Ναζίμ Χικμέτ: ΔΕ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ

ΔΕ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ

Δε μας αφήνουν, Ρόμπσον, να τραγουδάμε δε μας αφήνουν καναρίνι Πώχεις φτερά αητού Μαύρε αδερφέ μου Δόντια που έχεις Μαργαριτάρια Δε μας αφήνουν να ψηλώσουμε φωνή. Φοβούνται Ρόμπσον Φοβούνται την αυγή, Ν ακούσουνε φοβούνται Και ν' αγγίσουν Δοβούνται ν' αγαπήσουν Δοβούνται ν' αγαπήσουνε σαν τον Φερχάτ (Αλήθεια θα 'χετε κι εσείς έναν Φερχάτ οι νέγροι πως να τονε λένε Ρόμπσον;) Φοβούνται τα γεννήματα, Τη γης

Το γάργαρο νερό φοβούνται της πηγής Φοβούνται Να θυμούνται Και τις χαρές τους Το χέρι ενός φίλου δεν έσφιξε ποτέ τους Το χέρι τους Ζεστό Σαν το πουλί Χωρίς να θέλει σκόντα Προμήθειες Ή κάποια αναβολή Στη πλερωμή. Φοβούνται την ελπίδα Φοβούνται Ρόμπσον να ελπίσουν Φοβούνται καναρίνι Που 'χεις φτερά αητού Φοβούνται τα τραγούδια μας Μη τους τσακίσουν.

Οχτώβρης 1949

Εφημερίδα Ανασύνταξη Αρ. Φύλ. 143 1-15 Οχτώβρη 2002.