοι άνεργοι και προσπαθεί να κερδίσει τα απαραίτητα για να επιβιώσει η οικογένειά του πουλώντας φρούτα. Η αστυνομία κατάσχεσε το εμπόρευμά του με την αιτιολογία ότι δεν είχε άδεια.
Ο λαός βγήκε μαζικά στους δρόμους, από τις 19 Δεκεμβρίου για να βροντοφωνάξει την οργή του που βλέπει μια νεολαία καταδικασμένη με αυτό τον τρόπο, καθώς και για την αδιαφορία του μιας εξουσίας που ζει στην πολυτέλεια υπό την προστασία της αστυνομίας που καταστέλλει οποιαδήποτε αντιπολίτευση.
Μια εξουσία που ξέρει μόνο πώς να αντιμετωπίσει τον οργισμένο λαό: στένοντας την αστυνομία, το στρατό, τους μπράβους του RCD, του κόμματος του προέδρου, που θέλει να παραμείνει στην προεδρία ισόβια και να κυβερνά τη χώρα ως προσωπική ιδιοκτησία.
Αλλά ο θυμός δεν ενδίδει στα κλομπ και τις συλλήψεις. Έχει εξαπλωθεί σαν πυρκαγιά στις κοντινές στην Τύνιδα πόλεις της βόρειας Τυνησίας και έχει νικήσει.
Οι μαχητές της μεταλλευτική περιοχής Gafza της Redeyief, που έχουν ξεσηκωθεί σχεδόν πριν από ένα χρόνο, διότι δεν μπορούσαν να ανεχτούν τη δυστυχία, τα ρουσφέτια, τη διαφθορά ήταν μεταξύ των πρώτων που δήλωσαν την αλληλεγγύη τους προς το λαό του Sidi Bouzid.
Μαθητές και φοιτητές από διάφορα πανεπιστήμια έχουν ξεσηκωθεί, χάρη σε ό, τι συνέβη στον Μοχάμεντ. Άλλα αυτοκτονίες ή απόπειρες αυτοκτονίας ακολούθησαν, ως κατηγορώ σε ένα σύστημα που κωφεύει μπροστά στα δεινά του λαού.
Η απόλυση μερικών υφιστάμενων, δεν μπορεί να βάλει όρους, να υποκαταστήσει και να κατευνάσει την οργή, ούτε τα σχέδια ανάπτυξης, που διαφημίζονται ότι θα φέρουν χιλιάδες θέσεις εργασίας, ούτε η μοιρασιά κονδυλίων.
Όταν η εξέγερση εξαπλώθηκε, όταν τα νέα τμήματα του πληθυσμού βγήκαν στους δρόμους, πρώτα για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους προς τον λαό του Sidi Bouzid, αλλά και να καταγγείλουν την καταπίεση, τη διαφθορά και την έλλειψη δημοκρατίας, το καθεστώς έπρεπε να αντιδράσει. Η διακοπή ρεύματος [που είχε συγκληθεί στα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει το ίδιο, δεν ήταν επαρκής για να αποτραπεί τη συνέχιση των διαδηλώσεων. Η μόνη παρηγοριά για τον Ben Ali: οι διεθνείς υποστηρικτές του, συμπεριλαμβανομένων των Σαρκοζί και πολλών πολιτικών ηγετών στα δεξιά του Σοσιαλιστικού Κόμματος, που συμμετέχουν στην Επιχείρηση «Σιωπή» σχετικά με το τι συμβαίνει στην Τυνησία.
Το καθεστώς συνεπώς θα κυνηγήσει εκείνους που χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο για την ενημέρωση των συλληφθέντων. Αρκετοί bloggers συνελήφθησαν και ο εξοπλισμός τους κατασχέθηκε.
Ύστερα θα διαδώσει το κατεξοχήν μέσο προπαγάνδας, το οποίο τον υπηρετεί ακόμα όταν έχει πρόβλημα: πρόκειται για μια συνωμοσία, μια προσπάθεια να αποσταθεροποιηθεί η Τυνησία «από το εξωτερικό» εννοώντας την ύπαρξη «τρομοκρατών.» Συμπτωματικά, ένας αγωγός αερίου εξερράγη έξω από τη γαλλική πρεσβεία στο Μάλι και ο δράστης είναι «Τυνήσιος τρομοκράτης Τυνησίος». Αλήθεια ή ψέματα, αυτή η πληροφορία, βοηθάει να επιβεβαιωθούν οι θεωρίες για μία ισλαμική συνωμοσία. Εδώ και πολλά χρόνια αυτό το «επιχείρημα» χρησιμοποιείται για να καλύψει ένα καθεστώς αυταρχικό, διεφθαρμένο, ασφυκτικό ενάντια στην αντίσταση, ειδικά αν αυτή καθοδηγείται από την αριστερά.
Ακριβώς αυτή η αριστερή αντιπολίτευση, ενωμένη από την αρχή αυτής της αυθόρμητης εξέγερσης, έχει κυνηγηθεί: δικηγόροι και ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης έχουν ξυλοκοπηθεί. Όμως αυτό δεν τους φοβίζει. Οι διαμαρτυρίες συνεχίζονται.
Δεδομένου του εύρους της κοινωνικής διαμαρτυρίας, η οποία στοχοποιεί όλο και περισσότερο τα σύμβολα του καθεστώτος, τους κλέφτες του Παλατιού της Καρχηδόνας, φωνάζοντας «να παραιτηθεί ο Ben Ali», και που συνεχίζει να αψηφά την καταστολή που έχει εξαπολυθεί (μετρώντας ήδη δεκάδες νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες και συλληφθέντες), αναχώματα του καθεστώτος έχουν αρχίσει να αποστασιοποιούνται. Το συνδικάτο UGT, του οποίου η ηγεσία συνδέεται στενά με την εξουσία, κάλεσε σε διαδηλώσεις με αιτήματα αλλαγές και βήματα που θα μπορούσαν να κατευνάσουν την οργή του δρόμου.
Οι επόμενες ημέρες και εβδομάδες θα είναι αποφασιστικής σημασίας. Όπως είπαμε στην ανακοίνωση Τύπου: «Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς τη νεολαία και το λαό της Τυνησίας, τις κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις που μάχονται το καθεστώς του Ben Ali και εργάζονται για την οικοδόμηση μια εναλλακτικής κοινωνίας και μίας πολιτική προοδευτικής, δημοκρατικής , αντιιμπεριαλιστικής, η οποία θα ικανοποιεί τους πόθους των εργαζομένων, των νέων και του λαού της Τυνησίας.
Επαναβεβαιώνουμε την υποστήριξή μας στο έργο του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος της Τυνησίας, το οποίο εργάζεται ενεργά για την επίτευξη αυτού του στόχου».
Αλγερία
Μια χώρα πλούσια, με 115 δισεκατομμύρια δολάρια σε φυσικά και ενεργειακά αποθέματα, χάρη στις πωλήσεις φυσικού αερίου, πετρελαίου, γεωργικών προϊόντων, αλλά ο λαός ζει σε συνθήκες φτώχειας, ανεργίας, και έλλειψης στέγης.
Η αύξηση των τιμών της ζάχαρης (+ 80%) και του πετρελαίου (+20%) έχει βγάλει τη νεολαία στο δρόμο, η οποία έχει εξεγερθεί επίσης λόγω της αύξησης κατά 50% στους μισθούς των αστυνομικών. «Μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε ένα τίποτα και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να φύγουμε από αυτή τη χώρα που δεν μας θέλει», λένε ειδικά οι νέοι, που αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού.
---
Δείτε επίσης:
Αρχείο "Τυνησία" στην ιστοσελίδα του PCOF:
http://www.pcof.net/fr/tunisie.php
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου