Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΤΟΥ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ –ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΝΕ-ΕΥΡΩ ΣΤΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε

ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΤΟΥ  ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ –ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΝΕ-ΕΥΡΩ ΣΤΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε

Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ  ΠΕΙΝΑ-Η ΑΠΟΛΥΤΗ  ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΗΣ  ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ

ΝΑ  ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΕΝΑ ΠΛΑΤΥ ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ-ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

  • Ενάντια στην τριπλή οικονομική – πολιτική κατοχή των ιμπεριαλιστών Κομισιόν-ΕΚΤ-ΔΝΤ
  • Ενάντια στην απόλυτη εξαθλίωση της εργατικής τάξης που εφαρμόζει συνέχεια η κυβέρνηση σαν υπηρέτης
  • Ενάντια στα κατασταλτικά μέτρα, την περιστολή των δημοκρατικών κατακτήσεων, τη φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής

Την τελευταία  δεκαετία «πέρασαν» όλες οι επιθέσεις του κεφαλαίου σε βάρος της εργατικής τάξης – πλην μιας: εκείνη που αφορούσε στο Ασφαλιστικό (νομοσχέδιο Γιαννίτση) επί Σημίτη – και μαζί μ’ αυτές και τα τελευταία εξοντωτικά μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Την πρώτη, την κύρια και αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτό φέρουν οι ρεφορμιστές  των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΠΑΣΚΕ-ΠΑΜΕ-ΑΥΤ.ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ  που με την ρεφορμιστική γραμμή της ταξικής συνεργασίας υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου (τα φασιστοειδή της ΔΑΚΕ υπερασπίζουν έτσι κι αλλιώς ανοιχτά το κεφάλαιο), που δε θέλησαν ούτε επιδίωξαν να πετύχουν ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων ενάντια στα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα. Χωρίς ΕΝΟΤΗΤΑ-ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων είναι προφανές ότι είναι εντελώς αδύνατη η απόκρουση των επιθέσεων του κεφαλαίου και δεν μπορεί να δοθεί ώθηση για να «επιστρέψουν» οι εργαζόμενοι στα συνδικάτα, για να δημιουργηθούν πρωτοβάθμια επιχειρησιακά σωματεία παντού. Μόνο η ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ μπορεί να ασκήσει υπολογίσιμη πίεση σε όποιες κυβερνήσεις για την απόσυρση των οποιωνδήποτε αντιλαϊκών μέτρων. Όμως  η ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ προϋποθέτει ΕΝΟΤΗΤΑ  των απεργιακών κινητοποιήσεων. Δεν μπορεί να επιτευχθεί διαφορετικά παρά μόνο με ΕΝΟΤΗΤΑ, ζήτημα με το οποίο συνδέεται άμεσα ο απεργοσπαστικός ρόλος των ρεφορμιστών ηγετών του ΠΑΜΕ.

Οι απεργοσπάστες  ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ –  μέσω της μόνιμης διάσπασης των απεργιακών κινητοποιήσεων – βοήθησαν στο παρελθόν την κυβέρνηση Κ.Καραμανλή του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ να προωθήσει και εφαρμόσει όλα τα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα. Σήμερα, συνεχίζοντας την ίδια διασπαστική τακτική των απεργιακών κινητοποιήσεων, βρίσκονται στην υπηρεσία της κυβέρνησης του μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ και τη διευκολύνουν-βοηθούν να περάσει τα τωρινά εξοντωτικά μέτρα. Γιατί δεν μπορεί να μην καταλαβαίνουν οι ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ, ότι με την απεργοσπαστική τακτική τους διασπούν άμεσα την ΕΝΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων, ματαιώνουν τη ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ τους και καθιστούν έτσι τις απεργιακές κινητοποιήσεις εκ των προτέρων ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ.

Τα νέα  εξοντωτικότερα μέτρα, αυτά που πάρθηκαν και «στέγνωσαν» τη φτωχολογιά, αυτά που σχεδιάζονται να ψηφιστούν άμεσα  για την ασφαλιστική σφαγή των εργατικών δικαιωμάτων με παραπέρα κλοπή των ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΩΝ, με μηδενισμό παροχών υγείας και συντάξεων (ήδη έχει προηγηθεί η ταξική αναλγησία του κοψίματος δυο συντάξεων το χρόνο), αυτά που συνεχώς θα απαιτούν παραπέρα οι εκβιασμοί των ιμπεριαλιστών, δεν μπορούν να αποκρουστούν απ’ τους εργαζόμενους αν δεν υπάρξει ΕΝΟΤΗΤΑ-ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ, τα μόνα εχέγγυα που μπορούν να καταστήσουν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ τις απεργιακές κινητοποιήσεις δηλ. ικανές να ματαιώσουν-αποκρούσουν τις επιθέσεις του κεφαλαίου. Αυτό δείχνει η περίπτωση της μεγάλης απεργιακής κινητοποίησης των ρεφορμιστών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ενάντια στο νομοσχέδιο Γιαννίτση, που ήταν η μόνη ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ (υποχρέωσε την κυβέρνηση Σημίτη να αποσύρει το προσχέδιο νόμου για το Ασφαλιστικό). Τα μηνύματα της αυθόρμητης εργατικής και λαϊκής αντίδρασης είναι και τώρα τα ίδια. Η μεγάλη απεργία της 5ης του Μάη, με τη συγκέντρωση των 250.000 μόνο στην Αθήνα, έσπασε στη πράξη τη λογική του απομονωτισμού, της διάσπασης, του απεργοσπαστισμού. Με τη μαζικότητα και με την αθρόα συμμετοχή κάτω από τα μπλόκ των συνδικάτων, έκανε τη συγκέντρωση ΕΝΙΑΙΑ και έδειξε ποιός είναι ο δρόμος που η εργατική τάξη απαιτεί: της αγωνιστικής ενότητάς της.

Οι εργαζόμενοι  αγωνίζονται συνολικά για την  αντιμετώπιση της κρίσης και της χρεοκοπίας, ώστε:

- να πληρώσουν οι  καπιταλιστές βιομήχανοι-τραπεζίτες απ’ τα μυθώδη κέρδη τους, αλλά και όλοι οι  φοροφυγάδες,

- να αυξηθεί η  φορολογία των  επιχειρήσεων από  20-25% στο 35-40% με παραπέρα αύξηση της φορολόγησης, όταν απολύουν και δεν επενδύουν παραγωγικά.

- να φορολογηθεί συνολικά και όχι μόνο η ακίνητη  αμύθητη περιουσία της εκκλησίας, που δεν της ανήκει

- να μειωθούν οι  έμμεσοι φόροι  που πλήττουν αποκλειστικά  τις πλατιές λαϊκές  μάζες,

- η άμεση φορολογία  να βαρύνει τους  καπιταλιστές και  σαν φυσικά πρόσωπα,  χωρίς να χτυπιέται  το αφορολόγητο  της φτωχολογιάς

- να μειωθούν δραστικά  οι στρατιωτικές  δαπάνες 

Μονομερής στάση πληρωμών του  τοκογλυφικού χρέους-Έξοδος από την ΟΝΕ-ΕΥΡΩ σε άμεση προοπτική  εξόδου από την  ΕΕ

Η κατάσταση  της σημερινής χρεοκοπημένης ελληνικής οικονομίας στην οποία οδήγησε η κυβέρνηση Καραμανλή – και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης – φορτώνοντάς την με ένα τεράστιο έλλειμμα 30 δισ. Ευρώ για το 2009, και εκτίναξη του εξωτερικού χρέους σ’ ένα δυσθεώρητο ύψος των 300 δισ. Ευρώ που κατέληξε σε τριπλό έλεγχο-κατοχή της χώρας από: Κομισιόν-ΕΚΤ-ΔΝΤ είναι ζοφερότατη και η προοπτική της αδιέξοδη, στα πλαίσια των ΟΝΕ-ΕΕ. Βαρύτατη είναι και η ευθύνη της τότε αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ, ‘’Κ’’ΚΕ. ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) που εν μέσω συνεχών σκανδάλων, διασπάθησης του δημόσιου χρήματος και με γνωστούς τους οικονομικούς δείκτες, δεν έκαναν τίποτε να καταγγείλουν έστω στο λαό, αυτά που έρχονταν σε βάρος του.  Η σημερινή κατάσταση της οικονομίας είναι φανερό πως έχει οδηγήσει και σε κατάρρευση-διάψευση σειράς αστικών και ρεβιζιονιστικών μύθων (παλιών-καινούριων) γύρω απ’ τη σχέση Ελλάδας-ΕΕ περί 1) «ισότιμης συμμετοχής στην ΕΕ» 2) «διαρκούς ανάπτυξης μέσα στην ΕΕ», 3) «σύγκλισης των οικονομιών των χωρών-μελων της ΕΕ», 4) «διαρκούς ευημερίας», 5) «μείωσης του επιτοκίου δανεισμού», 6) «προστασίας-διαφύλαξης απ’ τη χρεοκοπία», κλπ.

Με τις  αρνητικές αυτές εξελίξεις στη  σχέση Ελλάδας-ΕΕ σ’ όλα τα επίπεδα, είναι δεδομένα : το πλήρες σημερινό αδιέξοδο της χρεοκοπημένης ελληνικής οικονομίας και η πρόθεση της μεγαλοαστικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να πολλαπλασιάσει όχι μόνο τα εξοντωτικά αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα, αλλά και με το «ευαγγέλιο» της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής στα χέρια να προτίθεται να ανοίξει παραπέρα την όρεξη των κερδοσκόπων-τοκογλύφων και του ΔΝΤ για ολοκληρωτική αρπαγή του όποιου εναπομείναντος κερδοφόρου τομέα και άγριας λεηλασίας του συνολικού πλούτου της χώρας με ανάλογες καταστροφικές συνέπειες, γνωστές από δεκάδες άλλες χώρες που έπεσαν στα νύχια τους. Η τριπλή κατοχή Κομισιόν-ΕΚΤ-ΔΝΤ που ακολούθησε  τη χρεοκοπία του εξαρτημένου ελληνικού καπιταλισμού, καθιστά αδύνατη κάθε μέρα την επιβίωση της εργατικής τάξης με τα μέτρα του  αισχρού κατοχικού ''Μνημονίου'' -λάστιχου, που διαρκώς επεκτείνονται. Η επίθεση στα πλαίσια του μνημονίου της ντροπής συνεχίζεται αμείωτη, με σειρά το ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων και την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, καθώς και το ξεπάστρεμα των τελευταίων ασφαλιστικών δικαιωμάτων που είχαν διασωθεί. Σχετικά με το ασφαλιστικό η ‘’τρόικα’’ και η κυβέρνηση υπηρέτης της, μειώνει σαρωτικά όλες τις συντάξεις κατά 30% που αν υπολογιστεί και η κλοπή στα δώρα που έχει προηγηθεί, τις οδηγεί σε τελική πραγματική μείωση πάνω από 40%. Ο εργάσιμος χρόνος για τα ψίχουλα που μένουν, γίνονται τα 40 πλήρη εργάσιμα χρόνια, οι γυναίκες που η έξτρα δουλειά τους στο σπίτι ποτέ δεν αναγνωρίστηκε η δεν έγιναν βήματα να ελαφρυνθεί ,‘’εξισώνονται’’ χρονικά με τους άντρες στα 65 χρόνια , την ώρα που μόνο εξίσωση μισθών δεν υπάρχει. Τα ‘’βαρέα και ανθυγιεινά’’ που παραμένουν σε καθεστώς αίσχους καταργούνται στην ουσία ολοκληρωτικά, αφήνοντας το στίγμα της ντροπής να μην έχουν υπαχθεί ποτέ σε αυτά ,κατηγορίες όπως οι νοσηλευτές!

Με κατεπείγον νομοσχέδιο που ετοιμάζεται για ψήφιση μέσα στο καλοκαίρι, οι απολύσεις αφήνονται στην ουσία ολοκληρωτικά  ελεύθερες, (ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΓΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΜΕΧΡΙ 30 ΑΤΟΜΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, δηλαδή για το 70% του συνόλου της χώρας) μέχρι το 4-5% του συνόλου των εργαζόμενων κάθε μήνα για τις υπόλοιπες επιχειρήσεις και η ισχνή αποζημίωση πετσοκόβεται στο μισό  και δίνεται σε δόσεις.  Με αυτή τη ρύθμιση- απαίτηση των ιμπεριαλιστών και των ντόπιων καπιταλιστών, εργαζόμενος με 10 χρόνια δουλειά, πετάγεται στο δρόμο με χαρτζιλίκι της ντροπής 3 μηνών σταδιακά! Είναι περιττό να αναφέρουμε πως καμία απόλυση δεν θα μπορεί πια να αμφισβητηθεί από τον εργαζόμενο, μέσω της -έτσι κι αλλιώς ελεγχόμενης από τους καπιταλιστές -''διαιτησίας''.

Η πείνα  για την εργατική τάξη είναι εδώ  και είναι επιδεινούμενη αφού τα επαίσχυντα μέτρα είναι μέτρα ύφεσης που θα επιταχύνουν συνεχώς την εργατική εξαθλίωση, ιδιαίτερα όσων είναι χωρίς δουλειά, με την ακρίβεια να γιγαντώνεται, χωρίς καμία ασφαλιστική παροχή να έχει μείνει όρθια, σε λίγο μαζικά χωρίς στέγη. Αξίζει να σημειωθεί πως κόντρα στα χονδροειδή κυβερνητικά ψέματα,  σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Προστασίας Πολιτών Καταναλωτών- Δανειοληπτών, στα δικαστήρια καταγράφεται αύξηση έως και 110% στις κατασχέσεις από τράπεζες το τελευταίο εξάμηνο.

Η αυριανή  πραγματικότητα θέτει τα καθήκοντα  του σήμερα: Η εργατική τάξη και ο λαός πρέπει να αγωνιστούν στην κατεύθυνση της εξόδου της χώρας από την ΟΝΕ-ΕΥΡΩ και την κήρυξη μονομερούς στάσης πληρωμών του εξωτερικού χρέους, σε συνδυασμό και με τη γενικότερη πάλη εξόδου της Ελλάδας απ’ την ιμπεριαλιστική ΕΕ.

Η εργατική τάξη, η  νεολαία, η φτωχολογιά πόλης και χωριού, κόντρα στους ρεβιζιονιστές ’’Κ’’ΚΕ-ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που ΑΡΝΟΎΝΤΑΙ να παραδεχτούν την χρεοκοπία μα ούτε βγάζουν μιλιά για τα καθήκοντα που αυτή συνεπάγεται, ενώ επί μήνες παίζουν το παιχνίδι των κεφαλαιοκρατών (‘’Ξαναφέρνουν το σκιάχτρο της χρεοκοπίας’’, Παπαρήγα-, ‘’Ρ’’-23/04/10, σελ.6 και ‘’ Ωραίο τοπαραμυθάκι με το δράκο της χρεοκοπίας’’, Τσίπρας -‘’Ελευθεροτυπία’’ 14/3/10) θα πρέπει να αγωνιστούν παντού: Σε κάθε χώρο δουλειάς, μόρφωσης, κατοικίας, συνάθροισης, για δημιουργία ενός πλατιού, αντιφασιστικού-αντιιμπεριαλιστικού μετώπου, που θα ενώνει στους παραπάνω στόχους αντιμετώπισης της αντεργατικής λαίλαπας και τον αγώνα ενάντια στη καταστολή, τη περιστολή των δημοκρατικών καταχτήσεων, τον λαικό εκφοβισμό, τη φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής, που είναι τα απαραίτητα ‘’εργαλεία’’ των κεφαλαιοκρατών και των πολιτικών τους εκφραστών, για να περάσουν αυτά τα μέτρα εξαθλίωσης.

Η εργατική τάξη κόντρα στους οποιουσδήποτε εργατοπατέρες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΠΑΜΕ κλπ, πρέπει να σταθεί οργισμένη αλλά όρθια, μαχητική και ενωμένη. Πρέπει αυτή την περίοδο της πείνας με πίεση από τα κάτω ,να εξαγγελθούν από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, συνεχείς απεργιακές κινητοποιήσεις και να γίνονται αγωνιστικές ενέργειες με τελική ευθύνη των δευτεροβάθμιων οργάνων όπου δεν υπάρχουν επιχειρησιακά σωματεία, (όπως καταλήψεις χώρων εργασίας), εκεί που καταγγέλλεται η αυθαιρεσία των επιχειρηματιών. Τα σωματεία που έχουν τη φιλοδοξία να λειτουργούν σε ταξική λογική, να κινητοποιηθούν, να ενημερώνουν, για να είναι αυτά που θα δέχονται και θα αντιδρούν άμεσα στις καταγγελίες από εργαζόμενους του κλάδου τους που πλήττονται και δεν υπάρχει σωματείο στο χώρο δουλειάς τους, την ώρα που ο συνδικαλισμός στον ιδιωτικό τομέα είναι στα επίπεδα του 15%. Να αναδειχθεί ην ενότητα, η αγωνιστικότητα, ο αντι-εργατοπατερισμός μας, στη πράξη. Κανείς εργαζόμενος να μη αισθάνεται μόνος και απελπισμένος, έρμαιο των καπιταλιστικών εκβιασμών.

Ιούνης 2010

    ΚΙΝΗΣΗ  για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ 1918-55

Δεν υπάρχουν σχόλια: