Μετά το "Brexit": Η πάλη ενάντια στην «Ενωμένη Ευρώπη» των μονοπωλίων και του νεοφιλελευθερισμού πρέπει να ενταθεί

Μετά το "Brexit": Η πάλη ενάντια στην «Ενωμένη Ευρώπη» των μονοπωλίων και του νεοφιλελευθερισμού πρέπει να ενταθεί κυρίως παλεύοντας ο καθένας ενάντια στη «δική» του αστική τάξη

Το αποτέλεσμα του Βρετανικού δημοψηφίσματος για την παραμονή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή την έξοδο από αυτήν κατέληξε στην ψήφιση για Brexit, πράγμα που δεν το περίμεναν η Ευρωπαϊκή και παγκόσμια ελίτ, οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ), οι πρόεδροι και οι οικονομικοί κερδοσκόποι. Παρά την μεγάλη καμπάνια εκφοβισμού, η πλειοψηφία ψήφισε την απόρριψη της ΕΕ και των σχεδίων του Κάμερον. Αυτό ήταν καίριο χτύπημα στην ελίτ της ΕΕ και στο σχέδιο ολοκλήρωσης των «Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης» μέχρι το 2025 και άφησε όχι μόνο το Ενωμένο Βασίλειο, αλλά και την ΕΕ σε μια αβέβαιη πολιτική κατάσταση, όπου πολλές διαφορετικές δυνάμεις προσπαθούν επιβληθούν.

Η ψήφος Εξόδου δεν ήταν ψήφος δεξιά, δεν ήταν ρατσιστική ή ξενοφοβική ψήφος, όπως προσπαθούν να πουν οι ένθερμοι υποστηρικτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήταν μια πλατιά λαϊκή ψήφος των 52% έναντι του 48%, βαθιά ριζωμένη στη Βρετανική εργατική τάξη, των φτωχών ενάντια στους πλούσιους, των απλών ανθρώπων ενάντια στους τραπεζίτες και οικονομικούς μάγους της πόλης του Λονδίνου, υποβοηθούμενη από τις διαφωνίες μέσα στους κόλπους της Βρετανικής αστικής τάξης και του κυβερνώντος κόμματός της. Εξέφρασε την επιθυμία τους να ξανακερδίσουν την κυριαρχία τους και να ανατρέψουν το νεοφιλελεύθερο πολιτικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τις πλατιές εργαζόμενες και λαϊκές μάζες ακόμα φτωχότερες.
Στη Σκωτία και στη Βόρεια Ιρλανδία η πλειοψηφία ψήφισε υπέρ της παραμονής στην ΕΕ. Αυτό αντανακλά τις διαδηλώσεις ενάντια στην αντιδραστική ιμπεριαλιστική και αποικιακή Αγγλική αστική τάξη και την ασάφεια για την ταξική ουσία της Ενωμένης Ευρώπης των μονοπωλίων. Δυνάμεις που μάχονται για την ενοποίηση της Ιρλανδίας και την ανεξαρτησία της Σκωτίας ζητούν δημοψηφίσματα για αυτό το σκοπό. Αυτό είναι το δικαίωμα των καταπιεσμένων εθνών.
Αλλά το διώξιμο μιας αντιδραστικής ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης και η αντικατάστασή της με την ενωμένη αντιδραστική και ιμπεριαλιστική αστική τάξη της ΕΕ δεν είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων ή των πλατιών μαζών οποιουδήποτε έθνους.
Η ΕΕ είναι το σχέδιο των Ευρωπαϊκών μονοπωλίων, των κυβερνήσεών τους και των πολιτικών τους κομμάτων για μια ενιαία αγορά μέγιστων κερδών προστατευμένη από δασμολογικά τείχη και τώρα με αγκαθωτό σύρμα για να εμποδίσουν τους πρόσφυγες των βομβαρδισμών, των πολέμων, της πείνας και της εκμετάλλευσης να περάσουν τα σύνορα. Οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης είναι όραμα για μια νέα ιμπεριαλιστική και νεοαποικιακή υπερδύναμη, αδύνατο ή αντιδραστικό πέρα για πέρα. Δεν είναι σχέδιο ειρήνης, ευημερίας και προκοπής των λαών. Η οικονομική της θεωρία είναι ο νεοφιλελευθερισμός, θεσμοθετημένος με συνθήκες μέσα στην ΕΕ και υποχρεωτικές πολιτικές για τις χώρες μέλη, που ενισχύει το καθεστώς του Ευρώ που επιβλήθηκε στις περισσότερες χώρες της Ένωσης.
Όπου έγιναν Δημοψηφίσματα για τα βασικά σύμφωνα εφαρμογής στενότερης ολοκλήρωσης και νέων βημάτων για την οικονομική, νομισματική, πολιτική και στρατιωτική ενοποίηση, τα αποτελέσματά τους στις περισσότερες περιπτώσεις έδωσαν ένα κατηγορηματικό ΟΧΙ, που στην πράξη απορρίφτηκε. Οι λεγόμενες «λαϊκίστικες» δεξιές δυνάμεις είναι ικανές να εκμεταλλευτούν αυτή την συνεχώς αυξανόμενη οργή και με την πρακτική εφαρμογή των οικονομικών και πολιτικών υπαγορεύσεων που φτώχυνε τα πλατιά στρώματα και με τα σχέδια για νέα βήματα προς τον ίδιο στόχο. Αυτοπαρουσιάστηκαν ως υπερασπιστές του έθνους και των εθνικών συμφερόντων ενάντια στην ΕΕ, διαστρεβλώνοντας τον πραγματικό ταξικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρουσιάζοντας  ψευδώς τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ως την αιτία της εξαθλίωσης των μαζών. Η «πάλη» τέτοιων δυνάμεων ενάντια στην Ενωμένη Ευρώπη των μονοπωλίων είναι υπονομευτική, ασυνεπής και διασπαστική. Γι' αυτό το λόγο ακριβώς προωθούνται πολύ από τα ΜΜΕ της αστικής τάξης τα οποία προσπαθούν να κρύψουν τον ταξικό χαρακτήρα της πάλης ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο υπερκράτος της.
Ας καταδικάσουμε, ξεσκεπάσουμε και καταπολεμήσουμε δυναμικά τα ακροδεξιά, εθνικιστικά, ρατσιστικά και φασιστικά κινήματα και κόμματα, που χρησιμοποιούν μια «κοινωνική» δημαγωγία βοηθώντας την αστική τάξη να διασπάσει και να εκμεταλλεύεται τους εργάτες και τις λαϊκές μάζες, να περικόπτει τις ελευθερίες και τα πολιτικά δικαιώματα των λαών.
Οι σοσιαλδημοκρατικές, «σοσιαλιστικές» και αριστερές ρεφορμιστικές δυνάμεις της ΕΕ και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις στις οποίες είναι επικεφαλείς έχουν γίνει συνεταίροι στην δημιουργία της σημερινής τερατώδους Ευρωπαϊκής Ένωσης, του καταστροφικού Ευρώ και των ολέθριων νεοφιλελεύθερων πολιτικών – ενώ την ίδια στιγμή προωθούν την ιδέα μιας καλύτερης ΕΕ, μιας μεταρρυθμισμένης Ένωσης, μιας Ευρώπης των λαών, μιας «κοινωνικής» Ευρώπης. Αυτές είναι αυταπάτες που εξυπηρετούν τα μονοπώλια. Τα γεγονότα και όλη η πείρα αποδεικνύει ότι η ΕΕ δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί σε όφελος των εργαζομένων και των λαών. Τα δεσμά των νεοφιλελεύθερων αντεργατικών και αντιλαϊκών συνθηκών και θεσμών της ΕΕ πρέπει να τσακιστούν. Πρέπει να καταργηθούν. Η ΕΕ και το Ευρώ είναι αποτυχημένα σχέδια.
Οι ρεφορμιστές και ιδιαίτερα οι αριστεροί ρεφορμιστές όπως το Ευρωπαϊκό Αριστερό Κόμμα και τα κόμματα-μέλη του από το Σύριζα και τους Ποδέμος μέχρι το Γερμανικό Ντι Λίνκε και το Γαλλικό Κόμμα της Αριστεράς, παίζουν πολύ βρόμικο παιχνίδι ως υπερασπιστές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ αυτοπροβάλλονται ως ισχυρές δυνάμεις ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό. Πρόκειται για εξαπάτηση όπως αποδεικνύεται από την κυβέρνηση Σύριζα. Ήταν ενάντια στη δημιουργία ενός πλατιού λαϊκού κινήματος που να συνδυάζει την πάλη ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την πάλη ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό και αντικατέστησαν τον ταξικό ανταγωνισμό μεταξύ Κεφαλαίου και εργατών με την πολιτική πάλη ανάμεσα στην αριστερά και την δεξιά.
Αυτή η θέση των αριστερών ρεφορμιστών, όταν δεν υπάρχουν ισχυρά και πλατιά κινήματα ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ, αφήνει ανοιχτό πεδίο στις δεξιές λαϊκίστικες δυνάμεις που κριτικάρουν την ΕΕ, που δημαγωγούν με την αγωνία των εργαζομένων μαζών για την κακή τους κατάσταση. Οι αριστεροί ρεφορμιστές είναι ένοχοι μεγάλης προδοσίας.
Η πάλη ενάντια στην νεοφιλελεύθερη ΕΕ δεν εκδηλώνεται μόνο με τα κινήματα που απαιτούν αποχώρηση από την Ένωση και τάσσονται υπέρ των δημοψηφισμάτων στις διάφορες χώρες για να φύγουν από την Ένωση ή να απαλλαγούν από το Ευρώ, αλλά και μέσω των εργατικών αγώνων και των αγώνων των πλατιών λαϊκών μαζών ενάντια στην νεοφιλελεύθερη πολιτική και τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Όλες αυτές οι μεταρρυθμίσεις έχουν την σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η εργασιακή μεταρρύθμιση που προωθείται από την Ολλανδική κυβέρνηση, ο αποκαλούμενος νόμος «El Khomri», που οι Γάλλοι εργαζόμενοι και τα μαχητικά συνδικάτα παλεύουν ηρωικά παρά τα αστυνομικά κρατικά μέτρα.
Εκφράζουμε την πλέρια υποστήριξή μας στους εργαζόμενους, στην νεολαία και στις λαϊκές μάζες, στις μαχητικές τους οργανώσεις, που παλεύουν ενάντια στις νεοφιλελεύθερες και αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, παρά την καταστολή και την ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας, καλούμε όλους τους εργαζόμενους και καταπιεσμένους λαούς να αναπτύξουν όλο και πιο πολύ τη διεθνή αλληλεγγύη.
Τέτοιοι συγκεκριμένοι αγώνες πρέπει να προωθούν την πολιτική πάλη ενάντια στην ΕΕ και να απορρίπτουν τις αυταπάτες ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να μεταρρυθμιστεί σε έναν προοδευτικό θεσμό στην υπηρεσία των εργαζομένων και των λαών. Η αντιδραστική φιλο-ΕΕ αστική τάξη κάθε χώρας είναι αδύναμη έξω από τους θεσμούς, το πλαίσιο και τις συνθήκες της Ένωσης. Η ταξική αλληλεγγύη των εργαζομένων ξεπερνά τα εθνικά σύνορα εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το εργατικό κίνημα στο Ενωμένο Βασίλειο και οι προοδευτικές και επαναστατικές δυνάμεις πρέπει να ξεσηκωθούν για να σταματήσουν τα σχέδια των διαφόρων φατριών της αστικής τάξης να εξαλείψουν το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος ή να επιβάλουν νέα νεοφιλελεύθερα μέτρα, να επιτεθούν άγρια στους μετανάστες και να φορτώσουν στις μάζες μια συμφωνία – Brexit με την ΕΕ.
Η ψήφος για Brexit ενθάρρυνε τις δυνάμεις του λαού και των εργαζομένων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και έξω από αυτήν για το δυνάμωμα της πάλης τους. Αναπτύσσονται πλατιά κινήματα στην ΕΕ, απαιτώντας Δημοψηφίσματα στις χώρες τους για να φύγουν ή να παραμείνουν στην ΕΕ. Στις χώρες με ειδικές συμφωνίες με την ΕΕ όπως η Νορβηγία και άλλες αναπτύσσεται πάλη ενάντια στην νεοφιλελεύθερη φύση της ΕΕ.
Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κενό σύνθημα αν δε συνδέεται στενά με την πάλη των εργατών, των εργαζομένων και των λαών ενάντια στις κυρίαρχες τάξεις των δικών τους χωρών και τους αντιδραστικούς και οπορτουνιστές υπηρέτες τους.
Η πάλη ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι επιτυχής μόνο αν στηρίζεται στη στέρεα βάση της πάλης της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών μαζών ενάντια στη δική τους αστική τάξη για την ανατροπή της.
Άρα, πρέπει να δημιουργηθούν πλατιά μέτωπα εργαζομένων και λαού, ή δυνάμωμά τους όπου ήδη υπάρχουν. Πρέπει να αγωνίζονται για τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα των εργαζομένων, για τις δημοκρατικές ελευθερίες της καταπιεσμένης πλειοψηφίας, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις πολεμοκάπηλες συμμαχίες όπως το ΝΑΤΟ, ενάντια στον μιλιταρισμό και τη δημιουργία αστυνομικών Κρατών, για την κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία, για τα δικαιώματα των εθνών να διαχειρίζονται μόνα τους τις υποθέσεις και τις τύχες τους.
Τα μαθήματα από τα Δημοψηφίσματα στις χώρες της ΕΕ, και επίσης από το Brexit, είναι ότι οι διαμαρτυρίες και οι οικονομικοί αγώνες ενάντια στις συνέπειες της κρίσης και τα νεοφιλελεύθερα και αυταρχικά μέτρα, αναγκαστικά γίνονται πολιτικός αγώνας ενάντια στις αστικές κυβερνήσεις και τους υπερεθνικούς θεσμούς του κεφαλαίου. Καθήκον μας είναι να τους συνδέσουμε άρρηκτα μεταξύ τους στην ίδια την ταξική πάλη του προλεταριάτου για την ανατροπή της αστικής τάξης και την οικοδόμηση μια νέας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Ιούλιος 2016

Συντονιστική Επιτροπή της Διεθνούς Σύσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων (ICMLPO)