Στην πανελλαδική απεργία που κήρυξαν οι ρεφορμιστές συνδικαλιστές ηγέτες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στις 19 Μάρτη με αίτημα την απόσυρση του αντιασφαλιστικού τερατουργήματος που έφερε η κυβέρνηση Καραμανλή προς συζήτηση-ψήφιση στη Βουλή συμμετείχαν πολλές εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι σ’ όλη τη χώρα που κατά υπολογισμούς των συνδικάτων ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο.
Η χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη την ημέρα της απεργίας νέκρωσε, ενώ είχε ήδη παραλύσει από τις πολυήμερες απεργίες των εργαζομένων στις Τράπεζες, τη ΔΕΗ και την τοπική Αυτοδιοίκηση. Πολλές πόλεις βυθίστηκαν για ώρες στο σκοτάδι και οι μεγάλες πόλεις είχαν μετατραπεί σε χωματερές σκουπιδιών.
Η αντιδραστική κυβέρνηση Καραμανλή και τα ΜΜΕ εξαπόλυσαν μια χωρίς προηγούμενο δυσφημιστική εκστρατεία κατά των εργαζομένων στη ΔΕΗ και στην καθαριότητα, κατηγορώντας τους για τη δύσκολη κατάσταση στις πόλεις, ενώ η ίδια ήταν εκείνη που έφερνε και φέρνει, αποκλειστικά και μόνο, την ευθύνη. Δε δίστασε ακόμα να δώσει εντολή στη διοίκηση να προχωρήσει σε προγραμματισμένες σκόπιμες διακοπές ρεύματος με στόχο τη δημιουργία αρνητικού κλίματος σε βάρος των απεργών εργαζομένων στη ΔΕΗ, στα διαβόητα «ρετιρέ», όπως δυσφημιστικά τα αποκαλούσε.
Όμως οι προσπάθειες της κυβέρνησης-ΜΜΕ κατασυκοφάντησης των απεργών έπεσαν κυριολεκτικά στο κενό, αφού το Ασφαλιστικό ενδιέφερε και ενδιαφέρει όλους τους εργαζόμενους και επομένως οι απόπειρες να στρέψει τον ένα κλάδο εργαζομένων ενάντια στον άλλο ήταν καταδικασμένες σε αποτυχία.
Ήταν τόσο δύσκολη η κατάσταση της κυβέρνηση που ο Καραμανλής αναγκάστηκε να επιστρατεύσει και το τελευταίο του χαρτί: την υπηρετριούλα του κεφαλαίου σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα και το «Ριζοσπάστη» για να συκοφαντήσει τον αγώνα των εργαζομένων της ΔΕΗ. Κατά τη διάρκεια της απεργίας της ΔΕΗ καθημερινά αναμασούσαν τις περί «ρετιρέ» συκοφαντίες της αντιδραστικής κυβέρνησης και των ΜΜΕ, μιλώντας ακόμα, με το απύθμενο θράσος του ξετσίπωτου προδότη, περί «συνδικαλισταράδων» της ΔΕΗ που «κάνουν αγώνα, τώρα που θίγονται κάποιοι της ΔΕΗ!… Είναι προκλητικοί οι συνδικαλισταράδες της ΔΕΗ!» («Ρ» 8/3/2008, σελ.32).
Ξεσάλωσαν εντελώς οι πράκτορες του κεφαλαίου σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ και ξεπερνώντας κατά πολύ το δάσκαλό τους Νικήτα Χρουστσόφ, μετατράπηκαν, μετά περί «συνδικαλισταράδων», σε ντουντούκες-μεγάφωνα των ντόπιων καπιταλιστών και ξετσίπωτοι λακέδες τους.
Τις ίδιες μέρες ακολουθεί η βρωμερή φιλοΚαραμανλική επίθεση της Παπαρήγας στο σωστό σύνθημα της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ «σας χαρίζομε το ΙΚΑ σας» και το «σήμερα το πρωί τους άκουγα: «εμείς δεν γινόμαστε ΙΚΑ»» («Ρ» 8/3/2008, σελ. 14), που απλά έκφραζε απ’ τη μια ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουν ν’ αρπάξει τα χρήματα του Ταμείου τους η κυβέρνηση Καραμανλή και να το καταντήσει χρεοκοπημένο ΙΚΑ και απ’ την άλλη η ενοποίηση των Ταμείων να γίνει προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω δηλ. να υποβιβαστούν όλα τα Ταμεία στο θλιβερό επίπεδο του υπερχρεωμένου-χρεοκοπημένου απ’ το αστικό κράτος-καπιταλιστές βιομηχάνους ΙΚΑ όπως το επιδιώκει η κυβέρνηση Καραμανλή η οποία στόχο της έχει να λεηλατηθούν τα πλεονασματικά Ταμεία που ως τώρα έχουν γλιτώσει τη λεηλασία και τα χρήματά τους να γεμίσουν τις τσέπες των «γαλάζιων κουμπάρων» μαφιόζων.
Η μαζική και μαχητική συγκέντρωση της Αθήνας υπήρξε κατά κοινή ομολογία η μεγαλύτερη ίσως των τελευταίων δεκαετιών με μοναδική παραφωνία την ξεχωριστή απεργοσπαστική, προς όφελος του κεφαλαίου και στην υπηρεσία της κυβέρνησης Καραμανλή, συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Η κεντρική συγκέντρωση ξεπέρασε τις 120 χιλιάδες εργαζόμενους παρά την ξεχωριστή απεργοσπαστική συγκέντρωση των ρεφορμιστών του ΠΑΜΕ, που σε όγκο ήταν περίπου το 1/5 της κεντρικής συγκέντρωση της ΓΕΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, παρά τα γκεμπελίστικα ψεύδη των εργατοπατέρων του ΠΑΜΕ που ισχυρίζονται ότι τάχα η κεντρική τους συγκέντρωση στην Αθήνα «ξεπέρασε σε όγκο την αντίστοιχη που διοργάνωσαν οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού» («Ρ» 22/3/2008, σελ. 13), ενώ άλλη ανακοίνωση του ΠΑΜΕ προς τα διεθνή ΜΜΕ διπλασιάζει το ψεύδος σημειώνοντας ότι «η πλειοψηφία των διεθνών ΜΜΕ αναφέρεται αποκλειστικά στη ΓΣΕΕ και στις συγκεντρώσεις της. Οι συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ δεν αναφέρεται, ενώ είναι γνωστό ότι η μεν συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα ήταν τουλάχιστον διπλάσια απ’ όλες τις άλλες και στην υπόλοιπη Ελλάδα ήταν τουλάχιστον πενταπλάσιες σε μέγεθος από συγκεντρώσεις άλλων συνδικάτων.» («Ρ» 21/3/2008, σελ.5).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου