Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, οι χρουτσωφικοί σοσιαλδημοκράτες ηγέτες των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ, προσπαθώντας να αποκρύψουν από τη νεολαία, την εργατική τάξη και το λαό την προδοτική στάση της ευτυχώς αποτυχημένης προσπάθειας σαμποταρίσματος εκ μέρους τους της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ του Πολυτεχνείου που οδήγησε στην ηρωική λαϊκή εξέγερση της 17ης Νοέμβρη του ΄73 και τη σύγκρουση με τις σιδηρόφραχτες δυνάμεις (στρατό, αστυνομία, Ασφάλεια, κλπ.) του αμερικανοκίνητου φασιστικού καθεστώτος, ισχυρίζονται, δεκαετίες τώρα, ψευδόμενοι ασυστόλως, συστηματικά και προκλητικά, ότι στην εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 «τα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, της ΑντιΕΦΕΕ είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο τόσο στην αντιδικτατορική πάλη όσο και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου»(!) («Ρ» 27.11.2012, σελ. 5) και ότι μάλιστα «τα ντοκουμέντα της Φωνής της Αλήθειας, του παράνομου ραδιοφωνικού σταθμού του ΚΚΕ, καθώς και η ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου που, από την πρώτη μέρα (15/11/1973), καλούσαν το λαό, τους εργαζόμενους της Αθήνας να στηρίξουν και να συμμετέχουν στην κατάληψη»(!) («Ρ» 27.11.2012, σελ. 5). Πέραν του ότι οι σημερινοί ηγέτες είναι αδιόρθωτοι δημαγωγοί και αμετανόητοι δεξιοί οπορτουνιστές σοσιαλδημοκράτες, είναι και εντελώς αδιάβαστοι αφού τα τωρινά μυθεύματά τους ΔΙΑΨΕΥΔΟΝΤΑΙ απ' την ίδια την «Έκθεση» της 4ης Ολομέλειας της ΚΕ του «Κ»ΚΕ, Ιούλης 1976 που συντάχτηκε τρία χρόνια μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Δυστυχώς για τους σημερινούς χρουτσω-τροτσκιστές σοσιαλδημοκράτες ηγέτες των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ η τότε δεξιά οπορτουνιστική ηγεσία τους των Φλωράκη-Λουλέ-Τσολάκη («ο μικρός Παττακός της Τασκένδης» Ν. Ζαχ.)-κλπ ΔΕΝ είχε ΟΥΤΕ «πρωταγωνιστικό ρόλο» μα ΟΥΤΕ και κάλεσε «το λαό, τους εργαζόμενους της Αθήνας να στηρίξουν και να συμμετέχουν στην κατάληψη» και πολύ περισσότερο στην εξέγερση όπως ψευδέστατα τώρα ισχυρίζονται: ΑΝΤΙΘΕΤΑ ήταν ΚΑΤΑ της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ την οποία ΔΕ μπόρεσαν να ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΝ, και όταν αυτή ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ απ' τους αντιφασίστες-κομμουνιστές φοιτητές, αφού πρώτα υπερφαλαγγίστηκαν οι ρεφορμιστές των «Κ»ΝΕ-ΑντιΕΦΕΕ-Ρήγα Φεραίου, τότε προσπάθησαν να τη ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ, επιχειρώντας την ΑΠΑΓΚΙΣΤΡΩΣΗ όλων των δυνάμεων από την κατάληψη και το σαμποτάρισμά της.
Και οι δυο κατευθύνσεις («Κ»ΚΕ χρουτσω-μπρεζνιεφική - «Κ»ΚΕ(εσ.) χρουτσωφικοί ευρωκομμουνιστές) ήταν τότε ΚΑΤΑ της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ, που πραγματοποιήθηκε όχι στις 15 Νοέμβρη αλλά στις 14 Νοέμβρη, κάτι που δεν αμφισβητεί κανένας. Το τότε στέλεχος του «Ρήγα Φεραίου» Δ. Χατζησωκράτης σωστά σημειώνει: πρώτο, «η κατάληψη του Πολυτεχνείου την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 1973 από τις 6:00μ.μ. ήταν πλέον δεδομένη» (Δ. Χατζησωκράτης: «ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ '73», σελ. 98, Αθήνα 2004), και δεύτερο ότι, οι «υπεραριστεροί φοιτητές» από τη «φυσικομαθηματική και τη νομική τάχθηκαν υπέρ της κατάληψης», ενώ τα «φοιτητικά στελέχη του Ρήγα Φεραίου... τάχθηκαν ενάντια στην κατάληψη» (στο ίδιο, σελ. 99) αλλά και η «Έκθεση» γράφει: «Οι αριστεριστές, - κύρια συνδικαλιστές της ΑΑΣΠΕ από τη νομική και φυσικομαθηματική, - είχαν ταχθεί υπέρ της κατάληψης ... Και τα γεγονότα επιβλήθηκαν, χωρίς καμιά απόφαση και σχέδιο. Η παραμονή τόσων εκατοντάδων φοιτητών (γύρω στους 800), ή συγκέντρωση στο μεταξύ κόσμου και έξω από το Πολυτεχνείο δίνουν, από τα πράγματα, την αίσθηση ότι η κατάληψη έχει αρχίσει. Αυτό γίνεται γύρω στις 7 το απόγευμα της Τετάρτης». («Έκθεση και Συμπεράσματα για τα Γεγονότα του Νοέμβρη 1973. Εγκρίθηκαν στην 4η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, Ιούλης 1976», ΚΟΜΕΠ, 11/1976, σελ. 97), και «Η κατάληψη δεν έγινε άμεσα γνωστή στην καθοδήγηση του Κόμματος και της ΚΝΕ ... Η σκέψη τους ήταν κυρίως να πάρουν μέτρα για την άμεση α π α γ κ ί σ τ ρ ω σ η των φοιτητών από το Πολυτεχνείο» (στο ίδιο, ΚΟΜΕΠ 11/1976, σελ. 98).
Για τις προσπάθειες στελεχών των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ απαγκίστρωσης των φοιτητών και αφού έχει ξεκινήσει η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ο Σταύρος Λυγερός: «Συγκεκριμένα, όπως αναφέρθηκε σε συνέλευση της Νομικής (απολογισμού του 1975) και επιβεβαιώθηκε από το ηγετικό στέλεχος της ΚΝΕ Αλαβάνο, την Πέμπτη το βράδυ στο Πολυτεχνείο πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στελεχών με πρωτοβουλία των Αλαβάνου – Παριανού που δήλωσαν ότι εκπροσωπούν επίσημα το ΚΚΕ / ΚΝΕ, και συζητήθηκε το ζήτημα της δ ι ά λ υ σ η ς τ η ς κ α τ ά λ η ψ η ς. Στη σύσκεψη αυτή πήραν επίσης μέρος οι Ματζουράνης, Τσαφαράκης, Λαλιώτης, Μαυρογένης, Μιχαλόπουλος και Τσούρας (οι δυο τελευταίοι στελέχη του ΠΑΚ). Η σύσκεψη αυτή που έγινε γνωστή και στο ΕΑΤ / ΕΣΑ από ομολογίες ορισμένων από τους παραπάνω (ήταν κρατούμενοι) συμφώνησε στην ανάγκη της αποχώρησης (εκτός Μαυρογένη) και προχώρησε στον τρόπο που θα την πραγματοποιούσε». (Σταύρος Λυγερός, «Φοιτητικό κίνημα και ταξική πάλη στην Ελλάδα», σελ. 67-68, Σεπτέμβρης 1977)
Δεν είναι μόνο όλες οι ιστορικές μαρτυρίες για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου που κατά καιρούς είδαν το φως της δημοσιότητας (παρακάτω παρουσιάζουμε μαρτυρίες των Αντωνακάκη-Βαλαβάνη μελών της ΑντιΕΦΕΕ και στελεχών της «Κ»ΝΕ), αλλά το κυριότερο είναι – ακριβώς επειδή δεν μπορούν να αμφισβητηθούν τα γραφόμενά τους, μπορούν όμως να αποσιωπηθούν, όπως το κάνουν συστηματικά – ότι οι δικές τους γραπτές ο μ ο λ ο γ ί ε ς της «4ης Ολομέλειας του Ιούλη 1976» είναι εκείνες που αποκαλύπτουν τον προδοτικό ρόλο των χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατών ηγετών των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ και επιβεβαιώνουν ότι αυτοί ήταν:
πρώτο, κατά της μετωπικής σύγκρουσης με τις σιδηρόφραχτες δυνάμεις της φασιστικής διχτατορίας,
δεύτερο, κατά της ηρωικής λαϊκής εξέγερσης του Σεπτέμβρη του ΄73,
τρίτο, κατά της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ του Πολυτεχνείου, την οποία, παρά το ότι χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα από το ανοιχτό σαμποτάζ ως τις αδίστακτες ψευδείς συκοφαντίες-λασπολογίες σε βάρος αντιφασιστών και κομμουνιστών φοιτητών, απότυχαν να αποτρέψουν-ματαιώσουν,
τέταρτο, κατά της συνέχισης της κατάληψης, όταν αυτή πραγματοποιήθηκε παρά τις λυσσώδεις αντεπαναστατικές προσπάθειές τους, επιχειρώντας ανεπιτυχώς να «απαγκιστρώσουν» τους φοιτητές από το Πολυτεχνείο με στόχο τη ματαίωση της ηρωικής λαϊκής εξέγερσης.
Ευτυχώς για τους αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού μας γενικά, αλλά και ιδιαίτερα για τον αντιφασιστικό αγώνα της νεολαίας, οι χρουστσοφικοί σοσιαλδημοκράτες ηγέτες των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ – πράχτορες των συμφερόντων της μπουρζουαζίας στις γραμμές της εργατικής τάξης – δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν τον προδοτικό ρόλο που τους είχε αναθέσει σ’ εκείνη την περίοδο η αντιδραστική «δημοκρατική» μεγαλο-αστική τάξη, δηλ. να ματαιώσουν την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου και τη σύγκρουση με το φασιστικό καθεστώς. Αν το είχαν επιτύχει θα είχε ματαιωθεί η ηρωική λαϊκή εξέγερση του Νοέμβρη του ΄73 – μια από τις σημαντικότερες και λαμπρότερες σελίδες στην ιστορία των αντιφασιστικών-αντιϊμπεριαλιστικών αγώνων του λαού και της νεολαίας μας.
Για την αποκάλυψη του προδοτικού ρόλου των ηγετών των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ δεν είναι καθόλου απαραίτητη η αναφορά στις πάμπολλες ιστορικές μαρτυρίες για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, επειδή είναι υπεραρκετές οι δικές τους ανοιχτές, ευτυχώς γραπτές, ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ, που περιέχονται στις εκτιμήσεις της «4ης Ολομέλειας του Ιούλη 1976», δηλ. οι εκτιμήσεις που έκαναν οι ίδιοι και μάλιστα 3 ολόκληρα χρόνια μετά την λαϊκή εξέγερση και επομένως μ’ όλη την άνεση χρόνου, ακριβέστερα στην: «Έκθεση και Συμπεράσματα για τα γεγονότα του Νοέμβρη 1973. Εγκρίθηκαν στην 4η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, Ιούλης 1976», δημοσιευμένη στην ΚΟΜΕΠ, τεύχος 11/1976.
«Πανσπουδαστική 8» (Γενάρης-Φλεβάρης 1974)
Πριν παρατεθούν τα εξαιρετικής και πολύ αποκαλυπτικής σημασίας αποσπάσματα από την «Έκθεση» είναι απαραίτητο να υπογραμμιστεί ότι η χρουτσωφική σοσιαλδημοκρατική κλίκα των Φλωράκη-Λουλέ-Τσολάκη-Κουκούλου-κλπ. με τον τετράμηνο «αέρα» των αδίστακτων ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ του μεγάλου κομμουνιστή ηγέτη σ. ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ (δολοφονήθηκε απ' την φασιστική κλίκα του ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ κατ' απαίτηση του αποστάτη ΦΛΩΡΑΚΗ* αρχές Αυγούστου του '73) για να εμποδίσουν-ματαιώσουν την ΚΑΤΑΛΗΨΗ κατάγγειλε τους αντιφασίστες-κομμουνιστές φοιτητές που προωθούσαν τη γραμμή της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ως «πράχτορες» της ΚΥΠ και της CIA, μια επαίσχυντη και τρισάθλια πολιτική ΠΡΑΞΗ-καταγγελία συνειδητά ψευδής και ασφαλίτικης έμπνευσης μεθοδολογία, προφανώς εντελώς ξένης προς την επαναστατική στάση των κομμουνιστών που δεν είναι απλά ένα «ατόπημα», όπως το χαρακτηρίζει ο ομοϊδεάτης τους χρουτσω-γκορμπατσοφικός σοσιαλδημοκράτης Δ. Χατζησωκράτης, στέλεχος τότε του Ρήγα Φεραίου (Δ. Χατζησωκράτης: «ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ '73», σελ. 218, Αθήνα 2004) αλλά τους στιγματίζει ως τους πιο αδίσταχτους και αθλιέστερους λακέδες της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Και ακριβώς αυτή τη γραμμή της σοσιαλδημοκρατικής «Κ»ΝΕ τα διάφορα τότε «τρυφερά» και τώρα γερασμένα πλέον «βλαστάρια» της χρουτσωφικής σοσιαλδημοκρατίας, οι διάφοροι χρουτσω-τροτσκιστές σοσιαλδημοκράτες «Σκαμνάκηδες» θεωρούν αυτή την προδοτική ρεφορμιστική γραμμή της «Κ»ΝΕ «σωστή» («ΠΡΙΝ», 18/11/2012, σελ. 7)
Οι ηγέτες των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ ήταν αποφασισμένοι – ακριβώς επειδή κινούνταν στα πλαίσια της πολιτικής γραμμής της μεγαλο-αστικής «δημοκρατικής» αντιπολίτευσης απέναντι στη χούντα που δεν ήθελε σε καμιά περίπτωση την ΚΑΤΑΤΑΛΗΨΗ – να αποτρέψουν την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου, γι’ αυτό και δεν δίστασαν, εκτελώντας τις εντολές της αστικής «αντιπολίτευσης», να χρησιμοποιήσουν ό λ α τα μέσα, ακόμα και εκείνο της κατασυκοφάντησης των φοιτητών της Νομικής και Φυσικο-μαθηματικής που πήγαιναν για κατάληψη του Πολυτεχνείου προκειμένου να αποτρέψουν-ματαιώσουν ευθύς εξαρχής την ΚΑΤΑΛΗΨΗ που ήταν και ο κ ύ ρ ι ο ς πολιτικός στόχος των αντιδραστικών «δημοκρατικών» μεγαλο-αστικών δυνάμεων:
«καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου, με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικανικής CIA, με σκοπό να προβάλλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας γελοία και αναρχικά συνθήματα και συνθήματα που δεν εκφράζανε τη στιγμή και τις συγκεκριμένες δυνάμεις». («Πανσπουδαστική», Συνδικαλιστικό Όργανο της Αντιδικτατορικής Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας, αρ.φυλ. 8, Γενάρης-Φλεβάρης 1974).
Αυτή την επαίσχυντη και πανάθλια αντιδραστική καταγγελία τους σε βάρος των αντιφασιστών και κομμουνιστών φοιτητών της Νομικής-Φυσικο-μαθηματικής ακόμα και σήμερα οι ηγέτες των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ έχουν το θράσος να την χρεώνουν στην «Επιτροπή Κατάληψης του Πολυτεχνείου». Σε επιστολή τους προς την «Εφημερίδα των Συντακτών» αναφέρουν: «Η περιβόητη καταγγελία που υπάρχει στο συγκεκριμένο φύλλο και στην οποία αναφέρεται ο συντάκτης σας αποτελεί ανακοίνωση της επιτροπής κατάληψης του Πολυτεχνείου» («Ρ» 27.11.2012, σελ. 5):
πρώτο, στην πραγματικότητα η ανακοίνωση είναι γραμμένη από τη φοιτητική παράταξη της «Κ»ΝΕ, την αντιΕΦΕΕ, και την παρουσίασαν - αδίστακτοι στην εκπλήρωση του αντεπαναστατικού τους πολιτικού ρόλου - ως ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου, πλαστογραφώντας έτσι, όπως είναι γνωστό, την υπογραφή της. Η ανακοίνωση διαψεύστηκε από 17 μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου και δημοσιεύεται ολόκληρη παρακάτω,
δεύτερο, το ότι η κατάληψη έγινε επειδή η ΑντιΕΦΕΕ ήταν πλειοψηφία αποτελεί ένα ακόμα ψέμα το οποίο κουτοπόνηρα αναπαράγει ο συντάκτης της επιστολής προς την «Εφημερίδα των Συντακτών»: «πώς γίνεται στην επιτροπή κατάληψης του Πολυτεχνείου, τα μέλη της ΚΝΕ και της ΑντιΕΦΕΕ να έχουν την πλειοψηφία, ενώ ήταν κατά της κατάληψης» («Ρ» 27.11.2012, σελ. 5). Πέρα απ' το ότι η αντιΕΦΕΕ δεν είχε πλειοψηφία στη Συντονιστική Επιτροπή και για αυτό πλαστογράφησε την υπογραφή της «Επιτροπής Κατάληψης του Πολυτεχνείου» με σκοπό να σαμποτάρει την κατάληψη, η ΚΑΤΑΛΗΨΗ έγινε ανεξάρτητα από την ύπαρξη της «Επιτροπής» δηλ. την Τετάρτη το απόγευμα (Δ. Χατζησωκράτης, σελ.98) ή γύρω «στις 7 το απόγευμα της Τετάρτης» («Έκθεση», σελ. 77),
τρίτο, εκτός από την γραπτή διάψευση των 17 μελών της Συντονιστικής Επιτροπής υπάρχει και η μαρτυρία του Γιάννη Γρηγορόπουλου, φοιτητής τότε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, μέλος της ΑντιΕΦΕΕ όπου συνέταξε εσωτερικό κείμενο του «Κ»ΚΕ με τίτλο «Ορισμένα σοβαρά θέματα – εκτιμήσεις» και τον υπότιτλο «Το ζήτημα της ύπαρξης ή όχι οργανωμένου σχεδίου. Εκτίμηση των θέσεων και του ρόλου των προοδευτικών και των αντιδραστικών δυνάμεων. Ύπαρξη προβοκατόρων και ρόλος τους» και όπου αναφέρεται: «Η εξέλιξη στον τόπο μας έχει περιέλθει σε λεπτό σημείο. Παράλληλα στο ευρύτατο δημοκρατικό ενωτικό κίνημα που αξιώνει την είσοδο στη δημοκρατική ομαλότητα, σκοτεινές δυνάμεις εργάζονται για να φράξουν το δρόμο προς την κατεύθυνση αυτή και οργανώνουν προκλήσεις για να δικαιολογήσουν την επιβολή στρατοκρατικών μέτρων…' Η ίδια όμως η άποψη υποστηρίζεται και στην 'ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου' που δημοσιεύει η παράνομη 'Πανσπουδαστική' φύλλο 8. Η ανακοίνωση αυτή ουσιαστικά εκφράζει τις δικές μας απόψεις γιατί δεν έχει ρωτηθεί για τη σύνταξή της κανένα μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής (ούτε καν τα μέλη της ΑντιΕΦΕΕ)» (ΙΟΣ της Ελευθεροτυπίας, 28.11.2004)
τέταρτο, η επαίσχυντη καταγγελία δημοσιεύτηκε μόνο σε έντυπο της ΑντιΕΦΕΕ,
πέμπτο, «Όπως, μάλιστα, προκύπτει και από άλλα δημοσιεύματα, το κείμενο αυτό διαβάστηκε και ως «ντοκουμέντο» σε φοιτητικούς χώρους από εκπροσώπους της ΚΝΕ» (βλ. πχ «Απογευματινή», 17.11.04) (ΙΟΣ της Ελευθεροτυπίας, 28.11.2004) που αποδεικνύει ότι χρησιμοποιήθηκε για το σαμποτάρισμα της κατάληψης.
«Έκθεση» της 4ης Ολομέλειας της ΚΕ του «Κ»ΚΕ, Ιούλης 1976
Καταρχήν για τα γεγονότα γενικά, παρά τις πολύ προσεγμένες διατυπώσεις, στην «Έκθεση» που ψηφίστηκε από την 4η Ολομέλεια της ΚΕ του «Κ»ΚΕ τον Ιούλη 1976, 3 ολόκληρα χρόνια μετά την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου, ΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ανοιχτά: «Το Κόμμα, βέβαια, δεν είχε την προοπτική κλιμάκωσης των αγώνων, εκείνη τη στιγμή, ως την ανατροπή της δικτατορίας.» («Έκθεση και Συμπεράσματα για τα Γεγονότα του Νοέμβρη 1973. Εγκρίθηκαν στην 4η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, Ιούλης 1976», ΚΟΜΕΠ, 11/1976, σελ. 111), και: «Τα γεγονότα των ημερών εκείνων (και όχι μόνο η κατάληψη του Πολυτεχνείου) αποτέλεσαν αιφνιδιασμό για το Γραφείο του Κλιμακίου. (...) Έτσι το Γραφείο του Κλιμακίου και το Γραφείο ΚΣ της ΚΝΕ βρέθηκαν, σε μεγάλο βαθμό, απροετοίμαστα μπροστά στα γεγονότα» (σελ. 113), αλλού: «το Γραφείο του κλιμακίου δεν μπόρεσε, έστω και μετά τον αιφνιδιασμό που δέχτηκε με την έναρξή τους (...), να καθοδηγήσει στο βαθμό που ήταν δυνατό τα γεγονότα αυτά. Ανακοίνωση του ΠΓ εκδόθηκε στις 18.11.1973. Υπήρχε, βέβαια, η Φ.Α. Αλλ ' άραγε, ως ποιό βαθμό μπορούσε να παρέμβει (με την έννοια καθοδηγητικών κατευθύνσεων) στα γεγονότα; Για να το κάνει έπρεπε να έχει, συγκεκριμένη ενημέρωση, υπεύθυνη. Τα μόνα στοιχεία που διέθετε ήταν δημοσιογραφικές (άμεσα, από στελέχη μας στο εσωτερικό) πληροφορίες». (στο ίδιο, ΚΟΜΕΠ 11/1976, σελ. 104-105) Επομένως τα περί «μεγάλης και καθοριστικής συμβολής του ΚΚΕ»(!) στα γεγονότα του Πολυτεχνείου είναι μυθεύματα και χονδροειδή ψεύδη της προδοτικής χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας. (Το παραπάνω συγκεκριμένο απόσπασμα απαντά και στις αερολογίες και τα ψεύδη του «Ριζοσπάστη» τις 27.11.2012, σελ. 5.)
Οι ηγέτες του «Κ»ΚΕ δεν ομολογούν μόνο ότι αιφνιδιάστηκαν από τα γεγονότα, αλλά και ότι η γενική γραμμή τους ήταν σαφώς κ α τ ά των κ α τ α λ ή ψ ε ω ν και επιπλέον θεωρούσαν, ειδικότερα την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου, «αριστερίστικη»(!) ενέργεια: «εκτιμήθηκε ότι πρόκειται για μια ανεύθυνη και βιαστική κίνηση με έντονο το αριστερίστικο στοιχείο, που ήταν ως ένα βαθμό, έξω απ’ τη γραμμή της Οργάνωσης, η οποία εκείνο τον καιρό γενικά ήταν κ α τ ά των κ α τ α λ ή ψ ε ω ν (υπογρ. δική μας) και των βιαστικών και απρογραμμάτιστων ανοιχτών εκδηλώσεων...» («Έκθεση και Συμπεράσματα για τα Γεγονότα του Νοέμβρη 1973. Εγκρίθηκαν στην 4η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, Ιούλης 1976», κεφ. 3.2, εκδόσεις «Οδηγητής», 1983, σελ. 51, διαθέσιμο στο kke.gr**)
Σ’ άλλο σημείο της «Έκθεσης» ομολογούν ότι απέτυχαν να αποτρέψουν, λόγω αδυναμίας τους, την ΚΑΤΑΛΗΨΗ, η οποία τους επιβλήθηκε υποχρεωτικά απ’ την πάλη των αντιφασιστών και κομμουνιστών φοιτητών που ήταν ΥΠΕΡ της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ: «αν η ΚΝΕ ήταν σωστά προετοιμασμένη και τα στελέχη της δούλευαν έγκαιρα, σωστά και επί τόπου μέσα στο Φ.Κ. μ’ αυτή την κατεύθυνση θα ήταν δυνατόν ή να μην ε π ι λ ε γ ε ί κ α θ ό λ ο υ η μ ο ρ φ ή τ η ς κ α τ ά λ η ψ η ς (υπογρ. δική μας), ή και αν προσωρινά πραγματοποιούνταν, να σ τ ρ έ φ ο ν τ α ν γρήγορα προς ά λ λ ε ς ε ξ ε λ ί ξ ε ι ς (υπογρ, δική μας). Και παραπάνω: «μέσα στο πλαίσιο της ταλάντευσης που έδειξαν τα στελέχη της ΑντιΕΦΕΕ, που, επειδή ήταν απροετοίμαστα να προτείνουν συγκεκριμένες μορφές πάλης, δέχτηκαν παθητικά, χωρίς να παίρνουν θέση, μια κατάσταση που επιβάλλονταν», δηλ. εκείνη της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ που προωθούσαν «πριν απ' όλα οι αριστεριστές» (στο ίδιο, ΚΟΜΕΠ 11/1976, σελ. 112-113)
Σ’ ένα τρίτο σημείο ομολογούν ότι η κατάληψη έπρεπε να ΑΠΟΦΕΥΧΤΕΙ και επιπλέον να ΜΑΤΑΙΩΘΕΙ η μετωπική σύγκρουση με το φασιστικό καθεστώς: «το Γραφείο Σπουδάζουσας της ΚΝΕ θεώρησε ότι η κ α τ ά λ η ψ η (υπογρ. δικής μας), παρ’ όλο που έπρεπε να είχε α π ο φ ε υ χ τ ε ί (υπογρ. δική μας), μπορούσε να αξιοποιηθεί θετικά για το ανέβασμα της φοιτητικής και γενικότερα της λαϊκής πάλης ενάντια στο χουντομαρκεζίνικο καθεστώς. Κι’ αυτό θεωρεί ότι μπορεί να γίνει μέσα από την προσέλκυση της λαϊκής συμπαράστασης για την επίτευξη του στόχου του φκ – για ελεύθερες εκλογές και για την προβολή κοινών αντιχουντικών συνθημάτων ζύμωσης...» (στο ίδιο , ΚΟΜΕΠ 11/1976, σελ. 98)
Τέλος ομολογούν ότι η ΚΑΤΑΛΗΨΗ αποτέλεσε όχι μόνο «αιφνιδιασμό» για τους ηγέτες των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ αλλά και επιπλέον ήταν γι’ αυτούς μια «επικίνδυνη περιπλοκή στην ανάπτυξη της αντιχουντικής πάλης»(!): «πρέπει να λεχθεί ότι η κατάληψη αποτέλεσε αιφνιδιασμό για τις καθοδηγήσεις του κόμματος και της ΚΝΕ. Δεν ήσαν προετοιμασμένες να δουν τις μέθοδες παρέμβασής τους στα γεγονότα, καθώς και τις μέθοδες συντονισμού της δράσης τους. Η Κ.Ο. και το Γραφείο της Κ.Σ της ΚΝΕ είδαν καταρχήν την κ α τ ά λ η ψ η σαν μια ε π ι κ ί ν δ υ ν η (υπογρ. δική μας) περιπλοκή στην ανάπτυξη της αντιχουντικής πάλης». («Έκθεση και Συμπεράσματα για τα Γεγονότα του Νοέμβρη 1973. Εγκρίθηκαν στην 4η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, Ιούλης 1976», κεφ. 2.3, εκδόσεις «Οδηγητής», 1983, διαθέσιμο στο kke.gr), δηλαδή, όπως ακριβώς την έβλεπε και η αντιδραστική μεγαλο-αστική «αντιπολίτευση»!!!
Μετά την κατάληψη του Πολυτεχνείου οι ηγέτες των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ, κινούμενοι στα πλαίσια της πολιτικής γραμμής της μεγαλοαστικής «δημοκρατικής» αντιπολίτευσης και εκτελώντας τις εντολές της – η οποία ΔΕΝ ήθελε σε καμιά περίπτωση την ΚΑΤΑΛΗΨΗ – δεν είχαν μόνο απλά τη «σκέψη» να πάρουν μέτρα, όπως ισχυρίζονται: «οι καθοδηγήσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ δεν ήταν προετοιμασμένες να δουν τις μέθοδες παρέμβασής τους στα γεγονότα, καθώς και τις μέθοδες συντονισμού της δράσης τους. Η σκέψη τους ήταν κυρίως να πάρουν μέτρα για την ά μ ε σ η α π α γ κ ί σ τ ρ ω σ η (υπογρ. δική μας) των φοιτητών από το Πολυτεχνείο» (στο ίδιο, ΚΟΜΕΠ 11/1976, σελ. 98), αλλά παρόλο που επιχείρησαν επανειλημμένα και απεγνωσμένα να πετύχουν άμεση απαγκίστρωση των φοιτητών απ’ το Πολυτεχνείο, ευτυχώς απέτυχαν παταγωδώς, χάρη στη μαχητική αντίσταση και δράση των χιλιάδων αντιφασιστών και κομμουνιστών φοιτητών που αρνήθηκαν να «σπάσουν» την ΚΑΤΑΛΗΨΗ και να εγκαταλείψουν το χώρο του Πολυτεχνείου. Και αλλού: «Δυο μέλη του Γραφείου ΚΣ της ΚΝΕ, την Πέμπτη το πρωί εξέτασαν τα γεγονότα επιτόπου, έκαναν τις πρώτες εκτιμήσεις και καταλήξανε σε μερικά μέτρα που έπρεπε να παρθούν. Παίρνοντας υπόψη την κατάσταση της οργάνωσης, οι δυο καθοδηγητές της ΚΝΕ περιορίστηκαν κυρίως στο πως θα ελεγχθεί η κατάσταση, με σκοπό την α π α γ κ ί σ τ ρ ω σ η». (στο ίδιο, σελ. 105) Τέλος γενικά ας επαναληφθεί-υπογραμμιστεί πως: «το Γραφείο του Κλιμακίου δεν μπόρεσε, έστω και μετά τον αιφνιδιασμό που δέχτηκε με την έναρξή τους (...) να καθοδηγήσει στο βαθμό που ήταν δυνατό τα γεγονότα αυτά». (στο ίδιο, ΚΟΜΕΠ 11/1976, σελ. 104).
Έτσι η λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου οδήγησε σε πλήρη χρεοκοπία την αντεπαναστατική χρουστσοφική γραμμή των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ και στο ξεσκέπασμα του αντεπαναστατικού, στην υπηρεσία της αντιδραστικής αστικής τάξης, ρόλου των ρεβιζιονιστών ηγετών.
Αν ως τις παραμονές της διχτατορίας, η αντεπαναστατική σοσιαλδημοκρατική γραμμή του ντόπιου χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού αφόπλισε ιδεολογικά και πολιτικά την εργατική τάξη και τις πλατιές λαϊκές μάζες, ανοίγοντας έτσι το δρόμο στην εγκαθίδρυση, χωρίς αντίσταση, της στρατιωτικο-φασιστικής διχτατορίας, τις μέρες της ηρωικής λαϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η γραμμή αυτή όχι μόνο χρεοκόπησε αλλά και βρέθηκε ανοιχτά πλέον στην υπηρεσία και τις τότε πολιτικές επιδιώξεις της αστικής «δημοκρατικής» αντιπολίτευσης και ταυτόχρονα ξεμασκάρεψε τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ και αποκάλυψε τον προδοτικό ρόλο των λακέδων αυτών του κεφαλαίου.
*«την 1η Αυγούστου 1973 ο χρουστσοφικός ηγέτης Λ.Μπρέζνιεφ προχώρησε σε ένα έγκλημα που δεν το τόλμησαν ούτε οι χιτλερικοί κατακτητές. Με την ΚΑ-ΓΚΕ-ΜΠΕ δολοφόνησαν τον Ν.Ζαχαριάδη τον εκλεκτό ηγέτη του ΚΚΕ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Ο Χαρ. Φλωράκης θυμάμαι το παρουσίασε σαν αυτοκτονία … Όχι … ο Ν.Ζαχαριάδης δεν αυτοκτόνησε. Οι κομμουνιστές δεν αυτοκτονούν… Υπάρχει και η εκδοχή ότι όσο ζούσε ο Ν.Ζαχαριάδης δεν θα μπορούσε να σταθεί το ΚΚΕ στην Ελλάδα. Ο Χαρ. Φλωράκης φαίνεται να συναίνεσε με τη χρουστσοφική ηγεσία αν δεν της το ζήτησε εκείνος για την δολοφονία του Ζαχαριάδη. Ό π ω ς κ α ι ν ά χ ε ι τ ο ζ ή τ η μ α ο Χ α ρ. Φ λ ω ρ ά κ η ς υ π ή ρ ξ ε η θ ι κ ό ς α υ τ ο υ ρ γ ό ς τ η ς
δ ο λ ο φ ο ν ί α ς τ ο υ Ν. Ζ α χ α ρ ι ά δ η» (Νίκανδρος Κεπέσης: «Προβληματισμοί γύρω από γεγονότα και πρόσωπα», σελ. 45, εκδόσεις «Μαυρίδη», Αθήνα Μάης 2006, και β΄ έκδοση: Νίκανδρος Κεπέσης: Προβληματισμοί γύρω από γεγονότα και πρόσωπα, σελ. 46-47, εκδόσεις Α/συνεχεια, Αθήνα Οκτώβριος 2006 και Νίκανδρος Κεπέσης: «Μαρξισμός-Λενινισμός και Προλεταριακός Διεθνισμός, στη μνήμη του ηγέτη του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη», σελ. 5-6, εκδόσεις «Μαυρίδη», Αθήνα Μάης 2007).
**Όπου αναφέρουμε την «Έκθεση» από τις εκδόσεις Οδηγητής είναι επειδή το συγκεκριμένο χωρίο δεν συμπεριλήφθηκε στην έκδοση της ΚΟΜΕΠ 11/76.
***Η προδοτική αυτή γραμμή και εκείνης της περιόδου ήταν προφανώς γραμμή της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του χρουτσωφικού «Κ»ΚΕ και οι καθοδηγήσεις των «Κ»ΝΕ-ΑντιΕΦΕΕ απλά την εφάρμοσαν. Βέβαια αυτό δε σημαίνει ότι και οι καθοδηγητές των δυο οργανώσεων δεν έχουν ευθύνες, δευτερεύουσας προφανώς σημασίας και προπαντός για τις τρισάθλιες λασπολογίες των αντιφασιστών-κομμουνιστών φοιτητών. Ο δολοφονημένος γραμματέας από τους Ινδονήσιους φασίστες του ΚΚ Ινδονησίας Άϊντιτ λέγεται πως είχε πει κάποτε, αναφερόμενος στο χρουτσωφικό ρεβιζιονισμό: «ο ρεβιζιονισμός εκφυλίζει όχι μόνο κόμματα και στελέχη αλλά και ολόκληρους λαούς».
***
Μία δήλωση 17 μελών της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου για ένα δημοσίευμα της «Πανσπουδαστικής», οργάνου της «ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ»
Εμείς οι «17», μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής, που προέκυψε από δύο μέλη κάθε Σχολής εκλεγμένα από τις Γενικές Συνελεύσεις των Σχολών που πραγματοποιήθηκαν κατά την διάρκεια της τριήμερης κατάληψης του Πολυτεχνείου, διαβάσαμε στο 8ο φύλλο της «ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗΣ», οργάνου της «ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ», κείμενο με τίτλο «Ανακοίνωση – απάντηση» της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα του Πολυτεχνείου.
Επειδή και στο παρελθόν παρουσιάσθηκαν και άλλες ανακοινώσεις, επικαλούμενες την καθολική έγκριση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα, κρίνουμε σκόπιμο να τονίσουμε ότι εμείς ποτέ δεν λάβαμε μέρος στη σύνταξη ή την υπογραφή καμμίας παρόμοιας ανακοίνωσης και, φυσικά, ούτε της παραπάνω.
Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα είχε σαν καθήκον και επιδίωξη την υπεύθυνη και μοναδική αντιπροσώπευση των φοιτητών και την συντονισμένη προβολή των αιτημάτων και συνθημάτων που εξέφρασαν τον αγώνα εκείνων των ημερών και μέσα στις τότε συγκεκριμένες συνθήκες. Εκ των πραγμάτων λοιπόν, δεν μπορεί να ανατεθεί στην Συντονιστική Επιτροπή και, πολύ περισσότερο σε κάποια μέλη της, ο ρόλος της παντοτινής έκφρασης του φοιτητικού κινήματος.
Η επίκληση του ονόματος της Συντονιστικής Επιτροπής για την κάλυψη και προβολή ορισμένων γνωμών και θέσεων, ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε κριτική που θα μπορούσε να ασκήσει κανείς για το περιεχόμενό τους, είναι τουλάχιστον απαράδεκτη.
Νομίζουμε ότι τέτοιες ενέργειες δεν πρέπει να γίνονται, γιατί μονο καλό δεν προσφέρουν στην ενότητα του αγώνα.
«17 ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ»
Σημείωση: Για την διατύπωση και την υπογραφή των παραπάνω απόψεων δεν ήταν δυνατό να βρεθούν για να συμμετάσχουν όλα τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου, εξ αιτίας των δύσκολων συνθηκών που αντιμετωπίζουν (φυλακές, παρανομία κλπ).
Περιοδικό «Δημοκρατία», μηνιαία Δημοκρατική επιθεώρηση, «Ομάδα Δημοκρατίας», τεύχος 82 (5/1974) σελ. 16
***
Μαρτυρία Σ. Αντωνακάκη για την ταχτική του «Κ»ΚΕ στο Πολυτεχνείο το ‘73
Η Σοφία Αντωνακάκη, πρώην μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ καταθέτει την προσωπική της μαρτυρία για τα γεγονότα του Νοέμβρη του 1973.
«Το Γραφείο του Κλιμακίου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ που ήταν στην Ελλάδα πήρε εξαρχής αρνητική θέση στα γεγονότα και διατήρησε τη θέση αυτή μέχρι το τέλος της εξέγερσης. »
«Ενώ η εξέγερση γενικεύονταν και αποκτούσε προωθημένα χαρακτηριστικά, η ηγεσία του ΚΚΕ δίνει γραμμή να προβληθούν… “φοιτητικά αιτήματα”…»
«Καθώς η κατάληψη του Πολυτεχνείου και η εξέλιξη της εξέγερσης εξελίχθηκαν αυθόρμητα, φάνηκε έντονα ένα φόβος που διακατέχει την ηγεσία του ΚΚΕ απέναντι σε αυθόρμητα, μη ελεγχόμενα γεγονότα… Το Γραφείο του Κλιμακίου του ΚΚΕ της Κ.Ε. του ΚΚΕ είχε απορρίψει προτάσεις που υπήρχαν για νέα κατάσταση της Νομικής πριν από το Πολυτεχνείο για μαχητική συμμετοχή στο μνημόσυνο του Γ. Παπανδρέου δέκα μέρες νωρίτερα κλπ. Παρ’ όλο που το ΚΚΕ είχε ταχθεί ρητά εναντίον του Μαρκεζίνη, είναι έκδηλη στη στάση του η επίδραση ενός κλίματος Κοινοβουλευτικής αναμονής». (Σοφία Αντωνακάκη, «ΠΡΙΝ», Νοέμβρης 1989)
***
Μαρτυρία Ν. Βαλαβάνη για την ταχτική του «Κ»ΚΕ στο Πολυτεχνείο το ‘73
Η Νάντια Βαλαβάνη, μέλος της αντι-ΕΦΕΕ το 1973 και στη συνέχεια μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ καταθέτει την προσωπική της μαρτυρία για τα γεγονότα του Νοέμβρη του 1973.
«Η γραμμή του ΚΚΕ και του ΚΚΕ Εσωτερικού ήταν οργανωμένη απαγκίστρωση με διαδηλώσεις, μαζικοποίηση του κινήματος και σταδιακή κλιμάκωση του αγώνα, η οποία ξεπεράστηκε σύντομα. [..]» λέει η Νάντια Βαλαβάνη.
[…]Εκείνο το πρωί η Νάντια Βαλαβάνη χρειάστηκε να φύγει για μία ώρα. Είχε παράνομο ραντεβού με τον καθοδηγητή της: «Μου έβαλε το θέμα της απαγκίστρωσης, τον κίνδυνο αν γίνει κατάληψη να πισωγυρίσει το κίνημα, και μου έδωσε μια σακούλα με τρυκάκια που έγραφαν από τη μια μεριά "Κάτω η χούντα" και από την άλλη "Ελεύθερες Φοιτητικές Εκλογές". Δηλαδή όλα αυτά που είχαν ήδη τελειώσει. Πού να τα ρίξω στον αέρα; Τα κράτησα στην τσέπη μου και τα πέταξα πολύ αργότερα στο περιστύλιο της Σχολής Καλών Τεχνών». (οι υπογραμμίσεις δικές μας) («Βήμα», 17/11/2002 , Σελ.: A18)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου