Πόλεμος ενάντια στον πόλεμο!

Δημήτρη Γληνού

Υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί ακόμη στον τόπο μας, που όταν ακούνε την κραυγή του κινδύνου «ο πόλεμος έρχεται!» παραξενεύονται και χαμογελούν ειρωνικά.

Δε μιλάμε για κείνους, που έχουνε συμφέρον να ετοιμάζουνε τον πόλεμο και να μιλάνε αδιάκοπα για ειρήνη.

Δε μιλάμε για τους καπιταλιστές, τους μεγαλοβιομηχάνους, τους μεγαλέμπορους, τους μεγαλοτραπεζίτες και τους αεριτζήδες των προμηθειών, που γι’ αυτούς, σαν αληθινούς καρχαρίες, η ανθρώπινη σάρκα είναι τροφή τους. Δε μιλάμε για τους πολιτικούς και τα πολιτικά κόμματα, τα ανδρείκελεα του καπιταλισμού, δε μιλάμε για τους στρατοκράτες και τα στρατιωτικά επιτελεία, ούτε για τους πλερωμένους δημοσιογράφους και τους πνευματικούς λακέδες του καπιταλισμού. Όλοι αυτοί ξέρουνε καλά τη δουλειά τους.

Μιλάμε για τον ανίδεο κόσμο, τους εργάτες, τους αγρότες, τη φτωχολογιά κι όλο το μικρόκοσμο, που βόσκει σαν κοπάδι από αρνιά στο λειβάδι τη στιγμή, που ο μακελάρης ακονίζει το μαχαίρι του.

Ότι υπάρχει φτώχεια, πείνα, αναδουλειά και μαύρη δυστυχία, αυτό το βλέπουνε και το ζούνε κάθε μέρα. Μα πόλεμο, σου λένε;

Που είναι ο πόλεμος;

Οι λαοί, σου λένε, είναι κουρασμένοι. Τα κράτη είναι φτωχά, έχουνε τεράστια ελλείματα στους προϋπολογισμούς και εκατομμύρια ανέργους. Πως θα κάνουνε πόλεμο;
Κάθε μέρα συνεδριάζουνε στην Ελβετία, πότε στη Λωζάνη, πότε στη Γενεύη, ίσα ίσα για να αποφύγουνε τον πόλεμο και να περιορίσουνε τους εξοπλισμούς. Που είναι λοιπόν ο πόλεμος;
Και όμως ο πόλεμος έρχεται! Ο πόλεμος ετοιμάζεται! Ο πόλεμος χτυπάει κιόλας την πόρτα κάθε σπιτιού και του πιο ειρηνικού κι απόμερου σπιτιού, στην πόλη, στον κάμπο και στο βουνό, για να πάρει τον πατέρα και τα’ αγόρια στο σφαγείο, για να αφήσει τη μάνα, τις αδερφές και τα μικρά παιδιά στην πείνα, στην εκπόρνευση και στην ορφάνεια, για να τους φέρει κι αυτουνούς ακόμα το δηλητηριασμένο αέριο, το ασφυξιογόνο, που θα τους πνίξει μέσα στο σπίτι τους.

Ο πόλεμος έρχεται! Τον ετοιμάζουνε στα εργοστάσια, όπου χύνεται το ατσάλι, που θα φάει τα κορμιά, τον ετοιμάζουνε στα χημικά εργοστάσια, τον ετοιμάζουνε στα επιτελεία, τον ετοιμάζουνε στα επιτελεία, τον ετοιμάζουνε στις στρατώνες, τον ετοιμάζουνε στα σχολειά, όπου δηλητηριάζουνε τα παιδιά με τα εθνικά μίση και την εξύμνηση της πολεμικής αρετής.

Ο πόλεμος έρχεται! Γιατί ο καπιταλισμός δε μπορεί να γλυτώσει αλλιώς από τη θανάσιμη αγωνία του. Ο καπιταλισμός δε μπορεί να ζήσει χωρίς να τρώει αίμα και σάρκα ανθρώπινη είτε στο χαράκωμα, είτε στο εργοστάσιο μέσα.

Ο πόλεμος έρχεται! Γιατί η ρούσικη επανάσταση απολύτρωσε το ένα έχτο της γης και εκατόν πενήντα εκατομμύρια ανθρώπους από τα νύχια του καπιταλισμού. Και ο καπιταλισμός θέλει να ξαναπάρει πίσω τα θύματά του.

Ο πόλεμος έρχεται! Γιατί η Σοβιετική Ένωση οργανώνεται σ’ ένα τεράστιο οργανισμό παραγωγής, που είναι κιόλας θανάσιμος εχθρός του καπιταλισμού στην παγκόσμια αγορά. Και ο καπιταλισμός θέλει να προλάβει το τελειωτικό αυτό χτύπημα.

Ο πόλεμος έρχεται! Γιατί η Σοβιετική Ένωση είναι η χώρα του απολυτρωμένου προλετάριου που οικοδομεί το σοσιαλισμό και είναι ο φάρος όλων των προλεταρίων και των σκλάβων. Και πρέπει να σβήσει ο φάρος αυτός για να μην οδηγήσει στην επανάσταση τους κολασμένους όλης της γης.

Ο πόλεμος έρχεται! Γιατί ο καπιταλισμός δημιουργεί εκατομμύρια ανέργους που πρέπει να ψοφίσουνε στα χαρακώματα αφού αργούνε να πεθάνουνε στις πολιτείες μέσα.

Ο πόλεμος έρχεται! Άρχισε κιόλας. Στη Μαντζουρία έστησαν το στρατόπεδο τους, πρόσκοποι του παγκόσμιου καπιταλισμού, οι γιαπωνέζοι. Αν δεν ξέσπασε ακόμη, είναι γιατί σταθερά αποφεύγει την πρόκληση η Σοβιετική Ένωση. Και όμως η φωτιά σιγοκαίει.

Γύρω από τη Σοβιετική Ένωση ετοιμάζεται ένας σιδερένιος χαλκάς για να την πνίξει. Από τη Βαλτική θάλασσα ως τον Ειρηνικό Ωκεανό πολωνέζοι, τσεχοσλοβάκοι, γιουγκοσλάβοι, ρουμάνοι, βούλγαροι, έλληνες, μισθοφόροι των ευρωπαίων μεγαλοκαπιταλιστών, γεμίζουν τις αποθήκες τους όπλα, αγορασμένα με τον ιδρώτα και το αίμα του εργάτη και του αγρότη, χτίζουνε κάστρα, σκάβουνε χαρακώματα, ναυπηγούνε πολεμικά καράβια και στρατολογούνε τα παιδιά για να τα στείλουνε στο μακελειό για τα συμφέροντα των διαφόρων Χάμπρο.

Ε, λοιπόν ο πόλεμος αυτός δεν πρέπει να γίνει! Και είναι στο χέρι μας να μη γίνει. Είναι στο χέρι των μελλοθανάτων να βάλουνε κάτω τους μακελάρηδες. Αρκεί να μην αφήσουν να οδηγηθούν σαν πρόβατα στη σφαγή. Για να μη γίνει ο πόλεμος, πρέπει να τον χτυπήσουμε από τώρα. Να μην περιμένουμε πρώτα να μας πάνε στα χαρακώματα.

Για να μη γίνει ο πόλεμος πρέπει από τώρα να δώσουμε το σύνθημα του σηκωμού. Πρέπει από τώρα να το νιώσουνε καλά όλοι οι εργάτες, οι αγρότες και όλη η φτωχολογιά, ότι πρόκειται σε λίγο να ποτίσουνε τη γη με το αίμα τους και το αίμα των παιδιών τους.

Παντού, κάθε στιγμή, από τώρα, διαφώτιση, δουλειά αντιπολεμική.

Το χρέος μας λοιπόν είναι από τώρα. «Πόλεμος ενάντια στον πόλεμο!». Αυτό πρέπει να είναι το σύνθημά μας στην πόλη και στον κάμπο και στη στρατώνα και στο σχολειό και παντού.

Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να κινηθούμε από τώρα. Να παραλύσουμε τη φριχτή μηχανή του πολέμου, που θα ζυμώσει τα κορμιά μας με τη λάσπη.

Η ενιαία δύναμη της αλληλεγγύης όλων τω εργαζομένων, ανεξάρτητα από κόμματα και πολιτικές απόψεις, είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να εμποδίσει το βάρβαρο καπιταλισμό αν ξαναβάψει πάλι τη γη με εργατικό αίμα. Για τούτο: ακούραστη δουλειά για τη σφυρηλάτηση του ενιαίου αντιπολεμικού μετώπου των εργαζομένων.

Το αντιπολεμικό μέτωπο των θυμάτων του καπιταλισμού: Να η δύναμη η τεράστια που θα περάσει τις χειροπέδες στα δολοφόνα χέρια των εκμεταλλευτών.

Για να μη γίνει ο πόλεμος πρέπει τα όπλα να στραφούν ενάντια στους μακελάρηδες.

Πόλεμος ενάντια στον πόλεμο!

Δ. ΓΛΗΝΟΣ
«Νέοι Πρωτοπόροι» (αρ. φύλ. 7-8, Ιούνης-Ιούλης 1932)