Απόφαση της 22ης ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του PCMLV

Μαρξιστικό Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας

Τετάρτη 22 Φλεβάρη 2017 

Το 2017 ξεκινάει με τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, αποκτώντας χροιές που υποδηλώνουν αλλαγές στη σύνθεση των διαφορετικών μπλοκ μέσα στις οποίες αυτές εκφράζονται.

Σε προηγούμενες συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής, συζητήσαμε για την έκφραση των ιμπεριαλιστικών μπλοκ πάνω στην οποία θα μπορούσαμε να τοποθετηθούμε ως εξής: Μία ένωση των ΗΠΑ και της ΕΕ, με τις στρατιωτικές τους οργανώσεις , όπως για παράδειγμα το ΝΑΤΟ και ο ισχυρός αμερικανικός στρατός. Ένα άλλο μπλοκ με επικεφαλής  τη Ρωσία και την Κίνα, οι οποίες έχουν επίσης ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις και ιδιαίτερα στην περίπτωση της Κίνας, που είναι μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες στον κόσμο. 

Στο διεθνές πολιτικό πλαίσιο ήμασταν σε θέση να επαληθεύσουμε  τη συμπεριφορά των δύο ιμπεριαλιστικών συνασπισμών, ίσως ένα από τα πιο ορατά σενάρια για αυτό που ήταν και είναι ο πόλεμος που εξελίσσεται στο συριακό έδαφος. Σε αυτόν τον πόλεμο  είναι εμφανής η παρέμβαση των μισθοφορικών δυνάμεων  που στηρίζονται από τα  διάφορα ιμπεριαλιστικά μπλοκ,  πραγματοποιώντας  έναν πόλεμο μεγάλης  διαρκείας που κρατάει περισσότερο από 5 χρόνια. 

Οι μισθοφόροι έχουν έρθει από διάφορα μέρη του κόσμου,  προσελκυόμενοι από  τα μεγάλα χρηματικά ποσά που προσφέρονται από τις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις σε αντάλλαγμα την εκτέλεση εργασιών κατασκοπείας και αντικατασκοπείας, βασανιστηρίων και δολοφονιών, μεταξύ άλλων. Σε αυτήν την περίπτωση οι περισσότερο πληττόμενοι, όπως έχουμε δει, είναι οι λαοί που καταλήγουν να πληρώνουν τις μεγαλύτερες συνέπειες. Θάνατος και  δυστυχία, εγκατάλειψη των σπιτιών τους για να ενταχθούν στις τάξεις των προσφύγων και των εκτοπισμένων, κατάσταση τρομερή, προϊόν του ιμπεριαλιστικού πολέμου που έχει λάβει εντυπωσιακές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια. 

Με την άφιξη του Donald Trump και την ομάδα του στην προεδρία των ΗΠΑ, οι ιμπεριαλιστικές κατευθυντήριες γραμμές έχουν πραγματοποιήσει κάποιες τακτικές και λειτουργικές αλλαγές που εκδηλώνονται σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό πλαίσιο. 

Για παράδειγμα, σε στρατιωτικό επίπεδο, ο Trump και η κυβέρνησή του έχουν θέσει υπό αμφισβήτηση τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ, με το κεντρικό επιχείρημα: «Αν θέλετε τη στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ μέσα στις επόμενες επιχειρήσεις, θα πρέπει να πληρώσετε πολύ περισσότερα από αυτά που έχουν μέχρι στιγμής καταβληθεί».

Σε οικονομικό επίπεδο, η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει εξαργυρώσει την αποχώρησή της από τη Transpacific Συμφωνία Οικονομικής Συνεργασίας (TPP). Το μέτρο αυτό έγινε για να ευνοηθούν οι προσδοκίες των μπλοκ των καπιταλιστικών μονοπωλίων διαφορετικά από αυτά που ευνοούσε ο Ομπάμα. Μιλάμε δηλαδή για μια ανακατανομή των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην παγκόσμια σκηνή. Ο Trump δεν είναι αυτόνομος σε ό,τι κάνει, είναι ακριβώς μόνο εκπρόσωπος μιας ομάδας χρηματοοικονομικών κεφαλαίων διαφορετικών από αυτή που εκπροσωπούσε ο Ομπάμα. 

Σε διάφορα μέρη του κόσμου έχουν πραγματοποιηθεί διαδηλώσεις για να διαμαρτυρηθούν για τις παρατηρήσεις του Trump, ο οποίος έχει αναδειχθεί ως o πιο εξέχων εκπρόσωπος των φασιστικών παραγόντων σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι ότι ο φασισμός ανακαταλαμβάνει κάποιο  χώρο, υποστηριζόμενος σε πρώτο βαθμό από τις παράνομες κυβερνήσεις αυτών οι οποίοι λένε ότι είναι δημοκράτες και  υπερασπιστές της ελευθερίας, αλλά στην πραγματικότητα, είναι υποστηρικτές των ιμπεριαλιστικών κοινοπραξιών. 

Αλλά ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα, είναι να ξεκαθαριστεί ότι η ιμπεριαλιστική πολιτική βασίζεται σε φασιστικές ενέργειες και ως εκ τούτου, για να εξασφαλίσουν τα τεράστια κέρδη τους οι καπιταλιστές καταφεύγουν στα πιο φοβερά ρατσιστικά, σοβινιστικά και υπερ-εθνικιστικά τεχνάσματα για να υποτάξουν τους λαούς. 

Λατινική Αμερική: 

Η πολιτική και οικονομική πραγματικότητα στην ήπειρό μας, εκφράζει, επίσης, τα επίπεδα χειροτέρευσης στα οποία αναπτύσσεται η ταξική πάλη. 

Συνεχόμενες διαδηλώσεις  οργανωμένες από δεκάδες χιλιάδες άνδρες και γυναίκες που βλέπουν πως η αστική τάξη παίρνει  μέτρα για να περιορίσει τις λίγες κοινωνικές παροχές που είναι διαθέσιμες για τους εργαζομένους.

Έχουμε γίνει μάρτυρες των διαδηλώσεων του μεξικανικού λαού ενάντια της αύξησης της βενζίνης. Οδοφράγματα, βίαιες συγκρούσεις με την αστυνομία, πορείες, εκατοντάδες κρατούμενοι , μεταξύ άλλων, είναι οι δραστηριότητες που έχουν οδηγήσει τις λαϊκές δυνάμεις, προκειμένου να σταματήσουν ένα μέτρο που θα επηρεάσει όπως πάντα τους πιο ευάλωτους. Με δεδομένο αυτό, τα κατασταλτικά μέτρα που έχουν αναπτυχθεί από τη μεξικανική κυβέρνηση περνούν από την  άσκηση δίωξης και φυλάκισης μεγάλου αριθμού διαδηλωτών με την κατηγορία της καταστροφής της ατομικής ιδιοκτησίας και βίαιων ληστειών. Κάνοντας σαφές για μια ακόμη φορά ότι η αστική τάξη δεν διστάζει ούτε στιγμή για το που  θα χρησιμοποιήσει βία για να διατηρήσει τα συμφέροντά της. 

Εκτός από αυτό, ο μεξικανικός λαός έχει ανοίξει άλλο ένα μέτωπο μάχης, όπως το σχέδιο της κυβέρνησης Trump για την ανύψωση τοίχου με το πρόσχημα της αποτροπής της μετανάστευσης χιλιάδων ανθρώπων προς τις ΗΠΑ που ψάχνουν για  να επιλύσουν με διαφορετικούς τρόπους την επισφαλή οικονομική τους κατάστασή.

Όπως πάντα μόνο η οργανωτική ικανότητα , η επιμονή, η συνεπής και μαχητική ηγεσία που οι μαρξιστές-λενινιστές  μπορούν να εμφυσήσουν στο  λαϊκό κίνημα θα είναι μία από τις προϋποθέσεις για να διασφαλιστεί η νικηφόρα προέλαση αυτών στον αγώνα τους εναντίον των δυνάμεων υπεράσπισης των καπιταλιστικών θεσμών. 

Κολομβία: 

Επισήμως έχει οριστικοποιηθεί η συμφωνία για την παράδοση των FARC, με τυμπανοκρουσίες της προπαγάνδας της αστικής τάξης που έχει εξαπλωθεί από τα δικά τους μέσα μαζικής ενημέρωσης κάτι που  για αυτούς είναι μεγάλη είδηση, δηλαδή θα έχουν λιγότερα εμπόδια για να επιβάλουν τη θέλησή τους με αίμα και φωτιά. 

Για πολλούς λαϊκούς ηγέτες, η πραγματικότητα δεν έχει αλλάξει πολύ, άλλοι δεν   υπάρχουν πλέον, δηλαδή έχουν δολοφονηθεί, όπως στην περίπτωση των ιθαγενών και των αγροτών ακτιβιστών που έχουν δολοφονηθεί μέχρι φέτος από τις παραστρατιωτικές συμμορίες. 

Για τους επαναστάτες δεν υπάρχουν επιλογές, εντός του αστικού συστήματος αν επιμένουν να είναι συνεπείς με την πάλη κατά του καπιταλισμού διότι για  τους καπιταλιστές η επιλογή είναι η σιωπή  η υπόκλιση και η παραίτηση από κάθε σχέδιο απελευθέρωσης

Γι αυτό δεν υπάρχει καμία ελπίδα στην  προσφορά  ειρήνης και σεβασμού για τη ζωή που έχει κάνει η αστική τάξη στους μαχητές και στους επικεφαλής ηγέτες που θα δεχθούν τη συμφωνία για παράδοση.

Πρέπει να πούμε, ωστόσο, ότι αν και οι FARC είναι μια πολύ σημαντική δύναμη, δεν είναι η μοναδική στον κολομβιανό επαναστατικό χώρο, καθώς  δεκάδες οργανώσεις  απλώνονται σε ολόκληρη τη χώρα με τη σταθερή ιδέα να αντισταθούν, να καταπολεμήσουν και να  προωθήσουν το στόχο της απελευθέρωση τους από τον καπιταλιστικό ζυγό. Σε αυτό το πλαίσιο, χαιρετίζουμε τη θέση του ELN (Ejército de Liberación Nacional) και EPL (Ejército Popular de Liberación) να επιμείνουν στον αγώνα για την επαναστατική ένοπλη πάλη ενάντια στον καπιταλισμό που αιμορραγεί την Κολομβία. Για το λόγο αυτό, είναι δίκαιο να πούμε ότι οι Κολομβιανοί επαναστάτες σε γενικές γραμμές δεν παραδίδονται, διαθέτοντας την υποστήριξη και συμπάθεια των λαών της Λατινικής Αμερικής που λένε μαζί με αυτούς

 Αγώνας μέχρι τη νίκη 

Βενεζουέλα: 

Το 2017 ξεκινά με μια ανοιχτή πολιτική σύγκρουση. Η όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα στην αστική τάξη και το προλεταριάτο συνεχίζει να προχωράει, παρά τις προσπάθειες της σοσιαλδημοκρατίας για να κατευνάσει τα πνεύματα. 

Οι φασιστικοί παράγοντες δείχνουν την ικανότητά τους τη διαμορφωμένη μέσα στα χρόνια. Έχουν επιτύχει να φτάσουν σε υψηλότερα επίπεδα στρατιωτικής και πολιτικής οργάνωσης, αλλά ακόμα δεν έχουν επαρκή λαϊκή υποστήριξη για να επιβληθούν σε εθνικό επίπεδο. 

Παράγοντες όπως η Voluntad Popular και η Primero Justicia  οδηγούν ανοιχτά σε μια ατζέντα βίας προωθώντας πιο ριζοσπαστικές ενέργειες, εστιάζοντας σε τομείς όπως η νεολαία και οι  φοιτητές. 

Από την άλλη πλευρά, παράγοντες όπως οι Acción Democrática, Un Nuevo Tiempo, και Avanzada Progresista, μεταξύ άλλων,  περιορίζονται σε μια πολιτική που εκφράζεται ασταθής και γενικά ασαφής. Κάποιοι δείχνουν να είναι υποστηρικτές  του διαλόγου, ενώ άλλες στιγμές  επιτίθενται σκληρά και δείχνουν  να είναι υπέρ ριζοσπαστικών λύσεων Η λεγόμενη Δημοκρατική Mesa de la Unidad Democrática (Στρογγυλή Τράπεζα της Δημοκρατικής Ενότητας) (MUD) ενσωματώνει αυτά τα στοιχεία και οι αντιφάσεις μεταξύ τους έχουν ευνοήσει σε κάποιο βαθμό την κυβέρνηση η οποία προσπαθεί να παραμείνει όσο πιο σταθερή γίνεται απέναντι σε μια αρνητική οικονομική και πολιτική κατάσταση που δεν έχει ξεπεραστεί . 

Η κυβέρνηση από την πλευρά της ανακοίνωσε μια σειρά μέτρων, που συνοδεύονται από αλλαγές στο υπουργικό συμβούλιο. Υπογραμμίζει τις παρατηρήσεις του Προέδρου Nicolás Maduro, ο οποίος ισχυρίζεται ότι οι προτεραιότητες που υποδεικνύει το τρέχον πλαίσιο είναι το πρόβλημα της ανασφάλειας. Είναι ο λόγος για τον διορισμό του Tarek El Aissami ,εξηγηθεί, ως νέου αντιπροέδρου της χώρας. Εάν προσθέσουμε σε αυτό την επανενεργοποίηση των OLP (Operación de Liberación del Pueblo), μετά από ένα υποχρεωτικό διάλειμμα λόγω ορισμένων σφαγών που είχαν αναστατώσει την εθνική κοινή γνώμη, μπορούμε να πούμε ότι η μεγάλης κλίμακας καταστολή είναι η λύση που βλέπει η κυβέρνηση για να προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα ανασφάλειας στη χώρα. 

Είναι αλήθεια ότι οι πράξεις των οργανώσεων της μαφίας έχουν φτάσει σε πρωτοφανή δύναμη, αλλά η κύρια αιτία για την ύπαρξη της εγκληματικότητας σε τέτοια χαρακτηριστικά επίπεδα όπως τα σημερινά, έχουν τις ρίζες τους στις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που απορρέουν από το καπιταλιστικό σύστημα. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να αναρωτηθούμε αν αυτές οι ενέργειες θα επηρεάσουν με ακρίβεια τα μεγάλα μυαλά και  το σύνολο της παραστρατιωτικής πυραμίδας και τις εγκληματικές συμμορίες, που δεν είναι άλλοι από τους καπιταλιστές, τους μεγάλους γαιοκτήμονες και πολλούς από τους ανώτερους ηγέτες της αστυνομίας και του στρατού. Η πραγματικότητα φαίνεται να δείχνει ότι δεν θα είναι έτσι , εκτός εάν οι προλεταριακές, λαϊκές και επαναστατικές δυνάμεις προχωρήσουν στην ανάληψη του  πολιτικού και οικονομικού ελέγχου της χώρας, η οποία θα επιτρέψει ακριβώς να έχουν την δυνατότητα να κλείσουν τις πηγές που δίνουν την οικονομική στήριξη σε αυτές τις εγκληματικές οργανώσεις . 

Ενόσω η αστική τάξη θα έχει οικονομικό έλεγχο, θα έχει τα χρήματα για τη  δημιουργία παραστρατιωτικών οργανώσεων για την καταστολή του λαϊκού κινήματος και την καταπολέμηση κάθε επαναστατικής εναλλακτικής λύσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πραγματική απελευθέρωση του λαού γίνεται πραγματικότητα όταν γίνεται η σοσιαλιστική επανάσταση, η οποία δεν μπορεί παρά να αποδώσει καρπούς με ένα ισχυρό προλεταριακό κόμμα, που αναπτύσσεται σε διάφορους τομείς της κοινωνίας, οδηγούμενο από δυνάμεις  χιλιάδων ανδρών και γυναικών κατά του καπιταλισμού και της δυστυχίας που επιφέρει. 

Η «Ταυτότητα της Πατρίδας», ένας μηχανισμός για τη μέτρηση δυνάμεων 

Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης να δημιουργήσει ένα έγγραφο που ονομάζεται «Ταυτότητα της Πατρίδας» έχει δημιουργήσει διαφορετικές αντιδράσεις  στο εθνικό πολιτικό πλαίσιο. Αυτές κυμαίνονται, από τον ισχυρισμό ότι πρόκειται για ένα μηχανισμό ελέγχου, αλλά ακόμη και ότι πρόκειται για μια αναβίωση παρόμοιων μηχανισμών στην ταυτότητα των  κομμάτων των κυβερνήσεων AD (Acción Democrática ) Copei y Proyecto Venezuela. Πολλές απόψεις  εκφράζονται σε λαϊκό πλαίσιο Ωστόσο, για εμάς αυτό είναι πρωτίστως ένας μηχανισμός μέτρησης. Είναι ένα δευτερεύον στοιχείο, όσον αφορά την εθνική πολιτική. Η απόκτηση αυτής της κάρτας ή όχι, κατά τη γνώμη μας, θα έχει μικρή ή καμία επίδραση στην αλλαγή της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας της πλειοψηφίας των  εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων. Λέμε ότι δεν είναι θέμα αρχών, θεωρούμε ότι στην ουσία αυτό που όντως μας ενδιαφέρει είναι να αλλάξουν με έναν επαναστατικό τρόπο την πραγματικότητα εκατομμυρίων ανθρώπων με τη σοσιαλιστική επανάσταση. 

Η ανάγκη να ενισχυθεί περαιτέρω η ενότητα των επαναστατικών δυνάμεων 

Απέναντι στο  εθνικό και διεθνές σκηνικό, είναι σημαντικό ότι ο κάθε ένας από τα μέλη του κόμματός μας πρέπει να κάνει τις καλύτερες προσπάθειες για να ενοποιήσει τους οργανισμούς με την ικανότητα της ηγεσίας τους και την επαφή με τις μάζες. 

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να ενισχύσουμε τις επαφές με τις λαϊκές και επαναστατικές οργανώσεις στη διαδικασία της περαιτέρω ανάπτυξης της πολιτική μας που θα συγκρούεται και η οποία θα αποτελέσει σημαντικό εργαλείο για την κινητοποίηση των επαναστατικών δυνάμεων σε μελλοντικό  σκηνικό. 

Όλο αυτό απαιτεί να αφιερώσουμε περισσότερη και καλύτερη προσοχή στις ευθύνες που έχουν ανατεθεί στις διάφορες δομές του κόμματος. 

 Η στιγμή αυτή  απαιτεί την ανάπτυξη με ενθουσιασμό, τόλμη και ακρίβεια όλων των καθηκόντων που μας έχουν ανατεθεί, και θα πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι οι στιγμές  των σημαντικών αποφάσεων που πλησιάζουν απαιτούν  ένα κόμμα με μια  αναπτυγμένη ικανότητα  ώστε να μπορέσει  να οδηγήσει τις πλατιές μάζες. 

Με πρακτική έννοια και επαναστατική ορμή, να ενεργοποιήσουμε τις οδούς επικοινωνίας για να φτάσουμε σταθερά στην ανάπτυξη της πολιτικής μας μέσα στα λαϊκά στρώματα, αυτά που βρίσκονται μέσα στη  δημαγωγία και τους δισταγμούς της σοσιαλδημοκρατίας, που επίσης έχουν χάσει σε μεγάλο βαθμό το κίνητρο του αγώνα για κοινωνικούς μετασχηματισμούς

Πρέπει τώρα περισσότερο από ποτέ, να φτάσoυμε με τις  προτάσεις μας σε κάθε τομέα της κοινωνίας. Δεδομένης της αβεβαιότητας που ζει η πλειοψηφία των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων, πρέπει να υψωθεί η σημαία με το σφυροδρέπανο ως λάβαρο για να καθοδηγήσει την αναγκαία πορεία της προλεταριακής επανάστασης. 

22ης Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του PCMLV (Μαρξιστικό Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας)

Καράκας, Ιανουάριος 2017