Η κατάσταση που προέκυψε απ' τις γενικές εκλογές της 12ης Ιούνη χαρακτηρίζεται από πολλά προβλήματα. Οι επόμενες μέρες δεν θα είναι καθόλου εύκολες για το κυβερνών Κόμμα Ευημερίας και Ανάπτυξης (AKP) και τ’ άλλα κόμματα του συστήματος.
Η πραγματική αιτία πίσω απ' την αύξησης των ψήφων του AKP δεν ήταν η υποστήριξη του λαού σ’ αυτό αλλά η διάλυση των δεξιών κομμάτων και η μεταφορά των ψήφων τους στο AKP το οποίο έγινε πλέον το κέντρο της συντηρητικής δεξιάς. Το AKP υπέστη σοβαρή ήττα στις Κουρδικές περιοχές.
Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα δεν ενέπνευσε εμπιστοσύνη στο λαό ως εναλλακτική λύση. Αν και πήρε το 26% των ψήφων και εξέλεξε 135 βουλευτές, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα απέκτησε εσωτερικά προβλήματα.
Παίρνοντας σχεδόν το 50% των ψήφων και εκλέγοντας 326 βουλευτές, το AKP φαίνεται να έχει καταφέρει να ξεγελάσει το λαό αλλά είναι δύσκολο να πει κανείς τι καλό θα προκύψει για το λαό τις επόμενες μέρες. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντης για να δει ότι δύσκολες μέρες περιμένουν το AKP.
Και τούτο γιατί η Τουρκία είναι μια χώρα με πολλά προβλήματα στην οικονομία, την εξωτερική πολιτική, το κουρδικό ζήτημα, την εκπαίδευση, το σύστημα υγείας, στο περιβάλλον, μια χώρα με ανεργία και με διακρίσεις και πιέσεις στις μειονότητες, στις γυναίκες και ούτω καθ’ εξής. Τα ελλείμματα, το εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος, η αύξηση των φόρων, η άνοδος των τιμών και του πληθωρισμού δείχνουν ότι το AKP θα κλέβει κάθε μέρα ένα κομμάτι απ’ το ψωμί του λαού.
Εξάλλου, η κυβέρνηση του AKP, που καπηλεύτηκε τη δημοκρατία κρύβοντας το συνταγματικό της πραξικόπημα πίσω από το δημοψήφισμα, δεν θα μπορούσε να αποτρέψει το κουρδικό κίνημα και τους εργατικούς αγώνες με αόριστες υποσχέσεις.
Το Εργατικό Κόμμα είχε προτάσεις για δημοκρατικά μέτρα όσον αφορά τους εργάτες, τους εργαζόμενους, τους Τούρκους, τους Κούρδους και τους άλλους λαούς της Τουρκίας. Απ' την αρχή επιμείναμε στην ενότητα όλων των δυνάμεων που αγωνίζονται για την εργασία, την ειρήνη, τη δημοκρατία και την ελευθερία σ’ ένα εναλλακτικό πόλο απέναντι στο AKP και τ' άλλα κόμματα του συστήματος. Ως αποτέλεσμα, συμμετείχαμε στις γενικές εκλογές με ανεξάρτητους υποψηφίους κάτω απ’ τη σημαία του μπλοκ της Εργασίας, της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας. Το πολιτικό κόμμα του Κουρδικού κινήματος και εμείς (Κόμμα Εργασίας) ήμασταν οι κύριες δυνάμεις του μπλοκ στο οποίο συμμετείχαν επίσης 16 κόμματα και οργανώσεις.
Ο πρώην πρόεδρος του Κόμματος Εργασίας, Αμπντουλάχ Λεβέντ Τουζέλ, ήταν ο ανεξάρτητος υποψήφιος του μπλοκ από την Κωνσταντινούπολη τη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας. Κατέβηκαν περίπου 60 ανεξάρτητοι υποψήφιοι ιδιαίτερα στην κουρδική περιοχή της Τουρκίας και σε μερικές δυτικές πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη, η Σμύρνη, η Άγκυρα, Μερσίνη, τα Άδανα και αλλού. Σε περισσότερες από 40 άλλες πόλεις κατεβήκαμε στις εκλογές ως Κόμμα Εργασίας (EMEP). Και σ’ αυτές τις πόλεις τα μέλη του μπλοκ υποστήριξαν το EMEP ως κόμμα του μπλοκ.
Τέλος, ενάντια σ’ όλους τους αντιδημοκρατικούς εκλογικούς νόμους, το εκλογικό όριο του 10%, τις συλλήψεις, τους πυροβολισμούς (δυο παιδιά από τις κουρδικές περιοχές και ένας συνταξιούχος δάσκαλος σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου), ο πραγματικός νικητής των εκλογών ήταν το μπλοκ της Εργασίας, της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας. Ο πρώην πρόεδρος μας, Αμπντουλάχ Λεβέντ Τουζέλ, κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής στην Κωνσταντινούπολη με 143.0000 ψήφους. Με τους 36, συνολικά, υποψήφιους βουλευτές το μπλοκ απέδειξε ότι αποτελεί λαϊκό κίνημα. Επίσης, με 11 γυναίκες υποψήφιους βουλευτές, το μπλοκ είχε μια διαφορετική στάση σ’ αυτό το ζήτημα σε σχέση με τ΄ άλλα κόμματα. Με υποψήφιους απ' όλες τις εθνότητες (Τουρκική, Κουρδική, Συριακή) και όλες τις σέχτες, το μπλοκ έγινε η πραγματική δύναμη αντιπολίτευσης και πάλης για δημοκρατικό καθεστώς και δημοκρατική Τουρκία.
Σελμά Γκουρκάν
Πρόεδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου