Σχετικά με την κρίση και τη διεθνή κατάσταση (μέρος γ’)

Διαβάστε: Σχετικά με την κρίση και τη διεθνή κατάσταση (μέρος α’)

Σχετικά με την κρίση και τη διεθνή κατάσταση (μέρος β’)

Διεθνής Σύσκεψη Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων

Σχετικά με την  κρίση και τη διεθνή κατάσταση

16. Με σκοπό να περιορίσουν τα καταστροφικά αποτελέσματα της κρίσης για τα συμφέροντα του ιμπεριαλιστικού καπιταλιστικού συστήματος και του χρηματιστικού κεφαλαίου και να πληρώσουν την κρίση οι εργάτες των δικών τους χωρών αλλά και άλλα κράτη και οι λαοί όλων των χωρών του κόσμου, οι Όμιλοι του χρηματιστικού κεφαλαίου και τα ιμπεριαλιστικά κράτη έχουν συγκροτήσει και αναπτύξει τα απαραίτητα εργαλεία, ειδικά τους τελευταίους μήνες, για να δράσουν με ένα πιο συντονισμένο τρόπο. Έγιναν συναντήσεις μεταξύ ΔΝΤ και Παγκόσμιας Τράπεζας μετά τη συνάντηση των G20. Κατά τη διάρκεια αυτών των συναντήσεων αποφασίστηκε να αυξηθούν και να χρησιμοποιηθούν πιο αποτελεσματικά οι οικονομικές δυνατότητες του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Στην επερχόμενη περίοδο άλλες χώρες θα πιεστούν να ακολουθήσουν και να συμμορφωθούν με τις οικονομικές πολιτικές των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, οι οποίες θα ανοίξουν διάπλατα τις πύλες για την εκμετάλλευση και λεηλάτηση των αγορών και όλων των φυσικών τους πόρων από το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο.

17. Η κρίση έχει οξύνει τη συνεχιζόμενη πάλη μεταξύ των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών κρατών για το μοίρασμα των αγορών και πρώτων υλών. Οι ιμπεριαλιστικές χώρες, παράλληλα με την ένταση της πίεσής τους σε άλλες χώρες για να καταργήσουν κάθε εμπόδιο που στέκεται στο δρόμο κυκλοφορίας εμπορευμάτων και κεφαλαίου, έχουν εφαρμόσει πρακτικές προστασίας των οικονομιών τους, ιδιαίτερα των εθνικών τους αγορών και προσπαθούν σκληρά να διεισδύσουν στις αγορές και σφαίρες επιρροής των αντιπάλων τους. Οι ΗΠΑ αύξησαν τους τελωνειακούς δασμούς στους τομείς σιδήρου-χάλυβα και στις βιομηχανίες ελαστικών εξαρτημάτων αυτοκινήτων. Όπως φαίνεται καθαρά στη Γαλλία, η οικονομική βοήθεια εξαρτήθηκε από επενδύσεις μέσα στη χώρα. Έχουν αυξηθεί άμεσα ή έμμεσα όλες οι πρακτικές των «dopings» και των «quotas». Σ’ ένα χρόνο έχουν αυξηθεί όλες οι αιτήσεις προς τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου για να εμποδιστούν τέτοια μέτρα. Ως αποτέλεσμα της κρίσης, αν και όχι μόνιμα, το βάρος των βασικών ιμπεριαλιστικών χωρών και διεθνών Ομίλων του χρηματιστικού κεφαλαίου στην παγκόσμια οικονομία έχει διαφοροποιηθεί.

Παρ’  όλο που οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους προσπαθούν να το παρεμποδίσουν, η Κίνα, με σκοπό να εξασφαλίσει  ή να ικανοποιήσει τις αυξανόμενες  ανάγκες της σε ενέργεια και πρώτες ύλες, εντατικοποιεί τις προσπάθειες να διεισδύσει σε νέες αγορές. Η μάχη για τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων και δρόμων μεταφοράς έχει αποκτήσει ξεχωριστή σημασία. Η Κίνα, όπως δείχνουν οι συμφωνίες με χώρες όπως η Ρωσία, η Βραζιλία, το Περού και η Βενεζουέλα, έχει συνάψει νέες συμφωνίες με χώρες στην Ασία, την Αφρική και την Λατινική Αμερική. Παρόμοιες συμφωνίες έχουν γίνει από τη Ρωσία και την Ινδία. Σε σχέση επίσης με την αλλαγή συσχετισμών δυνάμεων, πρόκειται να ενταθούν οι συγκρούσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστών χωρών στην ερχόμενη περίοδο.

18. Ως αποτέλεσμα της μείωσης της βιομηχανικής παραγωγής και της συρρίκνωσης των αγορών, απολύονται σε όλες τις χώρες οι περιττοί εργάτες, και ακόμα, η στρατιά των ανέργων αυξήθηκε  ραγδαία, οι απολύσεις πολλαπλασιάσθηκαν παρά την εφαρμογή της μερικής απασχόλησης. Σύμφωνα με ανακοινώσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εργασίας, ενώ το 2007 ο αριθμός των ανέργων ήταν 180,2 εκατομμύρια, στο τέλος του 2008 ο αριθμός αυξήθηκε σε 188,6 εκατομμύρια. Το ποσοστό ανεργίας στις κύριες ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες που εμφανίζονταν ως παράδειγμα ευημερίας, φτάνει το 10%, π.χ. σε χώρες όπως η Ισπανία είναι 18% και στο Βέλγιο είναι 12%. Ο αριθμός εκείνων που έχασαν την ελπίδα να βρουν νέα δουλειά και δεν απευθύνονται πλέον σε γραφεία εύρεσης εργασίας, αυξάνεται και έτσι τα επίσημα στοιχεία δεν αντικατοπτρίζουν το πραγματικό ποσοστό ανεργίας. Σε εξαρτημένες και καθυστερημένες χώρες όπου η ανεργία ήταν ήδη υψηλή, η στρατιά ανέργων έχει μεγαλώσει και η ανεργία έχει φτάσει το 20%. Για παράδειγμα, στην Τουρκία, όπου τα επίσημα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι το ποσοστό ανεργίας είναι 13%, στην πραγματικότητα είναι 20%. Η ανεργία μεταξύ των νέων και των γυναικών είναι πάνω από το μέσο όρο. Το ποσοστό της ανεργίας στη νεολαία στις ΗΠΑ είναι 17,8% και στην ΕΕ έχει φτάσει το 19,7%. Στην Τουρκία το πιο αισιόδοξο ποσοστό είναι στο 25%. Το 2009, ο αριθμός εκείνων που δεν έχουν πρόσβαση στα βασικότερα είδη διατροφής έχει αυξηθεί στο 1 δις. 20 εκατ. Ενώ το 10-15% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει στην πείνα, το 30% δεν έχει πρόσβαση ούτε και στα πιο βασικά είδη διατροφής και 24 εκατ. παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από υποσιτισμό.

Σε όλες τις χώρες, οι συνθήκες διαβίωσης  των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων  έχουν χειροτερέψει. Το προτσές της  απόλυτης εξαθλίωσης προχωράει παραπέρα την ίδια στιγμή που οι επιθέσεις στα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες δυναμώνουν. Έχουν ενταθεί οι προσπάθειες να συντριβεί το κίνημα της εργατικής τάξης και των εργαζομένων και να αποδυναμωθεί και διασπαστεί η οργάνωση του.

19. Τη στιγμή που τρισεκατομμύρια δολάρια δόθηκαν στα μονοπώλια, ειδικά στα χρηματιστηριακούς οργανισμούς, το κύμα των απολύσεων γιγαντώνεται, αυξάνεται ο αριθμός των ανέργων,  μειώνονται οι πραγματικοί μισθοί, το προτσές της εξαθλίωσης επιταχύνεται και στις εξαρτημένες χώρες της Ασίας, Αφρικής και Λατινικής ο αριθμός της μάζας των ανέργων, των φτωχών και υποσιτιζόμενων μεγαλώνει. Όλα αυτά προκαλούν δυσαρέσκεια, θυμό και δυναμώνει η τάση πάλης στις γραμμές της εργατικής τάξης  και άλλων στρωμάτων των εργαζόμενων. Παρόλο που ποικίλουν η φύση και οι μορφές,  η πάλη της εργατικής τάξης και των λαών έχει αναπτυχθεί. Καινούριες μορφές πάλης των εργατών ενάντια στις απολύσεις και τα κλεισίματα εργοστασίων εμφανίστηκαν όπως οι καταλήψεις εργοστασίων στη Γαλλία και Νότια Κορέα. Σχεδόν σε όλες τις χώρες έχουν επεκταθεί οι απεργίες και οι διαδηλώσεις. Όπως διαπιστώνεται στη Γαλλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ονδούρα, Αϊτή, Άνω Βόλτα και πιο πρόσφατα στη Ρουμανία, η πάλη πρώτα και κύρια της εργατική τάξης και των άλλων εργαζομένων οδήγησε σε γενικές απεργίες και αντίσταση. Σε μερικές χώρες σημειώθηκαν «εξεγέρσεις των πεινασμένων»

20. Οι εκπρόσωποι και ιδεολόγοι του χρηματιστικού κεφαλαίου, πρώτα και κύρια οι ιθύνοντες των ΔΝΤ και Παγκόσμιας Τράπεζας έχουν καταφανέστατα προειδοποιήσει: ακόμα και αν ανακάμψει η οικονομία, η ανεργία και η φτώχεια θα αυξηθούν, και αν δεν παρθούν τα απαραίτητα μέτρα, η πείνα, η εξέγερση και οι πόλεμοι θα πάρουν σάρκα και οστά.

Η αύξηση της ανεργίας και η πτώση των  μισθών θα οδηγήσουν αναπόφευκτα  στη συρρίκνωση της αγοράς καταναλωτικών προϊόντων και τελικά στη συσσώρευση στοιχείων για το ξέσπασμα  μιας κρίσης στον τομέα της γεωργίας. Την ερχόμενη περίοδο, οι συνέπειες της κρίσης στην αγροτιά και στον τομέα της γεωργίας των εξαρτημένων και καθυστερημένων χωρών θα εκδηλωθούν με βίαιο τρόπο. Η φτώχεια του αγροτικού προλεταριάτου και των φτωχών αγροτών θα αυξηθεί, η στρατιά των ανέργων και των πεινασμένων θα μεγαλώσει. Στη στρατιά των ανέργων θα προστεθούν φέτος 59 εκατομμύρια. Ο αριθμός των υποσιτιζόμενων θα αυξηθεί κατά 100 εκατ. το 2009.

Σ΄ όλα  αυτά πρέπει να προστεθούν οι εντεινόμενες επιθέσεις του κεφαλαίου για  να υποχρεώσουν τους εργάτες και  τους καταπιεσμένους λαούς να πληρώσουν  το λογαριασμό της κρίσης, τον άγριο  ανταγωνισμό, τα τρισεκατομμύρια δολάρια  που δόθηκαν στις τράπεζες και τα μονοπώλια.

Η πίεση  για περικοπή των κοινωνικών δαπανών  και των δαπανών υγείας και  παιδείας, τη μείωση των μισθών και  την υποταγή των εξαρτημένων  αλλά και των μικρών αναπτυσσόμενων χωρών θα αυξηθεί με τη δικαιολογία  ισοσκέλησης του προϋπολογισμού, του ισοζυγίου πληρωμών και του εξωτερικού  εμπορίου. Επομένως, η επερχόμενη περίοδος θα γνωρίσει αυξανόμενη δυσαρέσκεια, οργή και τάση για αγώνες μεταξύ των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων μαζών καθώς και εντεινόμενες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές επιθέσεις.

***

Συνοψίζοντας  την ανάλυση πάνω στην ανάπτυξη της  τωρινής κρίσης του ιμπεριαλιστικού  καπιταλιστικού συστήματος, αξίζει να αναφερθεί ότι δεν έχει ακόμα  βγει από την κρίση και υπάρχει  μία συσσώρευση στοιχείων που  μπορούν να την βαθύνουν. Η μπουρζουαζία, τα μονοπώλια και οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις θα προσπαθήσουν να επιβαρύνουν όλο και περισσότερο την εργατική, τις λαϊκές μάζες και τους λαούς του κόσμου. Τα Κράτη έχουν θέσει στην υπηρεσία των μονοπωλίων δισεκατομμύρια δολάρια και ευρώ για να σώσουν τα κέρδη των καπιταλιστών, των τραπεζών και των μεγάλων εταιριών, αδιαφορώντας για τις κοινωνικές ανάγκες, ακόμα και απέναντι στο κόστος της χειροτέρευσης των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας των μαζών. Με το να μιλάνε για «έξοδο από την κρίση» και «ανάκαμψη», αυτό που εννοούν οι καπιταλιστές είναι η «καλυτέρευση» των όρων διασφάλισης του μέγιστου κέρδους, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της ιμπεριαλιστικής λεηλασίας.

Η εργατική τάξη και οι λαοί, που συνειδητοποιούν  το πρόβλημα, θεωρούν το σύστημα ως την πηγή των προβλημάτων και αντιτίθενται σ’  αυτό.

Οι ρεφορμιστικές  προτάσεις, σχεδιασμένες υπό τη σημαία της «ηθικοποίησης του συστήματος», έχουν προσχεδιαστεί με σκοπό  να απαλύνουν και να εκτονώσουν την  οργή των μαζών και να ανακόψουν την πρόοδο των κοινωνικών και πολιτικών διαμαρτυριών ενάντια στο σύστημα, το οποίο σπέρνει πόλεμο, φτώχεια και εξαθλίωση. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι το κίνημα της εργατικής τάξης θα γίνει ισχυρότερο.

Τα κόμματα  και οι οργανώσεις μας καλούν τους εργαζόμενους και τους λαούς να αναβαθμίσουν τους αγώνες τους και να αρνηθούν να πληρώσουν το κόστος της κρίσης, οργανώνοντας διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις και απεργίες. Για μια ακόμα φορά διακηρύσσουν το δικαίωμα της εργατικής τάξης και των λαών να δυναμώσουν την πάλη με κάθε δυνατό μέσο ενάντια στη βία της μπουρζουαζίας και του κράτους που την υπηρετεί. Ως απάντηση στις προσπάθειες να διασπαστούν οι εργάτες και να στραφεί ένα τμήμα ενάντια στο άλλο, καλούμε την εργατική και τις εργαζόμενες μάζες να δυναμώσουν την ενότητα και τη μεταξύ τους διεθνή αλληλεγγύη.

Το σύστημα  δε θα καταρρεύσει από μόνο του. Η  συνέχιση και το βάθεμα της κρίσης θα αυξήσει τη φτώχεια, θα δυναμώσει  την αλυσίδα της ιμπεριαλιστικής  κυριαρχίας και θα οξύνει όλες τις  αντιθέσεις του συστήματος. Οι αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που παλεύουν για το ξαναμοίρασμα του κόσμου θα γίνει πιο συγκεκριμένο για τους λαούς του κόσμου με τη μορφή της απειλής πολέμου. Η επαναστατική δράση, που θα θέσει τέρμα στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και την ιμπεριαλιστική τυραννία, είναι η μόνη διέξοδος για τις μάζες. Ο καπιταλισμός τελειώνει, η μοναδική λύση είναι ο σοσιαλισμός.

Νοέμβρης 2009