Η 24ώρη γενική απεργία (18 Οκτώβρη) των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ σημείωσε πανελλαδικά επιτυχία, με σημαντική μαζική συμμετοχή εργαζομένων και ανέργων στις απεργιακές συγκεντρώσεις και στις μαχητικές πορείες στις διάφορες πόλεις. Σημαντικά καταγράφονται και τα ποσοστά των εργαζομένων που απέργησαν.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η ΓΣΕΕ σε πολλούς εργασιακούς χώρους η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική. Ενδεικτικά αναφέρουμε: ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ: 100 %, ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ-ΠΛΟΙΑ: 100 %, ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ: 100 %, ΛΙΜΑΝΙΑ: 100 %, ΕΡ. ΜΕΤΑΛΛΟΥ: 90 %, ΟΙΚΟΔΟΜΗ: 90 , ΞΕΝΟΔΟΧΟŸΠΑΛΛΗΛΟΙ: 80 %, ΕΜΠΟΡΙΟ: 90 %, ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ το ποσοστό συμμετοχής άγγιξε το 80%. Μεγάλα ποσοστά συμμετοχής υπήρχαν σε όλη την Ελλάδα: Στη Θεσσαλονίκη, το ποσοστό συμμετοχής των γιατρών του ΙΚΑ στην απεργία ανήλθε στο 70-75% (δηλώσεις προέδρου του Συλλόγου Γιατρών ΙΚΑ Θεσσαλονίκης), στην Ξάνθη οι δημόσιοι υπάλληλοι απήργησαν σε ποσοστό 70-80% (ανακοίνωση τ.π. της ΑΔΕΔΥ), στη Ρόδο το ποσοστό συμμετοχής στην απεργία ξεπέρασε το 80%, η Ένωση Βενζινοπωλών των Πρατηρίων Υγρών Καυσίμων της περιφέρειας Αιγιαλείας συμμετείχε σε ποσοστό 100%, το ποσοστό συμμετοχής στην απεργία των εκπαιδευτικών Β/θμιας σε Πάρο-Αντίπαρο ήταν πάνω από 60%, κ.α.
Από την εικόνα που έχουμε από όλη την Ελλάδα φαίνεται αρχικά να παγιώνεται η μαζική συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις ανέργων και αυτών που έχασαν πρόσφατα τη δουλειά τους αλλά και οι διαθέσεις ενός σημαντικού τμήματος του λαού για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.
Οι διαδηλωτές βρέθηκαν άλλη μια φορά αντιμέτωποι με την αστυνομική βία και τις προληπτικές συλλήψεις. Η Αστυνομία προχώρησε στη συγκέντρωση της Αθήνας, στην προσαγωγή τουλάχιστον 100 διαδηλωτών πριν ξεκινήσει η πορεία. Κατά τη διάρκεια της πορείας έγιναν και 7 συλλήψεις.
Στο ήδη αρνητικό στοιχείο των διασπαστικών συγκεντρώσεων έρχεται να προστεθεί η έλλειψη σχεδιασμού από τη ρεφορμιστική ηγεσία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για οργάνωση των απεργιών, πόσο μάλλον για κλιμάκωση. Οι κινητοποιήσεις είναι αποσπασματικές, χωρίς οργάνωση σε βάθος και χωρίς προετοιμασία στους χώρους δουλειάς. Επίσης, είναι σαφές ότι χρειάζεται να εξευρεθούν τρόποι για περαιτέρω ενεργοποίηση των ανέργων οι οποίοι στην πλειοψηφία τους βρίσκονται εκτός σωματείων. Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν για τους μετανάστες. Η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 θεωρεί ότι πρώτο βήμα για αυτό το πρόβλημα είναι η πλήρης-ισότιμη συμμετοχή των ανέργων, µε ειδικότητα ή σε τελική περίπτωση µε κύριο σημείο αναφοράς τον κλάδο δραστηριότητάς τους. Σύμφωνα με την ΕΛ.ΣΤΑΤ. η ανεργία των νέων διαμορφώθηκε τον Ιούλιο στο 54,2% και η επίσημη ανεργία στο 25,1% με την πραγματική ανεργία να ξεπερνάει το 30% και το ποσοστό των ατόμων που ξεπερνάνε τον ένα χρόνο ανεργίας να αυξάνει συνεχώς. Σοβαρά και αποφασιστικά πρέπει να αντιμετωπιστεί και το θέμα της διάσπασης των σωματείων, κυρίως με ευθύνη του «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ, όπως και το θέμα της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας σε μια σειρά από κλάδους (πχ. Οικοδόμοι όπου είχαμε κατάργηση -ουσιαστικά- της Σ.Σ.Ε. και την εμφάνιση των «ατομικών συμβάσεων εργασίας»). Στόχος των εργαζομένων θα πρέπει να είναι ένα και µόνο συνδικάτο σε επίπεδο επιχείρησης, μιας Ομοσπονδίας σε επίπεδο κλάδου, ενός Εργατικού Κέντρου σε επίπεδο νόμου.
Η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 έδωσε τα παρών σε όλες τις μεγάλες πόλεις με προκηρύξεις, εφημερίδες, κλπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου