Ηγεσία σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ: Εκ νέου σταθερά και με συνέπεια στον «Ευρωμονόδρομο»

Πλήρης ευθυγράμμιση με τη σημερινή ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ιμπεριαλιστών-ντόπιου κεφαλαίου ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της χώρας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ

Παρά τις κατά καιρούς δημαγωγικές «κορώνες» και τους ταχτικίστικους ελιγμούς της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του χρουτσωφικού «Κ»ΚΕ που καλλιεργούν την απατηλή εντύπωση περί δήθεν «αποδέσμευσης» της χώρας από την ΕΕ γι' αυτή την περίοδο («αποδέσμευση» που καθόλου δε σημαίνει αποχώρηση) - με σκοπό την παραπλάνηση και εξαπάτηση της εργατικής τάξης και του λαού- η πραγματική θέση της ηγεσίας ήταν ΚΑΙ παραμένει η ΠΑΡΑΜΟΝΗ της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, θέση που με κατηγορηματικό και σαφή τρόπο είχε διατυπώσει σε σχετικά πρόσφατη δήλωσή της η σοσιαλδημοκράτισσα Α. Παπαρήγα: «η λύση έξω από το Ευρώ και Δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική» («Ρ», 31/5/2011, σελ. 6), δίνοντας εκ νέου εξετάσεις υποταγής στα μονοπώλια της ΕΕ και στο ντόπιο κεφάλαιο υπερασπίζει ανοιχτά και χωρίς περιστροφές τη γραμμή τους.

Όμως από καιρό σε καιρό η ηγεσία του «Κ»ΚΕ υποχρεώνεται να επαναλάβει και να επαναπροβάλλει την πραγματική της θέση ΥΠΕΡ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ. Έτσι στο «Κάλεσμα του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ» (29/8/2012, μπροσούρα «Ριζοσπάστη») τάσσεται όχι μόνο κατά της εξόδου της χώρας από την ΕΕ αλλά και κατά της εξόδου από το ΕΥΡΩ: «Η χρεοκοπία και η έξοδος από το ευρώ συνεπάγονται απότομη άνοδο των τιμών στη «θάλασσα» των εισαγόμενων προϊόντων, τεράστια απώλεια αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων» (σελ. 4) και για να στηρίξει-δικαιολογήσει την προδοτική φιλο-ιμπεριαλιστική αυτή θέση ΥΠΕΡ της ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της χώρας στην ΕΕ προχωρεί παραπέρα προκλητικά ισχυριζόμενη-ψευδόμενη, και αυτογελιοποιούμενη, πως τάχα και «τμήματα του κεφαλαίου θέλουν και θα ωφεληθούν από μια έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη». (σελ. 4)

Δεν είναι μόνο οι νεότερες αλλά και όλες οι παλιότερες τοποθετήσεις της Παπαρήγα κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση, όπως π.χ. σε συνέντευξή της στη ΝΕΤ, πριν περίπου μια δεκαετία, όπου σε ερώτηση δημοσιογράφου της εκπομπής «Πρώτη Γραμμή»: «άρα παλεύετε για την αλλαγή της Ευρώπης, δε ζητάτε να βγει η χώρα μας από την ΕΕ;», απάντησε: «αναμφισβήτητα, όσο ο συσχετισμός δύναμης είναι αυτός που είναι, παλεύουμε και από μέσα», ονειρευόμενη έτσι μια «Ευρώπη του σοσιαλισμού», για «να πετάξει το μπαλάκι» στη συνέχεια στο λαό: «εμείς θεωρούμε ότι αν ο λαός θελήσει να βγει από την ΕΕ πρέπει να το επιδιώξει» («Ρ» 6/12/2003, σελ.8), φτάνοντας αργότερα η ηγεσία του «Κ»ΚΕ ως την ανόητη χρουστσοφική πολιτική κοτσάνα πως την έξοδο απ’ την ΕΕ την «επιθυμεί» τάχα το ντόπιο κεφάλαιο: «την έξοδο απ’ την ΕΕ μπορεί συγκυριακά να την επιθυμούν και μερίδες του ντόπιου κεφαλαίου» («Ρ» 15/12/2010, σελ. 6).

Και παρόλα αυτά λίγες μέρες πριν η ηγεσία του «Κ»ΚΕ διατυμπάνιζε σε πηχυαίο τίτλο για τους χρουστωφικούς της συντρόφους, του σοσιαλδημοκρατικού ΣΥΡΙΖΑ: «Ντελάλης του Ευρωμονόδρομου ο ΣΥΡΙΖΑ» («Ρ» 21/8/2012, σελ. 10) αλλά και εντελώς πρόσφατα σε δυο σχόλια ο «Ριζοσπάστης» ψευδόμενος προκλητικά αναφέρεται δημαγωγικά πως τάχα μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «υπέρ του ευρωενωσιακού λάκκου των λεόντων» («Ρ» 29/9/2012, σελ. 4), όταν και από το μόλις παραπάνω απόσπασμα του πρόσφατου καλέσματος του ΠΓ του «Κ»ΚΕ απορρέει σαφέστατα ότι ΚΑΙ οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ είναι ΥΠΕΡ της παραμονής της χώρας στο «λάκκο των λεόντων» της ΕΕ και ΚΑΤΑ της εξόδου ακόμα και από το ΕΥΡΩ γιατί αυτό θα σημάνει «τεράστια απώλεια αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων»(!).

Όσο για τον ισχυρισμό, στο ίδιο σχόλιο, πως μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ οικειοποιείται «ιστορία, αγώνες, συνθήματα και αξίες που δεν του ανήκουν» παίρνοντας «ολίγον από ΕΑΜ, ολίγον απ' τα συνθήματα του ΚΚΕ» («Ρ», 29/9/2012, σελ. 4), αυτό ισχύει και για την ηγεσία του «Κ»ΚΕ αφού και τα δυο («Κ»ΚΕ-ΣΥΝ) γεννήθηκαν το 1956 ως σιαμαία σοσιαλδημοκρατικά εκτρώματα της επέμβασης των σοβιετικών χρουτσωφικών στο ΚΚΕ, έζησαν και έδρασαν για μια ολόκληρη δωδεκαετία σ' αυτή την κατάσταση και το 1968 διαχωρίστηκαν μεταξύ τους και από τότε ζουν και δρουν ως σοσιαλδημοκρατικά δίδυμα του 20ου συνεδρίου του ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956) και της πραξικοπηματικής παρασυναγωγής της «6ης Ολομέλειας» (Μάρτης 1956) και επομένως από την αρχή δεν είχαν και δεν έχουν καμιά σχέση (ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική) με το παλιό επαναστατικό ΚΚΕ. Στους χρουτσωφικούς σοσιαλδημοκράτες των «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ ανήκουν μόνο τα αποκαΐδια και οι στάχτες της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας: Είναι οι νόμιμοι αποκλειστικοί κληρονόμοι τους.

Πουθενά στο «κείμενο» δεν προβάλλεται η αντιιμπεριαλιστική θέση-σύνθημα «ΕΞΩ η Ελλάδα από την ΕΕ» που έχει εδώ και πολύ καιρό οριστικά εγκαταλειφτεί, ενώ σε άλλο σημείο επιβεβαιώνεται εκ νέου ότι η ηγεσία του «Κ»ΚΕ δεν θέλει σε καμία περίπτωση σήμερα, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, έξοδο της χώρας από την ΕΕ αλλά ακόμα και την κακόφημη «αποδέσμευση» την παραπέμπει στο μακρινό μέλλον: «Να γίνει παλλαϊκό σύνθημα πάλης η φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση, που σημαίνει πάλη για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις του δρόμου ανάπτυξης χωρίς μονοπώλια, ταξική εκμετάλλευση, με κοινωνικοποίηση, κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο, με αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους.» (σελ. 4). Και αλλού: «πορεία ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, των καπιταλιστικών ομίλων, απαλλαγής από τα δεσμά της ΕΕ, με την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.» (σελ. 2) (μέσω προφανώς του «ειρηνικού κοινοβουλευτικού δρόμου» των 20ου Συνεδρίου-«6ης Ολομέλειας»).

Με την φιλο-ιμπεριαλιστική αυτή θέση της η ηγεσία του «Κ»ΚΕ εκφράζει την ΠΛΗΡΗ ευθυγράμμισή της με την ΤΩΡΙΝΗ στρατηγική ΕΠΙΛΟΓΗ του ντόπιου κεφαλαίου και των ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ όπως έχει αυτή εκφραστεί επανειλημμένα από τους εκπροσώπους της και από τα μεγαλοαστικά κόμματα και τον ΣΕΒ με προεξάρχοντα τον πρόεδρο του Δ. Δασκαλόπουλο: «ΕΥΡΩΠΗ ή ΧΑΟΣ» (20/3/2012)

Τέλος, πέρα από τη σαφέστατη μετατόπιση της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ ολοένα και ΔΕΞΙΟΤΕΡΑ και προς τις θέσεις των μεγαλοαστικών κομμάτων αλλά και σε φιλο-ιμπεριαλιστική κατεύθυνση (θέματα για τα οποία θα γίνει αναφορά σε άλλο σημείωμα), το εξοργιστικότερο όλων είναι ότι στο «κείμενο» γίνεται απλά λόγος για «ακραία αντιδραστική και αντικομμουνιστική "Χρυσή Αυγή"» (σελ. 2), αποφεύγοντας σκόπιμα να την χαρακτηρίσουν ναζι-φασιστική εγκληματική-χιτλερική συμμορία όπως στην πραγματικότητα είναι.