Ο μεγάλος τούρκος
επαναστάτης και διεθνιστής Ναζίμ Χικμέτ, ο μεγαλύτερος της
Τουρκίας και ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές του 20ου αιώνα,
γεννήθηκε το 1902 (15 Γενάρη) στη Θεσσαλονίκη και πέθανε από
έμφραγμα το 1963 (3 Ιούνη στη Μόσχα).
Στην πατρίδα του
κυνηγήθηκε για τις επαναστατικές κομμουνιστές ιδέες του και τον
αγώνα του από την τούρκικη αντίδραση και έμεινε σχεδόν δυο
δεκαετίες στα τούρκικα μπουντρούμια.
Σπούδασε στο
"Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο των Εργαζομένων της Ανατολής»
(KUTV) όπως και ο Νίκος Ζαχαριάδης.
Ήταν στενός φίλος
του Νίκου Ζαχαριάδη: ο «ζαχαριαδικός» Ναζίμ Χικμέτ, όπως
σημειώνει ο Αλέξης Πάρνης, και «η προκλητική απέναντι στη
Σοβιετική ηγεσία απόφασή του να πάρει το 1959 την πολωνική
υπηκοότητα είχε πολλές αντιστοιχίες με την απεγνωσμένη
προσπάθεια του Ζαχαριάδη να επιστρέψει στην Ελλάδα το 1962, για
να κριθεί από τη δικαιοσύνη της χώρας του».
Ο Ναζίμ Χιμέτ
ήταν «ένας μεγάλος ποιητής, που έγραψε για όλο τον κόσμο. Ένας
μεγάλος άνδρας, που ανήκει σ' όλο τον κόσμο. Ένας πατριώτης που
στην πατρίδα του βασανίστηκε. Δεν υπάρχει δεύτερος Ναζίμ Χικμέτ
στην ποίηση του αιώνα του. Για μέσα ήταν η ενσάρκωση του θάρρους
και της τρυφερότητας» (ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΝΤΑ).
Ο Ναζίμ Χικμέτ
τιμήθηκε το 1953 με το βραβείο Στάλιν Ειρήνης και όχι με το
ανύπαρκτο τότε βραβείο Λένιν όπως ψευδέστατα γράφουν οι ανά τον
κόσμο προδότες χρουστσοφικοί ρεβιζιονιστές στα έντυπά τους
(Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια, «Ριζοσπάστης», κλπ.)
Εφημερίδα Ανασύνταξη Αρ.
Φύλ. 143 1-15 Οχτώβρη 2002.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου