Εδώ και αρκετές ημέρες, η κατάσταση στον Καύκασο έχει και πάλι αναφλεγεί επικίνδυνα.
Ωθούμενο από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, το Γεωργιανό αντιδραστικό καθεστώς άρχισε τις εχθροπραξίες με μια στρατιωτική επιχείρηση της οποίας ο σκοπός ήταν η επανάκτηση του ελέγχου της «αυτονομιστικής» περιοχής της Νότιας Οσετίας η οποία υποστηρίζεται από τη Μόσχα. Η Ρωσία των Μεντβέντεφ και Πούτιν απάντησε με μια στρατιωτική αντεπίθεση μεγάλης κλίμακας. Οι βόμβες των δύο στρατοπέδων έπληξαν άμαχο πληθυσμό στην Νότια Οσετία, αλλά επίσης και στην Αμπχαζία και διάφορες πόλεις τηςΓεωργίας γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα πολλές ανθρώπινες απώλειες και χιλιάδες πρόσφυγες.
Όλα αυτά δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία», αλλά το αποτέλεσμα μιας χρόνιας έντασης που έχει υπόβαθρο τον ανταγωνισμό των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τον έλεγχο μιας περιοχής πλούσιας σε υδρογονάνθρακες. Η Γεωργία είναι για τον Καύκασο ότι είναι το Αφγανιστάν για την Μέση Ανατολή: ένα πέρασμα για τη μεταφορά Αζέρικου πετρελαίου από την Κασπία στη Μαύρη Θάλασσα. Όπως οι περισσότερες από τις πρώην δημοκρατίες του νότου της Σοβιετικής Ένωσης, είναι το όργανο μιας πολιτικής αποσταθεροποίησης που χρησιμοποιεί ο Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός ενάντια στη Ρωσία. Αυτή η πολιτική, η οποία έχει ήδη φέρει φωτιά και τσεκούρι στα Βαλκάνια, πήρε μια πιο επιθετική και προκλητική τροπή με την εγκατάσταση της κακόφημης «αντιπυραυλικής ασπίδας» στην Ανατολική Ευρώπη και με τις πιέσεις για να επιταχυνθεί η ένταξη της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ.
Ας μηνέχουμεαυταπάτες! Όπως και με το Κόσσοβο, δεν έχουμε μια κατάσταση όπου οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι της υπερασπίζονται τη δημοκρατία και το δικαίωμα των λαών να διαχειρίζονται τις δικές τους υποθέσεις! Είναι μια υπόθεση ενός πολέμου για το ιμπεριαλιστικό ξαναμοίρασμα του κόσμου με φόντο την ενεργειακή κρίση και την οικονομική ύφεση! Η βία της Ρώσικης απάντησης, η οποία χαρακτηρίστηκε «δυσανάλογη» από τις Δυτικές δυνάμεις, αποτελεί ένα σημάδι από την πλευρά της Ρωσίας ότι δε θα επιτρέψει σε κανένα να ξεπεράσει κάποια όρια.
Ο Σαρκοζύ και Υπουργός των Εξωτερικών του έσπευσαν να παίξουν τους μεσολαβητές εξ ονόματος των 27 κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι θέσεις των κυβερνήσεων των ΕΕ απέχουν πολύ από το να είναι ενιαίες, ωστόσο είναι ξεκάθαρο ότι δεν επιθυμούν ανοιχτή αντιπαράθεση με την Ρωσία, ούτε μια ασταθή κατάσταση στην οποία θα εμπλέκονται και αυτές.
Το Κόμμα μας καταγγέλλει αυτόν τον πόλεμο μεταξύ των δύο αντιδραστικών πλευρών, του οποίου το τίμημα πληρώνουν οι λαοί του Καυκάσου.
Αυτό αποδεικνύει, αν ήταν ανάγκη να αποδειχτεί, τον κίνδυνο της «Ατλαντικής» πολιτικής που αναπτύσσεται από τον Σαρκοζύ. Αυτή η πολιτική, η οποία πρόσφατα φάνηκε με την ενίσχυση της Γαλλικής παρουσίας στο Αφγανιστάν – ανταποκρινόμενη με τις προσδοκίες του Μπους – και από την επανένταξη της Γαλλίας σε όλες τις δομές του ΝΑΤΟ, είναι μια επιθετική και πολεμοκάπηλη πολιτική.
- Να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικέςπροκλήσεις!
- Να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί!
- Να εργαστούμε για να ενισχυθεί η διεθνής αλληλεγγύη των λαών στον αγώνα τους ενάντια στους ιμπεριαλιστές εμπρηστές του πολέμου!
Παρίσι, 12 Αυγούστου, 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου