Δευτέρα 10 Μαρτίου 2008

Κόμμα Εργασίας Τουρκίας: Ο στρατιωτικός δρόμος δεν είναι λύση. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να γίνει αποδεχτή

Ο στρατιωτικός δρόμος δεν είναι λύση. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να γίνει αποδεχτή

03.3.2008

Ο ξαφνικός τερματισμός των διασυνοριακών επιχειρήσεων που διήρκεσαν 8 ημέρες και η επιστροφή του στρατού δεν αντιμετωπίστηκε θετικά από τα ΜΜΕ και από τους αντιδραστικούς κύκλους που κραυγάζουν για πόλεμο. Οι βαρόνοι των ΜΜΕ επιδοκίμασαν το αιματοκύλισμα και την τρομοκρατία κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων διερευνώντας αν οι ΗΠΑ επέμειναν για αυτή την ξαφνική επιστροφή και αν οι Τουρκικές Ένοπλες δυνάμεις πέτυχαν τους στόχους τους. Επίσης δεν προβάλλονται οι φωνές όσων ζητούν την ειρήνη και την πολιτική λύση.

Συγκεκριμένα, προτιμούν να μιλούν για τις λεπτομέρεις και τον παραλογισμό των εφαρμοζόμενων πολιτικών παρά για τη μη δυνατότητά τους. Η απάντηση των στρατηγών του Τουρκικού Στρατού και του πρωθυπουργού στο αίτημα για ειρήνη και πολιτική λύση είναι στην κατεύθυνση του να ξεφύγουν από την δύσκολη θέση. Είναι για μια ακόμη φορά ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση δεν έχει κανένα σχέδιο ή πρόταση πέρα από αυτό που προστάζουν οι στρατιωτικοί. Σε αυτό το ζήτημα ο πρωθυπουργός, δηλώνοντας ότι αυτός εκπροσωπεί τους Κούρδους και ότι συμφωνεί με τους στρατηγούς, έχει ήδη παραδώσει τους «τίτλους» εξουσίας στους στρατηγούς και σε ξένες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ.

Τώρα εμείς, ως οι πραγματικοί ιδιοκτήτες και εκπρόσωποι αυτής της χώρας που απαιτούν δημοκρατία και ελευθερία, θα πρέπει να ρωτήσουμε: Σε ποια λύση οδήγησαν μέχρι τώρα οι στρατιωτικές επεμβάσεις και οι στρατιωτικές μέθοδοι; Τι έχει κερδιθεί μέσω των στρατιωτικών επιχειρήσεων πέρα από θανάτους, απελπισία, εχθρότητα, καταπίεση και απογοήτευση. Είναι ο βομβαρδισμός των βουνών και οι θάνατοι 24 στρατιωτών, 3 φρουρών και αριθμού μελών του PKK επιτυχία όπως αυτοί θέλουν να μας την παρουσιάσουν;

Μπορεί να οικοδομηθεί η ειρήνη στη χώρα αλλά και στον κόσμο μέσω μιας τέτοιας πολιτικής; Είναι δυνατό να ζήσουν ειρηνικά οι άνθρωποι κάτω από την καθοδήγηση των ΗΠΑ, της οποίας η ύπαρξη είναι απειλή για την ανθρωπότητα; Σε όλα αυτά δεν υπάρχει τίποτα προς όφελος της Τουρκίας, των λαών της περιοχής, της ειρήνης και της αδελφοσύνης. Η καταπίεση και η αδιαφορία για την ύπαρξη των Κούρδων μέχρι τώρα φανέρωσε ότι η πολιτική της μη αναγνώρισης της ύπαρξης των Κούρδων στη χώρα μας βασισμένη στα ίσα δικαιώματα έχει αποτύχει.

Η κυβέρνηση και οι στρατιωτικές αρχές πρέπει να ζητήσουν συγνώμη από το λαό της χώρας και της περιοχής και από τις οικογένειες των ανθρώπων που σκοτώθηκαν εξαιτίας τους. Πρέπει να ενεργήσουν έτσι ώστε να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των Κούρδων οι οποίοι επιζητούν μια ειρηνική συμβίωση. Τελικά είναι δυνατό να βγουν κάποια ελπιδοφόρα συμπεράσματα από όλες αυτές τις ασχήμιες. Ωστόσο για να το πετύχουν αυτό είναι απαραίτητο να κάνουν μια γενναία κριτική στα λάθη τους και να ενισχύσουν το λαό με μηνύματα ειρήνης και ελπίδας, όχι με αίμα.

Λέμε για μια ακόμη φορά ότι είναι απαραίτητη μια προοπτική και ένας διάλογος που θα βασίζεται στο λαό. Είναι σίγουρο ότι οι λαοί αυτής της χώρας θα καταφέρουν να ζήσουν μαζί ειρηνικά.

ΛΕΒΕΝΤ ΤΟΥΖΕΛ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: