Στη δίνη ενός «παγκόσμιου νομισματικού πολέμου»
η ημέρα κατά της βίας των γυναικών αποκτά ειδικό βάρος
Από πέρσι μέχρι σήμερα η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι.
Στη δίνη ενός «παγκόσμιου νομισματικού πολέμου» και με την απειλή να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας, ότι ήδη η οικονομική και κοινωνική κατάρρευση έχει επέλθει, η ημέρα κατά της βίας των γυναικών αποκτά ειδικό βάρος.
Το σύστημα ψυχορραγεί, πασχίζει να αναγεννηθεί εις μάτην και μας κληροδοτεί νέα προβλήματα. Εντέχνως μας υπαγορεύει, «δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, γύρισε την πλάτη σου στο κράτος πρόνοιας και γίνε ένα ανταγωνιστικό άτομο, ζήσε την μοναξιά σου, βίωσε την εικονική αλήθεια μέσα στο ψέμα σου, διαδίκτυο και επικοινωνία, σεξ-διαστροφή-απόλαυση, και μην ανησυχείς η βελτίωση του γονιδίου σου θα σου χαρίσει πολλά χρόνια ζωής, ο πλανήτης είναι η πατρίδα σου και εσύ ο ταξιδιώτης από χωρίου εις χωρίον, κι αν χρειαστεί να σε χουφτώνουν …για λόγους ασφαλείας, να είσαι συνεργάσιμος».
Κάποιοι σπέρνουν τον φόβο, είναι οι ίδιοι που φοβούνται και ορθώς.
Στις 21 Οκτωβρίου 2010, εκδόθηκε η πρώτη παγκόσμια έκθεση του ΟΗΕ για την Εμπορία Ανθρώπων. Σύμφωνα με την έκθεση η πιο συνηθισμένη μορφή εμπορίας ανθρώπων (79%) είναι η σεξουαλική εκμετάλλευση, με θύματα κυρίως γυναίκες και παιδιά. Η δεύτερη η καταναγκαστική εργασία (18%). Το 20% των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων σε παγκόσμιο επίπεδο είναι παιδιά.
Οι κυβερνήσεις, μεταξύ των οποίων και η ελληνική, αρνούνται να δουν την πραγματικότητα της σύγχρονης δουλείας,.
Η κατά γενική ομολογία ανάγκη για αλλαγή του ν.3064/2002* είναι στις καλένδες. (*Καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, των εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας, της πορνογραφίας ανηλίκων και γενικότερα της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής και αρωγή στα θύματα των πράξεων αυτών)
Επιπλέον, στην Ελλάδα οργιάζει το trafficking ωαρίων. Εκατοντάδες γυναίκες πουλάνε ωάρια, ενοικιάζουν τις μήτρες τους για λογαριασμό γενετικών κέντρων, η αγοραπωλησία κατεψυγμένων εμβρύων βρίσκεται προ των θυρών. Η εποχή της αθωότητας και της άγνοιας έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Όλοι και όλες είμαστε συνυπεύθυνοι. Η Ελλάδα θεωρείται η γη της επαγγελίας, ευνοεί το νομοθετικό της πλαίσιο και ο στρουθοκαμηλισμός αρχών και φορέων. Οψόμεθα.
Από τις δηλώσεις της πρώτης Γενικής Γραμματέως των Ηνωμένων Εθνών για τις Γυναίκες, ξεχωρίζουν όσες αναφέρονται στη βία κατά των γυναικών και κοριτσιών σε παγκόσμια κλίμακα. Δεν συμμεριζόμαστε την αισιοδοξία της κας Michelle Bachelet, ότι η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών θα αντιμετωπιστεί με ένα ευρύ φάσμα δράσεων.
Εδώ και πολλά χρόνια, εφαρμόστηκαν πολιτικές για την ανισότητα των δύο φύλων, για βελτίωση των υπηρεσιών υποστήριξης των θυμάτων βίας, πολιτικές μέτρων πρόληψης για τη βία εναντίον των γυναικών και των κοριτσιών.
Εκδόθηκαν ψηφίσματα, συμβάσεις, εκθέσεις.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πόσο κόστισαν όλα αυτά, αλλά εκτιμούμε ότι αθροίζονται σε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια και στο τέλος ο απολογισμός είναι ότι, η βία κατά των γυναικών, των κοριτσιών και των παιδιών σε όλο τον κόσμο, αυξήθηκε !
Άραγε το όραμα ενός ΟΗΕ για τις γυναίκες με την ίδια πολιτική αντίληψη θα φέρει αποτέλεσμα ;
Κατά τη γνώμη μας όχι.
Όταν ευλογούνται ιμπεριαλιστικοί στρατοί, όταν υιοθετείται η ιδεολογία της κυριαρχίας των αγορών, όταν οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, οι τραπεζίτες διακυβερνητικοί άρχοντες και οι εθνικές κυβερνήσεις υπάλληλοι/διαχειριστές, όποτε και αν κάνουν λογαριασμό θα βγει χρεωστικός. Η βία θα αυξάνεται.
Ζούμε την εποχή των μεγάλων ρήξεων. Το σύστημα της εκμετάλλευσης καταρρέει και σε αυτή την ιστορική συγκυρία το γυναικείο ζήτημα θα πρέπει να αναδειχθεί κυρίαρχο, να αντιπαλέψουμε τη λογική της κρίσης, που στο όνομά της τα προβλήματα ιεραρχούνται με κριτήριο τα κέρδη των τραπεζών και του κεφαλαίου. Στο όνομα αυτής της κρίσης εξοστρακίζονται οι κοινωνικές ανάγκες και τα πρώτα θύματα είναι οι γυναίκες.
Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα ανταλλάσσουμε απόψεις και διατυπώνουμε τα διατυπωμένα.
Είναι τραγικό να αλλοτριώνουμε τη βία, ένα πρόβλημα που βασανίζει τις γυναίκες σε καθημερινή βάση.
-
Η βία κατά των γυναικών δεν μπορεί να είναι το εφαλτήριο για διδακτορικά και για χρηματοδοτήσεις παρα-κυβερνητικών οργανώσεων.
-
Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ένα τυχαίο περιστατικό ή μια κακοτυχία.
-
Η βία κατά των γυναικών είναι ένα πρόβλημα πολιτικό, ένα ζήτημα ισχύος και κυριαρχίας και όχι ένα πρόβλημα παθολογικό ή παρεκτροπή. Ενώ αφορά όλες τις τάξεις, οι επιπτώσεις είναι ταξικές. Οι φτωχές γυναίκες τη βιώνουν εντονότερα. Βιώνουν και την δημόσια βία και την κρυφή, την ιδιωτική βία.
Δύο χρόνια πέρασαν από τότε που μια γυναίκα μετανάστρια δέχτηκε δολοφονική επίθεση με βιτριόλι εξ αιτίας της συνδικαλιστικής της δράσης.
Δηλώσεις του τύπου, «θα αναλάβω προσωπικά την υπόθεση. Η Κούνεβα είναι σύμβολο» του κ. Χρυσοχοϊδη ως υπουργού Προστασίας του Πολίτη (εφημ. Καθημερινή 8/11/2009) ή από το δελτίο τύπου της γενικής γραμματείας ισότητας(22/12/2009, ότι «η εγκληματική ενέργεια ..είχε χαρακτήρα έμφυλης βίας, ρατσιστικής βίας και ταξικής βίας» είναι κενές περιεχομένου.
Η δικογραφία για την υπόθεση Κούνεβα μπήκε αρχείο, για τις συνθήκες εργασίας στις ιδιωτικές εταιρείες καθαρισμού δεν υπάρχει καμία ενημέρωση, για «την εξέλιξη των ερευνών». Καμία παρέμβαση της γενικής γραμματείας ισότητας για τις νέες μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας στον συγκεκριμένο κλάδο, σε μια περίοδο απορρύθμισης της εργασίας και καταστρατήγησης των στοιχειωδών κανόνων δικαίου. Ο περιβόητος στρατηγικός στόχος της ευρωπαϊκής ένωσης «gender mainstreaming” που υιοθετείται πλήρως από την ελληνική κυβέρνηση πήγε μαραθώνιο…
Από την τελευταία ανακοίνωση της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού (20/10/2010) διαβάζουμε ένα απόσπασμα :
«καταγγέλλουμε την τεράστια σπατάλη δημοσίου χρήματος, την μαύρη ανασφάλιστη εργασία, την διαπλοκή, την κλωνοποίηση εργαζομένων, την τεράστια εισφοροδιαφυγή, την καταστρατήγηση των εργασιακών και δικαιωμάτων που το ίδιο το κράτος προωθεί μέσα από τις εργολαβίες…» και καταλήγει,
«οι καθαρίστριες αξίζουν περισσότερο από τους τραπεζίτες».
Προσυπογράφουμε.
Με μεγάλο ενδιαφέρον διαβάσαμε το «Εθνικό πρόγραμμα για την ουσιαστική ισότητα των φύλων 2010-2013». Ένα πυκνό κείμενο γενικών αναφορών που θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.
Αίσθηση όμως μας προκάλεσε η μηδενική αναφορά του σε ζητήματα πορνείας.
Είχε προηγηθεί του «εθνικού προγράμματος», το πόρισμα άτυπης ομάδας εργασίας για «Δράση στην Αθήνα - για την σωτηρία του ιστορικού κέντρου», που μεταξύ περιβαλλοντολογικών και λοιπών αναβαθμίσεων, μελέτησε την πορνεία στην Αθήνα.
Πριν μπούμε στην ουσία.
Αλήθεια, η απουσία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας από την επιτροπή πού οφείλεται ; στο «άτυπο» της επιτροπής ή στην αποφυγή ευθυνών ;
Πάγια θέση του φεμινιστικού κινήματος, τουλάχιστον εκείνου που ανήκουμε, είναι η εναντίωση στην οικονομική αναγνώριση της πορνείας και των σχετικών μορφών σεξουαλικής ψυχαγωγίας, ως εργασία, η εναντίωση στην προώθηση της βιομηχανίας του σεξ.
Η βιομηχανία που εμπορευματοποιεί γυναίκες, κορίτσια και παιδιά, στρατολογεί υποστηρικτές από όλο το φάσμα της κοινωνίας.
Υποστηρικτές ή και πληρωμένοι από τη βιομηχανία του σεξ, παρουσιάζουν την πορνεία ως και το καλύτερο των επαγγελμάτων, την πόρνη ευτυχή και χαρούμενη, τον πελάτη ευυπόληπτο αγοραστή έως και επενδυτή, την πορνεία ως διέξοδο για εκατομμύρια γυναίκες φτωχές αντί εργασίας.
Μετα μανίας προσπαθούν να καθυποτάξουν τις κοινωνίες, να επιβάλλουν και να νομιμοποιήσουν τα αμύθητα κέρδη τους.
Δεν θα τους περάσει.
Τα δεινά της πορνείας είναι έκδηλα. Οι γυναίκες υφίστανται και υποβάλλονται σε σκληρές μορφές βίας, σπασμένα κόκαλα, διασείσεις, πολλαπλές εκτρώσεις, αποβολές, μεταδιδόμενα νοσήματα και ένα σωρό άλλα.
Η πορνεία είναι επικερδής δραστηριότητα μόνο για σωματέμπορους και δουλέμπορους. Η ευθύνη του αόρατου αγοραστή είναι τόση, όση και των σωματεμπόρων.
Δεν υπάρχει δικαίωμα σε κανένα να αγοράζει ανθρώπινο σώμα, για οποιοδήποτε λόγο ή για πορνεία ή για καταναγκαστική εργασία. Η πορνεία όπως και η δουλεία αποτελεί κατάχρηση, εκμετάλλευση και τυραννικό θεσμό.
Δεν θα επαναλάβουμε χιλιοειπωμένες προτάσεις, επαναδιατυπώνουμε την παλιά πρότασή μας που έλεγε ότι, το 1% του ΑΕΠ να διατίθεται στην αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, ως εξής :
Από το δάνειο που αποδίδει η χώρα μας κι όχι μόνο, στο δίδυμο ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα, να αφαιρεθούν τα κλεμμένα από την αφανή και αδήλωτη προσφορά των γυναικών, για την υποστήριξη και εκτέλεση των κοινωνικά αναγκαίων εργασιών. Το υπόλοιπο ποσό να μας το καταβάλλουν άτοκα.
Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών
Αθήνα, 24-11-2010
Ασκληπιού 109 – ΑΘΗΝΑ 11472, τηλ. 2103628104, fax. 2103619287, e-mail: ginaika@otenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου