Το φασισμό τον τσάκισε ο ΣΤΑΛΙΝ και ο ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΡΑΤΟΣ
Ο ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΙΒΗΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ
Του Συνταγματάρχη του Κόκκινου Στρατού Βασιλέσκο
Ο γενικός μας αρχιστράτηγος σ. Στάλιν στην ημερήσια διαταγή του για την 27η επέτειο του Κόκκινου Στρατού υπογράμμισε τις νέες μεγάλες νίκες του στρατού μας: «Η χειμωνιάτικη επίθεση μας – είπε – επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά πως η ισχύς του Κόκκινου Στρατού δυνάμωσε πιο πολύ και δεν υπάρχουν όρια στην ανάπτυξη της…». Η νίκη αυτή οφείλεται στη σοφή λενινιστική-σταλινική πολιτική, στη σοφή καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος των Μπολσεβίκων. «Καθοδηγητική και κατευθυντήρια δύναμη του σοβιετικού λαού, τόσο στην εποχή της ανοικοδόμησης, όσο και στην πολεμική περίοδο στάθηκε το μπολσεβίκικο Κόμμα μας. Κανένα κόμμα στον κόσμο δεν έχει τέτοια καθοδηγητική δύναμη» (Στάλιν).
Η μεγάλη Σοσιαλιστική Οκτωβριανή Επανάσταση έβαλε τα θέματα της σοσιαλιστικής μας χώρας και το ΚΚ πραγματοποιώντας σωστά τις εντολές του Λένιν και του Στάλιν, έσωσε από την καταστροφή το κράτος μας ανάδειξε τη δημιουργική του δύναμη, ανέβασε τη χώρα μας στο ύψος μιας πρωτοπόρας σοσιαλιστικής δύναμης με βαθύ αληθινό πολιτισμό. Το Κόμμα, επαγρυπνώντας για τα συμφέροντα του λαού, κατεύθυνε απ’ την αρχή όλες τις δυνάμεις στην ενίσχυση της πατρίδας μας, κάνοντας την ακατάλυτο φρούριο που πάνω του τσακίστηκε ο φασισμός.
Στο 1921, ο Λένιν είπε για τη χώρα μας πως ήταν μισοτσακισμένη. Η ήδη μικρή τότε παραγωγή της είχε ελαττωθεί επτά φορές και η παραγωγή του ατσαλιού είκοσι φορές! Το Φλεβάρη του 1931, ο σ. Στάλιν τόνισε τους άθλους που καλούνταν να επιτελέσει το Μπολσεβίκικο Κόμμα: Η χώρα μας ήταν 150 χρόνια πιο καθυστερημένη από άλλες προοδευμένες χώρες. Την καθυστέρηση αυτή έπρεπε να την κερδίσουμε στο πιο σύντομο δυνατό χρόνο. Και την κερδίσαμε χάρη στο Κόμμα μας: Στο 1941 η Σοβιετική Ένωση ερχόταν στην πρώτη γραμμή των προοδευτικών χωρών. Η παραγωγή της αύξησε 21 φορές. Στους αγρούς της δούλευαν 523.000 τρακτέρ και 182.000 άλλες καλλιεργητικές μηχανές (κομπάϊνερ κλπ.).
Όταν ιδρύθηκε η Σοβιετική Ένωση αποτελέστηκε από 4 Ενωσιακές Δημοκρατίες, 10 αυτόνομες και 16 αυτόνομες περιοχές. Στο 1941 η σύνθεση της αυξήθηκε σε 16 Ενωσιακές Δημοκρατίες, 18 αυτόνομες, 8 αυτόνομες περιοχές και 10 εθνικές περιοχές. Με τη σταλινική αδελφοσύνη των εθνών, με την εθνική μορφωτική διαπαιδαγώγηση , με τη σοφή σταλινική πολιτική της οικονομικής και εκπολιτιστικής ανάπτυξης, η χ ω ρ α μ α ς έ γ ι ν ε ε θ ν ι κ ή σ τ η μ ο ρ φ ή κ α ι σ ο σ ι α λ ι σ τ ι κ η σ τ ο π ε ρ ι ε χ ό μ ε ν ο, χ ω ρ ί ς τ η ν ε κ μ ε τ ά λ λ ε υ σ η α ν θ ρ ώ π ο υ α π ό ά ν θ ρ ω π ο. Όλοι οι λαοί ενωμένοι αδελφικά αποτέλεσαν ένα ενιαίο στρατόπεδο: τη Σοβιετική Ένωση, όπου ο φλογερός σοβιετικός πατριωτισμός μεταβλήθηκε σε μια μεγάλη πειθαρχημένη δημιουργική δύναμη.
Οι εκλογές του 1935 υπήρξαν μια λαμπρή δικαίωση κι ένας θρίαμβος της πολιτικής του Λένιν-Στάλιν, ένας θρίαμβος του Μπολσεβίκικου Κόμματος. Η χώρα μας κέρδισε μεγάλα πλεονεκτήματα κινούμενη πάνω στη βάση του σοσιαλισμού. Ο σ. Στάλιν είχε πεί στο 18ο Συνέδριο του Κόμματος: «Σε περίπτωση πολέμου, το μέτωπο και τα μετόπισθεν για μας, θ’ αποτελέσουν ένα ενιαίο αδιάσπαστο σύνολο, πράγμα που θα κάνει τη χώρα μας πιο ισχυρή από άλλες χώρες, Ας μην το ξεχνούν αυτό μερικές ξένες δυνάμεις!»
Η Σοβιετική Ένωση δεν ήξερε που και πότε ακριβώς θα δεχόταν την εξωτερική επίθεση. Ήξερε όμως σίγουρα πως κάποτε θα τη δεχθεί και προετοιμαζόταν.
Έτσι όταν ξέσπασε το 1941 η προδοτική γερμανική επίθεση, ο εχθρός διδάχτηκε τι σήμαινε η αντίσταση της σοσιαλιστικής χώρας των Εργατών – Αγροτών και διανοουμένων. Το Μπολσεβίκικο Κόμμα ανέπτυσσε, ατσάλωνε και καθοδηγούσε τις ακατάβλητες δυνάμεις της χώρας εναντίον ενός μισητού, ύπουλου και παντοδύναμου εχθρού. Να γιατί και στους πιο δύσκολους καιρούς οι σοβιετικοί άνθρωποι δεν έχασαν ούτε για μια στιγμή την πίστη τους στη μελλοντική νίκη.
Ο σ. Στάλιν μας θύμισε πως στην ιστορία, ένα κράτος ή ένας στρατός χάνει πολλές φορές έναν πόλεμο μόνο και μόνο γιατί οι ηγέτες του δεν στέκονται ικανοί να εκμεταλλευθούν τις ιδιαίτερες συνθήκες της
εποχής τους. Το Μπολσεβίκικο Κόμμα μας και ο καθοδηγητής του σ. Στάλιν ήξεραν να σηκώσουν στους ώμους τους το έργο που τους επέβαλε η ιστορία και με επιστημονική μαρξιστική ακρίβεια επεξεργάστηκαν και εκτέλεσαν το σχέδιο που οδηγεί σήμερα τη χώρα μας και τον Κόκκινο Στρατό της προς τη νίκη.
***
Στο σημερινό πόλεμο αναμετρήθηκαν κυρίως δυο στρατηγικές. Η στρατηγική του Γερμανικού Επιτελείου που βασίζονταν πάνω σε ασταθείς και πρόσκαιρους παράγοντες. Και η σοβιετική στρατηγική που βασίζονταν πάνω σε μόνιμους και σταθερούς παράγοντες.
Το χιτλερικό επιτελείο υπολόγισε σε πόλεμο κεραυνοβόλο που θα σάρωνε τις σοβιετικές δυνάμεις πριν προλάβουν να συγκροτηθούν. Ο ύπουλος εχθρός λογάριαζε να υποδουλώσει το σοβιετικό λαό με ξαφνικό και συντριφτικό χτύπημα. Τα σχέδιά του απέτυχαν.
Από τις πρώτες μέρες του πολέμου το Κόμμα μας μπήκε επικεφαλής του αγώνα, όπλισε τους σοβιετικούς ανθρώπους με τη συναίσθηση της ακατάβλητης δύναμής του. ¨όλα το συνθήματα του κόμματος βρήκαν θερμή απήχηση στις καρδιές των σοβιετικών ανθρώπων.
Μέσα στην πορεία του πολέμου, ο συσχετισμός των δυνάμεων άλλαζε προς όφελός μας. Μεγάλωνε η ισχύς του Σοβιετικού Κράτους και του Κόκκινου Στρατού. Μεγάλωνε και τι διεθνές κύρος του σοβιετικού Κράτους που προετοίμασε την πελώρια συντριβή του χιτλερισμού. Ολόκληρη η χώρα μας μεταβλήθηκε σ’ ένα τεράστιο στρατόπεδο. Αναπτύχθηκαν εκατοντάδες νέα εργοστάσια. Αυξήθηκε η έκταση της καλλιέργειας, αυξήθηκε η παραγωγή. Το νέο σύστημα των Κολχόζ και η συμβολή των σοβιετικών διανοουμένων βοήθησαν τους αγρότες να τροφοδοτήσουν με υπεράνθρωπη ταχύτητα τον Κόκκινο Στρατό και τη χώρα μας και να δώσουν στη βιομηχανία όλες τις αναγκαίες πρώτες ύλες. Μπορούμε να πούμε ότι η πολεμική μας βιομηχανία πήρε μιαν ανάπτυξη πρωτοφανή μέσα στον πόλεμο και δημιούργησε η χώρα μας μιαν ισχυρή εθνική οικονομία.
Ας μην ξεχνάμε ότι ξεπεράσαμε τον εχθρό και ποιοτικά και ποσοτικά σε παραγωγή όπλων, παρόλο που η Γερμανία την εποχή αυτή είχε στη διάθεσή της ολόκληρη τη βιομηχανική Ευρώπη. Αυτό, είπε ο σ. Στάλιν, ήταν η πρώτη μεγάλη μας νίκη και ήταν νίκη ακόμα πιο σημαντική, γιατί ο εχθρός κρατούσε ακόμα σπουδαιότατες βιομηχανικές περιοχές της χώρας μας.
Ολόκληρος ο σοβιετικός λαός φλεγόμενος από πατριωτισμό βοήθησε τον Κόκκινο Στρατό να δοθεί απερίσπαστος στον μεγαλύτερο πόλεμο των αιώνων, να κατακτήσει απόλυτα την τακτική του πολέμου και να δώσει τους άθλους του Στάλινγκραντ και της Μόσχας. Το 1943 υπήρξε χρόνος μεγάλων νικών του Κόκκινου Στρατού. Το 1944 απελευθερώθηκε όλη η σοβιετική γη από τους φασίστες εισβολείς και ο πόλεμος μεταφέρθηκε σε γερμανικά εδάφη, αφού πρώτα-πρώτα αφαιρέθηκαν ένας-ένας οι δορυφόροι του Άξονα.
***
Για να γίνουν όλα αυτά χρειάστηκε μια τεράστια οργανωτική δουλειά από μέρους του Κόμματος. Η δουλειά αυτή έγινε με επιτυχία και έδωσε τους καρπούς της. Γι’ αυτό το Κόμμα μας απολαμβάνει τέτοιας εμπιστοσύνης και τέτοιου κύρους τόσο στη συνείδηση του κάθε πολεμιστή μας, όσο και στη συνείδηση των μαζών.
Χαρακτηριστικό είναι το γράμμα του τραυματία Σεμιόνοφ: «Σύντροφε καθοδηγητή και διοικητή – γράφει – ευχαρίστησε σε παρακαλώ εκ μέρους μου το λοχία Γιεφριόμοφ για ότι έκανε για μένα. Μαζί πολεμήσαμε. Μαζί μοιράσαμε χαρές και λύπες. Αυτός με βοήθησε να γίνω καλός πυροβολητής. Αυτός μου μιλούσε και μου εξηγούσε όλα όσα εγώ δεν αντιλαμβανόμουν . Είναι περισσότερο από φίλος. Προσπάθησα πάντα να τον φθάσω και να μη μείνω πίσω …»
Ο Γιεφριόνοφ είναι μέλος του Κόμματος. Και δεν είναι μόνο αυτός που εμπνέει με το παράδειγμά του ηρωικά κατορθώματα στους σοβιετικούς πολεμιστές. Υπάρχουν σήμερα 5.700.000 Γιεφριόμοφ!
Η σωστή και σοφή πολιτική του Κόμματός μας μεγάλωσε το κύρος του σοβιετικού Κράτους, μετέβαλε τη Σοβιετική Ένωση σε μια ακατάλυτη δύναμη. Δημιούργησε ακόμα τις προϋποθέσεις εκείνες που δεν θα επιτρέψουν ξανά στη Γερμανία να ταράξει την ειρήνη του κόσμου.
Μα η νίκη δεν έρχεται ποτέ μόνη της, είπε ο σ. Στάλιν. Καταχτιέται με συνεχείς σκληρούς αγώνες. Ο εχθρός δεν θα υποχωρήσει. Όσο πλησιάζει το τέρμα του, τόσο θα ρίχνεται πιο απεγνωσμένα στη μάχη. Θα εφαρμόσει τους πιο απελπισμένους και ύπουλους τρόπους διεξαγωγής πολέμου, κοιτάζοντας ν’ αποφύγει την αυστηρή τιμωρία. Γι’ αυτό χρειάζονται πιο συντριπτικά χτυπήματα. Χρειάζεται αδιάκοπη επαγρύπνηση.
Ο Κόκκινος Στρατός είναι βαθιά πεπεισμένος πως με τη βοήθεια του Κόμματος θα φέρει σε πέρας και την τελευταία υψηλή αποστολή του. Κάτω από την καθοδήγηση του Κόμματος, ο Κόκκινος Στρατός θα συντρίψει μαζί με τους συμμάχους του τη χιτλερική Γερμανία και θα ανεβάσει ακόμα πιο ψηλά τη δόξα των όπλων μας, τη δόξα της Σοβιετικής μας Πατρίδας.
«ΚΟΜΕΠ», Μάρτης 1945 – αρ. φύλλου 35
Του Συνταγματάρχη του Κόκκινου Στρατού Βασιλέσκο
Ο γενικός μας αρχιστράτηγος σ. Στάλιν στην ημερήσια διαταγή του για την 27η επέτειο του Κόκκινου Στρατού υπογράμμισε τις νέες μεγάλες νίκες του στρατού μας: «Η χειμωνιάτικη επίθεση μας – είπε – επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά πως η ισχύς του Κόκκινου Στρατού δυνάμωσε πιο πολύ και δεν υπάρχουν όρια στην ανάπτυξη της…». Η νίκη αυτή οφείλεται στη σοφή λενινιστική-σταλινική πολιτική, στη σοφή καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος των Μπολσεβίκων. «Καθοδηγητική και κατευθυντήρια δύναμη του σοβιετικού λαού, τόσο στην εποχή της ανοικοδόμησης, όσο και στην πολεμική περίοδο στάθηκε το μπολσεβίκικο Κόμμα μας. Κανένα κόμμα στον κόσμο δεν έχει τέτοια καθοδηγητική δύναμη» (Στάλιν).
Η μεγάλη Σοσιαλιστική Οκτωβριανή Επανάσταση έβαλε τα θέματα της σοσιαλιστικής μας χώρας και το ΚΚ πραγματοποιώντας σωστά τις εντολές του Λένιν και του Στάλιν, έσωσε από την καταστροφή το κράτος μας ανάδειξε τη δημιουργική του δύναμη, ανέβασε τη χώρα μας στο ύψος μιας πρωτοπόρας σοσιαλιστικής δύναμης με βαθύ αληθινό πολιτισμό. Το Κόμμα, επαγρυπνώντας για τα συμφέροντα του λαού, κατεύθυνε απ’ την αρχή όλες τις δυνάμεις στην ενίσχυση της πατρίδας μας, κάνοντας την ακατάλυτο φρούριο που πάνω του τσακίστηκε ο φασισμός.
Στο 1921, ο Λένιν είπε για τη χώρα μας πως ήταν μισοτσακισμένη. Η ήδη μικρή τότε παραγωγή της είχε ελαττωθεί επτά φορές και η παραγωγή του ατσαλιού είκοσι φορές! Το Φλεβάρη του 1931, ο σ. Στάλιν τόνισε τους άθλους που καλούνταν να επιτελέσει το Μπολσεβίκικο Κόμμα: Η χώρα μας ήταν 150 χρόνια πιο καθυστερημένη από άλλες προοδευμένες χώρες. Την καθυστέρηση αυτή έπρεπε να την κερδίσουμε στο πιο σύντομο δυνατό χρόνο. Και την κερδίσαμε χάρη στο Κόμμα μας: Στο 1941 η Σοβιετική Ένωση ερχόταν στην πρώτη γραμμή των προοδευτικών χωρών. Η παραγωγή της αύξησε 21 φορές. Στους αγρούς της δούλευαν 523.000 τρακτέρ και 182.000 άλλες καλλιεργητικές μηχανές (κομπάϊνερ κλπ.).
Όταν ιδρύθηκε η Σοβιετική Ένωση αποτελέστηκε από 4 Ενωσιακές Δημοκρατίες, 10 αυτόνομες και 16 αυτόνομες περιοχές. Στο 1941 η σύνθεση της αυξήθηκε σε 16 Ενωσιακές Δημοκρατίες, 18 αυτόνομες, 8 αυτόνομες περιοχές και 10 εθνικές περιοχές. Με τη σταλινική αδελφοσύνη των εθνών, με την εθνική μορφωτική διαπαιδαγώγηση , με τη σοφή σταλινική πολιτική της οικονομικής και εκπολιτιστικής ανάπτυξης, η χ ω ρ α μ α ς έ γ ι ν ε ε θ ν ι κ ή σ τ η μ ο ρ φ ή κ α ι σ ο σ ι α λ ι σ τ ι κ η σ τ ο π ε ρ ι ε χ ό μ ε ν ο, χ ω ρ ί ς τ η ν ε κ μ ε τ ά λ λ ε υ σ η α ν θ ρ ώ π ο υ α π ό ά ν θ ρ ω π ο. Όλοι οι λαοί ενωμένοι αδελφικά αποτέλεσαν ένα ενιαίο στρατόπεδο: τη Σοβιετική Ένωση, όπου ο φλογερός σοβιετικός πατριωτισμός μεταβλήθηκε σε μια μεγάλη πειθαρχημένη δημιουργική δύναμη.
Οι εκλογές του 1935 υπήρξαν μια λαμπρή δικαίωση κι ένας θρίαμβος της πολιτικής του Λένιν-Στάλιν, ένας θρίαμβος του Μπολσεβίκικου Κόμματος. Η χώρα μας κέρδισε μεγάλα πλεονεκτήματα κινούμενη πάνω στη βάση του σοσιαλισμού. Ο σ. Στάλιν είχε πεί στο 18ο Συνέδριο του Κόμματος: «Σε περίπτωση πολέμου, το μέτωπο και τα μετόπισθεν για μας, θ’ αποτελέσουν ένα ενιαίο αδιάσπαστο σύνολο, πράγμα που θα κάνει τη χώρα μας πιο ισχυρή από άλλες χώρες, Ας μην το ξεχνούν αυτό μερικές ξένες δυνάμεις!»
Η Σοβιετική Ένωση δεν ήξερε που και πότε ακριβώς θα δεχόταν την εξωτερική επίθεση. Ήξερε όμως σίγουρα πως κάποτε θα τη δεχθεί και προετοιμαζόταν.
Έτσι όταν ξέσπασε το 1941 η προδοτική γερμανική επίθεση, ο εχθρός διδάχτηκε τι σήμαινε η αντίσταση της σοσιαλιστικής χώρας των Εργατών – Αγροτών και διανοουμένων. Το Μπολσεβίκικο Κόμμα ανέπτυσσε, ατσάλωνε και καθοδηγούσε τις ακατάβλητες δυνάμεις της χώρας εναντίον ενός μισητού, ύπουλου και παντοδύναμου εχθρού. Να γιατί και στους πιο δύσκολους καιρούς οι σοβιετικοί άνθρωποι δεν έχασαν ούτε για μια στιγμή την πίστη τους στη μελλοντική νίκη.
Ο σ. Στάλιν μας θύμισε πως στην ιστορία, ένα κράτος ή ένας στρατός χάνει πολλές φορές έναν πόλεμο μόνο και μόνο γιατί οι ηγέτες του δεν στέκονται ικανοί να εκμεταλλευθούν τις ιδιαίτερες συνθήκες της
εποχής τους. Το Μπολσεβίκικο Κόμμα μας και ο καθοδηγητής του σ. Στάλιν ήξεραν να σηκώσουν στους ώμους τους το έργο που τους επέβαλε η ιστορία και με επιστημονική μαρξιστική ακρίβεια επεξεργάστηκαν και εκτέλεσαν το σχέδιο που οδηγεί σήμερα τη χώρα μας και τον Κόκκινο Στρατό της προς τη νίκη.
***
Στο σημερινό πόλεμο αναμετρήθηκαν κυρίως δυο στρατηγικές. Η στρατηγική του Γερμανικού Επιτελείου που βασίζονταν πάνω σε ασταθείς και πρόσκαιρους παράγοντες. Και η σοβιετική στρατηγική που βασίζονταν πάνω σε μόνιμους και σταθερούς παράγοντες.
Το χιτλερικό επιτελείο υπολόγισε σε πόλεμο κεραυνοβόλο που θα σάρωνε τις σοβιετικές δυνάμεις πριν προλάβουν να συγκροτηθούν. Ο ύπουλος εχθρός λογάριαζε να υποδουλώσει το σοβιετικό λαό με ξαφνικό και συντριφτικό χτύπημα. Τα σχέδιά του απέτυχαν.
Από τις πρώτες μέρες του πολέμου το Κόμμα μας μπήκε επικεφαλής του αγώνα, όπλισε τους σοβιετικούς ανθρώπους με τη συναίσθηση της ακατάβλητης δύναμής του. ¨όλα το συνθήματα του κόμματος βρήκαν θερμή απήχηση στις καρδιές των σοβιετικών ανθρώπων.
Μέσα στην πορεία του πολέμου, ο συσχετισμός των δυνάμεων άλλαζε προς όφελός μας. Μεγάλωνε η ισχύς του Σοβιετικού Κράτους και του Κόκκινου Στρατού. Μεγάλωνε και τι διεθνές κύρος του σοβιετικού Κράτους που προετοίμασε την πελώρια συντριβή του χιτλερισμού. Ολόκληρη η χώρα μας μεταβλήθηκε σ’ ένα τεράστιο στρατόπεδο. Αναπτύχθηκαν εκατοντάδες νέα εργοστάσια. Αυξήθηκε η έκταση της καλλιέργειας, αυξήθηκε η παραγωγή. Το νέο σύστημα των Κολχόζ και η συμβολή των σοβιετικών διανοουμένων βοήθησαν τους αγρότες να τροφοδοτήσουν με υπεράνθρωπη ταχύτητα τον Κόκκινο Στρατό και τη χώρα μας και να δώσουν στη βιομηχανία όλες τις αναγκαίες πρώτες ύλες. Μπορούμε να πούμε ότι η πολεμική μας βιομηχανία πήρε μιαν ανάπτυξη πρωτοφανή μέσα στον πόλεμο και δημιούργησε η χώρα μας μιαν ισχυρή εθνική οικονομία.
Ας μην ξεχνάμε ότι ξεπεράσαμε τον εχθρό και ποιοτικά και ποσοτικά σε παραγωγή όπλων, παρόλο που η Γερμανία την εποχή αυτή είχε στη διάθεσή της ολόκληρη τη βιομηχανική Ευρώπη. Αυτό, είπε ο σ. Στάλιν, ήταν η πρώτη μεγάλη μας νίκη και ήταν νίκη ακόμα πιο σημαντική, γιατί ο εχθρός κρατούσε ακόμα σπουδαιότατες βιομηχανικές περιοχές της χώρας μας.
Ολόκληρος ο σοβιετικός λαός φλεγόμενος από πατριωτισμό βοήθησε τον Κόκκινο Στρατό να δοθεί απερίσπαστος στον μεγαλύτερο πόλεμο των αιώνων, να κατακτήσει απόλυτα την τακτική του πολέμου και να δώσει τους άθλους του Στάλινγκραντ και της Μόσχας. Το 1943 υπήρξε χρόνος μεγάλων νικών του Κόκκινου Στρατού. Το 1944 απελευθερώθηκε όλη η σοβιετική γη από τους φασίστες εισβολείς και ο πόλεμος μεταφέρθηκε σε γερμανικά εδάφη, αφού πρώτα-πρώτα αφαιρέθηκαν ένας-ένας οι δορυφόροι του Άξονα.
***
Για να γίνουν όλα αυτά χρειάστηκε μια τεράστια οργανωτική δουλειά από μέρους του Κόμματος. Η δουλειά αυτή έγινε με επιτυχία και έδωσε τους καρπούς της. Γι’ αυτό το Κόμμα μας απολαμβάνει τέτοιας εμπιστοσύνης και τέτοιου κύρους τόσο στη συνείδηση του κάθε πολεμιστή μας, όσο και στη συνείδηση των μαζών.
Χαρακτηριστικό είναι το γράμμα του τραυματία Σεμιόνοφ: «Σύντροφε καθοδηγητή και διοικητή – γράφει – ευχαρίστησε σε παρακαλώ εκ μέρους μου το λοχία Γιεφριόμοφ για ότι έκανε για μένα. Μαζί πολεμήσαμε. Μαζί μοιράσαμε χαρές και λύπες. Αυτός με βοήθησε να γίνω καλός πυροβολητής. Αυτός μου μιλούσε και μου εξηγούσε όλα όσα εγώ δεν αντιλαμβανόμουν . Είναι περισσότερο από φίλος. Προσπάθησα πάντα να τον φθάσω και να μη μείνω πίσω …»
Ο Γιεφριόνοφ είναι μέλος του Κόμματος. Και δεν είναι μόνο αυτός που εμπνέει με το παράδειγμά του ηρωικά κατορθώματα στους σοβιετικούς πολεμιστές. Υπάρχουν σήμερα 5.700.000 Γιεφριόμοφ!
Η σωστή και σοφή πολιτική του Κόμματός μας μεγάλωσε το κύρος του σοβιετικού Κράτους, μετέβαλε τη Σοβιετική Ένωση σε μια ακατάλυτη δύναμη. Δημιούργησε ακόμα τις προϋποθέσεις εκείνες που δεν θα επιτρέψουν ξανά στη Γερμανία να ταράξει την ειρήνη του κόσμου.
Μα η νίκη δεν έρχεται ποτέ μόνη της, είπε ο σ. Στάλιν. Καταχτιέται με συνεχείς σκληρούς αγώνες. Ο εχθρός δεν θα υποχωρήσει. Όσο πλησιάζει το τέρμα του, τόσο θα ρίχνεται πιο απεγνωσμένα στη μάχη. Θα εφαρμόσει τους πιο απελπισμένους και ύπουλους τρόπους διεξαγωγής πολέμου, κοιτάζοντας ν’ αποφύγει την αυστηρή τιμωρία. Γι’ αυτό χρειάζονται πιο συντριπτικά χτυπήματα. Χρειάζεται αδιάκοπη επαγρύπνηση.
Ο Κόκκινος Στρατός είναι βαθιά πεπεισμένος πως με τη βοήθεια του Κόμματος θα φέρει σε πέρας και την τελευταία υψηλή αποστολή του. Κάτω από την καθοδήγηση του Κόμματος, ο Κόκκινος Στρατός θα συντρίψει μαζί με τους συμμάχους του τη χιτλερική Γερμανία και θα ανεβάσει ακόμα πιο ψηλά τη δόξα των όπλων μας, τη δόξα της Σοβιετικής μας Πατρίδας.
«ΚΟΜΕΠ», Μάρτης 1945 – αρ. φύλλου 35
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου