Στις 20.12.1949 με διαταγή του Διοικητή του Αποσπάσματος συγκεντρωθήκαμε στο ξέφωτο του δάσους στα Κρούσια για να μας μιλήσει.
Ησυχία…! Ακούστηκε μια φωνή και το λόγο πήρε ο διοικητής:
Σύντροφοι! Αύριο κλείνουν 70 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου Στάλιν και εμείς πρέπει να γιορτάσουμε τη μέρα αυτή πανηγυρικά και μεγαλοπρεπώς.
Στη γειτονιά μας εγκαταστάθηκε ένας λόχος χωροφυλάκων στο αντικρινό ύψωμα Πίλαφ Τέπε, αυτούς αύριο 21.12. πρέπει να τους διώξουμε από το μαχαλά μας γιατί μας ενοχλούν με την παρουσία τους. Πρέπει να τους δώσουμε ένα καλό μάθημα για να μην μας ξαναενοχλήσουν.
Το σχέδιο καταστρώθηκε από τους επιτελείς και το βράδυ ήξερε η κάθε ομάδα την αποστολή της. Έτσι πριν τις 5 το πρωί όλοι στη θέση τους με το σύνθημα της φωτοβολίδας.
Σαν άρχισε το κροτάλισμα των ταχυβόλων και των μυδραλίων ταυτόχρονα αιφνιδιαστικά, μπροστά στον πανικό τους και αγουροξυπνημένοι το βάλανε στα πόδια με φωνές και ουρλιαχτά, αφήνοντας όλο τον οπλισμό τους επιτόπου.
Εμείς πήραμε ότι μπορέσαμε εκτός το βαρύ οπλισμό, όλμους, βαριά πολυβόλα, κλπ., καταστρέφοντας ότι ήταν δυνατόν, πιάνοντας και μερικούς αιχμαλώτους τους οποίους και τους πήραμε μαζί μας, αφού καθαρίσαμε το τοπίο οπισθοχωρήσαμε ήσυχοι και ομαλά για άλλα λημέρια.
Σε δυο ώρες έφτασαν στον τόπο της μάχης πολλές δυνάμεις στρατού, τανκς και αεροπλάνα, αλλά εμείς ήμασταν μακριά.
Ρωτάει ο διοικητής τους αιχμάλωτους αν κάποιος θάθελε να μείνει μαζί μας. Ένας είπε: «καπετάνιε τι θα γίνουν οι οικογένειές μας;».
Έτσι ο διοικητής τους λέει αφού δε θα μείνετε, αλλάξτε τα ρούχα σας με τους αντάρτες. Τους συνοδέψαμε μέχρι ένα σημείο και τους είπαμε, αυτός ο δρόμος βγαίνει στο Κιλκίς, καλή τύχη …
Έτσι γιορτάσαμε τα 70χρονα του Ι.Β.Στάλιν το 1949.
Νίκος Κυριακίδης, Γιαννιτσά
Ησυχία…! Ακούστηκε μια φωνή και το λόγο πήρε ο διοικητής:
Σύντροφοι! Αύριο κλείνουν 70 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου Στάλιν και εμείς πρέπει να γιορτάσουμε τη μέρα αυτή πανηγυρικά και μεγαλοπρεπώς.
Στη γειτονιά μας εγκαταστάθηκε ένας λόχος χωροφυλάκων στο αντικρινό ύψωμα Πίλαφ Τέπε, αυτούς αύριο 21.12. πρέπει να τους διώξουμε από το μαχαλά μας γιατί μας ενοχλούν με την παρουσία τους. Πρέπει να τους δώσουμε ένα καλό μάθημα για να μην μας ξαναενοχλήσουν.
Το σχέδιο καταστρώθηκε από τους επιτελείς και το βράδυ ήξερε η κάθε ομάδα την αποστολή της. Έτσι πριν τις 5 το πρωί όλοι στη θέση τους με το σύνθημα της φωτοβολίδας.
Σαν άρχισε το κροτάλισμα των ταχυβόλων και των μυδραλίων ταυτόχρονα αιφνιδιαστικά, μπροστά στον πανικό τους και αγουροξυπνημένοι το βάλανε στα πόδια με φωνές και ουρλιαχτά, αφήνοντας όλο τον οπλισμό τους επιτόπου.
Εμείς πήραμε ότι μπορέσαμε εκτός το βαρύ οπλισμό, όλμους, βαριά πολυβόλα, κλπ., καταστρέφοντας ότι ήταν δυνατόν, πιάνοντας και μερικούς αιχμαλώτους τους οποίους και τους πήραμε μαζί μας, αφού καθαρίσαμε το τοπίο οπισθοχωρήσαμε ήσυχοι και ομαλά για άλλα λημέρια.
Σε δυο ώρες έφτασαν στον τόπο της μάχης πολλές δυνάμεις στρατού, τανκς και αεροπλάνα, αλλά εμείς ήμασταν μακριά.
Ρωτάει ο διοικητής τους αιχμάλωτους αν κάποιος θάθελε να μείνει μαζί μας. Ένας είπε: «καπετάνιε τι θα γίνουν οι οικογένειές μας;».
Έτσι ο διοικητής τους λέει αφού δε θα μείνετε, αλλάξτε τα ρούχα σας με τους αντάρτες. Τους συνοδέψαμε μέχρι ένα σημείο και τους είπαμε, αυτός ο δρόμος βγαίνει στο Κιλκίς, καλή τύχη …
Έτσι γιορτάσαμε τα 70χρονα του Ι.Β.Στάλιν το 1949.
Νίκος Κυριακίδης, Γιαννιτσά
Ανασύνταξη, Αρ. Φύλ. 264, 15-31 Δεκέμβρη 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου