Την 1η Ιανουαρίου
του 1959, η κουβανική επανάσταση θριάμβευσε. Πολλά χρόνια αντάρτικου αγώνα που
έγινε στα βουνά του Νησιού, θαρραλέοι αγώνες της εργατικής τάξης, της νεολαίας
και του λαού που αναπτύχθηκαν στις πόλεις, κατέληξαν στη νίκη. Ενενήντα μίλια
από τον ιμπεριαλισμό των Γιάνκηδων, οι Κουβανοί επαναστάτες έσπασαν τη θεωρία της «γεωγραφικής μοιρολατρίας» σύμφωνα με την οποία, λόγω της εγγύτητας
των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν ήταν δυνατό να κάνουν την επανάσταση στη Λατινική
Αμερική.
Τα επιτεύγματα
της Επανάστασης, η αγροτική μεταρρύθμιση, η εθνικοποίηση όλων των Αμερικανικών
επιχειρήσεων, η εξάλειψη του αναλφαβητισμού, η υγειονομική περίθαλψη και η
εκπαίδευση, ενέπλεξαν τις εργαζόμενες μάζες και τη νεολαία: όλα αυτά ξύπνησαν
την αλληλεγγύη των εργαζομένων και των λαών του κόσμου, ιδιαίτερα της Λατινικής
Αμερικής. Έδειξαν το δρόμο της ένοπλης επαναστατικής πάλης. Αλλά επίσης
εξαπέλυσαν το μίσος της διεθνούς αντίδρασης, τα πολεμικά επεισόδια των Ηνωμένων
Πολιτειών, την εισβολή στο Playa Giron (Κόλπος των Χοίρων) και εκατοντάδες τρομοκρατικές ενέργειες, το
εμπορικό εμπάργκο για πάνω από σχεδόν εξήντα χρόνια, το οποίο απέτυχε λόγω της
ηρωικής αντίστασης του κουβανικού λαού και των επαναστατών.
Οι ηρωικές
πράξεις των εργατών, των αγροτών και της κουβανικής νεολαίας ήταν ικανές να
αναπτύξουν και να οδηγήσουν στη νίκη με την ήττα της τυραννίας και τη θέσπιση
της Λαϊκής Εξουσίας. Πέτυχε στην προώθηση των επιτευγμάτων, των κοινωνικών και
οικονομικών μετασχηματισμών, αντιστάθηκε και ξεπέρασε όλα τα είδη των επιθέσεων
από τον ιμπεριαλισμό και την αντίδραση. Όλο αυτό ήταν δυνατό λόγω του
σχηματισμού και της σφυρηλάτησης ενός επαναστατικού κόμματος, του Κινήματος της
26ης Ιουλίου, το οποίο ήταν ικανό να υιοθετήσει σωστές και έγκαιρες
κατευθυντήριες γραμμές, οι οποίες ήταν σε θέση να οδηγήσουν τις κοινωνικές και
πολιτικές δυνάμεις στον αγώνα και τη νίκη. Μεταξύ των μελών της επαναστατικής
διοίκησης ήταν πολλοί πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες, ο Camilo Cienfuegos , ο Che , ο Frank Pais , ο Raul Castro . Ανάμεσα σε όλους αυτούς, ο Kομαντάντε FIDEL CASTRO ξεχώρισε ως ο ηγέτης, ο οποίος συμμετείχε ενεργά και άμεσα από
τις πρώτες μάχες, παίζοντας το ρόλο του οργανωτή, του υπεύθυνου στρατηγικής,
δημοφιλής ηγέτης και αρχηγός του κράτους.
Οι κοινωνικές
επαναστάσεις είναι έργο των μαζών, αλλά δεν θα ήταν δυνατές χωρίς την
καθοδήγηση των επαναστατών ηγετών που αναδύονται μέσα στη έξαψη της μάχης, αλλά
φτάνουν σε διαστάσεις που καθορίζουν την πορεία και την εξέλιξη των
διαδικασιών.
Οι εργάτες και οι
αγρότες, η νεολαία, οι επαναστάτες, το Κίνημα της «26ης Ιουλίου», οι
επαναστάτες διοικητές και ο Κομαντάντε Fidel Castro οδήγησαν μια λαϊκή επανάσταση που έγινε
σε μια μικρή χώρα που αντιμετώπισε την ισχυρότερη δύναμη στον πλανήτη και ήταν
σε θέση να αντισταθεί.
Ο Fidel Castro πέθανε έχοντας εκπληρώσει τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητές του. Τα λόγια και οι πράξεις του σε όλη τη μακρά ζωή του ως πολεμιστή, θα αντέξουν, αποτελούν τη μαρτυρία του θάρρους και της επιμονής ενός λαού, εκφράζουν τις πεποιθήσεις και τη δέσμευση ενός επαναστάτη.
Τα Μαρξιστικά
Λενινιστικά Κόμματα και οι Οργανώσεις που έχουν ενσωματωθεί στο ICMLPO εκφράζουν τα κομμουνιστικά τους συναισθήματα προς την εργατική
τάξη, το λαό και τους Κουβανούς επαναστάτες.
Νοέμβρης του 2016
Συντονιστική
Επιτροπή της Διεθνούς Διάσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και
Οργανώσεων, ICMLPO
1 σχόλιο:
Η ICMPLO χαιρετιζει τον Φ. Καστρο και το δηθεν επαναστατικο του κομμα που ηταν δεμενοι στο αρμα του Σοβιετικου σοσιαλιμπεριαλισμου, μιας νεοαποικιας του Σοβιετικου σοσιαλιμπεριαλισμου !!!
Ο ρεβιζιονισμος της ICMPLOδεν κριβεται με ψευτοεπαναστατικες λεξεις!
Δημοσίευση σχολίου