Εύσημα και ευχαριστήρια Στυλιανίδη σε Παπαρήγα-«Κ»ΚΕ
Όταν η κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ βρίσκεται σε δυσκολία να περάσει τα οποιαδήποτε αντιδραστικά μέτρα, καλεί σε βοήθεια τους συμμάχους της, τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ, που αμέσως σπεύδουν, χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση, να τη στηρίξουν, ανταποκρινόμενοι πάντα στη γνωστή μόνιμη, τουλάχιστον ως τώρα, συνεργασία «Κ»ΚΕ-ΝΔ.
Έτσι ακόμα καλά-καλά δεν έσβησε ο απόηχος απ’ την προδοτική στάση της Παπαρήγα με την ανοιχτή και προκλητική επίθεσή της στους απεργούς της ΔΕΗ περί «προνομιούχων», «συνδικαλισταράδων της ΔΕΗ», κλπ. («Ρ» 8/3/2008, σελ. 32), που έδωσε συνέχεια στις περί «ρετιρέ», «προνομιούχους», κλπ. συκοφαντίες της κυβέρνησης, η ηγεσία του «Κ»ΚΕ, μέσω Παπαρήγα, πρωτοστατεί εκ νέου και για πολλοστή φορά στις Καραμανλικές επάλξεις, μ’ αφορμή τώρα τους αγώνες των φοιτητών κατά του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο, πετυχαίνοντας να αποσπάσει τα εύσημα της κυβέρνησης και να εισπράξει τα δημόσια συγχαρητήριά της, δια στόματος Στυλιανίδη, για τη στάση της απέναντι στον αγώνα των φοιτητών: «τιμώ την ξεκάθαρη τοποθέτησή σας και θεωρώ ότι είσθε από τις δυνάμεις της Αριστεράς που σέβονται το δημόσιο Πανεπιστήμιο, διότι και με τις πρόσφατες τοποθετήσεις σας δείξατε ότι αποδοκιμάζετε τη βία. Εν πάση περιπτώσει, μπορεί να διαφωνείτε με το νόμο-πλαίσιο, αλλά σέβεστε τη δημοκρατική λειτουργία των θεσμών μέσα στο αυτόνομο εκπαιδευτικό ίδρυμα» («Ρ» 17/5/2008, σελ. 6).
Τα ευχαριστήρια Στυλιανίδη προς τη σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ είναι απολύτως δικαιολογημένα, αφού οι δηλώσεις-στάση στήριξης έρχονται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για την κυβέρνηση δηλ. τη στιγμή της έναρξης του ξεσπάσματος των φοιτητικών κινητοποιήσεων κατά του νόμου-πλαίσιο, και στόχο έχουν τη «βία» των φοιτητών δηλ. τις ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ των πανεπιστημιακών Σχολών. Η φράση του Στυλιανίδη προς την Παπαρήγα, «αποδοκιμάζετε τη βία», υπονοεί προφανώς «αποδοκιμάζετε τις ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ».
Οι ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ έχουν γίνει ο εφιάλτης της κυβέρνησης Καραμανλή αλλά και της σοσιαλδημοκράτισσας Παπαρήγα. Γι’ αυτό και οι δυο δεν τολμούν ούτε καν να τις μνημονεύσουν στη Βουλή, νομίζοντας πως «ξορκίζοντάς» τες θα τις απομακρύνουν και θ’ απαλλαγούν απ’ αυτές. Και δεν είναι μόνο οι Καραμανλής-Παπαρήγα αλλά είναι και ο «Ριζοσπάστης» που όχι μόνο δεν τις μνημονεύει αλλά ούτε καν πληροφορεί για την ύπαρξή τους, όπως δημοσιογραφικά έχει υποχρέωση. Και οι τρεις τους πανικόβλητοι μιλούν γενικά για «ΒΙΑ».
Το ότι όχι μόνο ο Στυλιανίδης αλλά και η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία είναι κατά των καταλήψεων, αυτό φαίνεται καθαρά απ’ το ότι η ΠΚΣ-«ΚΝΕ: α) δεν έχει γραμμή ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ, β) καταβάλλει κάθε προσπάθεια, όπως και η ΔΑΠ(ΝΔ), να τις παρεμποδίσει, να τις ματαιώσει και να τις «πνίξει» εν τη γενέσει τους, σαμποτάροντάς τες, γ) επιτίθεται, κατηγορεί και συκοφαντεί όποιους φοιτητές τάσσονται υπέρ των ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ, της μόνης αποτελεσματικής μορφής πάλης, φτάνοντας ως το σημείο να τους αποκαλεί «προβοκάτορες» και «τυχοδιώκτες».
Αλλά μήπως το Μάη-Ιούνη του 2006 η ΠΚΣ δεν ήταν ανοιχτά κατά των καταλήψεων, συμπαρατασσόμενη με τη ΔΑΠ για τη ματαίωση και το σπάσιμό τους;
Και ύστερα από όλα αυτά έρχεται ο «Ριζοσπάστης», με τη γνωστή παροιμιώδη χρουστσοφική κουτοπονηριά, να «παραπονεθεί» για τη δήθεν «ύπουλη και προκλητική μεθοδολογία» του Στυλιανίδη που τάχα «υπονομεύει το ΚΚΕ και την τακτική του» («Ρ»17/5/2008, σελ. 6), για να αποκρύψει προφανώς απ’ τους φοιτητές την προδοτική στάση της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ
Παλιότερα όμως, το 1979, οι χρουστσοφικοί σοσιαλδημοκράτες μιλούσαν εντελώς ανοιχτά κατά των ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ. Αξίζει η παράθεση ορισμένων εκτεταμένων αποσπασμάτων: «Είναι όμως σήμερα οι καταλήψεις σωστή μορφή πάλης, που πρέπει να ακολουθήσει το φοιτητικό κίνημα προκειμένου να κλιμακώσει την πάλη του; Οι κομμουνιστές φοιτητές μαζί με την πλειοψηφία του δημοκρατικού φοιτητικού κινήματος είναι κατηγορηματικά αντίθετοι με τη χρησιμοποίηση στις σημερινές συνθήκες τέτοιων μορφών πάλης. Λένε ΟΧΙ στις καταλήψεις γιατί δε βοηθούν σήμερα τους αγώνες ενάντια στον αντιδραστικό νόμο 815 και επιπλέον δημιουργούν πρόσθετα σοβαρά προβλήματα τόσο για το φοιτητικό κίνημα όσο και γενικότερα.
Η χρησιμοποίηση τέτοιων μορφών πάλης αποπροσανατολίζει σ' αυτή τη φάση τους φοιτητικούς αγώνες, οδηγεί σε υποβιβασμό και εκείνες τις μορφές πάλης που το ίδιο το φοιτητικό κίνημα με τα όργανά του, επιλέγει σαν κατάλληλες. Είναι ένα ακόμα δείγμα του τυχοδιωκτισμού αυτών των ομάδων που πάνε να τον περάσουν στο ίδιο το κίνημα. Απομονώνει και αποσυνδέει το φοιτητικό κίνημα από τους φυσικούς συμμάχους του, το υπόλοιπο πανεπιστημιακό κίνημα, από τους δημοκράτες καθηγητές, τους βοηθούς κλπ. από τους αγώνες του εργαζόμενου λαού. Δημιουργεί προσχήματα για να συκοφαντηθεί στην κοινή γνώμη το φοιτητικό κίνημα.
Αυτή η ταχτική μόνο το κίνημα δεν ευνοεί. Εξυπηρετεί αντικειμενικά έστω κι' αν δεν το κατανοούν μερικοί φοιτητές που παρασύρονται από την κυβερνητική πολιτική, δημιουργεί τις προϋποθέσεις περάσματος των σχεδίων που προωθεί η κυβέρνηση, χύνει νερό στο μύλο της για το χτύπημα του φοιτητικού κινήματος».
«Χρέος των δημοκρατικών δυνάμεων είναι να πρωτοστατούν και με συνέπεια να ακολουθούν αυτή την αγωνιστική πορεία και παραπέρα να καταδικάζουν έμπρακτα τη χρησιμοποίηση τέτοιων μορφών πάλης. Να επαγρυπνούν και να αποτρέπουν κάθε προσπάθεια υπονόμευσης και ξεστρατίσματος των φοιτητικών αγώνων, ακόμα και όταν έχει τον μανδύα του «προωθημένου» αγώνα». (Άρθρο με τίτλο: ΟΙ «ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ»,«Ριζοσπάστης», 8/12/1979, σελίδες 1 και 9).
Φαίνεται πως απ’ τον ηρωϊκό Νοέμβρη του ΄73 (Πολυτεχνείο) οι καταλήψεις έχουν γίνει μόνιμος εφιάλτης του χρουστσοφικού σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου