Μέρος Α’: Φιντέλ, Κούβα και σοσιαλισμός
Του Κλάους Ρις* 
Από τα τέλη του Αυγούστου, ο Ραούλ Κάστρο παρουσίασε μια σειρά καπιταλιστικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα μειώσουν τον ρόλο της κυβέρνησης στην οικονομία και θα αλλάξουν δραματικά την Κουβανική αγορά εργασίας. Η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει σε κατάσταση μακροπρόθεσμων συμβάσεων (outsourcing) στις επιχειρήσεις και τις υποδομές. Οι ξένοι επενδυτές μπορούν να μισθώσουν γη με συμβάσεις που ισχύουν έως 99 έτη. Και πολλοί Κουβανοί θα μπορούν να λειτουργούν τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα διεξάγεται μια μαζική «μεταρρύθμιση» του καθεστώτος των δημοσίων υπαλλήλων. Αντί των τακτικών αποδοχών περνάμε τώρα “στις αμοιβές με βάση την απόδοση”.
Η παγκοσμίου φήμης φράση του Φιντέλ Κάστρο πρέπει να ειδωθεί ως επικύρωση της πολιτικής καπιταλιστικών μεταρρυθμίσεων του Ραούλ η οποία κι αυτή προέρχεται στις φυτείες καπνού και στις αγορές καλαμποκιού των μεταρρυθμίσεων Χρουτσώφ-Γκορμπατσώφ και που εκείνη την εποχή εξυπηρετούσαν τη Σοβιετική Ένωση.
Ο πρώην πρόεδρος του Δανο-κουβανικού συνδέσμου και μέλος του “Κομμουνιστικού” Κόμματος, Sven-Erik Simonsen, μετρίασε τη δήλωση του Φιντέλ σε ένα άρθρο στην κομματική εφημερίδα Arbejderen, με μια μετριοπαθή δήλωση”είναι η 117η φορά όπου ο Φιντέλ Κάστρο εκφράζει πραγματικά σε όλο του το βάθος το ρόλο του κράτους στην Κουβανική οικονομία”.
Ο Simonsen επιδεικνύει επιστροφή στην κομματική πίστη και τιμή:
“Πολιτικοί και ΜΜΕ φωνασκούν για τις αλλαγές στην Κούβα. Η πραγματικότητα είναι ότι η Κούβα έχει αλλάξει πολύ περισσότερο από πολλές χώρες στον κόσμο. Αλλά η μόνη αλλαγή είναι που ενδιαφέρει τους πολιτικούς στην Ουάσινγκτον, την Κοπεγχάγη και τις Βρυξέλλες: η μετάβαση από το σοσιαλισμό στον καπιταλισμό, δε βρίσκεται στην Κουβανική ατζέντα. Ούτε στην ατζέντα στο Φιντέλ Κάστρο ούτε σε κανενός από τα 600 μέλη του Κουβανικού Εθνικού Συμβουλίου, όπου δημοκρατικά εφαρμόζουν τους νόμους που ψηφίζονται”.
Ο Simonsen αντιδρά όπως όλοι οι ρεβιζιονιστές έχουν κάνει μετά τη διάλυση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, με τον Νικήτα Χρουστώφ μετά το θάνατο του Στάλιν και που οδήγησε στην διάσπασή του: μπερδεύει την διάκριση μεταξύ καπιταλισμού και σοσιαλισμού και χαρακτηρίζει τις συνεχείς καπιταλιστικές μεταρρυθμίσεις ως ασήμαντες. Με όλη την εμπειρία της ρεβιζιονιστικής αντεπανάστασης θα έπρεπε να είναι προφανές ότι η Κούβα θα κάνει ένα τεράστιο βήμα στον καπιταλιστικό δρόμο στην κατεύθυνση του παραδοσιακού καπιταλισμού.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Φιντέλ πριν κάποια χρόνια δήλωσε ισχυρός υποστηριχτής του “Σκανδιναβικού κοινωνικού μοντέλου”. Το μοντέλο όπου έχτισε ο Φιντέλ και η Κούβα ήταν μετασταλινικό και ρεβιζιονιστικό αλλά δεν ήταν σοσιαλιστικό, ήταν ένα διογκωμένο, γραφειοκρατικό κρατικομονοπωλιακό υβρίδιο μεταφοράς στην καπιταλιστική αγορά.
Τώρα η Κούβα, ήσυχα και “ειρηνικά” πλήρως εντάχθηκε στην καπιταλιστική παγκόσμια οικονομία. Μοιάζει μάλιστα ότι έχει υπάρξει και μια αλληλοκατανόηση μεταξύ ΗΠΑ και Κούβας. Το θινκ τανκ “Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων” έπαιξε σημαντικό ρόλο στην λεγόμενη διπλωματία πινγκ-πονγκ, όταν ο Μάο Τσετούνγκ ζούσε ακόμα. "Η “επιτυχία” φαίνεται ότι επαναλαμβάνεται.
*Ο Κλάους Ρις είναι γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών Δανίας (APK)
Δημοσιεύτηκε στα Δανικά στην Kommunistisk Politik, τ. 18, 17/9/2010, σελ. 3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου