Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2007

Η δολοφονία της Μπεναζίρ και ο απαρηγόρητος θρήνος του Πακιστανικού λαού

Taimur Rahman

Η μοίρα της πρώτης γυναίκας πρωθυπουργού του Μουσουλμανικού κόσμου βρήκε τραγικό βίαιο τέλος. Ο λαός του Πακιστάν πάγωσε στο άκουσμα της είδησης τη δολοφονίας της Μπεναζίρ Μπούτο.

Στο Πακιστανικό Λαϊκό Κόμμα (PPP) ο λαός του Πακιστάν έβλεπε ένα πολιτικό κόμμα της κεντρικής πολιτικής σκηνής που μιλούσε για τα δικαιώματα των φτωχών. Το σύνθημα “roti, kapra, makan” («ψωμί, ρούχα, στέγαση») ατσάλωσε εκατομμύρια ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία του Ayub Khan στα τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Οι δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν από τον Ζουλφιγκάρ Αλί Μπούτο απείλησαν τα συμφέροντα της παραδοσιακής άρχουσας τάξης του Πακιστάν. Σε απάντηση, η άρχουσα τάξη άρχισε να υποστηρίζει τον ισλαμικό φονταμενταλισμό και την στρατιωτική κυριαρχία σαν αντίβαρο στον εκδημοκρατισμό. Ύστερα από τον απαγχονισμό του Ζουλφιγκάρ Αλί Μπούτο από το θρησκευτικό φονταμενταλιστικό καθεστώς του Zia ul Haq, η Μπεναζίρ Μπούτο ηγήθηκε του PPP με στόχο την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Παρά την φαινομενική επιστροφή στη δημοκρατία το 1988, το κατεστημένο συνέχισε να θρέφει το μίσος και αρνήθηκε να συμφιλιωθεί με το «λαϊκίστικο» (σ.τ.μ. όπως το χαρακτήριζε) ρεύμα του PPP. Ο στρατηγός Περβέζ Μουσάραφ δεν αντιμετώπισε το PPP διαφορετικά από τους προηγούμενους δικτάτορες το PPP. Τελικά, η καταστολή μέσα στην χώρα οδήγησε την Μπεναζίρ σε 8 χρόνια εξορίας, ανεξάρτητα με το τι αναφέρεται στην πολιτική παραφιλολογία.

Όμως, ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» ανάγκασε το στρατό να σταματήσει με μεγάλη απροθυμία την μακρόχρονη συνεργασία του με τους θρησκευτικούς φονταμενταλιστές. Ξεχειλίζοντας από μίσος, οι φονταμενταλιστές πραγματοποίησαν ένα ισχυρό χτύπημα τον περασμένο Ιούλιο καθοδηγώντας το επεισόδιο στο Lal Masjid (Κόκκινο Τζαμί) (σ.τ.μ. ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά στο Ισλαμαμπάντ). Η Μπεναζίρ ήταν η μόνη εθνική ηγέτης που είχε το κουράγιο να κρατήσει μια ξεκάθαρη και ασυμβίβαστη στάση ενάντια στον ισλαμικό εξτρεμισμό. Επιπρόσθετα, ήταν η μόνη πολιτική ηγέτης η οποία είχε τόσο μεγάλη λαϊκή υποστήριξη, γεγονός που έδωσε βαρύτητα στη στάση της.

Δεδομένης της επισφαλούς θέσης της δικτατορίας του Μουσάραφ, η στάση της Μπεναζίρ έδωσε την ευκαιρία για το μαλάκωμα της συμπεριφοράς του στρατού έναντι του PPP. Όμως ο στρατός το είδε σαν μια ευκαιρία για να παγιώσει την εξουσία του. Το PPP το είδε σαν μια ευκαιρία για να επαναφέρει τον ιδεολογικό του ηγέτη στη χώρα. Η Δύση το είδε σαν μια ευκαιρία να σταθεροποιήσει το Πακιστάν και να το κρατήσει προσηλωμένο στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Ο λαός, γογγύζοντας από την ανέχεια και το αυξανόμενο κόστος ζωής, το είδε σαν μια ευκαιρία να βρει μια κάποια ανακούφιση. Και οι φονταμενταλιστές το είδαν σαν την ενσάρκωση του χειρότερου θνητού εχθρού τους. Οι τελευταίοι εξέφρασαν ανοιχτά ότι σκόπευαν να δολοφονήσουν την Μπεναζίρ, αν αυτή τολμούσε να επιστρέψει. Τον Οκτώβριο, κατά την επιστροφή της στο Καράτσι, προσπάθησαν αλλά απέτυχαν. Αυτή τη φορά τα κατάφεραν.

Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού θεωρεί ότι η στρατιωτική δικτατορία του Στρατηγού Περβέζ Μουσάραφ είναι υπεύθυνη για την αδυναμία της να της παρέχει ικανοποιητική ασφάλεια. Επιπλέον δεν μπορούν να αγνοηθούν οι υπόνοιες που υπάρχουν για κάποια στελέχη του καθεστώτος. Η ίδια η Μπεναζίρ είχε δηλώσει ότι εκτός από τους φονταμενταλιστές Ισλαμιστές σε φυλετικές περιοχές, υποψιαζόταν επιπλέον ότι συγκεκριμένοι κύκλοι από το ISI (Inter-Services Intelligence -σ.τ.μ. οι μυστικές υπηρεσίες του στρατού Πακιστάν, το μεγαλύτερο και ισχυρότερο «γραφείο πληροφοριών» του Πακιστάν) την ήθελαν επίσης νεκρή.

Ενώ θα υπάρξουν πολλοί που θα προσπαθήσουν να ελαχιστοποιήσουν τη λαϊκή κατακραυγή κατά του γεγονότος, δίνοντας βαρύτητα στο πλήθος οπορτουνισμών, ασυνεπειών και λαθών του PPP, είναι σαφές ότι το μεγαλύτερο λάθος της Μπεναζίρ ήταν ότι μίλησε για υλισμό, δημοκρατία και κυρίως για τα δικαιώματα των φτωχών και καταδιωγμένων στο Πακιστάν. Γι’ αυτό το λάθος ήταν προετοιμασμένη να πληρώσει με τη ζωή της, όπως και έγινε τελικά.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Mazdoor Kissan (CMKP) καταδικάζει το φόνο της Μπεναζίρ Μπούτο.

Κάτω ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός και στρατιωτικό καθεστώς!

Ζήτω η λαϊκή επανάσταση!

Κομμουνιστικό Κόμμα Mazdoor Kissan

Δεν υπάρχουν σχόλια: