Ο Βλαντίμιρ Ίλιτς γεννήθηκε στο Σιμπίρσκ στις 10 Απρίλη του 1870. Γνωστός με το όνομα Λένιν, είναι μία από τις πιο σημαντικές φιγούρες στην ιστορία του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Έπαιξε προεξέχοντα ρόλο στην ανατροπή του καπιταλισμού στην τσαρική Ρωσία και στη στερέωση των πρώτων βημάτων της οικοδόμησης του σοσιαλισμού.
Η ανάπτυξη της ιδεολογίας της εργατικής τάξης που πραγματοποίησε ο Λένιν συνίσταται, αρχικά, στην επιβεβαίωση της πρακτικής εγκυρότητας των αρχών που καθορίστηκαν από τον Μαρξ και τον Ένγκελς, αλλά ταυτόχρονα εμπεριείχε και τη θεωρητική ανάπτυξη του μαρξισμού, λαμβάνοντας υπόψη τις νέες συνθήκες του καπιταλισμού και της πάλης του προλεταριάτου. Σύμφωνα με το Στάλιν «ο λενινισμός είναι ο μαρξισμός της εποχής του ιμπεριαλισμού και της προλεταριακής επανάστασης. Ακριβέστερα: ο λενινισμός είναι η θεωρία και η ταχτική της προλεταριακής επανάστασης γενικά, η θεωρία και η πραχτική της δικτατορίας του προλεταριάτου ειδικά. Ο Μαρξ και ο Ένγκελς έδρασαν στην προεπαναστατική περίοδο (έχουμε υπόψη μας την προλεταριακή επανάσταση), όταν δεν υπήρχε ακόμα αναπτυγμένος ιμπεριαλισμός, στην περίοδο που οι προλετάριοι προετοιμάζονταν για την επανάσταση, στην περίοδο που η προλεταριακή επανάσταση δεν είχε γίνει ακόμα άμεσα και πραχτικά αναπόφευκτη. Ο Λένιν όμως, μαθητής του Μαρξ και του Ένγκελς, έδρασε στην περίοδο του αναπτυγμένου ιμπεριαλισμού, στην περίοδο που αναπτυσσόταν η προλεταριακή επανάσταση, όταν η προλεταριακή επανάσταση είχε κιόλας νικήσει σε μια χώρα, όταν είχε συντρίψει την αστική δημοκρατία και είχε εγκαινιάσει την εποχή της προλεταριακής δημοκρατίας, την εποχή των Σοβιέτ».
Ο Λένιν αντιμετώπισε σε όλα τα πεδία τους εχθρούς του μαρξισμού, υπήρξε ένας αδιάλλακτος υπερασπιστής των θεωριών των Μαρξ και Ένγκελς, «μελέτησε τη θεωρία χωρίς να είναι κλεισμένος μέσα σε ένα δωμάτιο, αλλά με την αδιάλλακτη πάλη ενάντια σε κάθε εχθρό του μαρξισμού, χωρίς να επιτρέπει την παραμικρή προσπάθεια να εκτραπεί το εργατικό κίνημα από τον επαναστατικό δρόμο, εξοπλίζοντας με βαθειά γνώση τους υποστηρικτές του και συγκεντρώνοντας και οργανώνοντας τους σε έναν ενοποιημένο αγώνα»* .
Ο Λένιν μπορούσε να συνδέει τη μαρξιστική θεωρία με την επαναστατική πρακτική και κατ’ επέκταση με τις αρχές της ιδεολογίας του προλεταριάτου, πάλεψε διακαώς για τη δημιουργία του Κόμματος των Μπολσεβίκων ως πρωτοπορία της εργατικής τάξης, που αποτέλεσε ένα ισχυρό και πειθαρχημένο τμήμα της εργατικής τάξης ώστε να μπορεί να αντιμετωπίζει τα διάφορα σκαμπανεβάσματα του επαναστατικού προτσές. Ήταν ο πρωταγωνιστής στη δημιουργία της πρώτης πολιτικής εφημερίδας των επαναστατών μαρξιστών όλης της Ρωσίας, γνωστής με το όνομα «Ίσκρα», η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο ενάντια στον οικονομισμό και στην ενότητα των επαναστατών για τη δημιουργία του επαναστατικού κόμματος νέου τύπου.
Ο σύντροφος Λένιν είναι το παράδειγμα του ανθρώπου που όντας πεισμένος για τη θεωρία του προλεταριάτου μπορεί να αντιμετωπίσει χίλιες και μία δυσκολίες, υποφέροντας τις χειρότερες συνθήκες, διωγμένος και εξορισμένος πολλές φορές, και παρά την καταστολή ήταν ένας από τους ηγέτες της επανάστασης του Οκτώβρη του 1917. Ήταν ο εμπνευστής της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη Ρωσία και ο κύριος καθοδηγητής στον εμφύλιο πόλεμο ενάντια στην αστική τάξη, ήταν ο ηγέτης και ο δημιουργός της 3ης Διεθνούς.
Τα γραπτά του, όπως «Τι είναι οι φίλοι του» λαού και πώς πολεμούν τους σοσιαλδημοκράτες», «Τι να κάνουμε», «Ένα βήμα μπροστά, δύο βήματα πίσω», «Δύο τακτικές της σοσιαλδημοκρατίας στη δημοκρατική επανάσταση», «Υλισμός και Εμπειριοκριτικισμός», «Ο ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού», «Η ανάπτυξη του καπιταλισμού στη Ρωσία», «Φιλοσοφικά τετράδια», «Κράτος και Επανάσταση» και ένας μεγάλος αριθμός από μπροσούρες και άρθρα ήταν τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποίησε ο Λένιν για να αντιμετωπίσει τα διάφορα αντεπαναστατικά, οπορτουνιστικά και ρεβιζιονιστικά ρεύματα.
Στις 21 Ιανουαρίου του 1924, στις 5:50 μμ, στο Γκόρκι, κοντά στη Μόσχα, ο Λένιν απεβίωσε. Έτσι, η εργατική τάξη όλου του κόσμου έχασε έναν από τους μεγαλύτερους ηγέτες της.
* M. Glasser, Como estudiaban Marx-Engels y sus discípulos, Colección Popular Clásicos del Socialismo, Quito-Ecuador 1990, pág. 65
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα EN MARCHA, όργανο του Μαρξιστικού-Λενινιστικού ΚΚ Ισημερινού, φύλλο 1483, 16-22 Απρίλη 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου