Απ’ την Ιστορία της πάλης του λαού της Γεωργίας υπεράσπισης του Ιωσήφ Στάλιν.
Το αιματοκύλισμα της πολύνεκρης διαδήλωσης του ΄56 – ένα απ’ τα στυγερά εγκλήματα της φασιστικής κλίκας των Χρουστσοφ-Μπρέζνιεφ
Στη Γεωργία η έκθεση Χρουστόφ διαβάστηκε στις 6 Μαρτίου [του 1956] σε μια επίλεκτη ομάδα από την κομματική και κυβερνητική ηγεσία. Ωστόσο, οι φήμες σχετικά με αυτή είχαν ήδη κυκλοφορήσει ευρέως, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους, και ορισμένα κομμάτια της γεωργιανής κοινωνίας είχαν ξεσηκωθεί αγανακτισμένα. Στις 5 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε διαδήλωση στο μνημείο του Στάλιν, στην όχθη του ποταμού Κούρα, στο κέντρο της Τυφλίδας, για να τιμηθεί η τρίτη επέτειος από το θάνατο του Στάλιν. Η διαδήλωση συνεχίστηκε την 6η και την 7η Μαρτίου και, καθώς η γενική ένταση μεγάλωνε, άρχισαν να διασπείρονται στην πόλη παράλογοι ψίθυροι, ενώ ο αριθμός των διαδηλωτών διογκώθηκε στις 70.000. Στις 8 Μαρτίου πολλά καταστήματα και ιδρύματα δεν λειτουργούσαν πια, και μπαίνοντας η 9η Μαρτίου η πόλη έμοιαζε πλέον εκτός ελέγχου. Ανάμεσα στα παραδοσιακά συνθήματα που απέδιδαν φόρο τιμής στον Λένιν και στον Στάλιν μπορούσε κανείς να ακούσει ανοιχτές επικλήσεις στον γεωργιανό εθνικισμό. Τη νύχτα της 10ης Μαρτίου, στη διάρκεια της προσπάθειας να καταληφθεί το Κεντρικό Ταχυδρομείο, ακούστηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Στο κέντρο της πόλης εμφανίστηκαν οδοφράγματα και άρχισαν συγκρούσεις με στρατιώτες και αστυνομικούς μπροστά στην έδρα της κυβέρνησης, στην πλατεία Λένιν, καθώς και σε άλλα σημεία της πόλης. Ο στρατός, η αστυνομία και η ΚαΓκεΜπέ σύντομα επανέκτησαν τον πλήρη έλεγχο, παρόλο που συνεχίζονταν σποραδικές απόπειρες να οργανωθούν διαδηλώσεις. Ακόμα και οι επίσημοι του γεωργιανού Μι-ΒεΝτέ παραδέχτηκαν ότι τη νύχτα της 10ης Μαρτίου σκοτώθηκαν στην Τιφλίδα δεκαπέντε άτομα και τραυματίστηκαν πενήντα τέσσερα. (Οτέτσεστβεναγια ιστόριγια, αρ.3 (1997), σ. 43-4). Ανεπίσημα, όμως, πιστεύεται ότι ο αριθμός των νεκρών έφτασε κάπου μεταξύ των 250 και 300, ενώ τραυματίστηκαν τουλάχιστον 1.000 άτομα. Αρκετές εκατοντάδες άνθρωποι που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις συνελήφθησαν. Είναι πρακτικά αδύνατο να ελέγξει κανείς αυτούς τους αριθμούς αφού πολλούς από τους τραυματίες, ή ίσως ακόμα και τους νεκρούς, τους πήραν οι συγγενείς τους και τους νοσήλευσαν ή τους έθαψαν κρυφά.
(Από το αντισταλινικό βιβλίο Ζόρες και Ρόι Μεντέντιεφ: Ο Άγνωστος Στάλιν, κεφάλαιο 4: Το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ: Προεόρτια και μεθεόρτια, σελ. 162-163, Εκδ. Καστανιώτη, 2004)
Αναδημοσιεύεται στην εφημερίδα Ανασύνταξη 272, 15-30 Απρίλη 2008
Το αιματοκύλισμα της πολύνεκρης διαδήλωσης του ΄56 – ένα απ’ τα στυγερά εγκλήματα της φασιστικής κλίκας των Χρουστσοφ-Μπρέζνιεφ
Στη Γεωργία η έκθεση Χρουστόφ διαβάστηκε στις 6 Μαρτίου [του 1956] σε μια επίλεκτη ομάδα από την κομματική και κυβερνητική ηγεσία. Ωστόσο, οι φήμες σχετικά με αυτή είχαν ήδη κυκλοφορήσει ευρέως, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους, και ορισμένα κομμάτια της γεωργιανής κοινωνίας είχαν ξεσηκωθεί αγανακτισμένα. Στις 5 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε διαδήλωση στο μνημείο του Στάλιν, στην όχθη του ποταμού Κούρα, στο κέντρο της Τυφλίδας, για να τιμηθεί η τρίτη επέτειος από το θάνατο του Στάλιν. Η διαδήλωση συνεχίστηκε την 6η και την 7η Μαρτίου και, καθώς η γενική ένταση μεγάλωνε, άρχισαν να διασπείρονται στην πόλη παράλογοι ψίθυροι, ενώ ο αριθμός των διαδηλωτών διογκώθηκε στις 70.000. Στις 8 Μαρτίου πολλά καταστήματα και ιδρύματα δεν λειτουργούσαν πια, και μπαίνοντας η 9η Μαρτίου η πόλη έμοιαζε πλέον εκτός ελέγχου. Ανάμεσα στα παραδοσιακά συνθήματα που απέδιδαν φόρο τιμής στον Λένιν και στον Στάλιν μπορούσε κανείς να ακούσει ανοιχτές επικλήσεις στον γεωργιανό εθνικισμό. Τη νύχτα της 10ης Μαρτίου, στη διάρκεια της προσπάθειας να καταληφθεί το Κεντρικό Ταχυδρομείο, ακούστηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Στο κέντρο της πόλης εμφανίστηκαν οδοφράγματα και άρχισαν συγκρούσεις με στρατιώτες και αστυνομικούς μπροστά στην έδρα της κυβέρνησης, στην πλατεία Λένιν, καθώς και σε άλλα σημεία της πόλης. Ο στρατός, η αστυνομία και η ΚαΓκεΜπέ σύντομα επανέκτησαν τον πλήρη έλεγχο, παρόλο που συνεχίζονταν σποραδικές απόπειρες να οργανωθούν διαδηλώσεις. Ακόμα και οι επίσημοι του γεωργιανού Μι-ΒεΝτέ παραδέχτηκαν ότι τη νύχτα της 10ης Μαρτίου σκοτώθηκαν στην Τιφλίδα δεκαπέντε άτομα και τραυματίστηκαν πενήντα τέσσερα. (Οτέτσεστβεναγια ιστόριγια, αρ.3 (1997), σ. 43-4). Ανεπίσημα, όμως, πιστεύεται ότι ο αριθμός των νεκρών έφτασε κάπου μεταξύ των 250 και 300, ενώ τραυματίστηκαν τουλάχιστον 1.000 άτομα. Αρκετές εκατοντάδες άνθρωποι που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις συνελήφθησαν. Είναι πρακτικά αδύνατο να ελέγξει κανείς αυτούς τους αριθμούς αφού πολλούς από τους τραυματίες, ή ίσως ακόμα και τους νεκρούς, τους πήραν οι συγγενείς τους και τους νοσήλευσαν ή τους έθαψαν κρυφά.
(Από το αντισταλινικό βιβλίο Ζόρες και Ρόι Μεντέντιεφ: Ο Άγνωστος Στάλιν, κεφάλαιο 4: Το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ: Προεόρτια και μεθεόρτια, σελ. 162-163, Εκδ. Καστανιώτη, 2004)
Αναδημοσιεύεται στην εφημερίδα Ανασύνταξη 272, 15-30 Απρίλη 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου