«Φωνή της Αλήθειας», αρ. φυλ. 5, 15-31 Δεκέμβρη 1993, σελ. 1 και 4
Έξαρση του φασισμού-ρατσισμού-νεοναζισμού-σωβινισμού
Αύξηση της μαζικής ανεργίας και της φτώχειας
"Λευκή Βίβλος": σφοδρή επίθεση στις κατακτήσεις των εργαζομένων
Τα ορισμένα βήματα που έγιναν στα τέλη της δεκαετίας του '80 στην κατεύθυνση της "Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης" δηλαδή της προώθησης από τα μεγάλα ευρωπαϊκά μονοπώλια της ενοποίησης των κρατών-μελών της ΕΟΚ δημιούργησαν προσωρινά στις πλατιές λαϊκές μάζες της Ευρώπης (και όχι μόνο) την απατηλή εντύπωση, ότι η οικονομική και πολιτική ένωση της θα προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς και χωρίς εμπόδια, ότι "παραμερίστηκαν" ή τουλάχιστον "αμβλύνθηκαν" οι αντιθέσεις μεταξύ των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών της ΕΟΚ και βρισκόμαστε ήδη στις παραμονές της δημιουργίας των λεγόμενων "Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης", στις παραμονές της πραγματοποίησης του γνωστού αυτού αντιδραστικού "οράματος" του μεγάλου ευρωπαϊκού κεφαλαίου.
Αυτό επέτρεψε στους αντιδραστικούς ιδεολόγους υπέρμαχους της ιμπεριαλιστικής ΕΟΚ και τους πράκτορες της ρεβιζιονιστές, να καλλιεργήσουν το μύθο μιας "ενωμένης δημοκρατικής και ειρηνικής Ευρώπης" που θα "εξάλειφε" την ανεργία και την φτώχεια και θα "διασφάλιζε" τάχα απασχόληση στους ευρωπαίους εργαζόμενους, καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και σεβασμό των δικαιωμάτων και ελευθεριών τους, δηλαδή μια "Ευρώπη της ευημερίας" και της "σύγκλισης των οικονομιών" των κρατών-μελών της ΕΟΚ, κλπ., κλπ.
Όμως οι ίδιες οι εξελίξεις στο εσωτερικό της ΕΟΚ οδήγησαν πολύ γρήγορα στη διάλυση των ψευδαισθήσεων που δημιουργήθηκαν και των μύθων που ως πριν λίγο καλλιεργήθηκαν και προπαγανδίστηκαν. Ιδιαίτερα μετά την προσάρτηση της Αν. Γερμανίας από την ιμπεριαλιστική Γερμανία και την κατάρρευση του Ανατολικού μπλοκ οι αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών χωρών της ΕΟΚ οξύνθηκαν και επιπλέον η "σύγκλιση των οικονομιών" των κρατών-μελών της ΕΟΚ αποδείχθηκε, όπως ήταν επόμενο, "όνειρο θερινής νυκτός", αφού το χάσμα μεταξύ των οικονομικά ισχυρών και των αδύνατα αναπτυγμένων και εξαρτημένων χωρών μεγάλωσε.
Η νομισματική κρίση (Αύγουστος '93) που "τίναξε στον αέρα" το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα, που, ως γνωστό, αποτελεί τον πυρήνα του προτσές της οικονομικής και νομισματικής ένωσης και η πλήρης αποτυχία των "προγραμμάτων σύγκλισης" σχεδόν όλων των χωρών (που σημαίνει αποτυχία του Μάαστριχτ) δείχνουν τις μεγάλες δυσκολίες της προώθησης της ενοποίησης και ταυτόχρονα αντανακλούν την παραπέρα νέα όξυνση των αντιθέσεων μεταξύ των χωρών-μελών της ΕΟΚ. Η οικονομική κρίση οδηγώντας, ανάμεσα στ' άλλα, σε μαζικές χρεοκοπίες επιχειρήσεων και σε αλματώδη αύξηση της ήδη υπάρχουσας μαζικής ανεργίας, οξύνει ακόμη περισσότερο τις αντιθέσεις σε κάθε καπιταλιστική χώρα χωριστά, αλλά και εκείνες μεταξύ των χωρών μελών της ΕΟΚ. Για την περίφημη Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ παρουσιάζοντας (8.12.93) την περιβόητη "Λευκή Βίβλο" υποχρεώνεται να παραδεχτεί: "Το πρώτο στάδιο είναι μια αποτυχία. Έχουμε ήδη χάσει το παιχνίδι. Η Ευρώπη βρίσκεται ακόμη μια φορά σε παρακμή...".
Το προλεταριάτο και οι λαοί της "γηραιάς ηπείρου" βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με μια εντελώς διαφορετική Ευρώπη από εκείνη (της "δημοκρατικής και ειρηνικής Ευρώπης", της Ευρώπης της ευημερίας", κλπ.) που τους υπόσχονταν οι πολιτικοί εκπρόσωποι και οι ιδεολόγοι των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Βρίσκονται αντιμέτωποι με μια ιμπεριαλιστική φιλοπόλεμη ΕΟΚ, που εντείνει τις επεμβάσεις της σ' άλλες περιοχές (Βαλκάνια, Μ. Ανατολή, Αφρική), με μια ΕΟΚ των μεγάλων μονοπωλίων (με κυρίαρχα τα γερμανικά), που στα κράτη-μέλη της παρουσιάζουν έξαρση ο φασισμός, ο νεοναζισμός, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός και ο σωβινισμός (Γερμανία, Γαλλία, δημοτικές εκλογές στην Ιταλία, κλπ.), με μια ΕΟΚ που μαστίζεται από βαθιά οικονομικο-κοινωνική και πολιτική κρίση, με μια ΕΟΚ δεκάδων εκατομμυρίων ανέργων και πολλών δεκάδων εκατομμυρίων φτωχών και εξαθλιωμένων λαϊκών μαζών, που αναμένεται να αυξηθούν στα επόμενα χρόνια.
Η "Λευκή Βίβλος" των ΕΟΚικών μονοπωλίων: σφοδρή επίθεση στις κατακτήσεις των εργαζομένων
Αυτή τη στιγμή η εργατική τάξη όλων των χωρών-μελών της ΕΟΚ βρίσκεται επίσης αντιμέτωπη και με μια οξύτατη επίθεση που έχουν εξαπολύσει τα ευρωπαϊκά μονοπώλια με στόχο την εκμηδένιση των κατακτήσεων της. Με τα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα που περιέχονται στη "Λευκή Βίβλο" των ευρωπαϊκών μονοπωλίων απειλείται άμεσα το σύνολο των κοινωνικών και οικονομικών κατακτήσεων της, επιδιώκεται η κατάργηση θεμελιωδών δικαιωμάτων και κατακτήσεων που για την κατάχτηση και κατοχύρωση τους χρειάστηκαν σκληροί μακρόχρονοι και αιματηροί αγώνες. Ο εκπρόσωπος των ΕΟΚικών μονοπωλίων, πρόεδρος της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ δήλωσε (8.12.93): "στις νέες συνθήκες, τίποτε δεν είναι εγγυημένο, ούτε η διαχείριση των επιχειρήσεων, ούτε οι μισθοί, ούτε οι κοινωνικές παροχές... δεν υπάρχουν κοινωνικά κεκτημένα".
Όπως είναι γνωστό, τα μέτρα που περιέχονται στη διαβόητη "Λευκή Βίβλο" του Ντελόρ και που αφορούν το σύνολο των εργασιακών σχέσεων και κυρίως την αμοιβή και ώρες εργασίας, άδειες, απολύσεις και την κοινωνική ασφάλιση είναι στην πραγματικότητα οι "προτάσεις για τη μείωση του κόστους εργασίας" της Ένωσης Ευρωπαίων Βιομηχάνων (είχαν δοθεί στη δημοσιότητα στα μέσα του '93).
Η σημερινή επίθεση είναι η μεγαλύτερη σε οξύτητα και έκταση επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι των χωρών-μελών της ΕΟΚ από το μεγάλο κεφάλαιο. Τα ΕΟΚικά μονοπώλια απαιτούν να παραιτηθούν οι εργαζόμενοι από τις κατακτήσεις τους στο όνομα του γνωστού τρίπτυχου "Ανάπτυξη - Ανταγωνιστικότητα - Απασχόληση".
Η πραγματική όμως επιδίωξη της εφαρμογής αυτών των μέτρων δεν είναι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και η καταπολέμηση της ανεργίας (αναπόφευχτο φαινόμενο του καπιταλισμού), όπως ισχυρίζονται οι εγκέφαλοι της ΕΟΚ, τη στιγμή μάλιστα που για την ανεργία παραδέχονται και οι ίδιοι ότι αυτή θα αυξηθεί στα επόμενα χρόνια, αλλά η διασφάλιση και η αύξηση των κερδών των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, ρίχνοντας όλα τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων. Αναφερόμενη στις αιτίες τις αιτίες της ανεργίας η "Λευκή Βίβλος" τις αναζητά, όπως είναι επόμενο, στην "αποτυχία της πολιτικής της απασχόλησης της δεκαετίας του '80" και όχι στην ίδια τη φύση του καπιταλιστικού συστήματος που καθιστά αναπόφευχτο το φαινόμενο της ανεργίας γενικά και ειδικά εκείνο της μαζικής ανεργίας στο μονοπωλιακό στάδιο αυτού του συστήματος και σε περίοδο οικονομικών κρίσεων. Ας σημειωθεί ακόμα ότι μια σειρά από τα μέτρα που προτείνει για εφαρμογή η "Λευκή Βίβλος" του Ντελόρ εφαρμόζονται ήδη σχεδόν σ' όλες τις χώρες της ΕΟΚ και το αποτέλεσμα τους είναι η αύξηση της μαζικής ανεργίας και το βάθεμα της οικονομικής κρίσης
Η προώθηση του στόχου της "μείωσης του εργατικού κόστους" για τις επιχειρήσεις με τη μείωση των πραγματικών μισθών των εργαζομένων, τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των επιχειρήσεων, την επιβολή της μερικής απασχόλησης, την κατάργηση των αδειών και την μείωση των επιδομάτων ανεργίας, τη μείωση του χρόνου εργασίας με αντίστοιχη μείωση των αμοιβών, τη μείωση και κατάργηση των κοινωνικών παροχών, την κατάργηση ουσιαστικά των συλλογικών συμβάσεων και των νόμων που διασφαλίζουν στοιχειώδη προστασία των εργαζομένων, κλπ. θα έχουν σαν αποτέλεσμα την παραπέρα χειροτέρευση της κατάστασης της εργατικής τάξης και γενικά των πλατιών λαϊκών μαζών, την αύξηση της μαζικής ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης τους. Ήδη σήμερα το σύνολο των ανέργων των χωρών-μελών της ΕΟΚ ξεπερνά τα 25 εκατομμύρια και σύμφωνα με τις προβλέψεις των ιθυνόντων της ΕΟΚ αναμένεται να αυξηθεί στα επόμενα χρόνια. Η ανεργία πλήττει ιδιαίτερα τους νέους και τις γυναίκες. Το φαινόμενο της ανεργίας έχει πάρει τόσο απειλητικές διαστάσεις ώστε να εκφράζει την έντονη ανησυχία του και ο μεγαλοαστικός τύπος της ΕΟΚ, ο οποίος προειδοποιεί, ότι μια συνεχιζόμενη αύξηση της μαζικής ανεργίας θα οδηγήσει σε "κοινωνική και πολιτική καταστροφή" της ΕΟΚ
Η ανεργία και οι συνεχείς επιθέσεις των μονοπωλίων της ΕΟΚ στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων έχουν καταδικάσει πολλές δεκάδες εκατομμύρια (πάνω από 60) στη φτώχεια και την εξαθλίωση, κατάσταση που διαπιστώνεται και στην "Έκθεση της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων" που παρουσιάστηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα μέσα Ιούλη του '93 ("πάνω από 50 εκατομμύρια πολίτες των χωρών-μελών της Κοινότητας επιβιώνουν σε συνθήκες απόλυτης ένδειας", στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότεροι και αυξάνονται συνεχώς).
Η σημερινή πραγματικότητα της ΕΟΚ, της ΕΟΚ των δεκάδων εκατομμυρίων ανέργων, των πολλών δεκάδων εκατομμυρίων εξαθλιωμένων, της αναβίωσης του φασισμού, του ρατσισμού και του νεοναζισμού, καθώς και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων (Γιουγκοσλαβία, Σομαλία, κλπ.), της ΕΟΚ που σπαράζεται από αντιθέσεις και διέρχεται βαθιά και ολόπλευρη κρίση δείχνει στην εργατική τάξη και γενικά στους εργαζόμενους, ότι το καπιταλιστικό σύστημα δε μπορεί να λύσει τα προβλήματα τους, ούτε να ξεπεράσει τις αντιθέσεις του και διαλύει το μύθο της "δημοκρατικής και ειρηνικής Ευρώπης" και εκείνον της "Ευρώπης της ευημερίας" για τους εργαζόμενους, μα ταυτόχρονα διαψεύδει και τα μυθεύματα των απολογητών του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος περί δήθεν υπεροχής του καπιταλισμού απέναντι στο σοσιαλισμό που αυτοί διέδωσαν και διαδίδουν, που συστηματικά καλλιέργησαν και καλλιεργούν, μ' αφορμή την κατάρρευση της καπιταλιστικής οικονομίας της Σοβιετικής Ένωσης, που την παρουσίασαν σκόπιμα σαν "κατάρρευση και αποτυχία" του σοσιαλιστικού συστήματος αυτής της χώρας, το οποίο όμως δεν υπήρχε σ' αυτή, επειδή αυτό είχε ήδη ανατραπεί από τα μέσα της δεκαετίας του '50.
Η "Λευκή Βίβλος" των μονοπωλίων της ΕΟΚ που κατεδαφίζει όλες τις κατακτήσεις του ευρωπαϊκού προλεταριάτου και καταργεί όλα τα δικαιώματα του προκαλεί την αντίδραση όλων των εργαζομένων των χωρών-μελών της ΕΟΚ, μαζί και εκείνων της χώρας μας. Για την εργατική τάξη της Ευρώπης δεν υπάρχει άλλος δρόμος από εκείνον της πάλης για την απόκρουση των επιθέσεων του μεγάλου μονοπωλιακού κεφαλαίου και την υπεράσπιση των κατακτήσεων, δικαιωμάτων και ελευθεριών της συνδυασμένης με την πάλη κατά του φασισμού και του πολέμου και για την ανατροπή του καπιταλισμού, απαραίτητης προϋπόθεσης για τη λύση των προβλημάτων της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου