Η τέχνη της επαναστατικής πολιτικής έγκειται στην ικανότητα να κατανοούμε με απόλυτη αντικειμενικότητα την πραγματικότητα που υπάρχει σε μια συγκεκριμένη στιγμή στην κοινωνία και, μπροστά σε αυτή, να καθορίζουμε μία ορθή στάση – σύμφωνη με τις ιδεολογικόπολιτικές αρχές – η οποία να συμβάλλει στην υλοποίηση των στρατηγικών στόχων, δηλαδή, στην περίπτωσή μας, στην κατάκτηση της εξουσίας από πλευράς της εργατικής τάξης για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.
Με τη μια ή την άλλη διατύπωση, ανάμεσα σε όσους θεωρούν εαυτόν αριστερό σίγουρα υπάρχει συμφωνία με την παραπάνω πρόταση. Ωστόσο, κατά την υλοποίησή της, παρουσιάζονται δυσκολίες, γιατί σε διάφορες περιστάσεις ο βολονταρισμός και ο υποκειμενισμός επικρατούν της αντικειμενικής ανάλυσης. Αυτό δυστυχώς συμβαίνει στις τάξεις κάποιων αριστερών και δημοκρατικών διανοούμενων, οι οποίοι επιδιώκουν να επαναλάβουν την πολιτική στάση που το λαϊκό κίνημα και οι αριστερές οργανώσεις υιοθέτησαν σε προηγούμενες εκλογές, παρότι λάμβαναν χώρα σε διαφορετική συγκυρία.
Με μια επιφανειακή στάση ταξικής ανεξαρτησίας καλούν σε άκυρη ψήφο, γιατί “δεν είναι δυνατό να δώσουμε ψήφο σε έναν τραπεζίτη”. Αν δει κανείς τυπικά το πολιτικό σκηνικό της χώρας, δηλαδή χωρίς να λάβει υπόψη, μεταξύ άλλων, τον συσχετισμό των υπαρχουσών δυνάμεων και τη δυνατότητα της πρόκλησης μίας αλλαγής σε αυτόν, που με κάποιο τρόπο να δημιουργεί καλύτερες συνθήκες για δράση και αγώνα· τις ιδεολογικές, πολιτικές και οργανωτικές συνθήκες στις οποίες βρίσκεται το λαϊκό κίνημα· τις αντιθέσεις στους κόλπους της κυρίαρχης τάξης· την κατάσταση πνευμάτων των μαζών οι οποίες επιδιώκουν μια αλλαγή στη χώρα, τότε είναι εξηγήσιμο το ότι καταλήγουν σε ένα τέτοιο συμπέρασμα, επιφανειακά ριζοσπαστικό, όμως εσφαλμένο.
Η άκυρη ψήφος είναι ένα από τα χαρτιά με τα οποία παίζει ο Κορρεϊσμός. Αν δεν του είναι εφικτό να αποσπάσει την ψήφο του εκλογικού σώματος, επιδιώκει αυτή, τουλάχιστον, να μην πάει στον αντίπαλό του, για τον οποίο αναπτύσει έναν πολιτικό λόγο δήθεν αντιολιγαρχικό.
Το σημερινό πολιτικό σκηνικό της χώρας είναι τέτοιο που η απόφαση για φραγμό στο δρόμο του Κορρεϊσμού μέσω της ψήφισης του Λάσσο ανταποκρίνεται πλήρως στις πολιτικές ανάγκες του εργατικού και λαϊκού κινήματος και στην πραγματική δυνατότητα της πρόκλησης μιας αλλαγής στο συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, από την οποία να μπορεί το εργατικό και λαϊκό κίνημα να επωφεληθεί για να προχωρήσει τη διαδικασία ανασύνθεσης των δυνάμεών του, ώστε να συνεχίσει τον αγώνα για τα δικά του ιδιαίτερα συμφέροντα. Είναι μία ψήφος αναγκαστική, όμως αναγκαία.
Το κύριο άρθρο της εβδομαδιαίας εφημερίδας Εn Marcha, οργάνου του Μαρξιστικού – Λενινιστικού Κομμουνιστικού Κόμματος Εκουαδόρ, φύλλο 1763,15-21 Μάρτη 2017.
Μετάφραση: parapoda.wordpress.com
Με τη μια ή την άλλη διατύπωση, ανάμεσα σε όσους θεωρούν εαυτόν αριστερό σίγουρα υπάρχει συμφωνία με την παραπάνω πρόταση. Ωστόσο, κατά την υλοποίησή της, παρουσιάζονται δυσκολίες, γιατί σε διάφορες περιστάσεις ο βολονταρισμός και ο υποκειμενισμός επικρατούν της αντικειμενικής ανάλυσης. Αυτό δυστυχώς συμβαίνει στις τάξεις κάποιων αριστερών και δημοκρατικών διανοούμενων, οι οποίοι επιδιώκουν να επαναλάβουν την πολιτική στάση που το λαϊκό κίνημα και οι αριστερές οργανώσεις υιοθέτησαν σε προηγούμενες εκλογές, παρότι λάμβαναν χώρα σε διαφορετική συγκυρία.
Με μια επιφανειακή στάση ταξικής ανεξαρτησίας καλούν σε άκυρη ψήφο, γιατί “δεν είναι δυνατό να δώσουμε ψήφο σε έναν τραπεζίτη”. Αν δει κανείς τυπικά το πολιτικό σκηνικό της χώρας, δηλαδή χωρίς να λάβει υπόψη, μεταξύ άλλων, τον συσχετισμό των υπαρχουσών δυνάμεων και τη δυνατότητα της πρόκλησης μίας αλλαγής σε αυτόν, που με κάποιο τρόπο να δημιουργεί καλύτερες συνθήκες για δράση και αγώνα· τις ιδεολογικές, πολιτικές και οργανωτικές συνθήκες στις οποίες βρίσκεται το λαϊκό κίνημα· τις αντιθέσεις στους κόλπους της κυρίαρχης τάξης· την κατάσταση πνευμάτων των μαζών οι οποίες επιδιώκουν μια αλλαγή στη χώρα, τότε είναι εξηγήσιμο το ότι καταλήγουν σε ένα τέτοιο συμπέρασμα, επιφανειακά ριζοσπαστικό, όμως εσφαλμένο.
Η άκυρη ψήφος είναι ένα από τα χαρτιά με τα οποία παίζει ο Κορρεϊσμός. Αν δεν του είναι εφικτό να αποσπάσει την ψήφο του εκλογικού σώματος, επιδιώκει αυτή, τουλάχιστον, να μην πάει στον αντίπαλό του, για τον οποίο αναπτύσει έναν πολιτικό λόγο δήθεν αντιολιγαρχικό.
Το σημερινό πολιτικό σκηνικό της χώρας είναι τέτοιο που η απόφαση για φραγμό στο δρόμο του Κορρεϊσμού μέσω της ψήφισης του Λάσσο ανταποκρίνεται πλήρως στις πολιτικές ανάγκες του εργατικού και λαϊκού κινήματος και στην πραγματική δυνατότητα της πρόκλησης μιας αλλαγής στο συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, από την οποία να μπορεί το εργατικό και λαϊκό κίνημα να επωφεληθεί για να προχωρήσει τη διαδικασία ανασύνθεσης των δυνάμεών του, ώστε να συνεχίσει τον αγώνα για τα δικά του ιδιαίτερα συμφέροντα. Είναι μία ψήφος αναγκαστική, όμως αναγκαία.
Το κύριο άρθρο της εβδομαδιαίας εφημερίδας Εn Marcha, οργάνου του Μαρξιστικού – Λενινιστικού Κομμουνιστικού Κόμματος Εκουαδόρ, φύλλο 1763,15-21 Μάρτη 2017.
Μετάφραση: parapoda.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου