Η ΠΕΜΠΤΗ
ΜΕΡΑ ΜΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ
| Αδέρφια μου αν δεν τα καταφέρω να σας τα πω σωστά αυτά που θέλω με συμπαθάτε. Γυρνάει το κεφάλι μου λιγάκι. Δεν είν' απ' το ρακί- με τυραννάει η πείνα σαν το σαράκι αδέρφια απ' την Αμερική απ' την Ευρώπη κι απ' την Ασία: ... Δεν είμαι φυλακή ούτε κρατάω νηστεία δεν κάνω απεργία Τούτο το Μάη εξάπλωσα στη γη πάνω στο χορτάρι μια νύχτα σκοτεινή τα μάτια σας κοντά μου λάμπανε ωσάν τ' αστέρια κι ήτανε, όλων σας τα χέρια τ' αγαπημένα μες στην παλάμη μου σαν ένα, σα χέρι μητρικό σα χέρι αγαπημένης στοργικό σα χέρι της ζωής. |
Αδέρφια μου. ποτέ δε μας αφήσατε εσείς μεσοστρατίς ούτε κι εμένα μα ούτε τις χώρας μου το δύστυχο λαό Κι όσο σας αγαπώ τόση και σεις μου δίνετε αγάπη Ευχαριστώ αδέλφια ευχαριστώ Αδέρφια μου Δεν θέλω να πεθάνω Κι αν με σκοτώσουν αν με εξοντώσουν πάλι θα ζω στο στίχο μέσα του Αραγκόν όπου ζητάει που τραγουδάει πιο όμορφες να ξημερώσουν μέρες θα ζω στου Πικασό το περιστέρι θα ζω στου Ρόμπσον το τραγούδι γλυκό και πιο πολύ κι αυτό θάναι το πιο όμορφο απ' όλα: στο νικηφόρο γέλιο του συντρόφου θα ζω του μαουνιέρη στο πόρτο της Μαρσίλιας. Αλήθεια είν' όμορφη η ζωή αδέρφια είν' όμορφη πολύ κι εγώ θα ζω χαρούμενος όσο μπορώ σαν το αγέρι σαν το πουλί. |
1950
Εφημερίδα Ανασύνταξη Αρ.
Φύλ. 143 1-15 Οχτώβρη 2002
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου