Εφημερίδα Ανασύνταξη: Μεξικό: Η Σφαγή στο Tlatelolco

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Μεξικό: Η Σφαγή στο Tlatelolco

Από το Tlatelolco μέχρι την Ayotzinapa

Η Σφαγή στο Tlatelolco

Μεξικό

Τα επίσημα στοιχεία αυτής της σφαγής ποτέ δεν έγιναν γνωστά, αλλά εκτιμάται ότι έχασαν τη ζωή τους 300 με 500 άνθρωποι στις 2 Οκτωβρίου, το 1968.

Ο μεξικανικός λαός έχει πέσει θύμα καταστολής, απειλών και μαζικών σφαγών. Τα περισσότερα από αυτά τα εγκλήματα έχουν μείνει ατιμώρητα. Η σφαγή του Tlatelolco 47 χρόνια πριν, ήταν μία από τις μεγαλύτερες που έχει γίνει μέχρι σήμερα στο Μεξικό.

Στις 2 Οκτωβρίου 1968, η Πλατεία των Τριών Πολιτισμών στο Tlatelolco στην Πόλη του Μεξικού ήταν ο τόπος μιας μεγάλης σφαγής κατά την οποία εκατοντάδες άνθρωποι, κυρίως μαθητές, σκοτώθηκαν εξαιτίας της βίαιης καταστολής από τις δυνάμεις της αστυνομίας .

Δύο μήνες νωρίτερα, οι φοιτητές του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού (UNAM), του Εθνικού Πολυτεχνικού Ινστιτούτου (IPN), μαζί με άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα, καθώς και καθηγητές, διανοούμενοι, νοικοκυρές, εργαζόμενοι και επαγγελματίες της πρωτεύουσας του Μεξικού συγκροτούν το Συμβούλιο της Εθνικής Απεργίας και αρχίζουν μια σειρά από διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης του Gustavo Diaz Ordaz.

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ: Η έλλειψη σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις πολιτικές ελευθερίες και την αυτονομία των πανεπιστημίων, καθώς και η περιορισμένη πρόσβαση στην υγεία, την εκπαίδευση, την απασχόληση και τη διατροφή και η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, εν μέσω δυσκολιών,ήταν το έναυσμα για τις διάφορες κοινωνικές διαμαρτυρίες κατά τη διάρκεια του 1968.

Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, αυτό το μεγάλο κοινωνικό κίνημα άρχισε να υφίσταται σοβαρή καταστολή, όταν οι στρατιωτικές δυνάμεις κατέλαβαν το πανεπιστήμιο και συνέλαβαν περίπου 100 μαθητές, πολλούς δε από τους ηγέτες των διαδηλώσεων. Επίσης από τότε, εκτιμάται ότι έχουν καταγραφεί περίπου 12 θάνατοι.

Αντιμέτωποι με την αυξανόμενη καταπίεση και μέσα από μια πολύ τεταμένη ατμόσφαιρα, οι ηγέτες του Εθνικού Συμβουλίου της Απεργίας που δεν τέθηκαν υπό κράτηση, κάλεσαν για μια μεγάλη διαδήλωση στην πλατεία των Τριών Πολιτισμών στο Tlatelolco στις 2 Οκτωβρίου.

Λίγα λεπτά μετά την έναρξη της διαμαρτυρίας, ένα ελικόπτερο του μεξικανικού στρατού έριξε μια φωτοβολίδα στο πλήθος, και κάτω από αυτό το σήμα , οι στρατιωτικοί, οι παραστρατιωτικοί και οι μεξικανοί ελεύθεροι σκοπευτές άνοιξαν πυρ εναντίον περίπου πέντε χιλιάδων διαδηλωτών που βρίσκονταν στο χώρο, προκαλώντας το θάνατο σε 300 με 500 άτομα, σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Τα ακριβή στατιστικά στοιχεία ποτέ δεν ήρθαν στο φως. Εκείνη την ημέρα συνελήφθησαν περίπου δύο χιλιάδες άνθρωποι.

Μετά την βίαιη καταστολή, το Εθνικό Συμβούλιο της Απεργίας σχεδόν διαλύθηκε, ωστόσο, μέχρι σήμερα ο λαός του Μεξικού συνεχίζει τον αγώνα του προς την ίδια κατεύθυνση αυτών των νέων ανθρώπων που τόλμησαν να ονειρευτούν μια χώρα δικαιοσύνης και κοινωνικής ισότητας.

Η απάνθρωπη καταστολή συνεχίζεται

Η ιστορία της καταστολής των διαδηλώσεων στο Μεξικό δεν κορυφώθηκε στις 2 Οκτωβρίου του 1968, και όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν συμβάντα αυτού του τύπου που οδήγησαν σε θανάτους, αγνοούμενους και τραυματίες.

Στις 10 Ιουνίου του 1971 κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης του Luis Echeverria, έγινε στην Πόλη του Μεξικού η σφαγή του Jueves de Corpus , στην οποία 120 φοιτητές δολοφονήθηκαν από δυνάμεις καταστολής μονάδων του στρατού που ονομάζονταν Γεράκια.

Κατά τη διάρκεια της γιορτής του Corpus Christi, οι νέοι διαδήλωναν για την υποστήριξη των συνομηλίκων τους στο Monterrey , οι οποίοι διαμαρτύρονταν για την κατάργηση του νέου νόμου εκπαίδευσης που η κυβέρνηση είχε εφαρμόσει.

Ο 28 Ιουνίου του 1995 έγινε η σφαγή του Aguas Blancas στο Guerrero (νότιο Μεξικό) όπου οι κρατικές δυνάμεις της αστυνομίας πυροβόλησαν μια ομάδα μελών της Αγροτικής Οργάνωσης της Sierra del Sur (OCSS ) στην πορεία τους προς μια πολιτική συγκέντρωση που απαιτούσε την απελευθέρωση του Gilberto Romero Vázquez που εξαφανίστηκε ένα μήνα νωρίτερα. Σε αυτή την επίθεση 17 χωρικοί σκοτώθηκαν και άλλοι 21 τραυματίστηκαν.

Λίγο περισσότερο από δύο χρόνια αργότερα, στις 22 Δεκεμβρίου, 1997, παραστρατιωτικές ομάδες που ήταν εναντίον του Στρατού των Ζαπατίστας για την Εθνική Απελευθέρωση (EZLN), σκότωσαν 45 ιθαγενείς Tzotzil ενώ προσεύχονταν στην εκκλησία. Από τα θύματα, 16 ήταν παιδιά, 20 ήταν γυναίκες και εννέα ενήλικες άνδρες.

Ένα άλλο σημείο βάρβαρης καταστολής ήταν στο Tamaulipas (ανατολικά). Μεταξύ 22 και 23 Αυγούστου 2010, η παραστρατιωτική ομάδα Los Zetas εκτέλεσε 72 άτομα, εκ των οποίων 58 ήταν άνδρες και 14 γυναίκες. Αυτό το έγκλημα είναι γνωστό ως η σφαγή του San Fernando ή τη σφαγή των Tamaulipas.

Τη 12η, Δεκεμβρίου 2011, δύο νεαροί άνδρες έχασαν τη ζωή τους στα χέρια της κρατικής αστυνομίας, η οποία διέλυσε μια διαδήλωση από μαθητές της Αγροτικής Σχολής ( Escuela Rural Normal) της Ayotzinapa στην πολιτεία Guerrero , η οποία απαίτησε την απόλυση του διευθυντή του ιδρύματος, Napoleón Anaya και πρότεινε το διορισμό του Eugenio Hernandez ως αντικαταστάτη του. Εκτός από αυτούς τους θανάτους, η επίθεση τελείωσε με 50 κρατουμένους, σοβαρά τραυματισμένους και αγνοούμενους.

Ένα άλλο σημείο στο οποίο πραγματοποιήθηκε ένα από αυτά τα μαζικά εγκλήματα ήταν στην πολιτεία του Μεξικού (νότια), και συγκεκριμένα στο δήμο Tlatlaya, όπου στις 30 Ιούνη του 2014, νωρίς το πρωί, οκτώ στρατιώτες σκότωσαν εν ψυχρώ 22 άτομα, τα οποία είχαν συσπειρωθεί μετά από ένοπλη σύγκρουση που σημειώθηκε στο ίδιο σημείο.

Η πιο πρόσφατη γνωστή περίπτωση αποτρόπαιας καταστολής στη χώρα της Κεντρικής Αμερικής και μέχρι στιγμής δεν έχει επιλυθεί, είναι αυτό που συνέβη στις 26 Σεπτεμβρίου, 2014, όταν ένστολοι της Δημοτικής Αστυνομίας του Iguala συνέλαβαν αρκετούς φοιτητές οι οποίοι διαμαρτύρονταν κατά των διακρίσεων στην κατανομή των εδρών στα αστικά σχολεία από την κυβέρνηση του κράτους του Guerrero.

Μεξικανοί βγήκαν στους δρόμους για τους 43 εξαφανισθέντες της Ayotzinapa

Σε αυτήν την επίθεση που άφησε έξι νεκρούς, 25 τραυματίες και 43 εξαφανισμένους και που μέχρι τώρα δεν έχουν εντοπιστεί, η Γενική Εισαγγελία της Δημοκρατίας χρεώνει ως εγκέφαλους τον José Luis Abarca Velazquez , δήμαρχο της Iguala και τη σύζυγό του María de los Ángeles.

Όλες αυτές οι επιθέσεις κατά των πολιτών, ως επί το πλείστον νέων φοιτητών, έχουν συνδεθεί με την κρατική εξουσία και είναι τρανή απόδειξη ότι το Μεξικό είναι μια χώρα καταστολής, στην οποία οι πολίτες της δεν έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν και να υπερασπιστούν τα ιδανικά τους.

Ωστόσο, αν και οι περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις μαζικών δολοφονιών έχουν μείνει ατιμώρητες και οι δράστες εξακολουθούν να διαπράττουν τέτοια εγκλήματα, πολλοί είναι οι Μεξικανοί που προτιμούν να μην ξεχνούν, ακόμη και να τολμούν να ονειρεύονται και να αγωνίζονται για την ημέρα που κάθε ένα από αυτά τα θύματα θα δικαιωθούν , και θα λήξει η ανασφάλεια που επικρατεί στη χώρα.

http://www.telesurtv.net/telesuragenda/Matanza-de-Tlatelolco-20151002-0024.html
www.teleSURtv.net
2-10-2015

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------