Εμείς
οι κομμουνιστές, οι επαναστάτες, οι
προλετάριοι και οι ταξικά συνειδητοί
εργάτες όλου του κόσμου με ενθουσιασμό
γιορτάζουμε την επέτειο της ένδοξης
Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης.
Με μεγαλύτερο θάρρος και αποφασιστικότητα
το 2017 θα γιορτάσουμε την 100η επέτειο
εκείνων των ιστορικών «Δέκα Ημερών που
Συγκλόνισαν τον Κόσμο».
Η
Μπολσεβίκικη επανάσταση ήταν ένα
ιστορικό γεγονός που ανήγγειλε την αυγή
της επανάστασης. Τα κανόνια του
καταδρομικού «ΑΟΥΡΟΡΑ» ανήγγειλαν το
ξεκίνημα μιας νέας εποχής: της εποχής
της ήττας του καπιταλισμού και της
οικοδόμησης μιας νέας κοινωνίας χωρίς
εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους.
Με
την Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική
Επανάσταση, το προλεταριάτο πήρε την
εξουσία, απαλλοτρίωσε χωρίς αποζημίωση
τους εκμεταλλευτές, εγκαθίδρυσε την
επαναστατική του Διχτατορία και
δημιούργησε ένα Κράτος νέου τύπου. Με
τα λόγια του Λένιν:
«...
στη Ρωσία κάνανε κομμάτια το μηχανισμό
της γραφειοκρατίας, δεν αφήσανε πέτρα
στην πέτρα απ’ αυτόν, κυνήγησαν όλους
τους παλιούς δικαστικούς άρχοντες,
διέλυσαν το αστικό κοινοβούλιο και
δώσανε στους εργάτες και τους χωρικούς
μιαν ανώτερη, πιο προσιτή αντιπροσώπευση,
αφού τα Σοβιέτ τους διατάζουν τους
γραφειοκράτες αφού τα Σοβιέτ τους
εκλέγουν τους δικαστές. Αυτά είναι
αρκετά για να αναγνωρίσουν όλες οι
καταπιεζόμενες τάξεις ότι η εξουσία
των Σοβιέτ, δηλαδή η σοβιετική μορφή
της Δικτατορίας του Προλεταριάτου,
είναι χίλιες φορές πιο δημοκρατική από
τη δημοκρατικότερη αστική δημοκρατία
» («Η Προλεταριακή Επανάσταση και ο
Αποστάτης Κάουτσκι»)
Το
Σοβιετικό κράτος έδειξε ότι ο Σοσιαλισμός
είναι ανώτερο κοινωνικό σύστημα, όσο
ακολουθεί ακλόνητα τις Αρχές του και
προχωρά προς τον Κομμουνισμό.
Ο
«Κόκκινος Οκτώβρης» άλλαξε ριζικά την
πορεία της παγκόσμιας ιστορίας, άρχισε
ένα νέο στάδιο της εξέλιξής της, το
στάδιο της γενικής κρίσης του καπιταλισμού
και της μετάβασης στο σοσιαλισμό.
Σημείωσε μια σημείωσε
στροφή στην επαναστατική στρατηγική
και τακτική, στις μεθόδους πάλης και
στις μορφές οργάνωσης, στη νοοτροπία,
τον πολιτισμό και τις παραδόσεις της
εργατικής τάξης και των συμμάχων της
στην πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό
και καπιταλισμό, για την επανάσταση και
τον Σοσιαλισμό.
Μετά
την επανάσταση που καθοδηγούνταν από
τους Μπολσεβίκους Λένιν και Στάλιν,
ξέσπασε κύμα προλεταριακών επαναστάσεων
στις ιμπεριαλιστικές και καπιταλιστικές
χώρες, έγιναν λαϊκές και δημοκρατικές
επαναστάσεις υπό την ηγεσία του
προλεταριάτου και τη σημαία του διεθνισμού
στις εξαρτημένες χώρες και στις αποικίες.
Η
νίκη της Οκτωβριανής Επανάστασης
οδήγησε στη δημιουργία κομμουνιστικών
κομμάτων παγκόσμια και στην ίδρυση της
Κομμουνιστικής Διεθνούς, για την
ανασύνταξη της εμπροσθοφυλακής του
προλεταριάτου και την οργάνωση της
παγκόσμιας επανάστασης.
Με
την δημιουργία της Σοβιετικής Ένωσης
και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, η
εργατική τάξη, οι αγρότες, οι γυναίκες
και οι λαοί απέκτησαν μεγάλα υλικά και
πολιτιστικά οφέλη. Οι εργαζόμενοι
έφτασαν σε υψηλά επίπεδα ευημερίας χάρη
στη σοσιαλιστική εκβιομηχάνιση και την
κολεκτιβοποίηση στην ύπαιθρο, στον
οικονομικό σχεδιασμό που έβαλε τέλος
στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής
και στην αναρχία, τυπική του παλιού
συστήματος.
Η
εργατική τάξη έγινε τεχνικά και ιδεολογικά
προηγμένη τάξη. Εξαλείφθηκε η ανεργία.
Η πορεία απελευθέρωσης των γυναικών
και η συμμετοχής τους στην ηγεσία της
χώρας προχωρούσε όσο οικοδομούνταν ο
σοσιαλισμός.
Οι
ξέφρενες επιθέσεις των ιμπεριαλιστών
απέτυχαν μπρος στην σιδερένια θέληση
των εργαζομένων και των λαών να μην
γυρίσουν πίσω στις συνθήκες σκλάβων·
απέτυχαν εξαιτίας της πολιτικής εξουσίας
και της ενότητας του σοσιαλιστικού
κράτους.
Το
Σοσιαλιστικό Σύνταγμα του 1936 και η ήττα
του Ναζι-φασιστικού τέρατος, που είχε
σαν αποτέλεσμα την απελευθέρωση πολλών
χωρών και την ίδρυση λαϊκών δημοκρατικών
καθεστώτων, ήταν μεγάλες επιτυχίες για
τους λαούς του κόσμου.
Η
Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση
ήταν γεγονός που έχει μεγάλη σχέση με
το σήμερα, γεμάτη πολύτιμα μαθήματα για
την πάλη του προλεταριάτου και των άλλων
καταπιεσμένων τάξεων ενάντια στην
εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Είναι
πρακτική απόδειξη ότι η επανάσταση δεν
είναι μόνο λαϊκή επιθυμία, είναι επίσης
δυνατή και αναγκαία για την ανατροπή
της αστικής τάξης και την οικοδόμηση
μιας νέας κοινωνίας, στην οποία «εκείνοι
που δεν έχουν τώρα τίποτα, θα τα έχουν
όλα». Θα αλλάξει τον κόσμο.
Στα
χρόνια που περάσαν από το μεγάλο αυτό
γεγονός, οι θεμελιώδεις αντιθέσεις και
οι εσωτερικές πληγές του καπιταλισμού
χειροτέρεψαν, ενώ οι επαναστατικές
δυνάμεις της εργατικής τάξης και των
λαών αναπτύχθηκαν αντικειμενικά και
διεθνώς.
Η
ιδέα της προλεταριακής επανάστασης
έχει άμεση σχέση με την εκμετάλλευση
και την καταπίεση της τεράστιας
πλειοψηφίας της ανθρωπότητας, με τη
φτώχεια και την αυξανόμενη ανισότητα,
τους ληστρικούς πολέμους, με τον
παρασιτισμό μιας χούφτας πλουσίων που
γίνονται ακόμα πλουσιότεροι, με την
εξάλειψη των κοινωνικών κατακτήσεων
που κερδήθηκαν από τους εργαζόμενους,
με τη λεηλασία και τη νεοαποικιοκρατική
κυριαρχία, τον αφανισμό του περιβάλλοντος
που προκαλεί το καπιταλιστικό σύστημα.
Οι
λόγοι για την πραγματοποίηση της
επανάστασης είναι πιο επίκαιροι από
ποτέ και οι υλικές προϋποθέσεις της
αναπτύσσονται όλο και πιο πολύ. Η μετάβαση
σε καλύτερη μορφή οργάνωσης της ανθρώπινης
κοινωνίας, σε ένα νέο και ανώτερο
κοινωνικό καθεστώς, είναι ένα ολοένα
και πιο επείγον αίτημα των τάξεων που
είναι εκμεταλλευόμενες και καταπιεσμένες
από το κεφάλαιο. Είναι «πρόβλημα που
ζητάει λύση» μέσω της πάλης των
καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων
μαζών.
Η
εξαφάνιση της ΕΣΣΔ και άλλων σοσιαλιστικών
χωρών ήταν ένα βαρύ πλήγμα. Ο σοσιαλισμός
ηττήθηκε προσωρινά πράγμα που δεν
ακυρώνει την πραγματοποίηση του ή την
αναγκαιότητά του. Στην πραγματικότητα
δεν απέτυχε η Οκτωβριανή Επανάσταση,
ούτε ο προλεταριακός σοσιαλισμός. Αυτό
που απέτυχε ήταν η προδοσία, ο ρεβιζιονισμός
και ο οπορτουνισμός που απέσπασαν την
προσοχή των εργαζομένων από τα ταξικά
τους συμφέροντα και στόχους.
Παρά
την αδυσώπητη αντικομμουνιστική
προπαγάνδα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο
ότι το βάρβαρο και ετοιμοθάνατο
καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα
μπορεί να προσφέρει μόνο εκμετάλλευση,
φτώχεια και πόλεμο.
Είμαστε
σε μια περίοδο πολιτικής αφύπνισης της
εργατικής τάξης, των λαών και της
νεολαίας, που δεν θέλουν πια να σηκώνουν
τον ζυγό και το φορτίο που τους επιβάλλει
ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός.
Προχωρούν
στην απόρριψη και στον αγώνα ενάντια
στις συνέπειες της κρίσης, ενάντια στην
εκμετάλλευση, την ανισότητα, τη φτώχεια,
ενάντια στις υπαγορεύσεις, την επέμβαση
και την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού.
Αναπτύσσεται
η συνείδηση ότι τα πράγματα δεν μπορούν
να συνεχιστούν με αυτό τον τρόπο, ότι
δεν υπάρχει σωτηρία μέσα στον καπιταλισμό,
ότι είναι αναγκαία μια βαθιά κοινωνική
μεταρρύθμιση για να μπει ένα τέλος στην
οικονομική, κοινωνική, ηθική και
οικολογική καταστροφή, όπως επίσης και
οι σφαγές που η ανθρωπότητα αναπόφευκτα
υπομένει κάτω από το καθεστώς των
καπιταλιστικών μονοπωλίων που υπακούν
μόνο σε ένα νόμο: αυτόν του μέγιστου
κέρδους.
Για
να γίνει αυτή η μεταρρύθμιση είναι
αναγκαία η κατάληψη της εξουσίας από
την πιο επαναστατική και προοδευτική
τάξη της κοινωνίας, την ηγετική δύναμη
της μεταρρύθμισης του πολιτικού,
πρακτικού, διανοητικού και ηθικού
επίπεδου: το σύγχρονο προλεταριάτο.
Αντιμέτωπη
με τις ρεβιζιονιστικές, ρεφορμιστικές
και οπορτουνιστικές θέσεις, που οδήγησαν
την προλεταριακή τάξη σε οδυνηρές ήττες,
η προλεταριακή επανάσταση επιβεβαιώνεται
η ίδια ως η μόνη λύση στην εκμετάλλευση
και καταπίεση των λαών.
Η
πρόσφατη και βαθιά κρίση του καπιταλισμού,
και οι μελλοντικές κρίσεις του,
αποδεικνύουν ότι η κοινωνία κάτω από
το καπιταλιστικό σύστημα είναι εμπόδιο
στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων·
άρα αυτή η ολέθρια κατάσταση μπορεί να
σταματήσει με επανάσταση.
Το
ζήτημα που μπαίνει για άμεση δράση
είναι: διχτατορία των μονοπωλίων ή
Διχτατορία του Προλεταριάτου;
Η
νικηφόρα Οκτωβριανή Σοσιαλιστική
Επανάσταση απέδειξε ότι η εργατική τάξη
μπορεί να πάρει την εξουσία και να
διευθύνει την κοινωνία χωρίς την αστική
τάξη και εναντίον της· απέδειξε ότι οι
κομμουνιστές μπορούν και πρέπει να
παίξουν αποφασιστικό ρόλο.
Ο
Σοβιετικός Οκτώβρης μας διδάσκει ότι
οι κομμουνιστές, τα καλύτερα στοιχεία
του προλεταριάτου, η επαναστατική
νεολαία, πρέπει να δεχτούν αυτά τα
διδάγματα και να συνεχίσουν τον αγώνα,
ξεκόβοντας οριστικά με κάθε μορφής
οπορτουνισμό και να ενωθούν κάτω από
την σημαία του Μαρξισμού-Λενινισμού
και του προλεταριακού διεθνισμού.
Ας
γιορτάσουμε και ας κάνουμε επίκαιρο
ζήτημα την 100η επέτειο του Κόκκινου
Οκτώβρη σε κάθε χώρα, μαχητικά και
ενωτικά, υπογραμμίζοντας την παντοτινή
του σημασία, τη διεθνή του σημασία και
τη βαθιά σχέση της προλεταριακής
επανάστασης με τον ριζικό μετασχηματισμό
του κόσμου.
Ας
ετοιμαστούμε να γιορτάσουμε παντού, με
μεγαλοπρέπεια και ενωτικά την 100η
επέτειο της Μεγάλης Οκτωβριανής
Σοσιαλιστικής Επανάστασης το 2017, με
επετειακούς εορτασμούς, σεμινάρια,
συναντήσεις και άλλες δραστηριότητες.
Ας
αναπτύξουμε σε όλες τις χώρες την
κινητοποίηση για την ανασύνταξη των
κομμουνιστών, των επαναστατών, των
στρατευμένων εργαζομένων, ας εξηγήσουμε
την ανάγκη για τον Κομμουνισμό, την μόνη
δύναμη που μπορεί με συνέπεια να οργανώσει
και να οδηγήσει τις δυνάμεις της
κοινωνικής επανάστασης σε όλες τις
χώρες.
Ας
προσκαλέσουμε τα πολιτικά, κοινωνικά,
συνδικάτα, νεολαία, γυναίκες, αγρότες
και ντόπια Κόμματα και Οργανώσεις όλων
των χωρών που συμμερίζονται της θέσεις
μας Αρχής, να ενωθούμε μαζί για να
πραγματοποιήσουμε μαζί αυτές τις
δραστηριότητες και να δημιουργήσουμε
ένα ισχυρό Διεθνές Κομμουνιστικό και
Εργατικό Κίνημα.
Έναν
αιώνα μετά τη νικηφόρα «έφοδο στον
ουρανό» που έγινε από τους Μπολσεβίκους,
ας επαναδιαβεβαιώσουμε ότι η μοναδική
σοβαρή εναλλακτική λύση στην ιμπεριαλιστική
και καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι η
Επανάσταση και ο Σοσιαλισμός!
Ζήτω
η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική
Επανάσταση!
Ζήτω
ο Μαρξισμός-Λενινισμός!
Ζήτω
ο προλεταριακός διεθνισμός!
Κίτο,
Οκτώβρης 2015
Διεθνής
Σύσκεψη των Μαρξιστικών-Λενιστικών
Κόμματων και Οργανώσεων (ICMLPO)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου