ΟΧΙ στις επεμβάσεις των εκπροσώπων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ στα εσωτερικά της χώρας που ολοένα και πληθαίνουν ενόψει των ΝΕΩΝ εκλογών-ΑΠΑΤΗ με αποκλειστικό σκοπό: τη στήριξη-ανασύνταξη του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος

ΟΧΙ στις επεμβάσεις των εκπροσώπων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ στα εσωτερικά της χώρας που ολοένα και πληθαίνουν ενόψει των ΝΕΩΝ εκλογών-ΑΠΑΤΗ με αποκλειστικό σκοπό: τη στήριξη-ανασύνταξη του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος

ΕΞΩ η Ελλάδα, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ

Να δυναμώσει η αντιιμπεριαλιστική πάλη κατά της ΕΕ

Οι επεμβάσεις των εκπροσώπων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ στα εσωτερικά της χώρας είναι συχνότατες, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια μετά την ολοσχερή καταστροφή και ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ της ντόπιας καπιταλιστικής οικονομίας, και προπαντός αυτές τις μέρες ενόψει και των νέων εκλογών-ΑΠΑΤΗ του Ιούνη, οι οποίες έχουν ως μοναδικό και αποκλειστικό στόχο: τη στήριξη-ανασύνταξη του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος που βρίσκεται σε βαθιά κρίση και το «ξεπέρασμα» του κατακερματισμού των αστικών κομμάτων, που το υπέρογκο κόστος και των ΔΥΟ απανωτών εκλογικών αναμετρήσεων θα κληθεί να πληρώσει ο λαός με τους ΦΟΡΟΥΣ του, μαζί με το τεράστιο ποσό της ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ όλων των κομμάτων.

Η εντελώς πρόσφατη (18 Μάη) παρέμβαση-«νουθεσία» της εκπροσώπου του γερμανικού ιμπεριαλισμού Μέρκελ προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ.Παπούλια για ταυτόχρονο, μαζί με τις βουλευτικές εκλογές, «Δημοψήφισμα» οδήγησε υποχρεωτικά ΟΛΑ τα ΑΣΤΙΚΑ κόμματα της χώρας (μεγαλοαστικά και σοσιαλδημοκρατικά) σε κάποιες εντελώς χλιαρές και για «τα μάτια του κόσμου» αντιδράσεις, κι’ αυτό όχι μόνο εξαιτίας του ότι ΟΛΑ είναι υπέρ της ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της Ελλάδας στην ΕΕ, αλλά και εξαιτίας του εθελόδουλου-ξενόδουλου χαρακτήρα τους ως εκφραστές άμεσα-έμμεσα των ταξικών συμφερόντων του κεφαλαίου και της πολιτικής της υποτέλειας της ΞΕΝΟΔΟΥΛΗΣ κυρίαρχης αντιδραστικής ντόπιας αστικής τάξης στο σύνολό της. Παρόμοιες δηλώσεις έγιναν αυτές τις μέρες και από άλλους αξιωματούχους της ιμπεριαλιστικής ΕΕ με προεξάρχοντα τον Επίτροπο για το εμπόριο Κάρελ  ντε Γκιχτ (Βέλγος) αλλά και από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε ότι «τα μέτρα είναι σκληρά και είναι επώδυνα και πρέπει να εξευρεθεί κι ένα αναπτυξιακό πακέτο, αλλά τα μέτρα πρέπει να εφαρμοστούν αμελλητί».    

Πέραν της συνήθους γνωστής υποκριτικής στάσης των μεγαλοαστικών κομμάτων (μεγαλοαστικό ΠΑΣΟΚ, μοναρχοφασιστικά ΝΔ-Καμένου, ναζι-φασιστικά ΛΑΟΣ, κλπ.), χαρακτηριστική είναι και η στάση της χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ): ο μεν Τσίπρας πολύ αργά «θυμήθηκε» (δημαγωγικά βέβαια, αφού είναι υπέρ της παραμονής στην ΕΕ), ότι η Μέρκελ θεωρεί την Ελλάδα «σαν να πρόκειται για χώρα προτεκτοράτο», μια δήλωση που, κατά το «Ριζοσπάστη», «δεν προτίθεται να αμφισβητήσει και πολύ περισσότερο να έρθει σε ρήξη με τον ευρωμονόδρομο» («Ρ» 19/5/2012, σελ. 3) –  δημαγωγικός σχολιασμός γιατί είναι πασίγνωστο ότι και η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ κινείται και αυτή ΑΚΡΙΒΩΣ (παρά τη δημαγωγία) στην ΙΔΙΑ κατεύθυνση του «ευρωμονόδρομου» και επιπλέον δεν έρχεται σε ρήξη με τον «ευρωμονόδρομο», αφού ούτε αυτή θέτει θέμα ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, της  Ελλάδας από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ, τη δε διαβόητη «αποδέσμευση» (που δε σημαίνει ΕΞΟΔΟ-ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ) παραπέμπει στις ελληνικές καλένδες δηλ. στο μακρινό μέλλον της ρεφορμιστικής – τόσο από πλευράς περιεχομένου επειδή δεν «βγαίνει» έξω απ’ τα πλαίσια του καπιταλισμού όσο και από πλευράς δρόμου δηλ. του «κοινοβουλευτικού ειρηνικού δρόμου», και με τη βοήθεια του «εκδημοκρατισμένου» αστικού κράτους, που ΠΟΤΕ δεν οδηγούν σε κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας απ’ το προλεταριάτο –  σοσιαλδημοκρατικής χρουστσοφικής απάτης της λεγόμενης «λαϊκής εξουσίας – λαϊκής οικονομίας»: ΣΗΜΕΡΑ «λύση έξω από το Ευρώ και Δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφή»(ΠΑΠΑΡΗΓΑ: «Ρ» 31/5/2011, σελ.6), που προφανώς, είχε – ως φερέφωνο του ΣΕΒ – αναλάβει να προαναγγείλει τη θέση του προέδρου του Δασκαλόπουλου: «ΕΥΡΩΠΗ ή ΧΑΟΣ».

Η πιο χλιαρή από όλες αντίδραση («αντίδραση» για δημαγωγικούς προφανώς λόγους) περιέχεται στην Ανακοίνωση του «Γραφείου Τύπου» του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ στην οποία ψελλίζεται κάτι για «στήριξη στα κόμματα του «ευρωμονόδρομου»», κλπ., και στην οποία επιπλέον η ηγεσία «καλεί το λαό με τους δικούς του όρους να οργανώσει την πάλη του και με δική του πρωτοβουλία να βγάλει ο ίδιος την Ελλάδα από την ΕΕ»(«Ρ»19/5/2012,σελ.3).

Πέρα απ’ το ότι οι χρουστσοφική ηγεσία του «Κ»ΚΕ παραπέμπει τη λεγόμενη «αποδέσμευση» της χώρας απ’ την ΕΕ στη «Δευτέρα παρουσία» επιπλέον: πρώτο, με την παραπάνω Ανακοίνωση «πετάει το μπαλάκι» στο λαό όπως και για τις εκλογές (να «διορθώσει» ο λαός την ψήφο του) δηλ. να βγάλει «αυτός» τη χώρα «από την ΕΕ», αποφεύγοντας να τοποθετηθεί δηλ. δεν λέει τι θα πράξει η ίδια, δεύτερο, αρνείται – όπως και ΟΛΑ τα μεγαλοαστικά κόμματα – την ΕΞΑΡΤΗΣΗ της Ελλάδας απ’ την ΕΕ και τις όποιες άλλες ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, θεωρώντας εκ νέου την ΕΞΑΡΤΗΣΗ ευθέως ως «ιδεολόγημα» δηλ. ως ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ την τωρινή ΕΞΑΡΤΗΣΗ της Ελλάδας απ’ την ΕΕ («Ρ» 19/5/2012, σελ.2: «το γνωστό ιδεολόγημα περί εξάρτησης»), υιοθετώντας και προβάλλοντας την ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ άποψη-θέση με τα αστικά κόμματα του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου που αρνούνται την ύπαρξη ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ και προπαγανδίζουν μέρα-νύχτα τη δήθεν «ισότιμη» συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ, και τρίτο, αρνείται ευθέως, όπως είναι γνωστό, και τον ΞΕΝΟΔΟΥΛΟ χαρακτήρα της ντόπιας αντιδραστικής αστικής τάξης, εξωραΐζοντάς την – άποψη που για πρώτη φορά εκφράστηκε στο άρθρο με τίτλο «Επίθεση στη στρατηγική του ΚΚΕ με την καπηλεία του Ζαχαριάδη» («Ρ»7-8/1/2012,σελ.13) του πατενταρισμένου ρεφορμιστή σοσιαλδημοκράτη τροτσκιστή Μ.Μαΐλη  που «βγήκε» λάβρος και οργισμένος σε ΑΝΟΙΧΤΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ της ντόπιας αστικής τάξης, κατηγορώντας  τους ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ-ΚΚΕ (αλλά και την Γ^’ ΚΔ των Λένιν-Στάλιν) – αντιδραστική επίθεση απ’ τη σκοπιά κεφαλαίου-μπουρζουαζίας – επειδή χαρακτήριζαν την αστική τάξη «ξενόδουλη από γεννησιμιού της» μιλώντας ταυτόχρονα για «λεγόμενη προδοσία του έθνος από την αστική τάξη» και προπαγανδίζοντας επιπλέον τις αστικές αντιδραστικές παροιμιώδεις ανοησίες περί «ανισότιμης αλληλεξάρτησης», «αναγωγής της αιτίας σε αποτέλεσμα και το αποτέλεσμα σε αιτία», κλπ. («Ρ»7-8/1/2012,σελ.13), αποκτώντας έτσι δικαιολογημένα μια «αξιοζήλευτη» θλιβερή φήμη και κατακτώντας επάξια τον τίτλο του «διασημότερου» λακέ της ντόπιας ΞΕΝΟΔΟΥΛΗΣ υπεραντιδραστικής μπουρζουαζίας στον 21^ου αιώνα.  

Σχετικά με τις διαρκείς-συνεχείς πιέσεις και επεμβάσεις των εκπροσώπων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ στα εσωτερικά της χώρας επιβάλλεται μια εκ νέου αναφορά στη σημαντικότερη ως τώρα και πιο ωμή ΕΠΕΜΒΑΣΗ των ιμπεριαλιστών της ΕΕ στα εσωτερικά της χώρας: εκείνη της ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ απ’ τους ΜΕΡΚΕΛ-ΣΑΡΚΟΖΙ του «Δημοψηφίσματος» που πρότεινε η υποτακτική στους ιμπεριαλιστές μεγαλοαστική κυβέρνηση Παπανδρέου, το Νοέμβρη του 2011, για τα νέα αντιλαϊκά εξοντωτικά μέτρα σε βάρος του λαού – πρόταση που προφανώς έγινε εξαιτίας του πλήρους αδιεξόδου, της βαθιάς κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος και της οξύτατης κυβερνητικής κρίσης αλλά και για τη «διάσωση» του ήδη τότε κομματιασμένου μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ, όπως έδειξε και η «κρίση του Δημοψηφίσματος».

Η απαγόρευση του «Δημοψηφίσματος» ανέδειξε εκ νέου ΔΥΟ απ’ τα κεντρικότερα και σημαντικότερα ζητήματα της χώρας: 1) το ζήτημα της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ και τη σχέση Ελλάδας–ΕΕ, κονιορτοποιώντας, μεταξύ άλλων, και το μύθο περί «ισότιμης» συμμετοχής της χώρας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, 2) το ρόλο και τον ΞΕΝΟΔΟΥΛΟ χαρακτήρα της αστικής τάξης, απ’ τον οποίο απορρέει και η εθελόδουλη στάση ΟΛΩΝ των ΑΣΤΙΚΩΝ κομμάτων – μεγαλοαστικών (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗ.ΣΥ-ΛΑΟΣ) και σοσιαλδημοκρατικών («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ), όπως αυτή εκδηλώθηκε, ανοιχτά πλέον, το Νοέμβρη του περασμένου χρόνου.       

Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ του «Δημοψηφίσματος», το Νοέμβρη του 2011, απ’ τους εκπροσώπους της ιμπεριαλιστικής ΕΕ (ΜΕΡΚΕΛ-ΣΑΡΚΟΖΙ) καθόλου δεν εκπλήσσει, αφού μια τέτοια αντιδημοκρατική φασιστική ενέργεια εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και των διεθνών κερδοσκόπων, τραπεζιτών κλπ.. Οι ΜΕΡΚΕΛ-ΣΑΡΚΟΖΙ απαγόρεψαν στην πραγματικότητα με φασιστικό τρόπο τη διεξαγωγή ΚΑΘΕ «Δημοψηφίσματος» σε μια χώρα-μέλος της ΕΕ: η δήθεν «αλλαγή» του ερωτήματος προβλήθηκε παραπλανητικά για να συγκαλύψει-αποκρύψει την πραγματική στάση-απόφαση: δηλ. την ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΑΘΕ «ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ».   

Εκείνο όμως που προκάλεσε τότε – προκαλεί και σήμερα – ιδιαίτερη εντύπωση είναι η στάση του ΣΥΝΟΛΟΥ των ΑΣΤΙΚΩΝ κομμάτων εκείνης της περιόδου – μεγαλοαστικών (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗ.ΣΥ-ΛΑΟΣ) και σοσιαλδημοκρατικών («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ) – που αποφασιστικά αντιτάχθηκαν και με πρωτοφανή σφοδρότητα ΑΠΕΡΡΙΨΑΝ τη διεξαγωγή «ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ» για τα νέα και χωρίς προηγούμενο εξοντωτικά μέτρα της δεύτερης νεοαποικιακής δανειακής σύμβασης παρόλο που το «Δημοψήφισμα» αποτελεί δημοκρατική κατάκτηση του αστικού κοινοβουλευτικού πολιτικού συστήματος (η αρνητική τους στάση απέναντι στο «Δημοψήφισμα» αποκαλύπτει επιπλέον τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα ΟΛΩΝ των ντόπιων αστικών κομμάτων που τρέμουν τα «Δημοψηφίσματα» ως έκφραση γνώμης του λαού). Γι’ αυτό είναι αναγκαίο να απαριθμηθούν, εντελώς σύντομα, οι σημαντικότεροι λόγοι που επέβαλλαν την καταπολέμηση και ΑΠΟΡΡΙΨΗ της πρότασης «Δημοψηφίσματος» τόσο απ’ τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ όσο και απ’ το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο, σύσσωμη την αντιδραστική αστική τάξη, απ’ το ΣΥΝΟΛΟ των ΑΣΤΙΚΩΝ κομμάτων με προεξάρχοντα τον αρχηγό της μοναρχοφασιστικής ΝΔ φασιστοειδές Α.Σαμαρά που έξαλλος και ωρυόμενος κραύγαζε στα τηλεπαράθυρα κάνοντας λόγο για «διχαστικό» και «καταστροφικό Δημοψήφισμα» που οδηγεί τη χώρα έξω απ’ την ΕΕ, κλπ. κλπ..    

ΟΛΑ τα ΑΣΤΙΚΑ πολιτικά κόμματα (μεγαλοαστικά και σοσιαλδημοκρατικά) αντιτάχθηκαν και ΑΠΟΡΡΙΨΑΝ τη διεξαγωγή «Δημοψηφίσματος» για τα νέα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα, επειδή η ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ του – ανεξάρτητα απ’ τους λόγους που προτάθηκε το «Δημοψήφισμα» απ’ την υποτακτική στους ιμπεριαλιστές των ΕΕ-ΔΝΤ μεγαλοαστική κυβέρνηση Παπανδρέου και τις επιδιώξεις της – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ:

πρώτο, αποτελούσε μορφή αντίστασης και πάλης στην φασιστική επέμβαση των ιμπεριαλιστών της ΕΕ στα εσωτερικά της χώρας,

δεύτερο, αντέκρουε τη συγκεκριμένη ωμή και απροκάλυπτη ΕΠΕΜΒΑΣΗ,

τρίτο, ματαίωνε την προσπάθεια εκφασισμού των σχέσεων μεταξύ ΕΕ και μιας χώρας-μέλους της, στην προκειμένη περίπτωση της Ελλάδας,

τέταρτο, απέρριπτε-ματαίωνε τα νέα εξοντωτικά μέτρα των ΔΝΤ-ΕΚΤ-Κομισσιον σε βάρος των πλατιών λαϊκών εργαζομένων μαζών, 

πέμπτο, με τη σίγουρη απόρριψη-ματαίωση αποδοχής των μέτρων ΘΙΓΟΝΤΑΝ-ΖΗΜΙΩΝΟΝΤΑΝ τα συμφέροντα των ξένων μονοπωλίων, ιδιαίτερα εκείνων της ΕΕ, και του διεθνούς κερδοσκοπικού κεφαλαίου, προφανώς και τα συμφέροντα του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου,

έκτο, με την άρνηση να δεχθούν τα νέα μέτρα υπερφαλαγγίζονταν απ’ τις πλατιές λαϊκές μάζες οι αντεργατικές-αντιλαϊκες και διασπαστικές θέσεις-ενέργειες ΟΛΩΝ των πολιτικών κομμάτων (μεγαλοαστικών και σοσιαλδημοκρατικών) και σφυρηλατούνταν αντικειμενικά μια ευρύτερη-μεγαλύτερη δυνατή ΕΝΟΤΗΤΑ στην πάλη για την υπεράσπιση των ταξικών τους συμφερόντων,

έβδομο, δυνάμωνε αντικειμενικά και πλάταινε η ΕΝΟΤΗΤΑ κατά της ιμπεριαλιστικής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ γενικά, ιδιαίτερα κατά της ΕΕ, και σε ορισμένο βαθμό διαμορφώνονταν και δυνάμωνε η αντιιμπεριαλιστική συνείδηση στις γραμμές εργατιάς-αγροτιάς-νεολαίας στην κατεύθυνση της εξόδου της Ελλάδας απ’ την ΕΕ,

τέλος, όγδοο, η πραγματοποίηση του «Δημοψηφίσματος» θα όξυνε τη βαθιά κρίση και θα επιτάχυνε την αποσύνθεση του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος αλλά και τον αναπόφευκτο κατακερματισμό ΟΛΩΝ των ΑΣΤΙΚΩΝ κομμάτων (μεγαλοαστικών και σοσιαλδημοκρατικών), κυρίως των μεγαλοαστικών.

ΚΑΝΕΝΑ απ’  τα τότε εκπροσωπούμενα στη Βουλή ΑΣΤΙΚΑ πολιτικά κόμματα – μεγαλοαστικά (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗ.ΣΥ-ΛΑΟΣ) και σοσιαλδημοκρατικά («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ) – δεν αντιτάχθηκε, έστω και για «τα μάτια του κόσμου», σ’ αυτή την ωμή και απροσχημάτιστη ΕΠΕΜΒΑΣΗ των εκπροσώπων του γερμανο-γαλλικού ιμπεριαλισμού ΜΕΡΚΕΛ-ΣΑΡΚΟΖΙ (= μαριονέτες των μεγάλων μονοπωλίων της ΕΕ και των διεθνών κερδοσκόπων), αντίθετα ΟΛΑ τη δέχτηκαν και μάλιστα την επικρότησαν προκλητικά δηλ. συγκεκριμένα επικρότησαν: α) την απαγόρευση του «Δημοψηφίσματος», β) την εκπαραθύρωση της εκλεγμένης κυβέρνησης που τους υπηρέτησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και την αντικατάσταση της, γ) τον απευθείας διορισμό απ’ τους ίδιους μιας νέας κυβέρνησης στη χώρα χωρίς εκλογές, δ) τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης με την προκλητικότατη για τον αντιφασίστα λαό μας συμμετοχή και το διορισμό ως υπουργών γνωστών ναζι-φασιστών (ΛΑΟΣ), για πρώτη φορά μετά 70 χρόνια απ’ το Β΄παγκόσμιο πόλεμο και 45 απ’ την εγκαθίδρυση της στρατιωτικο-φασιστικής δικτατορίας, ε) την απαγόρευση και των εκλογών που όλα τα κόμματα ζητούσαν για το πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη.

Κανένα απ’ τα παραπάνω κόμματα δε διαμαρτυρήθηκε, γι’ αυτές τις αντιδημοκρατικές-φασιστικές ενέργειες των ιμπεριαλιστών της ΕΕ απέναντι στη χώρα μας: απεναντίας χειροκρότησαν, εμμέσως πλην σαφώς, αυτή την προσβλητικότατη, για ένα λαό με τέτοιες αντιφασιστικές-αντιιμπεριαλιστικές και επαναστατικές παραδόσεις, ΕΠΕΜΒΑΣΗ και το μόνο που ζήτησαν επιτακτικά ήταν απλά ΕΚΛΟΓΕΣ, επιδεικνύοντας ΟΛΑ δουλικότατη στάση: η εθελοδουλία-ξενοδουλία ΟΛΩΝ των κομμάτων του αστικού Κοινοβουλίου απέναντι στα μεγάλα «αφεντικά» ΜΕΡΚΕΛ-ΣΑΡΚΟΖΙ στο αποκορύφωμά τους.

Σχετικά με την πρόταση-αίτημα για εκλογές ΑΝΤΙ του «Δημοψηφίσματος» την «πρωτοπορία» είχε και πάλι το σοσιαλδημικρατικό «Κ»ΚΕ – πρακτορείο της αστικής τάξης.  Ακολουθώντας τη γραμμή του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου που δόθηκε «δια γραφίδος» Σ.Π.Ψυχάρη σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο-γραμμής του μεγαλοαστικού «Βήματος» με το χαρακτηριστικό τίτλο: «Η ΛΥΣΗ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ» («Βήμα», 23/10/2011, σελ.1), η ρεφορμιστική ηγεσία του «Κ»ΚΕ καλεί αρχές Νοέμβρη το λαό για «εκλογές αντί δημοψήφισμα»: «ήδη, όμως, το ΚΚΕ έχει καλέσει το λαό να παλέψει για να επιβάλλει εκλογές αντί για δημοψήφισμα» («Ρ»3/11/2011, σελ.40). Στις 3 Νοέμβρη η Παπαρήγα – χωνί του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου – δηλώνει ωρυόμενη: «τούτη την ώρα το ΚΚΕ θέτει ένα ζήτημα συγκεκριμένα: να διαλυθεί άμεσα η Βουλή, εκλογές εδώ και τώρα από υπηρεσιακή κυβέρνηση» («Ρ» 4/11/2011, σελ.7) και ο «Ριζοσπάστης της επόμενης προβάλλει πρωτοσέλιδα: «Αλέκα Παπαρήγα: υπηρεσιακή Κυβέρνηση και εκλογές» («Ρ» 4/11/2011, σελ.1), ενώ δια στόματος Θ.Παφίλη (ομιλία στη Βουλή) επαναλαμβάνεται: «εμείς λέμε: αντί για δημοψήφισμα, εκλογές» («Ρ» 4/11/2011, σελ.5). Την ΙΔΙΑ γραμμή του ντόπιου κεφαλαίου είχαν ΟΛΑ τα κόμματα, όμως τα «μεγάλα αφεντικά» ΜΕΡΚΕΛ-ΣΑΡΚΟΖΙ δεν επέτρεψαν τότε να γίνουν εκλογές. Και μάλλον (!) δεν έγιναν οι εκλογές εξαιτίας της «ανυπαρξίας»(!) ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ και της «τεράστιας» ισχύος (!) της σημερινής μικρο-«ιμπεριαλιστικής» Ελλάδας (ανύπαρκτης βέβαια) της χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατικής τροτσκιστικής ηγετικής ομάδας του αστικού «Κ»ΚΕ των Παπαρηγο-Γοντικο-Μαΐληδων.

Την ίδια εθελόδουλη στάση κράτησαν και κατά τη συζήτηση στη Βουλή οι βουλευτές ΟΛΩΝ των κομμάτων με μοναδική και φωτεινή εξαίρεση το βουλευτή Τ.Κουράκη (ΣΥΡΙΖΑ) που αξίζει κάθε έπαινο. Αυτή υπήρξε η τρισάθλια κατάντια και των 300 βολεμένων του αστικού κοινοβουλίου. Βέβαια η εθελόδουλη-ξενόδουλη στάση των μεγαλοαστικών κομμάτων ήταν γνωστή. Αποδείχθηκε όμως επιπλέον και  κάτι που ως τότε δεν ήταν γνωστό: ο εθελόδουλος-ξενόδουλος χαρακτήρας και στάση των ΑΣΤΙΚΩΝ κομμάτων της χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ.

Με κυνισμό και περιφρόνηση προς τη χώρα μας αλλά και την ωμή «ειλικρίνεια» ενός αδίστακτου εκπροσώπου του γερμανικού ιμπεριαλισμού ο Βόλφκανγκ Σόϊμπλε δήλωσε εκείνες τις μέρες: «ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΘΑ ΔΕΧΟΝΤΑΝ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ», δίνοντας το μέγεθος της αθλιότητας ΟΛΩΝ των ΑΣΤΙΚΩΝ κομμάτων (μεγαλοαστικών-σοσιαλδημοκρατικών): «Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΣΚΛΗΡΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ΣΤΕΝΗ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ. ΕΚΧΩΡΕΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ. ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΘΑ ΔΕΧΟΝΤΑΝ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ» («Αυγή» 6/11/2011, σελ. 63).