Πέμπτη 25 Μάη 1967
Το Ισραήλ, κράτος που ιδρύθηκε από τον ιμπεριαλισμό και
τον αντιδραστικό σιωνισμό στην Εγγύς Ανατολή, είναι σαν μια
κουμπούρα στους κόλπους των αραβικών λαών και κρατών, σ' αυτή τη σημαντική από οικονομική και στρατιωτική άποψη περιοχή.
Αυτή η περιοχή ήταν κέντρο συγκρούσεων μεταξύ διαφόρων ιμπεριαλιστών, Άγγλων, Γάλλων, Αμερικάνων και άλλων. Όλοι αυτοί οι λύκοι, καταπιέζοντας τους αραβικούς λαούς, καταπατώντας τη λευτεριά, την ανεξαρτησία, τα δικαιώματα και την κυριαρχία τους, εκμεταλλεύτηκαν ανελέητα τον πλούτο των χωρών αυτής της περιοχής και, για να διαιωνίσουν αυτή την εκμετάλλευση, έχουν στήσει ένα ευρύ δίχτυο κατασκοπείας, τους ανθρώπους τους οποίους τους βάζανε επικεφαλής αυτών των λαών και τους προάσπιζαν με τα αποικιακά τους στρατεύματα και με τη διπλωματία των κανονιοφόρων.
Με το πέρασμα όμως του καιρού, με τον αγώνα που έκαμαν
οι ίδιοι οι αραβικοί λαοί, αγώνας που εντάσσεται στο γενικό αγώνα, χθες κατά του ναζιφασισμού και σήμερα κατά του ιμπεριαλισμού, κέρδισαν τη λευτεριά και την ανεξαρτησία, δημιούργησαν και επικύρωσαν τα κυρίαρχα κράτη τους. Ωστόσο, ορισμένα απ' αυτά, έχοντας επικεφαλής ακόμα κλίκες καπιταλιστών και μεσαιωνικούς φεουδάρχες, όχι μόνο κρατούν κάτω από άγρια καταπίεση τους λαούς τους, αλλά είναι και τυφλά όργανα και πουλημένα στους άγγλους και αμερικάνους ιμπεριαλιστές. Τέτοιοι είναι ο βασιλιάς της Ιορδανίας, από γενιά σε γενιά πράκτορας της Αγγλίας, ο πρώην ιμάμης βασιλιάς της Υεμένης, εκείνος της Σαουδικής Αραβίας και άλλοι.
Το Ισραήλ και η Ιορδανία είναι τώρα δύο δήθεν ανεξάρτητα κράτη, αλλά στην πραγματικότητα είναι δυο επικίνδυνες εστίες του αμερικάνικου και του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού, που εμποδίζουν τους αραβικούς λαούς να αναπτυχθούν και να κατοχυρώσουν την ανεξαρτησία τους.
Το Ισραήλ έχει κάνει συνεχώς προκλήσεις ενάντια στις αραβικές χώρες, δημιουργεί συνεχώς ένοπλα μεθοριακά επεισόδια, έχει επιτεθεί ενάντια στην Αίγυπτο και τη Συρία, και έχει τάσεις επεκτατισμού και επικυριαρχίας. Τον τελευταίο καιρό προκάλεσε τη Συρία και ετοιμάζεται για πόλεμο.
Μυρίζει πετρέλαιο και μπαρούτι.
Ο προβοκάτορας Ισραήλ εξαπολύει και επιχειρεί στρατιωτικές ενέργειες κάθε φορά που θίγονται τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών μονοπωλίων σ' αυτή τη ζώνη. Αυτό συνέβηκε όταν κρατικοποιήθηκε από την Αίγυπτο η διώρυγα του Ζουέζ, αυτό συμβαίνει και τώρα που απειλούνται τα συμφέροντα και οι δρόμοι προμηθειών πετρελαίου των αγγλοαμερικάνικων μονοπωλίων.
Στο ζήτημα αυτό, η ουσία της σύγκρουσης ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και στις αραβικές χώρες και λαούς έγκειται στις προσπάθειες των μεγάλων καπιταλιστικών μονοπωλίων να καταληστεύσουν τον πλούτο των αραβικών χωρών της Μέσης Ανατολής, προπαντός το πετρέλαιο. Γι' αυτό ο αγώνας των αραβικών λαών για να αποτινάξουν το γρηγορότερο τον άγριο οικονομικοπολιτικό ζυγό του ιμπεριαλισμού είναι δίκαιος.
Η Αίγυπτος, η Συρία, το Ιράκ και η Αλγερία έχουν ξεσηκωθεί
ενάντια στο Ισραήλ αλλά και ενάντια στους συμμάχους του. θα
χτυπηθούν άραγε; Αυτό δεν το ξέρουμε για τους γνωστούς λόγους, πάντως όμως η Αίγυπτος εκκαθάρισε από το Σινά τα στρατεύματα του ΟΕΕ, αυτούς τους διεθνείς χωροφύλακες, που υπεράσπιζαν τα συμφέροντα των Αμερικάνων και του Ισραήλ και απειλεί να αποκλείσει τα στενά του Τιράν, αφήνοντας έτσι ανοιχτή στο Ισραήλ μόνον μια πόρτα, αυτή της Μεσογείου.
Οι Αμερικάνοι, οι Εγγλέζοι ιμπεριαλιστές και οι ρεβιζιονιστές
προδότες βρίσκονται σε διπλωματική κίνηση. Όλοι σείουν τον
κλάδο της ελαίας, όλοι «θρηνολογούν» για την υπεράσπιση των
ελευθεριών και της ανεξαρτησίας των λαών, όλοι στέλνουν, πότε στον έναν και πότε στον άλλο, τηλεγραφήματα και μηνύματα, αλλά όλοι συγκαλύπτουν την αλήθεια, το ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, ο εγγλέζικος, ο γαλλικός, οι σοβιετικοί ρεβιζιονιστές, οι τιτοϊκοί και άλλοι, μ' όλον αυτό τον εκκωφαντικό θόρυβο, δεν υπερασπίζουν παρά τα δικά τους ποταπά συμφέροντα, σε βάρος των αραβικών λαών.
Όλοι τους, ανοιχτά ή παρασκηνιακά, ασκούν και θα συνεχίσουν
να ασκούν χίλιες δυο πιέσεις στις αραβικές χώρες να παύσουν
να υπερασπίζουν τα δικαιώματα τους, να συνθηκολογήσουν! Το
πώς θα καταλήξει αυτός ο εκφοβισμός, θα το ιδούμε.
Ο ΟΗΕ και ο Ου θαντ, ο Τίτο και ο Μπρέζνιεφ συνεχίζουν να
παίζουν τον σατανικό και διπλοπρόσωπο ρόλο τους, γιατί φοβούνται το ξεσκέπασμα. Ο Τίτο, καθώς φαίνεται, έγινε ρεζίλι μπροστά στον Νάσερ, γιατί δεν κάνει πια πολύ θόρυβο με βάση την άλλοτε «φιλία» και ο Νάσερ έχει καταλάβει ποιος είναι στην πραγματικότητα ο Τίτο.
Οι σοβιετικοί ρεβιζιονιστές, πότε σαν σύμμαχοι, πότε σαν αντίπαλοι των Αμερικάνων, θα προσπαθήσουν να παίξουν το ρόλο του διπλοπρόσωπου μεσολαβητή, να παίξουν το ρόλο του διαιτητή ανάμεσα στους Άραβες και τους Αμερικανο-Άγγλους, να παίξουν τον ρόλο του δοσιμέτρη ανάμεσα στα συμφέροντα των Αμερικάνων και αυτά των Άγγλων. Είναι αυτονόητο τι μισητό ρόλο παίζουν.
Βασικός και μοναδικός σκοπός τους είναι να μοιράζονται τις σφαίρες επιρροής, να παρεμποδίζουν τους δίκαιους εθνικοαπελευθερωτικούς και αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες των αραβικών λαών.
Εμείς υποστηρίξαμε και θα υποστηρίζουμε τη δίκαιη και αντιιμπεριαλιστική υπόθεση των αραβικών λαών, οι οποίοι είδαν, βλέπουν και θα ιδούν ότι η μικρή σοσιαλιστική Αλβανία δεν φοβάται τους ιμπεριαλιστές και τους ρεβιζιονιστές και ότι σ' αυτή οι αραβικές χώρες έχουν και θα έχουν έναν σταθερό, ειλικρινή και πιστό φίλο στις καλές και στις δύσκολες γι' αυτούς μέρες.
τον αντιδραστικό σιωνισμό στην Εγγύς Ανατολή, είναι σαν μια
κουμπούρα στους κόλπους των αραβικών λαών και κρατών, σ' αυτή τη σημαντική από οικονομική και στρατιωτική άποψη περιοχή.
Αυτή η περιοχή ήταν κέντρο συγκρούσεων μεταξύ διαφόρων ιμπεριαλιστών, Άγγλων, Γάλλων, Αμερικάνων και άλλων. Όλοι αυτοί οι λύκοι, καταπιέζοντας τους αραβικούς λαούς, καταπατώντας τη λευτεριά, την ανεξαρτησία, τα δικαιώματα και την κυριαρχία τους, εκμεταλλεύτηκαν ανελέητα τον πλούτο των χωρών αυτής της περιοχής και, για να διαιωνίσουν αυτή την εκμετάλλευση, έχουν στήσει ένα ευρύ δίχτυο κατασκοπείας, τους ανθρώπους τους οποίους τους βάζανε επικεφαλής αυτών των λαών και τους προάσπιζαν με τα αποικιακά τους στρατεύματα και με τη διπλωματία των κανονιοφόρων.
Με το πέρασμα όμως του καιρού, με τον αγώνα που έκαμαν
οι ίδιοι οι αραβικοί λαοί, αγώνας που εντάσσεται στο γενικό αγώνα, χθες κατά του ναζιφασισμού και σήμερα κατά του ιμπεριαλισμού, κέρδισαν τη λευτεριά και την ανεξαρτησία, δημιούργησαν και επικύρωσαν τα κυρίαρχα κράτη τους. Ωστόσο, ορισμένα απ' αυτά, έχοντας επικεφαλής ακόμα κλίκες καπιταλιστών και μεσαιωνικούς φεουδάρχες, όχι μόνο κρατούν κάτω από άγρια καταπίεση τους λαούς τους, αλλά είναι και τυφλά όργανα και πουλημένα στους άγγλους και αμερικάνους ιμπεριαλιστές. Τέτοιοι είναι ο βασιλιάς της Ιορδανίας, από γενιά σε γενιά πράκτορας της Αγγλίας, ο πρώην ιμάμης βασιλιάς της Υεμένης, εκείνος της Σαουδικής Αραβίας και άλλοι.
Το Ισραήλ και η Ιορδανία είναι τώρα δύο δήθεν ανεξάρτητα κράτη, αλλά στην πραγματικότητα είναι δυο επικίνδυνες εστίες του αμερικάνικου και του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού, που εμποδίζουν τους αραβικούς λαούς να αναπτυχθούν και να κατοχυρώσουν την ανεξαρτησία τους.
Το Ισραήλ έχει κάνει συνεχώς προκλήσεις ενάντια στις αραβικές χώρες, δημιουργεί συνεχώς ένοπλα μεθοριακά επεισόδια, έχει επιτεθεί ενάντια στην Αίγυπτο και τη Συρία, και έχει τάσεις επεκτατισμού και επικυριαρχίας. Τον τελευταίο καιρό προκάλεσε τη Συρία και ετοιμάζεται για πόλεμο.
Μυρίζει πετρέλαιο και μπαρούτι.
Ο προβοκάτορας Ισραήλ εξαπολύει και επιχειρεί στρατιωτικές ενέργειες κάθε φορά που θίγονται τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών μονοπωλίων σ' αυτή τη ζώνη. Αυτό συνέβηκε όταν κρατικοποιήθηκε από την Αίγυπτο η διώρυγα του Ζουέζ, αυτό συμβαίνει και τώρα που απειλούνται τα συμφέροντα και οι δρόμοι προμηθειών πετρελαίου των αγγλοαμερικάνικων μονοπωλίων.
Στο ζήτημα αυτό, η ουσία της σύγκρουσης ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και στις αραβικές χώρες και λαούς έγκειται στις προσπάθειες των μεγάλων καπιταλιστικών μονοπωλίων να καταληστεύσουν τον πλούτο των αραβικών χωρών της Μέσης Ανατολής, προπαντός το πετρέλαιο. Γι' αυτό ο αγώνας των αραβικών λαών για να αποτινάξουν το γρηγορότερο τον άγριο οικονομικοπολιτικό ζυγό του ιμπεριαλισμού είναι δίκαιος.
Η Αίγυπτος, η Συρία, το Ιράκ και η Αλγερία έχουν ξεσηκωθεί
ενάντια στο Ισραήλ αλλά και ενάντια στους συμμάχους του. θα
χτυπηθούν άραγε; Αυτό δεν το ξέρουμε για τους γνωστούς λόγους, πάντως όμως η Αίγυπτος εκκαθάρισε από το Σινά τα στρατεύματα του ΟΕΕ, αυτούς τους διεθνείς χωροφύλακες, που υπεράσπιζαν τα συμφέροντα των Αμερικάνων και του Ισραήλ και απειλεί να αποκλείσει τα στενά του Τιράν, αφήνοντας έτσι ανοιχτή στο Ισραήλ μόνον μια πόρτα, αυτή της Μεσογείου.
Οι Αμερικάνοι, οι Εγγλέζοι ιμπεριαλιστές και οι ρεβιζιονιστές
προδότες βρίσκονται σε διπλωματική κίνηση. Όλοι σείουν τον
κλάδο της ελαίας, όλοι «θρηνολογούν» για την υπεράσπιση των
ελευθεριών και της ανεξαρτησίας των λαών, όλοι στέλνουν, πότε στον έναν και πότε στον άλλο, τηλεγραφήματα και μηνύματα, αλλά όλοι συγκαλύπτουν την αλήθεια, το ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, ο εγγλέζικος, ο γαλλικός, οι σοβιετικοί ρεβιζιονιστές, οι τιτοϊκοί και άλλοι, μ' όλον αυτό τον εκκωφαντικό θόρυβο, δεν υπερασπίζουν παρά τα δικά τους ποταπά συμφέροντα, σε βάρος των αραβικών λαών.
Όλοι τους, ανοιχτά ή παρασκηνιακά, ασκούν και θα συνεχίσουν
να ασκούν χίλιες δυο πιέσεις στις αραβικές χώρες να παύσουν
να υπερασπίζουν τα δικαιώματα τους, να συνθηκολογήσουν! Το
πώς θα καταλήξει αυτός ο εκφοβισμός, θα το ιδούμε.
Ο ΟΗΕ και ο Ου θαντ, ο Τίτο και ο Μπρέζνιεφ συνεχίζουν να
παίζουν τον σατανικό και διπλοπρόσωπο ρόλο τους, γιατί φοβούνται το ξεσκέπασμα. Ο Τίτο, καθώς φαίνεται, έγινε ρεζίλι μπροστά στον Νάσερ, γιατί δεν κάνει πια πολύ θόρυβο με βάση την άλλοτε «φιλία» και ο Νάσερ έχει καταλάβει ποιος είναι στην πραγματικότητα ο Τίτο.
Οι σοβιετικοί ρεβιζιονιστές, πότε σαν σύμμαχοι, πότε σαν αντίπαλοι των Αμερικάνων, θα προσπαθήσουν να παίξουν το ρόλο του διπλοπρόσωπου μεσολαβητή, να παίξουν το ρόλο του διαιτητή ανάμεσα στους Άραβες και τους Αμερικανο-Άγγλους, να παίξουν τον ρόλο του δοσιμέτρη ανάμεσα στα συμφέροντα των Αμερικάνων και αυτά των Άγγλων. Είναι αυτονόητο τι μισητό ρόλο παίζουν.
Βασικός και μοναδικός σκοπός τους είναι να μοιράζονται τις σφαίρες επιρροής, να παρεμποδίζουν τους δίκαιους εθνικοαπελευθερωτικούς και αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες των αραβικών λαών.
Εμείς υποστηρίξαμε και θα υποστηρίζουμε τη δίκαιη και αντιιμπεριαλιστική υπόθεση των αραβικών λαών, οι οποίοι είδαν, βλέπουν και θα ιδούν ότι η μικρή σοσιαλιστική Αλβανία δεν φοβάται τους ιμπεριαλιστές και τους ρεβιζιονιστές και ότι σ' αυτή οι αραβικές χώρες έχουν και θα έχουν έναν σταθερό, ειλικρινή και πιστό φίλο στις καλές και στις δύσκολες γι' αυτούς μέρες.
Παρμένο από το βιβλίο του Ενβέρ Χότζα “Σκέψεις για τη Μέση Ανατολή (1958-1983)”, εκδόσεις ΠΟΡΕΙΑ, σελ. 28-30
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου