Σύντροφοι,
δεν έχουμε κανένα δισταγμό να πούμε ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργασίας (PCT) της Δομινικανής Δημοκρατίας αποτελεί μια προωθητική δύναμη του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και είναι, στην πραγματικότητα, το Κόμμα των Εργατών της Δομινικανής Δημοκρατίας.
Ενώ πολλοί στον κόσμο και ιδιαίτερα στη Λατινική Αμερική, σκύβουν το κεφάλι τους μπροστά στην ιδεολογική επίθεση της αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού και ενώ πολλαπλασιάζονται το ψέμα από το τέλος του σοσιαλισμού, το PCT κράτησε ψηλά την κόκκινη σημαία της εργατικής τάξης σε αυτή τη χώρα και τον κόσμο με περισσότερη δύναμη, ενώ εργάζεται για την επανάσταση και τον τερματισμό του καπιταλισμού και την οικοδόμηση ενός κόσμου χωρίς εκμεταλλευτές.
Δεν έχουμε κανένα δισταγμό, επίσης, να πούμε ότι το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης και της ανάπτυξης της Διεθνούς Διάσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων (CIPOML) οφείλεται στον προλεταριακό διεθνισμό των συντρόφων του PCT, όπως μαρτυρά και ο θάνατος του συντρόφου Mauricio Baez.
Αλλά πέρα από αυτό αφοσίωση στην υπόθεση της παγκόσμιας επανάστασης, το PCT έχει αποκτήσει το σεβασμό του διεθνούς επαναστατικού κινήματος για την τιμιότητά του και την αποφασιστικότητα των αρχών του, χαρακτηριστικά που μόνο οι πραγματικοί κομμουνιστές μπορούν να έχουν.
Σύντροφοι, συνέδριο σας έρχεται σε μια στιγμή της αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων στον κόσμο. Τα ίδια αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης που πριν είκοσι χρόνια πριν γιόρτασαν την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και των ρεβιζιονιστικών κυβερνήσεων στην Ανατολική Ευρώπη, το τέλος της ιστορίας και της εργατικής τάξης, κοσμούν σήμερα τα πρωτοσέλιδα για απεργίες των εργαζομένων, φοιτητικές διαδηλώσεις, εξεγέρσεις και την ανατροπή φιλο-ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων σε πολλές χώρες.
Οι ταραχές στην Τυνησία και την Αίγυπτο έγιναν μια πυρκαγιά που έχει εξαπλωθεί σε δεκάδες χώρες. Μεγάλες διαδηλώσεις για μεταρρυθμίσεις λαμβάνουν χώρα στο Μπαχρέιν, το Μαρόκο, τη Λιβύη, Ιράν, Ιράκ, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, την Υεμένη, το Σουδάν και την Αλγερία.
Ωστόσο, όπως γνωρίζουμε, για την προλεταριακή επανάσταση δεν είναι αρκετή η οργή. Για την επανάσταση, είναι αναγκαία πρώτα απ 'όλα, μια επαναστατική θεωρία και μια οργανωμένη πρωτοπορία. Αυτό το μάθημα συνοψίστηκε από τον Β.Ι. Λένιν, το μεγάλο ηγέτη της Σοβιετικής σοσιαλιστικής επανάστασης του 1917, στη φράση «χωρίς επαναστατική θεωρία δεν υπάρχει επαναστατικό κίνημα». […] Ως εκ τούτου, ο ρόλος και η σημασία του PCT είναι τώρα ακόμη μεγαλύτερος.[…]
- Ζήτω το Έβδομο Συνέδριο του PCT!
- Ζήτω η προλεταριακή επανάσταση και ο σοσιαλισμός!
- Ζήτω η Διεθνής Διάσκεψη των μαρξιστικών-λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων Κομμάτων και Οργανώσεων (ICMLPO)
- Ζήτω οι Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν και Στάλιν!
19 Μαρτίου, 2011
Η Κεντρική Επιτροπή του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος (PCR) Βραζιλίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου