ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΛΙΟΤΣΟΣ (1912-2009)

Δυο χρόνια απ’ το θάνατο του καπετάν Κόρακα του ΕΛΑΣ και γρανιτένιου βράχου της Μακρονήσου
Στις 4 Φλεβάρη συμπληρώθηκαν 2 χρόνια απ’ το θάνατο του καπετάν Κόρακα και γρανιτένιου βράχου της Μακρονήσου, του αλύγιστου κομμουνιστή, δικηγόρου, Παντελή Λιότσου, μιας απ’ τις πιο ευγενικές και σεμνές φυσιογνωμίες του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος.
Ο Παντελής Λιότσος γεννήθηκε το 1912 στο χωριό Δρυμός της Βόνιτσας Αιτωλοακαρνανίας και σε νεαρή ηλικία ήρθε σε επαφή με τις κομμουνιστικές ιδέες, εντάχθηκε στο κομμουνιστικό κίνημα και οργανώθηκε στο επαναστατικό ΚΚΕ.
Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επίθεσης της φασιστικής Ιταλίας του Μουσολίνι κατά της Ελλάδας πολέμησε τους φασίστες επιδρομείς με το βαθμό του έφεδρου ανθυπολοχαγού και σε πολλές μάχες διακρίθηκε για την ανδρεία του.
Όταν η χώρα καταχτήθηκε απ’ τα ναζι-φασιστικά γερμανικά στρατεύματα ο Παντελής βρέθηκε απ’ τους πρώτους στον ΕΛΑΣ και απ’ τις γραμμές του πολέμησε τους καταχτητές και τους προδότες έλληνες συνεργάτες τους (ταγματασφαλίτες, ΕΔΕΣίτες, κλπ.) ως διοικητής Λόχου του 2/39 Συντάγματος, γνωστός πλέον με το ψευδώνυμο καπετάν Κόρακας.
Πήρε μέρος σε πολλές μάχες κατά των κατακτητών, μεταξύ των οποίων και στη μεγάλη μάχη του ΕΛΑΣ κατά των Γερμανών στην Αμφιλοχία, ενώ την άνοιξη του 1944 με στρατιωτικό διοικητή τον καπετάν Φορτούνα (σκοτώθηκε στο 2^ο αντάρτικο) διεύθυνε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για την απελευθέρωση της Λευκάδας απ’ τους Γερμανούς και τους εγκληματίες προδότες συνεργάτες τους (ταγματασφαλίτες, ΕΔΕΣίτες, κλπ.), μια εξαιρετικά δύσκολη επιχείρηση.
Μετά την προδοτική Συμφωνία της Βάρκιζας και την παράδοση των όπλων διώχθηκε απ’ τη μοναρχοφασιστική αντίδραση, όπως και πολλές εκατοντάδες χιλιάδες αγωνιστές, και πέρασε στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης σχεδόν μια 20ετία.
Στο κολαστήρι της Μακρονήσου υπέστη αφάνταστα, άγρια εξοντωτικά μέχρι αναισθησίας βασανιστήρια χωρίς να υποκύψει, αρνούμενος πεισματικά να υπογράψει τη γνωστή επαίσχυντη ατιμωτική «δήλωση μετανοίας», γελοιοποιώντας και κουρελιάζοντας τη φασιστική βία και βαρβαρότητα.
Ο κομμουνιστής Παντελής Λιότσος, ο σεμνός αλλά περήφανος, ο αθόρυβος αλλά αλύγιστος επαναστάτης, στάθηκε ο γρανιτένιος βράχος της Μακρονήσου που πάνω του έσπασαν, κομματιάστηκαν, τσακίστηκαν και συντρίφτηκαν τα μανιασμένα κύματα δολοφονικής βίας και βαρβαρότητας της ντόπιας μοναρχοφασιστικής αντίδρασης.
Η ανοιχτή και ωμή επέμβαση, στα μέσα της δεκαετίας του ’50, των προδοτών χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών στο επαναστατικό ΚΚΕ με επικεφαλής το Ν. Ζαχαριάδη, βρήκε τον Παντελή Λιότσο στο στρατόπεδο του Αη Στράτη. Σαν πιστός, συνεπής και δοκιμασμένος επαναστάτης κομμουνιστής, όπως και η τεράστια πλειοψηφία των κομμουνιστών του στρατοπέδου, αντιτάχτηκε στο χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό και απέρριψε την αντεπαναστατική γραμμή του 20^ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, υπεράσπισε το μαρξισμό-λενινισμό και την επαναστατική γραμμή του ΚΚΕ, κι’ αυτό ως το τέλος της ζωής του.
Οι σύντροφοι της «Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55» Αθήνας γνώρισαν καλύτερα από κοντά τον Παντελή όταν βρέθηκαν απ’ τις πρώτες κιόλας μέρες στην «Επιτροπή Στάλιν» και δούλεψαν-έδρασαν μαζί του, υπερασπίζοντας το επαναστατικό έργω του μεγάλου προλετάριου επαναστάτη Ιωσής Στάλιν. Ο Παντελής Λιότσος, ο «Παντελής μας» για τους νεότερους κομμουνιστές, υπήρξε υπόδειγμα κομμουνιστή διαπαιδαγωγημένου απ’ την επαναστατική γραμμή των ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΚΟΜΙΝΦΟΡΜ και εκείνη του ΚΚΕ. Υπήρξε για τους νεότερους φωτεινό παράδειγμα κομμουνιστή που ξεχώριζε για τη συνέπεια και σταθερότητα στις επαναστατικές ιδέες, τη σεμνότητα και περηφάνια, το σπάνιο ήθος και την απλότητα μα και τη σπάνια αξιοζήλευτη ευγένεια.
Ο κομμουνιστής Παντελής Λιότσος δεν είχε μόνο την απεριόριστη εκτίμηση και τον απέραντο σεβασμό των νεότερων συντρόφων αλλά και τη μεγάλη εκτίμηση όσων ανταρτών του ΔΣΕ έτυχε να τον γνωρίσουν από κοντά.
Όσοι απ’ τους νεότερους κομμουνιστές είχαν τη μεγάλη τύχη να τον γνωρίσουν για χρόνια διδάχθηκαν απ’ την επαναστατική του στάση, έμαθαν πάρα πολλά απ’ αυτόν και του οφείλουν πολλά. Θα θυμούνται την πάντα φιλική και ευγενική του μορφή.

Φωτογραφία από κατάθεση στεφανιού από την «Επιτροπή υπεράσπισης της μνήμης και του έργου του Ι.Β. Στάλιν» στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ο Παντελής Λιότσος διακρίνεται τρίτος από τα δεξιά.