Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΡΕΦΟΡΜΙΣΤΩΝ ΠΑΜΕ-«Κ»ΚΕ

Από τα μέσα του Νοέμβρη ξεκίνησε ο απεργιακός αγώνας των ναυτεργατών με συνεχιζόμενες 48-ωρες απεργίες, με κύριο στόχο την υπογραφή στοιχειωδώς ανεκτών συλλογικών συμβάσεων εργασίας (ΣΣΕ), αγώνας που εξ αντικειμένου περιελάμβανε πάγια αιτήματα του ναυτεργατικού κινήματος για την προστασία των ναυτεργατών από την επιδεινούμενη ανεργία, τη διασφάλιση της εργασίας τους, τη προστασία των ασφαλιστικών τους ταμείων που «σβήνουν» με κοινή ευθύνη των εφοπλιστών και του κράτους που εκφράζει τα καπιταλιστικά συμφέροντα, την προστασία και αύξηση των συντάξεων ενός κλάδου με τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές κρατήσεις, την αναβάθμιση της εκπαίδευσης των πληρωμάτων, την ισότιμη φορολογική αντιμετώπιση των απόμαχων της δουλειάς με τους εν ενεργεία, τη λειτουργία της ακτοπλοΐας σε όφελος των κατοίκων των νησιών και του κοινωνικού συνόλου κι’ όχι για πριμοδότηση των εφοπλιστών για την εγκατάλειψή τους, όπως συμβαίνει επί χρόνια σκανδαλωδώς.

Ο αγώνας ήταν σκληρός απ’ το ξεκίνημά του, αφού γινόταν στα πλαίσια μιας γενικευμένης αντεργατικής λαίλαπας, που σαρώνει τις εργατικές καταχτήσεις και σ’ αυτή τη φάση αμφισβητεί και πάει να καταργήσει, τις ίδιες τις ΣΣΕ. Οι ναυτεργάτες δεν διαπραγματεύτηκαν από θέση «ζητιανιάς» παρόλη τη δαμόκλειο σπάθη για κήρυξη ανά πάσα στιγμή της απεργίας τους «παράνομης και καταχρηστικής» και κατάφεραν να σπάσουν το συμπαγές εφοπλιστικό μέτωπο, αφού κάποιες εφοπλιστικές ενώσεις υποχώρησαν τουλάχιστον στο θέμα των αυξήσεων και παρότι το τάχατες «ταξικό» - όμως δεξιότατο ρεφορμιστικό στη πράξη - ΠΑΜΕ κατόπιν εορτής μιλούσε για «εξευτελιστική αύξηση του 2%», τουλάχιστον φάνηκε πως η αγωνιστική διάθεση και η σταθερή στάση δημιουργούσαν ρωγμές στους καπιταλιστές, που πάντα είναι σημαντικές όταν δίνεις αυθεντικά και όχι ψευδεπίγραφα, έναν ταξικό αγώνα.

Η κυβέρνηση αρωγός των εφοπλιστών και στα πλαίσια της γενικότερης αντεργατικής στάσης της σαν γνήσιος υπηρέτης της τρόικας, ενεργοποίησε κύρια μέσω των πουλημένων ΜΜΕ τους γνωστούς φασίζοντες «κοινωνικούς αυτοματισμούς» για να στρέψει την κοινή γνώμη και κυρίως τους νησιώτες, ενάντια στους απεργούς. Άρχισαν οι προβοκατόρικες ιστορίες για τους άταφους νεκρούς με αφορμή ένα περιστατικό που θα μπορούσε να έχει λυθεί αυθημερόν στη Σαντορίνη, συνεχίστηκε με την έλλειψη σε φάρμακα που «θα παρουσιαζόταν», ως και οι απεργοί να μη συναινούσαν στην επίλυση τέτοιων ζητημάτων με τον όποιο μη απεργοσπαστικό τρόπο, ή ως και να μη βιώνουν, ανεξάρτητα απεργίας, οι νησιώτες την εγκατάλειψη κάθε χειμώνα, όταν μένουν επί μέρες χωρίς βαπόρι γιατί τα χοντρά επιδοτημένα σαράβαλα των ακτοπλόων, μένουν ακινητοποιημένα. Οι απειλές πλήθαιναν, οι προβοκάτσιες με πρωτοπορία τα ΜΜΕ επίσης, οι γνωστές πιέσεις εντείνονταν με την γνωστή ενεργοποίηση των μεγαλεμπόρων-καπιταλιστών «αγροτών» της Κρήτης, αλλά οι κυλιόμενες απεργίες κρατούσαν σε όλα τα λιμάνια και ως τότε δεν είχε φανεί κανένα ρήγμα στο κίνημα, καμιά πρόταση αναστολής, αντίθετα βάθαινε με δημόσιες αντεγκλήσεις το υπαρχτό ρήγμα της εφοπλιστικής πλευράς.

Τη Δευτέρα 29 Νοέμβρη η κυβέρνηση του μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ, ενεργοποίησε για τρίτη φορά (μετά το 2000 και το 20006) το φασιστικής έμπνευσης μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης με διάτρητο νομικό επιχείρημα που αυθημερόν η «Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55», με ανακοίνωσή της, κατήγγειλε σαν ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ και συνάμα ΠΑΡΑΝΟΜΟ:

«Καταγγέλλουμε το φασιστικής έμπνευσης μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης ενάντια στους ναυτεργάτες, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση του μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση υπηρέτης της τρόικας, η κυβέρνηση της απόλυτης εξαθλίωσης της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, έφτασε στο ακραίο σημείο γελοιότητας, όταν αντισυνταγματικά και έξω από τη νομική ερμηνεία της επιστράτευσης, «καταστέλλει» τους ναυτεργάτες με διαδικασίες στρατοδικείων, με το σκεπτικό πως εργαζόμενοι και καπιταλιστές είναι συνυπεύθυνοι(!)

Συγκεκριμένα ο υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων Γιάννης Διαμαντίδης δήλωσε ότι: «Η αδιαλλαξία των δύο πλευρών οδήγησε σε προγραμματισμένο ναυάγιο»

Αν πρόκειται γι’ αυτή την κατάσταση όπως ψευδώς παρουσιάζεται από τον υπουργό, τότε γιατί άραγε δεν επιλέχτηκε και η επίταξη των πλοίων αλλά μόνον η επιστράτευση των ναυτεργατών; Αν ευθύνονται τάχα και οι δυο πλευρές, γιατί κατασταλτικά δικαιώνεται πανηγυρικά η εργοδοτική; Είναι ντροπή!

Αναφορικά με την προσπάθεια της κυβέρνησης να ενεργοποιήσει τους «κοινωνικούς αυτοματισμούς» και να στρέψει τους κατοίκους των νησιών ενάντια στον ναυτεργατικό αγώνα, αυτοί ξέρουν πολύ καλά την χρόνια εγκατάλειψη που έφερε η ρεμούλα όλων των κυβερνήσεων, που άφησαν επί χρόνια τους εφοπλιστές της ακτοπλοΐας με παχιές επιδοτήσεις και τα νησιά και τους κατοίκους τους, στη μοίρα τους.

Και βέβαια αναφορικά με τη κυβερνητική σπέκουλα σχετικά με την μεταφορά νεκρών ή την έλλειψη φαρμάκων, είναι μέγιστη κοινωνική αναλγησία που η κυβέρνηση άφησε προβοκατόρικα αυτά τα γεγονότα, για να στρέψει τα βέλη στους ναυτεργάτες, όταν οι ίδιοι ασφαλώς και δεν είχαν καμία αντίρρηση να βρεθεί λύση στα ακραία αυτά ζητήματα με τον όποιο τρόπο, δεν θα έθιγε την συνολική απεργία (με πλοία του πολεμικού ναυτικού κλπ).

Δεν θα πετύχουν το στόχο τους, ο λαός καταλαβαίνει και το ναυτεργατικό κίνημα δεν πρέπει να μείνει χωρίς πλατιά συμπαράσταση».

Κίνηση για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ 1918-55

Όμως την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ανακοίνωσε την πολιτική επιστράτευση (Δευτέρα 29 Νοέμβρη) ξεκίνησε ο αισχρός ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΙΚΟΣ ρόλος του τάχατες «ταξικού» ΠΑΜΕ: αφού τις πρώτες ώρες ψέλλισαν, για εσωτερική κατανάλωση, κάποιες θολές κουβέντες για συνέχιση της απεργίας, (εννοώντας μόνον την τρέχουσα ημέρα), δεν έκαναν καμιά έκκληση για συγκέντρωση επί τόπου στο λιμάνι και κυρίως τα ξημερώματα της Τρίτης που όλοι περίμεναν τη δράση των κατασταλτικών μηχανισμών. Αντίθετα δεν κάλεσαν συγκέντρωση ούτε για τις πρωινές ώρες της Τρίτης ή τουλάχιστον το αργότερο ως το μεσημέρι, αλλά για το απόγευμα, όταν ήταν πλέον φανερό ότι η απεργία έτσι θα είχε σπάσει. Συγχρόνως άρχισαν ένα κρυφτούλι με τους ναυτεργάτες, αρχίζοντας να διαδίδουν τη μια πως θα έμεναν στην έκτακτη συνεδρίαση της ΠΝΟ ανυποχώρητοι, και την άλλη χτυπώντας τη μια ολόκληρη την υπόλοιπη ΠΝΟ για «ρεφορμισμό στον έως τώρα αγώνα», ειδικά τους ναύτες της ΠΕΝΕΝ (μόνιμη ψύχωσή τους από τότε που έχασαν) για εγκατάλειψη του αγώνα και προετοιμάζοντας αυτό, που θα παραδέχονταν δυο ημέρες μετά, δηλ. το ότι οι ίδιοι οι ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ πρότειναν άμεσα αναστολή, την οποία και ψήφισαν, που σημαίνει σπάσιμο της απεργίας και επομένως ξεπούλημα του αγώνα των ναυτεργατών.

Ας δούμε την πρόσκληση του ΠΑΜΕ για το απόγευμα της «επόμενης ημέρας» (Τρίτη 30 Νοέμβρη):

«ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΣΤΙΣ 30 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 6 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ

Ώρα μεγάλης ευθύνης

Υπόθεση όλης της εργατικής τάξης να γίνει η απάντηση στην επιστράτευση των ναυτεργατών που αποφάσισε η κυβέρνηση υλοποιώντας τα συμφέροντα των εφοπλιστών. Το ίδιο μπορούν να κάνουν αύριο και σε άλλους κλάδους.

Κανείς εργατοϋπάλληλος δεν πρέπει να επιτρέψει μια τέτοια εξέλιξη. Πολύ περισσότερο να αφήσει τα αντιδραστικά σχέδια κυβέρνησης - εφοπλιστών να περάσουν χωρίς καθολική αντίσταση.

Πρέπει να πληρώσουν. Οι εφοπλιστές, και τα κόμματά τους είναι εχθροί των ναυτεργατών. Καμιά σχέση δεν έχει η πρεμούρα τους να σπάσει η απεργία με το δικαίωμα - όπως λένε - των ταξιδιωτών να κινηθούν ελεύθερα, να «σωθεί» δήθεν ο τουρισμός. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η τσέπη τους και το τσάκισμα του δικαιώματος στην απεργία. Συγκεντρώνουν τα πυρά τους σ’ έναν κλάδο που έχει δοκιμαστεί στο καμίνι της ταξικής πάλης. Έχει κερδίσει μάχες. Έχει κουρελιάσει το φιρμάνι της επιστράτευσης που δυο φορές υπέγραψαν σε βάρος του ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους στα εργοστάσια, στους τόπους δουλειάς, στις εργατικές συνοικίες το πρωί να συζητήσουν και με τους άλλους συναδέλφους τους και μαζικά να αποφασίσουν να κατέβουν στην συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.

Τα συνδικάτα από το πρωί πιάνοντας όλες τις βάρδιες των εργαζομένων να τους ενημερώσουν και να οργανώσουν την συμμετοχή τους στην συγκέντρωση.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΙΣ 30 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 6 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ»

Βλέπει κανείς έκκληση για συνέχιση της απεργίας, για πέταγμα στα σκουπίδια της πολιτικής επιστράτευσης; Όχι αυτό δεν υπάρχει πουθενά στο κείμενο. Απλά είναι ένα μνημόσυνο ξεπουλημένου αγώνα, που θεωρεί δεδομένο, πριν συνεδριάσει η ΠΝΟ, ότι η απεργία θα ανασταλεί και ετοιμάζεται για την «άμυνά» του. Κι όμως το καλοκαίρι μόνοι τους δίνανε μάχες μόνο για το καμποτάζ (χωρίς την πλειοψηφία της ΠΝΟ), επαίρονταν γι’ αυτές, τις κάναν βιντεάκια ως πειστήριο «ταξικότητας»..........ίσως γιατί τότε είχαμε εκλογές στον ορίζοντα, ίσως γιατί τώρα οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες δεν θέλουν μέσα στο προτσές της απόλυτης εξαθλίωσης, όξυνση της ταξικής πάλης.

Πράγματι την Τρίτη, η απεργία έ σ π α σ ε και ακόμη δεν είχαν πει τίποτε για τη στάση τους. Έλεγαν κάτι για μάχες στη Κρήτη, ως και να μη ξέρουν από προηγούμενη επιστράτευση οι ναυτεργάτες όταν είχαν πάει «εξοργισμένοι αγρότες» να τους κάψουν ζωντανούς στο Ηράκλειο, ως και να μη μπορούσαν να ενημερώσουν να πάνε τα πλοία στη ράδα του λιμανιού για ν΄ αποτρέψουν την επίθεση. Και σε κάθε περίπτωση ένα βαπόρι από την Κρήτη που βίαια φεύγει, δεν σημαίνει σπάσιμο απεργίας.

Το λιμάνι όμως έβραζε, οι ερωτήσεις ήταν καταιγιστικές. Οι ρεφορμιστές σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του Περισσού προσπαθούν να κατευνάσουν τη δικαιολογημένη οργή των απεργών. Ξέρουν από ναυτεργάτες, αφού δυο φορές έχει διαλυθεί η οργάνωσή τους από ναυτεργάτες, που εγκατέλειψαν την απεργοσπαστική-δεξιά πολιτική τους, αρχής γενομένης από την υπουργία Κατσιφάρα.

Ενώ οι ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ έσπασαν-ξεπούλησαν τον αγώνα, άρχισαν τώρα να μιλάνε με θράσος για «για ανασύνταξη των δυνάμεων των ναυτεργατών»,, άρχισαν να κατηγορούν όλους τους άλλους, ΑΛΛΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΣΕ ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥΣ, ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΑΝ ΟΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΑΝ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΣΤΙΓΜΗ.

Παραθέτουμε αυτούσια την ανακοίνωσή τους (ΠΕΜΕΝ-ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ):

«Οι Διοικήσεις των σωματείων μας χαιρετίζουν τους ναυτεργάτες όλων των ειδικοτήτων για την αποφασιστική και με αυταπάρνηση συμμετοχή τους στην απεργία.

Τους εκατοντάδες μαζικούς φορείς και συνδικάτα που συσπειρώνονται στις γραμμές του ΠΑΜΕ και τους χιλιάδες εργαζόμενους, νέους και νέες, που έμπρακτα εκδήλωσαν την αλληλεγγύη τους στον 7ήμερο σκληρό απεργιακό αγώνα των ναυτεργατών ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση των εφοπλιστών, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και των μηχανισμών τους.

Στην απεργία που πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, συγκρούστηκαν όλοι οι μηχανισμοί που διαθέτουν οι εφοπλιστές και η κυβέρνηση και εκφράστηκε με εκβιασμούς, απειλές, μέτρα καταστολής ενάντια στους ναυτεργάτες, την εχθρική προπαγάνδα των ΜΜΕ που κατέχουν οι εφοπλιστές και το κράτος. Εκφράστηκε με την κινητοποίηση μηχανισμών, κύρια στην Κρήτη, που πρωταγωνιστούσαν υψηλόβαθμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και μεγαλοεξαγωγείς αγροτικών - κηπευτικών προϊόντων και προσπάθησαν ανεπιτυχώς να παρασύρουν λαϊκές δυνάμεις, για να τους φέρουν σε αντίθεση με τους ναυτεργάτες.

Οι ναυτεργάτες, εκτός από τους εφοπλιστές και την κυβέρνηση είχαν να αντιμετωπίσουν και την τακτική της πλειοψηφίας της ΠΝΟ, που στο πλαίσιο διεκδίκησης δεν πρόβαλε τα ουσιαστικά ζητήματα της πλήρους σταθερής - εργασίας των ναυτεργατών, της προστασίας των θέσεων εργασίας, της Κοινωνικής Ασφάλισης, της διεκδίκησης Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της ναυτεργατικής οικογένειας, της αποστολής και του χαρακτήρα της Ακτοπλοΐας που πρέπει να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Πλαίσιο που θα δημιουργούσε καλύτερες προϋποθέσεις, για να αποκρουστούν οι μηχανισμοί των εφοπλιστών - κυβέρνησης και να διευρυνθεί η αλληλεγγύη. Αντί γι' αυτό, περιοριζόταν στο αίτημα της αύξησης με το εξευτελιστικό 2%.

Είχαν να αντιμετωπίσουν την παντελή απουσία στην οργάνωση και περιφρούρηση της απεργίας των περισσοτέρων σωματείων, με πρωταγωνιστή τη Διοίκηση της Ενωσης Ναυτών. Ειδικά μετά την επιστράτευση και την απόφαση της ΠΝΟ για συνέχιση της Απεργίας στον Πειραιά, αντί να μείνουν στα καράβια, να βοηθήσουν στην οργάνωση των ναυτεργατών για να αποκρούσουν τις πιέσεις, τις απειλές και τη βία που ασκήθηκε σε βάρος τους, εξαφανίστηκαν.

Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει το αντιδραστικό οπλοστάσιο.

Η απεργία εξελίχθηκε σε μία πολυήμερη σκληρή αναμέτρηση που ανάγκασε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να χρησιμοποιήσει όλο το αντιδραστικό - αντεργατικό οπλοστάσιο που διέθετε, φτάνοντας, για άλλη μια φορά, όπως το 2002 και το 2006, στο επαίσχυντο μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης των ναυτεργατών, με πρόσχημα τις έκτακτες ανάγκες, στην πράξη για να στηρίξει την εφοπλιστική επιθετικότητα.

Η απόφαση, μετά από πρότασή μας για τη συνέχιση της απεργίας στο λιμάνι του Πειραιά, μετά την επιστράτευση ήταν σωστή και ανταποκρινόταν στη διάθεση των ναυτεργατών.

Στα πλοία που έφυγαν πριν την αναστολή της απεργίας, ασκήθηκε στους ναυτεργάτες ωμή και απροκάλυπτη βία, ακόμα και απειλή χρήσης όπλου, από τις δυνάμεις καταστολής που κυριολεκτικά τους»φυλάκισαν» μέσα στα πλοία και συνοδεία τους απέπλευσαν όπως στ «ΦΑΙΣΤΟΣ ΠΑΛΑΣ».

Χρησιμοποιώντας τεράστιο αριθμό δυνάμεων των ΜΑΤ, της αστυνομίας, των ειδικών δυνάμεων του Λιμενικού, απέκλεισαν τμήματα του Λιμανιού, εγκλωβίζοντας τους απεργούς ναυτεργάτες και με τη βία τούς ανάγκασαν να μπουν στα πλοία να αποπλεύσουν.

Μπροστά σε αυτήν την εξέλιξη, η πρότασή μας για αναστολή της απεργίας, για ανασύνταξη των δυνάμεων των ναυτεργατών, που ομόφωνα αποδέχτηκε η Διοίκηση της ΠΝΟ, ήταν στάση ευθύνης, απόλυτα σωστή και μακριά από τυχοδιωκτισμούς. (υπογράμμιση «ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗΣ»)

Σ' αυτές τις κρίσιμες μέρες και ώρες αναδείχθηκε ξανά ο πρωτοπόρος ρόλος του ΠΑΜΕ στην οργάνωση της πάλης των ναυτεργατών και συνολικά της εργατικής τάξης, καθώς και ο υπονομευτικός ρόλος των δυνάμεων του συμβιβασμού και της υποταγής.

Αναδείχτηκε η ανάγκη του αγώνα για την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης στο εργατικό, στο ναυτεργατικό κίνημα, ο απεγκλωβισμός από τις δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού, ρεφορμιστικού συνδικαλισμού και η ενίσχυση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ.

Συνάδελφοι ναυτεργάτες, μπροστά μας έχουμε την οργάνωση νέων αγώνων για να αποκρούσουμε την εφοπλιστική επιθετικότητα, την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ.

• Απαιτείται διεύρυνση του διεκδικητικού πλαισίου που θα απαντάει στην επιθετικότητα των εφοπλιστών, της κυβέρνησης για τη διατήρηση και διεύρυνση των θέσεων εργασίας.

• Για ΣΣΕ για όλους τους Ναυτεργάτες, για Κοινωνική Ασφάλιση και προστασία όλων των Ναυτεργατών εν ενεργεία και συνταξιούχων που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες.

• Δίκτυο Ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών στην υπηρεσία του λαού και όχι για τα κέρδη των εφοπλιστών.

Καλούμε τη Διοίκηση της ΠΝΟ άμεσα να αποφασίσει τη συμμετοχή των ναυτεργατών στην Πανεργατική - Πανελλαδική Απεργία στις 15 Δεκέμβρη 2010 για να σπάσουμε το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης και να δώσουμε συνέχεια στον αγώνα των ναυτεργατών».

Οι ναυτεργάτες θα βγάλουν ακόμη μια φορά τα συμπεράσματά τους για τους ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ, οι οποίοι:

πρώτο, έσπασαν την απεργία των ναυτεργατών, μόλις ανακοινώθηκε η πολιτική επιστράτευση και πριν τους επιδοθούν τα χαρτιά της επιστράτευσης, για να μη συγκρουστούν με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το εφοπλιστικό κεφάλαιο,

δεύτερο, παρουσιάζουν το ξεπούλημα-σπάσιμο του αγώνα με την αναστολή της απεργίας σαν «στάση ευθύνης, απόλυτα σωστή», αναγκαία δήθεν «για ανασύνταξη των δυνάμεων των ναυτεργατών»,

τρίτο, ενώ τα δίπλωσαν-υπάκουσαν στην πολιτική επιστράτευση, τώρα καλούν σε απεργία στις 15 Δεκέμβρη για να «σπάσουν» δήθεν το «μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης».

Έτσι ο δήθεν «πρωτοπόρος ρόλος του ΠΑΜΕ» αποκαλύπτεται, για πολλοστή φορά, στην πράξη: ρόλος απεργοσπαστικής πρωτοπορίας και ξεπουλήματος του αγώνα των ναυτεργατών.