Την παρουσίαση, που έγινε στις 18/4/08 στην αίθουσα λογιστών, Κάνιγγος 27 στην Αθήνα, οργάνωσε το Νομαρχιακό Συμβούλιο ΠΕΑΕΑ Μεσσηνίας.
Το άνοιγμα της συζήτησης έκανε ο Πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβούλιο ΠΕΑΕΑ Μεσσηνίας, Δ. Σταυρόπουλος, ο οποίος αναφέρθηκε στο βιογραφικό του συγγραφέα, ενώ ο επιφανής δικηγόρος της Καλαμάτας Αντώνης Κατσάς έκανε μια περιεκτική ενημέρωση της ουσίας του περιεχομένου του βιβλίου, υπογραμμίζοντας τη σημασία και το ρόλο του έργου στην ερμηνεία και την αναλυτική εικόνα που δίνει στη σύγχρονη παγκόσμια εικόνα της ανθρώπινης εξέλιξης εξαιτίας της βίαιης και ωμής διακοπής της νομοτελειακής εξέλιξης της ανθρώπινης κοινωνίας προς το σοσιαλισμό.
Τη συνέχεια έδωσε ο ίδιος ο συγγραφέας, αρχίζοντας με το ερώτημα: «Τι φαινόμενο συνιστά η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση (ΜΟΣΕ); Ήταν ένα τυχαίο φαινόμενο, μια επινόηση των Λένιν-Στάλιν και των μπολσεβίκων, όπως πασχίζουν να παρουσιάζουν διάφοροι παραχαράκτες της ιστορικής πραγματικότητας ή ήταν ένα νομοτελειακό φαινόμενο, ιστορικής αναγκαιότητας για την παραπέρα ομαλή ανέλιξη της ανθρωπότητας από τα αδιάλειπτα συνεπακόλουθα δεινά ανθρωποεξόντωσης, που συνοδεύουν ολόκληρο το βίο της εξελιχτικής ιστορικής πορείας της ανθρωπότητας;».
Και η απάντηση δίνεται, πως είναι ακριβώς νομοτελειακό φαινόμενο ιστορικής αναγκαιότητας που επιβεβαιώνεται από τη θεωρία του ιστορικού υλισμού και αποτελεί μια παραπέρα εξελιχτική βαθμίδα, νέας ποιοτικής ανόδου συνειδητής επιλογής της πρωτοπόρας κοινωνικής συνείδησης, αναζητώντας την απαλλαγή της ανθρωπότητας από την προαιώνια καταπίεση της εκμετάλλευση άνθρωπο από άνθρωπο που επέβαλλαν διαδοχικά επί χιλιετίες τα ταξικά κοινωνικά καθεστώτα: πρωτόγονο, δουλοκτητικό, φεουδαρχικό και καπιταλιστικό.
Ο συγγραφέας έφερε σαν πειστικά στοιχεία ωρίμανσης της ανθρώπινης κοινής γνώμης για αλλαγή κοινωνικής συμπεριφορά του ανθρώπου τα ιστορικά πεπραγμένα του ανθρώπινου κοινωνικού συνόλου. Σύμφωνα με έρευνες στα τελευταία 5,5 χιλιάδες χρόνια της ανθρώπινης ιστορίας έγιναν 14000 πόλεμοι πάνω στον πλανήτη γη. Δηλαδή 3 πόλεμοι κάθε χρόνο, όπου σκοτώθηκαν 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι δηλ ο μισός πληθυσμός που κατοικεί σήμερα στη γη, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι υλικές ζημιές.
Συνολικά σ’ αυτούς τους 55 αιώνες όπου παρέλασαν, βάσει δημογραφικών δεδομένων, 165 ανθρώπινες γενεές υπήρξαν 193 χρόνια ειρηνικά, διακεκομμένα βέβαια, ενώ στα υπόλοιπα 5307 χρόνια αλληλοσφάζονταν οι άνθρωποι χωρίς τελειωμό!
Η αποκάλυψη αυτού του τρομερού ιστορικού γεγονότος το 1978 σοκάρισε την παγκόσμια επιστημονική κοινή γνώμη, αφού έθεσε επί τάπητος ορθά κοφτά το μέγα κοινωνικό δίλημμα: «προς τι ο δημιουργός, ο πλάστης του ανθρώπου, τον προίκισε με αυτό το θαυμαστό προσόν, τη νοημοσύνη!» Όταν ακριβώς μέσω αυτού του θαυμαστού προσόντος οδηγείται στην αυτοκαταστροφή του και όχι μόνο τη δική του αλλά και όλου του βασιλείου της ζωής.
Έγινε μια εκστρατεία αναζήτησης παρόμοιας αλληλοεξοντωτικής συμπεριφοράς ομοειδών όντων, ανάμεσα στα 6 εκατομμύρια ζωντανών όντων που κατοικούν τον πλανήτη γη σήμερα και αναφέρθηκε πως σε κάποιο βαθμό αυτό συμβαίνει με τις ύαινες…!
Σε ότι αφορά τη σημερινή εικόνα του κόσμου που ζούμε ο συγγραφέας παρέθεσε τα εξής αντικειμενικά ανατριχιαστικά στοιχεία λέγοντας ότι: Ποτέ σ’ όλο το ιστορικό παρελθόν δεν παράγονταν τόσος υλικός πλούτος στον κόσμο και ταυτόχρονα ποτέ δεν υπήρχε τέτοια ακραία κοινωνικο-οικονομική αθλιότητα σ’ όλη την ανθρωπότητα, δεδομένου πως σήμερα το παγκόσμιο Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα (βάσει των τελευταίων στοιχείων) ξεπέρασε τα 50 τρισεκατομμύρια δολάρια, το οποίο αντιστοιχεί στα 6,2 δισεκατομμύρια ανθρώπων του παγκόσμιου πληθυσμού, με 8500 δολάρια ετήσιο εισόδημα κατά κεφαλή του παγκόσμιου πληθυσμού. Και ιδού οι οικουμενική τραγωδία: στις 17/10/07 όλες οι εφημερίδες έγραφαν τη συγκλονιστική είδηση ‘ότι: «σήμερα κάθε βράδυ σε όλον τον κόσμο κοιμούνται θεονήστικοι 850 εκατομμύρια άνθρωποι». Εκτός αυτού μερικούς μήνες πριν αυτής της είδησης ο δημοσιογράφος Γ. Αυτιάς στην πρωινή του εκπομπή «Καλημέρα σας» επαναλάμβανε επί 3-4 μέρες την πιο αποτρόπαιη είδηση ότι: «σήμερα σε κάθε ένα ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ της ώρας πεθαίνουν 3 παιδιά σ’ όλο τον κόσμο από την πείνα και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης». Ενώ, πλην τις 8500 δολάρια που τους αναλογούν σαν αντικειμενικό ετήσιο εισόδημα, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η παγκόσμια Οργάνωση Τροφίμων ΦΑΟ του ΟΗΕ, ανακοίνωσε ότι τα παγκόσμια αποθέματα τροφίμων ήταν αρκετά τότε να συντηρήσουν 11-12 δισεκατομμύρια ανθρώπους!!!
Γιατί λοιπόν αυτή η πολυπληθής λιμοκτονία μέσα σε ένα πλουσιοπάροχο ζωτικό περιβάλλον; Να γιατί: το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού δηλ. του 6,2 εκατ. άνθρωπο,ι καταχράζονται το 50% του παγκόσμιου Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος. Δηλαδή τα 25 τρισεκατομμύρια από το σύνολο των 50 τρισεκ.
Και αν όλα αυτά δείχνουν μια παρανοϊκή παγκόσμια τραγωδία, αυτή η παράνοια δε συμπεριλαμβάνει μόνο την παραπάνω σχιζοφρένεια για τον νοήμονα άνθρωπο: πριν 20 και πλέον χρόνια όταν τα αποθέματα πολεμικών εκρηκτικών υλών ήταν πολύ λιγότερα από ότι σήμερα δεδομένου, ότι στη δεκαετία του 1960 οι ατομικές βόμβες σ’ όλο τον κόσμο ήταν 50000 σαν αυτές που εξαύλωσαν τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι στις 6 και 9 Αυγούστου 1945, πριν δυο χρόνια, με στοιχεία του περιοδικού «ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ», έφτασαν στο 1 εκατομμύριο. Βάσει μόνο εκείνων των παλαιών αποθεμάτων, κάποιος ανώνυμος ερευνητής στη δεκαετία του 1980 υπολόγισε τα αποθέματα των εκρηκτικών υλών σ’ όλο τον κόσμο, μετατρέποντάς τα σε συνολική ποσότητα νιτροτροτουόλης – την πιο καταστρεπτικού είδους δυναμίτιδα – και κατέληξε πως για τον τότε πληθυσμό της γης αναλογούσε ποσότητα κατά κεφαλή του παγκόσμιου πληθυσμού 16 τόνοι για το κάθε ζώντα άνθρωπο. 16 τόνοι για καθέναν μας, όταν 200 γραμμάρια αυτής της ύλης μπορούν να διαμελίσουν το ανθρώπινο σώμα. Και η ειδική αυτή προσωπική ποσότητα αυξάνεται αλματωδώς από μέρα σε μέρα εφόσον η παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής αποτελεί το κύριο μέλημα του σύγχρονου ιμπεριαλιστικού κατεστημένου!
Εάν όλα αυτά δεν συνιστούν καθολική παράνοια για τα 6,2 δισεκ. νοημόνων ανθρώπινων όντων, που διαβιούν σήμερα πάνω στη γη, τότε πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί αυτή η τραγική εικόνα που απειλή με γενική εξολόθρευση παντός είδους ζωής, όλο το ζωικό βασίλειο της πλάσης;
Στη συνέχεια ο ομιλητής αφού υπογράμμισε ότι αυτή την απεγνωσμένη σημερινή κατάντια κλήθηκε να αποτρέψει η ΜΟΣΕ, αρχίζοντας από την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας, τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, τη συντριβή της εσωτερικής αντεπανάστασης αλλά και της ιμπεριαλιστικής ένοπλης επέμβασης των 14ων κρατών της ΑΝΤΑΝΤ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδας με 22500 στρατιώτες υπό τη διοίκηση του στρατηγού Ν. Πλαστήρα κλπ., γεγονότα περίτρανης επιβεβαίωσης της νομοτελειακής προέλευσης και της σωστής επιλογής του γεωγραφικού και οικονομικο-πολιτικού χώρου εφαρμογής της.
Η παραπέρα αναφορά αφορούσε την τρίτη φάση της ΜΟΣΕ δηλ. την επιτυχή οικονομικο-πολιτική της εδραίωση με αποδειχτικό πίνακα σύγκρισης της βιομηχανικής ανάπτυξης μεταξύ Σοβ. Ένωσης και ΗΠΑ με αφετηρία έναρξης το 1913 ως το 1937, όπου η ΕΣΣΔ είχε ανάπτυξη 908,9% και η ΗΠΑ 120%. Εξαιτίας αυτής της ιλιγγιώδους ανάπτυξης ο Ου. Τσόρτσιλ είχε δηλώσει: « ο Στάλιν πίρε την τσαρική Ρωσία από το ξυλάλετρο και μέσα σε σύντομο ιστορικό χρονικό διάστημα την έκανε δεύτερη υπερδύναμη του κόσμου με πυρηνικά όπλα».
Συνοψίζονταςόλο των κοσμοϊστορικό άθλοτης ΜΟΣΕ, μέσα στις πιο αντίξοες στρατιωτικο-οικονομικο-πολιτικές συνθήκες που γνώρισε ποτέ η ανθρώπινη πολυαίωνη εξέλιξη, ο ομιλητής τον παρομοίωσε με τον αρχαία μύθο που ο νεογέννητος Ηρακλής μέσα στην κούνια του έπνιξε με τα βρεφικά του χέρια τα δυο μεγάλα φίδια που έστειλε η φθονερή θεά Αθηνά να τον θανατώσουν. Έτση και η Σοβιετική Εξουσία μέσα από τα σπάργανά της σύντριψε και εξολόθρεψε όλους τους θανάσιμους εχθρούς της – αξιόπιστο στοιχείο ιστορικής αναγκαιότητας και ωριμότητας της ανθρώπινης κοινωνικής εξέλιξης σαν δείγμα βιωματικής ζωτικότητας και εθελούσιας κοινής αποδοχής.
Στη συνέχεια δόθηκε περιεκτική περίληψη απ’ την τιτάνια νικηφόρα πάλη του σοβιετικού λαού με καθοδηγητή το μεγάλο Ιωσήφ Στάλιν στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο ενάντια στο χιτλερικό φασισμό με χαρακτηριστικές υπογραμμίσεις: α) ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος ετοιμάστηκε και εξαπολύθηκε με κύριο κοινό ιμπεριαλιστικό στόχο την εξαφάνιση της ΕΣΣΔ και αν δεν συνέβηκε, αυτό οφείλεται στην ιδιοφυή αντίληψη του Ι. Στάλιν, ο οποίος αξιοποιώντας εύστοχα τις αξεπέραστες ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις όχι μόνο απέτρεψε μια κοινή πολεμική σύμπραξη όλων των ιμπεριαλιστικών κρατών ευθύςεξαρχής ενάντια στην ΕΣΣΔ, αλλά κατόρθωσε να αρχίσει ο πόλεμος ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κράτη, διατηρώντας αμέτοχη την ΕΣΣΔ για 21 μήνες, πολυτιμότατος χρόνος για τον εξοπλισμό του Κόκκινου Στρατού με τα νέα όπλα, τα οποία βρίσκονταν στο στάδιο της αφομοίωσής τους. Ενώ στο διάστημα αυτό ωρίμασαν οι συνθήκες, κάτω από τη φασιστική απειλή, για τη σύντηξη της αντιφασιστικής συμμαχίας μεταξύ ΕΣΣΔ-Αγγλίας-ΗΠΑ, γεγονός για το οποίο ο Τσόρτσιλ παρατήρησε με πικρία ότι: «εγώ ο οργανωτής και εμπνευστής όλων των αντισοβιετικών εκστρατειών, σήμερα υποχρεώθηκα να υπερασπίζομαι την ΕΣΣΔ!» Αλλά και το τότε μέλος του Αμερικανικού Κογκρέσου Χ. Τρούμαν ο οποίος στην αρχή της επίθεσης του Χιτλερ κατά της ΕΣΣΔ, δήλωσε ότι: «Επιθυμούμε να ιδούμε το γερμανικό στρατό στον τάφο και τον Κόκκινο Στρατό στο χειρουργικό τραπέζι». Το πρώτο έγινε, αλλά το 2ο απέβηκε στο αντίθετο – ο Κόκκινος Στρατός βγήκε πολλαπλάσια πιο ισχυρός με την συντριβή του φασισμού εξαναγκάζοντας τους έως τότε συμμάχους του να αναζητήσουν μονόπλευρη ειρήνη με τους χιτλερικούς, μέσω μυστικών συνομιλιών το Φλεβάρη του 1945 στη Βέρνη της Ελβετίας μεταξύ Αλλεν Ντάλες και χιτλερικού στρατηγού, γεγονός που αποκάλυψε η σοβιετική κατασκοπεία και ύστερα από δριμύτατη επίκριση του Στάλιν προς τους Τσόρτσιλ-Ρούζβελτ η απόπειρα ναυάγησε.
Αναφέρθηκε στην ομιλία το ενδιαφέρον περιστατικό του τέλους του Χίτλερ, όταν στις 30/4/45 μέσο στο καταφύγιό του παντρεύτηκε με παπά την ερωμένη του ΄Ευα Μπράουν και αμέσως μετά τη δηλητηρίασε με κυανούν κάλιο και αυτοκτόνησε και ο ίδιος δίνοντας διαταγή να κάψουν το σώμα του, ενώ την ίδια στιγμή ο Γκαίμπελς, υπουργός προπαγάνδας, ο οποίος έλεγε αν πεις το ψέμα τρεις φορές το πιστεύει ο λαός και αν το πεις 7 φορές το πιστεύεις και ο ίδιος, σκότωσε τα 4 παιδιά και τη γυναίκα του και αυτοκτόνησε και ο ίδιος.
Εκείνη τη στιγμή μέσα στο καταφύγιο έφτασε απόρρητη αποστολή του Στάλιν με ρητή εντολή να μεταφέρει στη Μόσχα το Χίτλερ ζωντανό η το πτώμα του. Αφού ρώτησαν και έμαθαν ότι ο Χίτλερ αυτοκτόνησε και κατόπιν διαταγής του έκαψαν το σώμα του, ζήτησαν και τους οδήγησαν εκεί που βρισκόταν το μισοκαμμένο σώμα του Χίτλερ. Για να βεβαιωθούν πως όντως το πτώμα ανήκει στο Χίτλερ έφεραν επί τόπου τον οδοντίατρό του οποίος επιβεβαίωσε πως το πτώμα ανήκει στο Χίτλερ. Τότε η ομάδα περιμάζεψε τα αποκαΐδια, τα τοποθέτησε σε σάκο, τα φόρτωσε στο αεροπλάνο, τα μετέφερε στη Μόσχα και τα έκρυψε στα υπόγεια του Κρεμλίνο με απόλυτη μυστικότητα.
Με την πτώση του Βερολίνο και τη λήξη του πολέμου στην Ευρώπη, ο στρατάρχης Ζούκοφ έδωσε συνέντευξη στους δημοσιογράφους όλου του κόσμου, οι οποίοι επίμονα τον ρωτούσαν να τους πει: «τι απέγινε ο Χίτλερ;» και αυτός δήλωνε άγνοια. Έτσι άρχισαν να γράφονται πολλά ρομάντζα στη Δύση, πως ο Χίτλερ κατέφυγε στην Αργεντινή ή στην Παραγουάη και από εκεί ετοιμάζει τάχα καινούριο πόλεμο. Το μυστικό αποκαλύφτηκε το 1966 από σοβιετική δημοσιογράφο ότι τα αποκαΐδια του Χίτλερ βρίσκονται στο υπόγειο του Κρεμλίνου.
Ο ομιλητής επισήμανε τον μεταπολεμικό άθλο του σοβιετικού λαού, αρχίζοντας από το γεγονός πως στα 12/2/45 πέθανε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φρ. Ρούζβελτ και στη θέση του ήρθε ο αντιπρόεδρος Χ. Τρούμαν ο οποίος στις 14/2/45 συγκάλεσε το Εθνικό Συμβούλιο των ΗΠΑ και τους έθεσε δυο ρωτήματα να του απαντήσουν άμεσα: 1) πότε η ΕΣΣΔ θα μπορέσει να ανορθώσει την οικονομία της από τις βιβλικές καταστροφές που είχε υποστεί στο προπολεμικό τηςεπίπεδο και 2) πότε θα μπορέσει να κατασκευάσει την ατομική βόμβα.
Και αφού συγκροτήθηκαν αξιόλογες επιστημονικές επιτροπές μελετών αποφάνθηκαν, ότι το προπολεμικό επίπεδο η σοβιετική οικονομία θα το πετύχει το 1984(40 χρόνια μετά). Σε ότι αφορά την κατασκευή της ατομικής βόμβας δεν πρόκειται να συμβεί πριν το 1965.
Το πόσο ανεδαφικές ήταν και οι δυο αυτές, οι άκρως ενδιαφέρουσες για στρατηγικούς χειρισμούς, προβλέψεις το απέδειξε η σοβιετική πραγματικότητα, εφόσον το 1948 η σοβιετική οικονομία ήδη ανορθώθηκε και έφτασε στο προπολεμικό επίπεδο ενώ στις 29/8/49 έγινε η δοκιμή της πρώτης σοβιετικής ατομικής βόμβας, ενώ άρχισε μια ραγδαία ανάπτυξη των στρατηγικών επιτεύξεων της σοβιετικής επιστήμης αφήνοντας για 10 τουλάχιστον πίσω τις ΗΠΑ: το Μάρτη του 1952 δοκιμάστηκε η πρώτη υδρογονική βόμβα στην ΕΣΣΔ, στις ΗΠΑ το 1954, το Μάρτη του 1961 οι σοβιετικοί επιστήμονες δοκίμασαν αντιπυραύλους, οι αμερικανοί αυτό το πέτυχαν το 1972, ενώ το 1972 οι σοβιετικοί έβγαλαν στο διάστημα δορυφόρους-κυνηγούς για καταστροφές οτιδήποτε αντικειμένων βρίσκονταν στο διάστημα. Οι αμερικανοί αυτά τα έφτιαξαν το 1988.
Όμως η σοβιετική επιστήμη είχε πετύχει μεγάλα επιτεύγματα στην κατάχτηση του διαστήματος: στις 4/10/57 εκτόξευσε τον πρώτο τεχνητό δορυφόρο της γης, βάρους 87 κιλών, το Γενάρη του 1959 έστειλε πύραυλο στη Σελήνη, φωτογραφίζοντας την αθέατη πλευρά της, καθώς επίσης και πύραυλο στην Αφροδίτη. Έστειλε στο Διάστημα και επέστρεψε με επιτυχία στη γη την πρώτη ζωντανή ύπαρξη, τη σκυλίτσα ΛΑΙΚΑ και στις 12/4/61 τον πρώτο κοσμοναύτη Γιούρι Καγκάριν.
Οι αμερικανοί δοκίμαζαν τη μια αποτυχία μετά την άλλη και κανείς δεν ξέρει πόσον καιρό θα χρειάζονταν ακόμα για κάποια εκτόξευση σημαντικού βάρους στο διάστημα – κύριου χαρακτηριστικού των διαστημικών πτήσεων – αν ο πράκτοράς τους, σοβιετικός συνταγματάρχης Πενκόβσκι, στρατολογημένος από το 1945 στο Βερολίνο, δεν τους παρέδιδε τον χημικό τύπο του σοβιετικού πυραυλικού καύσιμου. Ο Πενκόβσκι ξεσκεπάστηκε, πέρασε από στρατοδικείο, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε το 1961. Ακριβώς μετά την προδοσία του Πενκόβσκι, τα αμερικάνικα διαστημικά προγράμματα άρχισαν να βελτιώνονται.
Ο συγγραφέας του βιβλίου ερμήνευσε την τραγική εικόνα της σημερινής ανθρωπότητας σαν αποτέλεσμα των δυο προπατορικών αμαρτημάτων του πρωτόγονου ανθρώπου: 1)την υιοθετήσει και την επιβολή του θεσμού της ατομικής ιδιοκτησίας η οποία αποτέλεσε την πέτρα του κακού διασπάζοντας την ανθρώπινη κοινωνία σε δυο αντίπαλα στρατόπεδα με το χαρακτηριστικό αιώνιο αγεφύρωτο ρήγμα κοινωνικής, κραυγαλέας αδικίας ανάμεσα σε μια ασήμαντη μειοψηφία εκμεταλλευτών και της συντριπτικής παγκόσμιας πλειοψηφίας εκμεταλλευομένων. Και 2) την επινόηση και καθιέρωση του χρήματος, που και αν παρέχει κάποια ευκολία στις συναλλαγές είναι τόσο ευάλωτο στην υπερσυγκέντρωσή του απ’ την ατομική ιδιοκτησία, όπου σχηματίζεται μια πανίσχυρη δύναμη, που μοιάζει με πραγματικό, επίγειο, πανταχού παρών Υπερθεό, ο οποίος αδιάλλακτα κηδεμονεύει τις τύχες όλης της ανθρωπότητας, εφόσον μπροστά του, όλοι και όλα υποτάσσονται και υποκλίνονται.
Αυτός ο ανθρωποφάγος υπερθεόςεπέφερε και επιφέρει όλες τις ιστορικές καταστροφές, κυρίως τους ατέλειωτους πολέμους και τα σημερινά αναρίθμητα δεινά, ιδιαίτερα μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, οπότε ξέσπασε ένα άγριο οικουμενικό, οικονομικό, κοινωνικό τσουνάμι, το οποίο συνεχώς διογκώνεται και καταποντίζει και ξεπλένει ανελέητα τα σταυροδρόμια του κόσμου. Και αυτό βρίσκεται στην αρχή της έξαρσης του ενώ οι πιο βαριές, επίπονες καταστροφές του αναμφίβολα επίκεινται στο προσεχές άμεσο μέλλον με απρόβλεπτες συμφορές για την ανθρωπότητα, ίσως και με την εσχάτη απειλή την εξαφάνισης της ζωής από τη Γη. Δεδομένου ελλοχεύουν τέτοιες ολοκληρωτικές καταστροφές όπως η κατάρρευση του φυσικού περιβάλλοντος, η καταστροφή των αποθεμάτων οξυγόνου στην σύγχρονη περιρρέουσα διεθνή κατάσταση που φλέγεται από πολλαπλούς και μακρόχρονους πολέμους για παγκόσμια κυριαρχία των νεότευκτων κοσμοκρατορικώνμνηστήρων.
Συνοψίζοντας όλα τα πιθανά επακόλουθα ο ομιλητής έκφρασε την άποψή του, πως στο άμεσο μέλλον η παγκόσμια κοινή γνώμη και οι ιστορικοί μελετητές θα καταλήξουν στο ιστορικό συμπέρασμα πως η ανατροπή του σοσιαλισμού αποτελεί την πιο βαριά απώλεια για όλη την ανθρωπότητα από όλες τις προηγούμενες που επέζησε σ’ όλον τον ιστορικό της βίο. Ακόμα και απ’ αυτή του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου του πιο ανθρωποφάγου όλης της ιστορίας. Δεδομένου ότι η ανθρωπότητα επιβίωσε απ’ όλες τις άγριες δοκιμασίες που υποβλήθηκε, ενώ οι επερχόμενες δοκιμασίες εμπεριέχουν πολλούς άγνωστους συντελεστές. Και αυτό προκαλεί το πανανθρώπινο δέος.
Το άνοιγμα της συζήτησης έκανε ο Πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβούλιο ΠΕΑΕΑ Μεσσηνίας, Δ. Σταυρόπουλος, ο οποίος αναφέρθηκε στο βιογραφικό του συγγραφέα, ενώ ο επιφανής δικηγόρος της Καλαμάτας Αντώνης Κατσάς έκανε μια περιεκτική ενημέρωση της ουσίας του περιεχομένου του βιβλίου, υπογραμμίζοντας τη σημασία και το ρόλο του έργου στην ερμηνεία και την αναλυτική εικόνα που δίνει στη σύγχρονη παγκόσμια εικόνα της ανθρώπινης εξέλιξης εξαιτίας της βίαιης και ωμής διακοπής της νομοτελειακής εξέλιξης της ανθρώπινης κοινωνίας προς το σοσιαλισμό.
Τη συνέχεια έδωσε ο ίδιος ο συγγραφέας, αρχίζοντας με το ερώτημα: «Τι φαινόμενο συνιστά η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση (ΜΟΣΕ); Ήταν ένα τυχαίο φαινόμενο, μια επινόηση των Λένιν-Στάλιν και των μπολσεβίκων, όπως πασχίζουν να παρουσιάζουν διάφοροι παραχαράκτες της ιστορικής πραγματικότητας ή ήταν ένα νομοτελειακό φαινόμενο, ιστορικής αναγκαιότητας για την παραπέρα ομαλή ανέλιξη της ανθρωπότητας από τα αδιάλειπτα συνεπακόλουθα δεινά ανθρωποεξόντωσης, που συνοδεύουν ολόκληρο το βίο της εξελιχτικής ιστορικής πορείας της ανθρωπότητας;».
Και η απάντηση δίνεται, πως είναι ακριβώς νομοτελειακό φαινόμενο ιστορικής αναγκαιότητας που επιβεβαιώνεται από τη θεωρία του ιστορικού υλισμού και αποτελεί μια παραπέρα εξελιχτική βαθμίδα, νέας ποιοτικής ανόδου συνειδητής επιλογής της πρωτοπόρας κοινωνικής συνείδησης, αναζητώντας την απαλλαγή της ανθρωπότητας από την προαιώνια καταπίεση της εκμετάλλευση άνθρωπο από άνθρωπο που επέβαλλαν διαδοχικά επί χιλιετίες τα ταξικά κοινωνικά καθεστώτα: πρωτόγονο, δουλοκτητικό, φεουδαρχικό και καπιταλιστικό.
Ο συγγραφέας έφερε σαν πειστικά στοιχεία ωρίμανσης της ανθρώπινης κοινής γνώμης για αλλαγή κοινωνικής συμπεριφορά του ανθρώπου τα ιστορικά πεπραγμένα του ανθρώπινου κοινωνικού συνόλου. Σύμφωνα με έρευνες στα τελευταία 5,5 χιλιάδες χρόνια της ανθρώπινης ιστορίας έγιναν 14000 πόλεμοι πάνω στον πλανήτη γη. Δηλαδή 3 πόλεμοι κάθε χρόνο, όπου σκοτώθηκαν 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι δηλ ο μισός πληθυσμός που κατοικεί σήμερα στη γη, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι υλικές ζημιές.
Συνολικά σ’ αυτούς τους 55 αιώνες όπου παρέλασαν, βάσει δημογραφικών δεδομένων, 165 ανθρώπινες γενεές υπήρξαν 193 χρόνια ειρηνικά, διακεκομμένα βέβαια, ενώ στα υπόλοιπα 5307 χρόνια αλληλοσφάζονταν οι άνθρωποι χωρίς τελειωμό!
Η αποκάλυψη αυτού του τρομερού ιστορικού γεγονότος το 1978 σοκάρισε την παγκόσμια επιστημονική κοινή γνώμη, αφού έθεσε επί τάπητος ορθά κοφτά το μέγα κοινωνικό δίλημμα: «προς τι ο δημιουργός, ο πλάστης του ανθρώπου, τον προίκισε με αυτό το θαυμαστό προσόν, τη νοημοσύνη!» Όταν ακριβώς μέσω αυτού του θαυμαστού προσόντος οδηγείται στην αυτοκαταστροφή του και όχι μόνο τη δική του αλλά και όλου του βασιλείου της ζωής.
Έγινε μια εκστρατεία αναζήτησης παρόμοιας αλληλοεξοντωτικής συμπεριφοράς ομοειδών όντων, ανάμεσα στα 6 εκατομμύρια ζωντανών όντων που κατοικούν τον πλανήτη γη σήμερα και αναφέρθηκε πως σε κάποιο βαθμό αυτό συμβαίνει με τις ύαινες…!
Σε ότι αφορά τη σημερινή εικόνα του κόσμου που ζούμε ο συγγραφέας παρέθεσε τα εξής αντικειμενικά ανατριχιαστικά στοιχεία λέγοντας ότι: Ποτέ σ’ όλο το ιστορικό παρελθόν δεν παράγονταν τόσος υλικός πλούτος στον κόσμο και ταυτόχρονα ποτέ δεν υπήρχε τέτοια ακραία κοινωνικο-οικονομική αθλιότητα σ’ όλη την ανθρωπότητα, δεδομένου πως σήμερα το παγκόσμιο Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα (βάσει των τελευταίων στοιχείων) ξεπέρασε τα 50 τρισεκατομμύρια δολάρια, το οποίο αντιστοιχεί στα 6,2 δισεκατομμύρια ανθρώπων του παγκόσμιου πληθυσμού, με 8500 δολάρια ετήσιο εισόδημα κατά κεφαλή του παγκόσμιου πληθυσμού. Και ιδού οι οικουμενική τραγωδία: στις 17/10/07 όλες οι εφημερίδες έγραφαν τη συγκλονιστική είδηση ‘ότι: «σήμερα κάθε βράδυ σε όλον τον κόσμο κοιμούνται θεονήστικοι 850 εκατομμύρια άνθρωποι». Εκτός αυτού μερικούς μήνες πριν αυτής της είδησης ο δημοσιογράφος Γ. Αυτιάς στην πρωινή του εκπομπή «Καλημέρα σας» επαναλάμβανε επί 3-4 μέρες την πιο αποτρόπαιη είδηση ότι: «σήμερα σε κάθε ένα ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ της ώρας πεθαίνουν 3 παιδιά σ’ όλο τον κόσμο από την πείνα και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης». Ενώ, πλην τις 8500 δολάρια που τους αναλογούν σαν αντικειμενικό ετήσιο εισόδημα, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η παγκόσμια Οργάνωση Τροφίμων ΦΑΟ του ΟΗΕ, ανακοίνωσε ότι τα παγκόσμια αποθέματα τροφίμων ήταν αρκετά τότε να συντηρήσουν 11-12 δισεκατομμύρια ανθρώπους!!!
Γιατί λοιπόν αυτή η πολυπληθής λιμοκτονία μέσα σε ένα πλουσιοπάροχο ζωτικό περιβάλλον; Να γιατί: το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού δηλ. του 6,2 εκατ. άνθρωπο,ι καταχράζονται το 50% του παγκόσμιου Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος. Δηλαδή τα 25 τρισεκατομμύρια από το σύνολο των 50 τρισεκ.
Και αν όλα αυτά δείχνουν μια παρανοϊκή παγκόσμια τραγωδία, αυτή η παράνοια δε συμπεριλαμβάνει μόνο την παραπάνω σχιζοφρένεια για τον νοήμονα άνθρωπο: πριν 20 και πλέον χρόνια όταν τα αποθέματα πολεμικών εκρηκτικών υλών ήταν πολύ λιγότερα από ότι σήμερα δεδομένου, ότι στη δεκαετία του 1960 οι ατομικές βόμβες σ’ όλο τον κόσμο ήταν 50000 σαν αυτές που εξαύλωσαν τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι στις 6 και 9 Αυγούστου 1945, πριν δυο χρόνια, με στοιχεία του περιοδικού «ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ», έφτασαν στο 1 εκατομμύριο. Βάσει μόνο εκείνων των παλαιών αποθεμάτων, κάποιος ανώνυμος ερευνητής στη δεκαετία του 1980 υπολόγισε τα αποθέματα των εκρηκτικών υλών σ’ όλο τον κόσμο, μετατρέποντάς τα σε συνολική ποσότητα νιτροτροτουόλης – την πιο καταστρεπτικού είδους δυναμίτιδα – και κατέληξε πως για τον τότε πληθυσμό της γης αναλογούσε ποσότητα κατά κεφαλή του παγκόσμιου πληθυσμού 16 τόνοι για το κάθε ζώντα άνθρωπο. 16 τόνοι για καθέναν μας, όταν 200 γραμμάρια αυτής της ύλης μπορούν να διαμελίσουν το ανθρώπινο σώμα. Και η ειδική αυτή προσωπική ποσότητα αυξάνεται αλματωδώς από μέρα σε μέρα εφόσον η παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής αποτελεί το κύριο μέλημα του σύγχρονου ιμπεριαλιστικού κατεστημένου!
Εάν όλα αυτά δεν συνιστούν καθολική παράνοια για τα 6,2 δισεκ. νοημόνων ανθρώπινων όντων, που διαβιούν σήμερα πάνω στη γη, τότε πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί αυτή η τραγική εικόνα που απειλή με γενική εξολόθρευση παντός είδους ζωής, όλο το ζωικό βασίλειο της πλάσης;
Στη συνέχεια ο ομιλητής αφού υπογράμμισε ότι αυτή την απεγνωσμένη σημερινή κατάντια κλήθηκε να αποτρέψει η ΜΟΣΕ, αρχίζοντας από την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας, τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, τη συντριβή της εσωτερικής αντεπανάστασης αλλά και της ιμπεριαλιστικής ένοπλης επέμβασης των 14ων κρατών της ΑΝΤΑΝΤ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδας με 22500 στρατιώτες υπό τη διοίκηση του στρατηγού Ν. Πλαστήρα κλπ., γεγονότα περίτρανης επιβεβαίωσης της νομοτελειακής προέλευσης και της σωστής επιλογής του γεωγραφικού και οικονομικο-πολιτικού χώρου εφαρμογής της.
Η παραπέρα αναφορά αφορούσε την τρίτη φάση της ΜΟΣΕ δηλ. την επιτυχή οικονομικο-πολιτική της εδραίωση με αποδειχτικό πίνακα σύγκρισης της βιομηχανικής ανάπτυξης μεταξύ Σοβ. Ένωσης και ΗΠΑ με αφετηρία έναρξης το 1913 ως το 1937, όπου η ΕΣΣΔ είχε ανάπτυξη 908,9% και η ΗΠΑ 120%. Εξαιτίας αυτής της ιλιγγιώδους ανάπτυξης ο Ου. Τσόρτσιλ είχε δηλώσει: « ο Στάλιν πίρε την τσαρική Ρωσία από το ξυλάλετρο και μέσα σε σύντομο ιστορικό χρονικό διάστημα την έκανε δεύτερη υπερδύναμη του κόσμου με πυρηνικά όπλα».
Συνοψίζονταςόλο των κοσμοϊστορικό άθλοτης ΜΟΣΕ, μέσα στις πιο αντίξοες στρατιωτικο-οικονομικο-πολιτικές συνθήκες που γνώρισε ποτέ η ανθρώπινη πολυαίωνη εξέλιξη, ο ομιλητής τον παρομοίωσε με τον αρχαία μύθο που ο νεογέννητος Ηρακλής μέσα στην κούνια του έπνιξε με τα βρεφικά του χέρια τα δυο μεγάλα φίδια που έστειλε η φθονερή θεά Αθηνά να τον θανατώσουν. Έτση και η Σοβιετική Εξουσία μέσα από τα σπάργανά της σύντριψε και εξολόθρεψε όλους τους θανάσιμους εχθρούς της – αξιόπιστο στοιχείο ιστορικής αναγκαιότητας και ωριμότητας της ανθρώπινης κοινωνικής εξέλιξης σαν δείγμα βιωματικής ζωτικότητας και εθελούσιας κοινής αποδοχής.
Στη συνέχεια δόθηκε περιεκτική περίληψη απ’ την τιτάνια νικηφόρα πάλη του σοβιετικού λαού με καθοδηγητή το μεγάλο Ιωσήφ Στάλιν στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο ενάντια στο χιτλερικό φασισμό με χαρακτηριστικές υπογραμμίσεις: α) ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος ετοιμάστηκε και εξαπολύθηκε με κύριο κοινό ιμπεριαλιστικό στόχο την εξαφάνιση της ΕΣΣΔ και αν δεν συνέβηκε, αυτό οφείλεται στην ιδιοφυή αντίληψη του Ι. Στάλιν, ο οποίος αξιοποιώντας εύστοχα τις αξεπέραστες ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις όχι μόνο απέτρεψε μια κοινή πολεμική σύμπραξη όλων των ιμπεριαλιστικών κρατών ευθύςεξαρχής ενάντια στην ΕΣΣΔ, αλλά κατόρθωσε να αρχίσει ο πόλεμος ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κράτη, διατηρώντας αμέτοχη την ΕΣΣΔ για 21 μήνες, πολυτιμότατος χρόνος για τον εξοπλισμό του Κόκκινου Στρατού με τα νέα όπλα, τα οποία βρίσκονταν στο στάδιο της αφομοίωσής τους. Ενώ στο διάστημα αυτό ωρίμασαν οι συνθήκες, κάτω από τη φασιστική απειλή, για τη σύντηξη της αντιφασιστικής συμμαχίας μεταξύ ΕΣΣΔ-Αγγλίας-ΗΠΑ, γεγονός για το οποίο ο Τσόρτσιλ παρατήρησε με πικρία ότι: «εγώ ο οργανωτής και εμπνευστής όλων των αντισοβιετικών εκστρατειών, σήμερα υποχρεώθηκα να υπερασπίζομαι την ΕΣΣΔ!» Αλλά και το τότε μέλος του Αμερικανικού Κογκρέσου Χ. Τρούμαν ο οποίος στην αρχή της επίθεσης του Χιτλερ κατά της ΕΣΣΔ, δήλωσε ότι: «Επιθυμούμε να ιδούμε το γερμανικό στρατό στον τάφο και τον Κόκκινο Στρατό στο χειρουργικό τραπέζι». Το πρώτο έγινε, αλλά το 2ο απέβηκε στο αντίθετο – ο Κόκκινος Στρατός βγήκε πολλαπλάσια πιο ισχυρός με την συντριβή του φασισμού εξαναγκάζοντας τους έως τότε συμμάχους του να αναζητήσουν μονόπλευρη ειρήνη με τους χιτλερικούς, μέσω μυστικών συνομιλιών το Φλεβάρη του 1945 στη Βέρνη της Ελβετίας μεταξύ Αλλεν Ντάλες και χιτλερικού στρατηγού, γεγονός που αποκάλυψε η σοβιετική κατασκοπεία και ύστερα από δριμύτατη επίκριση του Στάλιν προς τους Τσόρτσιλ-Ρούζβελτ η απόπειρα ναυάγησε.
Αναφέρθηκε στην ομιλία το ενδιαφέρον περιστατικό του τέλους του Χίτλερ, όταν στις 30/4/45 μέσο στο καταφύγιό του παντρεύτηκε με παπά την ερωμένη του ΄Ευα Μπράουν και αμέσως μετά τη δηλητηρίασε με κυανούν κάλιο και αυτοκτόνησε και ο ίδιος δίνοντας διαταγή να κάψουν το σώμα του, ενώ την ίδια στιγμή ο Γκαίμπελς, υπουργός προπαγάνδας, ο οποίος έλεγε αν πεις το ψέμα τρεις φορές το πιστεύει ο λαός και αν το πεις 7 φορές το πιστεύεις και ο ίδιος, σκότωσε τα 4 παιδιά και τη γυναίκα του και αυτοκτόνησε και ο ίδιος.
Εκείνη τη στιγμή μέσα στο καταφύγιο έφτασε απόρρητη αποστολή του Στάλιν με ρητή εντολή να μεταφέρει στη Μόσχα το Χίτλερ ζωντανό η το πτώμα του. Αφού ρώτησαν και έμαθαν ότι ο Χίτλερ αυτοκτόνησε και κατόπιν διαταγής του έκαψαν το σώμα του, ζήτησαν και τους οδήγησαν εκεί που βρισκόταν το μισοκαμμένο σώμα του Χίτλερ. Για να βεβαιωθούν πως όντως το πτώμα ανήκει στο Χίτλερ έφεραν επί τόπου τον οδοντίατρό του οποίος επιβεβαίωσε πως το πτώμα ανήκει στο Χίτλερ. Τότε η ομάδα περιμάζεψε τα αποκαΐδια, τα τοποθέτησε σε σάκο, τα φόρτωσε στο αεροπλάνο, τα μετέφερε στη Μόσχα και τα έκρυψε στα υπόγεια του Κρεμλίνο με απόλυτη μυστικότητα.
Με την πτώση του Βερολίνο και τη λήξη του πολέμου στην Ευρώπη, ο στρατάρχης Ζούκοφ έδωσε συνέντευξη στους δημοσιογράφους όλου του κόσμου, οι οποίοι επίμονα τον ρωτούσαν να τους πει: «τι απέγινε ο Χίτλερ;» και αυτός δήλωνε άγνοια. Έτσι άρχισαν να γράφονται πολλά ρομάντζα στη Δύση, πως ο Χίτλερ κατέφυγε στην Αργεντινή ή στην Παραγουάη και από εκεί ετοιμάζει τάχα καινούριο πόλεμο. Το μυστικό αποκαλύφτηκε το 1966 από σοβιετική δημοσιογράφο ότι τα αποκαΐδια του Χίτλερ βρίσκονται στο υπόγειο του Κρεμλίνου.
Ο ομιλητής επισήμανε τον μεταπολεμικό άθλο του σοβιετικού λαού, αρχίζοντας από το γεγονός πως στα 12/2/45 πέθανε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φρ. Ρούζβελτ και στη θέση του ήρθε ο αντιπρόεδρος Χ. Τρούμαν ο οποίος στις 14/2/45 συγκάλεσε το Εθνικό Συμβούλιο των ΗΠΑ και τους έθεσε δυο ρωτήματα να του απαντήσουν άμεσα: 1) πότε η ΕΣΣΔ θα μπορέσει να ανορθώσει την οικονομία της από τις βιβλικές καταστροφές που είχε υποστεί στο προπολεμικό τηςεπίπεδο και 2) πότε θα μπορέσει να κατασκευάσει την ατομική βόμβα.
Και αφού συγκροτήθηκαν αξιόλογες επιστημονικές επιτροπές μελετών αποφάνθηκαν, ότι το προπολεμικό επίπεδο η σοβιετική οικονομία θα το πετύχει το 1984(40 χρόνια μετά). Σε ότι αφορά την κατασκευή της ατομικής βόμβας δεν πρόκειται να συμβεί πριν το 1965.
Το πόσο ανεδαφικές ήταν και οι δυο αυτές, οι άκρως ενδιαφέρουσες για στρατηγικούς χειρισμούς, προβλέψεις το απέδειξε η σοβιετική πραγματικότητα, εφόσον το 1948 η σοβιετική οικονομία ήδη ανορθώθηκε και έφτασε στο προπολεμικό επίπεδο ενώ στις 29/8/49 έγινε η δοκιμή της πρώτης σοβιετικής ατομικής βόμβας, ενώ άρχισε μια ραγδαία ανάπτυξη των στρατηγικών επιτεύξεων της σοβιετικής επιστήμης αφήνοντας για 10 τουλάχιστον πίσω τις ΗΠΑ: το Μάρτη του 1952 δοκιμάστηκε η πρώτη υδρογονική βόμβα στην ΕΣΣΔ, στις ΗΠΑ το 1954, το Μάρτη του 1961 οι σοβιετικοί επιστήμονες δοκίμασαν αντιπυραύλους, οι αμερικανοί αυτό το πέτυχαν το 1972, ενώ το 1972 οι σοβιετικοί έβγαλαν στο διάστημα δορυφόρους-κυνηγούς για καταστροφές οτιδήποτε αντικειμένων βρίσκονταν στο διάστημα. Οι αμερικανοί αυτά τα έφτιαξαν το 1988.
Όμως η σοβιετική επιστήμη είχε πετύχει μεγάλα επιτεύγματα στην κατάχτηση του διαστήματος: στις 4/10/57 εκτόξευσε τον πρώτο τεχνητό δορυφόρο της γης, βάρους 87 κιλών, το Γενάρη του 1959 έστειλε πύραυλο στη Σελήνη, φωτογραφίζοντας την αθέατη πλευρά της, καθώς επίσης και πύραυλο στην Αφροδίτη. Έστειλε στο Διάστημα και επέστρεψε με επιτυχία στη γη την πρώτη ζωντανή ύπαρξη, τη σκυλίτσα ΛΑΙΚΑ και στις 12/4/61 τον πρώτο κοσμοναύτη Γιούρι Καγκάριν.
Οι αμερικανοί δοκίμαζαν τη μια αποτυχία μετά την άλλη και κανείς δεν ξέρει πόσον καιρό θα χρειάζονταν ακόμα για κάποια εκτόξευση σημαντικού βάρους στο διάστημα – κύριου χαρακτηριστικού των διαστημικών πτήσεων – αν ο πράκτοράς τους, σοβιετικός συνταγματάρχης Πενκόβσκι, στρατολογημένος από το 1945 στο Βερολίνο, δεν τους παρέδιδε τον χημικό τύπο του σοβιετικού πυραυλικού καύσιμου. Ο Πενκόβσκι ξεσκεπάστηκε, πέρασε από στρατοδικείο, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε το 1961. Ακριβώς μετά την προδοσία του Πενκόβσκι, τα αμερικάνικα διαστημικά προγράμματα άρχισαν να βελτιώνονται.
Ο συγγραφέας του βιβλίου ερμήνευσε την τραγική εικόνα της σημερινής ανθρωπότητας σαν αποτέλεσμα των δυο προπατορικών αμαρτημάτων του πρωτόγονου ανθρώπου: 1)την υιοθετήσει και την επιβολή του θεσμού της ατομικής ιδιοκτησίας η οποία αποτέλεσε την πέτρα του κακού διασπάζοντας την ανθρώπινη κοινωνία σε δυο αντίπαλα στρατόπεδα με το χαρακτηριστικό αιώνιο αγεφύρωτο ρήγμα κοινωνικής, κραυγαλέας αδικίας ανάμεσα σε μια ασήμαντη μειοψηφία εκμεταλλευτών και της συντριπτικής παγκόσμιας πλειοψηφίας εκμεταλλευομένων. Και 2) την επινόηση και καθιέρωση του χρήματος, που και αν παρέχει κάποια ευκολία στις συναλλαγές είναι τόσο ευάλωτο στην υπερσυγκέντρωσή του απ’ την ατομική ιδιοκτησία, όπου σχηματίζεται μια πανίσχυρη δύναμη, που μοιάζει με πραγματικό, επίγειο, πανταχού παρών Υπερθεό, ο οποίος αδιάλλακτα κηδεμονεύει τις τύχες όλης της ανθρωπότητας, εφόσον μπροστά του, όλοι και όλα υποτάσσονται και υποκλίνονται.
Αυτός ο ανθρωποφάγος υπερθεόςεπέφερε και επιφέρει όλες τις ιστορικές καταστροφές, κυρίως τους ατέλειωτους πολέμους και τα σημερινά αναρίθμητα δεινά, ιδιαίτερα μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, οπότε ξέσπασε ένα άγριο οικουμενικό, οικονομικό, κοινωνικό τσουνάμι, το οποίο συνεχώς διογκώνεται και καταποντίζει και ξεπλένει ανελέητα τα σταυροδρόμια του κόσμου. Και αυτό βρίσκεται στην αρχή της έξαρσης του ενώ οι πιο βαριές, επίπονες καταστροφές του αναμφίβολα επίκεινται στο προσεχές άμεσο μέλλον με απρόβλεπτες συμφορές για την ανθρωπότητα, ίσως και με την εσχάτη απειλή την εξαφάνισης της ζωής από τη Γη. Δεδομένου ελλοχεύουν τέτοιες ολοκληρωτικές καταστροφές όπως η κατάρρευση του φυσικού περιβάλλοντος, η καταστροφή των αποθεμάτων οξυγόνου στην σύγχρονη περιρρέουσα διεθνή κατάσταση που φλέγεται από πολλαπλούς και μακρόχρονους πολέμους για παγκόσμια κυριαρχία των νεότευκτων κοσμοκρατορικώνμνηστήρων.
Συνοψίζοντας όλα τα πιθανά επακόλουθα ο ομιλητής έκφρασε την άποψή του, πως στο άμεσο μέλλον η παγκόσμια κοινή γνώμη και οι ιστορικοί μελετητές θα καταλήξουν στο ιστορικό συμπέρασμα πως η ανατροπή του σοσιαλισμού αποτελεί την πιο βαριά απώλεια για όλη την ανθρωπότητα από όλες τις προηγούμενες που επέζησε σ’ όλον τον ιστορικό της βίο. Ακόμα και απ’ αυτή του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου του πιο ανθρωποφάγου όλης της ιστορίας. Δεδομένου ότι η ανθρωπότητα επιβίωσε απ’ όλες τις άγριες δοκιμασίες που υποβλήθηκε, ενώ οι επερχόμενες δοκιμασίες εμπεριέχουν πολλούς άγνωστους συντελεστές. Και αυτό προκαλεί το πανανθρώπινο δέος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου