Η σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα: prima Ballerina του ντόπιου κεφαλαίου και των μονοπωλίων της ΕΕ

«η λύση έξω από το Ευρώ και δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική» («Ρ» 31/5/2011, σ.6)

Πριν η Α. Παπαρήγα αποφασίσει να σηκώσει ανοιχτά, με την παραπάνω δήλωση, τη σημαία της» καταστροφολογίας» δηλ. τη σημαία του μεγάλου ντόπιου κεφαλαίου, αξίζει να δοθεί εκ νέου εντελώς σύντομα η πορεία της στάσης του χρουστσοφικού «Κ»ΚΕ απέναντι στην ιμπεριαλιστική ΕΕ.

Η ηγεσία του «Κ»ΚΕ για πολλά χρόνια και μετά την οριστική ένταξη της χώρας στην ιμπεριαλιστική ΕΟΚ-ΕΕ διατηρούσε – για δημαγωγικούς λόγους αντιπαράθεσης με το ΣΥΝ που είχε ταχθεί ανοιχτά υπέρ της ΕΕ – το αντιιμπεριαλιστικό σύνθημα «έξω η Ελλάδα απ’ την ΕΕ» έστω με τη μορφή της λεγόμενης «αποδέσμευσης» που δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη έξοδο της Ελλάδας από αυτήν, ενώ στις συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις του «Κ»ΚΕ και της προσκείμενης σ’ αυτό συνδικαλιστικής παράταξης ΠΑΜΕ ακούγονταν μόνιμα το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».

Η δημαγωγική διατήρηση αυτού του συνθήματος ήταν και το μόνο σημείο «διαφοροποίησης» μεταξύ των δυο χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ. Ανάλογη δημαγωγική στάση κρατούσε και το μεγαλοαστικό κόμμα του ΠΑΣΟΚ καθόλη τη «μεταπολιτευτική» περίοδο ως την ημέρα που έγινε κυβέρνηση και το εγκατέλειψε ανοιχτά τόσο στα λόγια όσο και στην πράξη.

Την περίοδο που τα δύο σοσιαλδημοκρατικά κόμματα «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ συμμετείχαν ως ενιαίος τότε Συνασπισμός στις κυβερνήσεις Τζανετάκη-Ζολώτα στην πράξη ως κυβερνήσεις υπεράσπισαν την παραμονή της χώρας στην ΕΕ και εφάρμοσαν την οικονομική πολιτική της ΕΕ και εκείνη του ντόπιου κεφαλαίου, υπερασπίζοντας έτσι τα συμφέροντα του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου και εκείνα των μονοπωλίων της ΕΕ.

Είναι πασίγνωστο ότι τόσο η σύνδεση της χώρας με την ΕΟΚ όσο και η ένταξή της σε ΕΟΚ-ΕΕ υπήρξε αποκλειστικά στρατηγική επιλογή του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου και απόφαση της ντόπιας ξενόδουλης αστικής τάξης – μακριά και ενάντια στα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού αλλά και τα εθνικά συμφέροντα.

Μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης υπερπαραγωγής και ιδιαίτερα μετά την ανοιχτή χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας, τα περιθώρια δημαγωγίας για τη σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ στένεψαν εντελώς και ήταν επόμενο – ως κόμμα υπηρέτης των συμφερόντων του κεφαλαίου – να οδηγηθεί σ’ ανοιχτή εγκατάλειψη της διαβόητης θέσης περί «αποδέσμευσης» την οποία μετέθεσε στο μακρινό και αόριστο μέλλον της λεγόμενης «λαϊκής εξουσίας-λαϊκής οικονομίας» («Ρ» 4/4/2009, σελ.6 ) παρόλο που συνέχισε να ισχυρίζεται ότι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ τάχα θέλει την Ελλάδα στην ΕΕ: «στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θέλουν την Ελλάδα να είναι μέλος της ιμπεριαλιστικής ΕΕ» («Ρ» 24/2/2010, σελ. 8), ενώ και τα δυο θέλουν την Ελλάδα μέλος της ΕΕ. Πλήρης λοιπόν ευθυγράμμιση με την τωρινή στρατηγική του κεφαλαίου.

Στα μέσα Δεκέμβρη του 2010 ακόμα και ο τίτλος «Αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία» σχολίου του «Ριζοσπάστη» επιβεβαιώνει ότι η εδώ και τώρα «αποδέσμευση απ’ την ΕΕ» της χώρας έχει εγκαταλειφθεί απ’ την ηγεσία του «Κ»ΚΕ και παραπέμπεται στο μέλλον, επιπλέον στο ίδιο σχόλιο επιβεβαιώνεται, όταν σ’ αυτό αναφέρεται ότι κάποτε στο παρελθόν έθετε το ζήτημα της «αποδέσμευσης», έστω και δημαγωγικά, πως τώρα την εγκατέλειψε: «καθόλου τυχαία, πρόκειται για τις ίδιες εκείνες δυνάμεις που, όταν το ΚΚΕ έθετε ζήτημα αποδέσμευσης απ’ την ΕΕ, έπαιρναν το θυμιατό και λιβάνιζαν την «αγία ευρωενωσιακή οικογένεια»» («Ρ» 15/12/2010, σελ.6). Τώρα θυμιατίζουν και οι δυο σοσιαλδημοκρατικές ηγεσίες των «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την «αγία ευρωενωσιακή οικογένεια»». Σ’ άλλο σημείο αναφέρεται: «κάποιοι από αυτούς που επιτίθενται στο ΚΚΕ, όπως κάνουν μερίδες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δεν θέλουν την Ελλάδα έξω απ’ την ΕΕ», όμως τώρα δεν τη θέλει ούτε η ηγεσία του «Κ»ΚΕ, ισχυριζόμενη ότι είναι το ίδιο για το λαό και τη χώρα «είτε μέσα, είτε έξω απ’ την ΕΕ» και πως «την αποδέσμευση από την ΕΕ να την επιβάλλει ο λαός» για να φτάσει ως την ανόητη χρουστσοφική πολιτική κοτσάνα πως την έξοδο απ’ την ΕΕ την «επιθυμεί»τάχα το ντόπιο κεφάλαιο: «την έξοδο απ’ την ΕΕ μπορεί συγκυριακά να την επιθυμούν και μερίδες του ντόπιου κεφαλαίου» («Ρ» 15/12/2010, σελ. 6).

Κάποια άλλη φορά όταν η Παπαρήγα ρωτήθηκε από δημοσιογράφο αν η αποχώρηση της Ελλάδας απ’ την ΕΕ είναι αυτή στη στιγμή «λύση», αυτή έδωσε χωρίς περιστροφές την αποκαλυπτική απάντηση: «από μόνο του δεν είναι λύση» («Ρ» 5/3/2010, σελ.10), γεγονός που δικαιολογημένα σχολιάστηκε θετικά-επιδοκιμαστικά στον αστικό τύπο. Προσπαθώντας να δικαιολογήσει την παραμονή της χώρας στην ΕΕ αποκάλυψε ότι διαλέγει αφεντικά ιμπεριαλιστές, ισχυριζόμενη πως αν η Ελλάδα βρεθεί «έξω απ’ την Ευρωπαϊκή Ένωση», τότε «μπορεί να μας πάνε στη συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες και να μπούμε σε άλλη ζώνη» («Ρ» 5/3/2010, σελ. 10), χωρίς βέβαια να παραλείψει να επαναπροτείνει την αστική αερολογία περί «λαϊκής εξουσίας».

Αργότερα σε άλλη συνέντευξη επανέλαβε: «τώρα, έξοδος από το Ευρώ και να γυρίσει στη δραχμή, δεν είναι ουσιαστικό, άλλωστε αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί να το κάνει και η ίδια η ΕΕ, τη βολεύει» («Ρ» 27/10/2010, σελ. 10) για να μετατραπεί τελευταία σε ανοιχτό πλέον φερέφωνο-εκπρόσωπο του ντόπιου κεφαλαίου, υιοθετώντας- επαναλαμβάνοντας την περί «καταστροφής» θέση του (συνέντευξη 30/5/2011 στον ΑΝΤ1-Κ.Παπαδάκη): «η λύση έξω από το Ευρώ και δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική» («Ρ» 31/5/2011, σελ. 6) – δήλωση που προβλήθηκε πρωτοσέλιδο στον αστικό τύπο και στη σοσιαλδημοκρατική «Αυγή» (31/5/2011) – μα και σε διαπρύσιο κήρυκα της εξάρτησης της χώρας απ’ την ιμπεριαλιστική ΕΕ, μαζί με το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τ’ άλλα αστικά κόμματα.

Ορθά σημειώνει, σχολιάζοντας τη δήλωση Παπαρήγα ο Σταύρος Μαυρουδέας, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, (πρώην συνεργάτης του «Ριζοσπάστη»): «η δήλωση αυτή είναι πολλαπλά προβληματική. Έρχεται μάλιστα σε μια συγκυρία που πλέον ακόμη και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τείνει να γίνει πλειοψηφικό μέσα στην κοινή γνώμη και ιδιαίτερα στα λαϊκά στρώματα το ρεύμα απόρριψης του ευρώ και της ΕΕ και όταν είναι γνωστό πόση ζημιά έκαναν οι ευρώδουλες ψευδαισθήσεις που συστηματικά καλλιέργησε στις λαϊκές μάζες το σύστημα εδώ και αρκετές δεκαετίες. Η δήλωση της Α. Παπαρήγα λειτουργεί σαν τροχοπέδη στις θετικές αυτές εξελίξεις».

Συμπερασματικά: η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ με την εγκατάλειψη του αντιιμπεριαλιστικού συνθήματος «έξω η Ελλάδα απ’ την ΕΕ», εδώ και τώρα, δεν έχει μόνο ευθυγραμμιστεί πλήρως με την τωρινή στρατηγική επιλογή του μεγάλου κεφαλαίου παραμονής της χώρας στην ΕΕ, έχει επιπλέον εγκαταλείψει και την πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, και τέλος με την πρόσφατη δήλωση αποφάσισε να υψώσει δημόσια τη μαύρη αντιδραστική σημαία του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου: τη σημαία της «καταστροφολογίας», βροντοφωνάζοντας: «η λύση έξω από το Ευρώ και δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική»