Η Δεσποινα Κυριακίδου γεννήθηκε στις 15.4.1930 από φτωχή πολύτεκνη αγροτική οικογένεια.
Το 1948 συνέλαβαν τον αδελφό της Νίκο Κοτανίδη τον οποίο εξόρισαν στα Γιούρα για τη δράση του. Μετά τη σύλληψη του αδελφού της για να αποφύγει τους εκβιασμούς και τον εξευτελισμό των παρακρατικών και της Δεξιάς που αλώνιζαν τα χωριά την εποχή εκείνη, έφυγε στο βουνό και κατατάχτηκε στο αρχηγείο του Κραντ Κορωνέ στη διλοχία του Νίκου Στεφανίδη. Ύστερα από τα έμπεδα την έστειλαν στο λόχο του Σωκράτη Λαζαρίδη σαν σκοπευτή πολυβόλου. Το μυδράλιο δεν το αποχωρίστηκε ούτε μια στιγμή μέχρι τον ελιγμό το 1949.
Πήρε μέρος σε πολλές μάχες, ήταν θαρραλέα και παληκάρι, γι’ αυτό και προτάθηκε από τη διοίκηση για μετάλιο ανδρίας.
Η διλοχία ελίχθηκε στη Γιουγκοσλαβία και από εκεί στην Τσεχοσλοβακία. Στην πόλη του Γέσενικ έπιασε δουλειά στο υφαντουργείο «Αραντάρι» και αργότερα στην πόλη Μπρνό όπου και παντρεύτηκε το σύντροφο της ζωής της, τον οποίο γνώρισε στο Κραντ Κορωνέ και απέκτησε δυο παιδιά, τον Όμηρο και την Ελένη.
Για την άριστη απόδοσή της στην παραγωγή διακρίθηκε πολλές φορές και τιμήθηκε με διάφορα διπλώματα, μετάλια και χρηματικές αμοιβές.
Επαναπατρίστηκε το Μάη του 1990. Έζησε με την οικογενειά της στα Γιαννιτσά μέχρι το τέλος της ζωής της. Με το σύντροφό της έζησε 61 χρόνια.
Πρίν μπει στο νοσοκομείο, τρεις μήνες νωρίτερα, πεθαίνει η νύφη της Κβιετοσλάβα 56 χρονών και μετά η ίδια. Μας άφησαν ένα πολύ βαρύ πένθος.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σας σκεπάζει αγαπημένες μας. Αιώνιά Σας η μνήμη.
Ο σύζυγος Νίκος Κυριακίδης, τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονα προσφέρουν 200 Ευρώ στην εφημερίδα «Ανασύνταξη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου