Οργή και αγανάκτηση των πλατιών λαϊκών μαζών για τη συγκάλυψη των σκανδάλων
Η οικονομική κατάσταση επιδεινώνεται διαρκώς και με ραγδαίους ρυθμούς εξαιτίας της οικονομικής χρεοκοπίας της χώρας και των οικονομικών μέτρων της «τροϊκα»: Κομισιον-ΕΚΤ-ΔΝΤ-Κυβέρνησης αλλά και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης υπερπαραγωγής, ενώ διαρκούν οι πιέσεις του διεθνούς κερδοσκοπικού και τοκογλυφικού κεφαλαίου, παρόλα τα εξοντωτικά σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού μέτρα που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Έτσι, σύμφωνα με στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας (ανακοίνωση 9 Ιούνη), το πρώτο τρίμηνο του 2010 σημειώθηκε μείωση του ΑΕΠ κατά 2,5% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009, ενώ η βιομηχανική παραγωγή παρουσίασε μείωση κατά 5,1%. Επίσης μεγάλη πτώση παρουσίασε η οικοδομική δραστηριότητα αλλά και οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου.
Η εφαρμογή των νέων εξοντωτικών μέτρων, πέρα απ’ την εκμηδένιση όλων των κατακτήσεων της εργατικής τάξης, προκάλεσε μια χωρίς προηγούμενο επιδείνωση της κατάστασης όλων των εργαζομένων με τη δραστική βίαιη περικοπή των ονομαστικών μισθών (αλλά και τη συνεχή μείωση των πραγματικών), την αύξηση των φόρων, τον πολύ υψηλό πληθωρισμό και τα συνεχή απανωτά κύματα ακρίβειας, κλπ., η οποία γίνεται ακόμα χειρότερη με την αλματώδη αύξηση της μαζικής ανεργίας – φαινόμενο αναπόφευχτο στον καπιταλισμό – που αυτή τη στιγμή έχει ξεπεράσει τους 700.000 καταγεγραμμένους ανέργους (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της αστικής Στατιστικής που δεν καταγράφει όλους τους άνεργους), οι άνεργοι στην πραγματικότητα πλησιάζουν το 1.000.000 (ακόμα και ο υπουργός Εργασίας παραδέχθηκε δημόσια, στα τέλη του περασμένου χρόνου, ότι το 2010 θα σημειωθεί έκρηξη της μαζικής ανεργίας, εκτινασόμενη στο 20%).
Και ενώ η φτώχεια και η απόλυτη εξαθλίωση των εργαζομένων παίρνουν δραματικές διαστάσεις και τις πιο ακραίες μορφές και η χώρα βρίσκεται οικονομικά στη χειρότερη από ποτέ κατάσταση βυθισμένη στη χρεοκοπία, τα πολιτικά κόμματα, ιδιαίτερα το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ και το μεγαλοαστικό κόμμα του ΠΑΣΟΚ, με τις εξεταστικές επιτροπές για το «ιερό» σκάνδαλο του Βατοπεδίου και εκείνο της Siemens, στις οποίες συμμετέχουν εμπαίζουν προκλητικά την εργατική τάξη και ολόκληρο το λαό, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια να τα συγκαλύψουν, με ευθύνη και των άλλων κομμάτων που συμμετέχουν σ’ αυτές.
Είναι γνωστό ότι το «ιερό» σκάνδαλο του Βατοπεδίου, ένα από κάθε άποψη πρωτοφανές σκάνδαλο, άρχισε επί κυβερνήσεως Σημίτη και ολοκληρώθηκε επί Καραμανλή με την προκλητική ανταλλαγή φιλέτων του δημοσίου , «ανταλλαγή» απ’ την οποία ζημιώθηκε το δημόσιο με πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια αν όχι δισεκατομμύρια Ευρώ και απ’ την οποία γέμισαν τις τσέπες υπουργοί και στελέχη της ΝΔ, ενώ ο Καραμανλής δήλωνε πως δεν είχε «πάρει είδηση» τι γινόταν γύρω του όταν μάλιστα βοούσε απ’ άκρη σ’ άκρη ολόκληρη χώρα για το στενό πρωθυπουργικό περιβάλλον και τον ίδιο.
Η περίπτωση του σκανδάλου του Βατοπεδίου, πέρα των πολιτικών αλλά και ποινικών ευθυνών υπουργών, κλπ., αποκαλύπτει εκ νέου όχι μόνο απλά τις ισχυρές προσβάσεις που έχει το αντιδραστικό φεουδοαστικό Ιερατείο στο αστικό κράτος και τις εκάστοτε αστικές κυβερνήσεις αλλά και την τεράστια, καθοριστικού χαρακτήρα, ισχύ που διαθέτει σ’ όλα τα επίπεδα της σημερινής αστικής κοινωνίας, μ’ αποτέλεσμα να εκκρεμεί η λύση όλων των ζητημάτων εκκλησίας-αστικού κράτους που έπρεπε να είχαν εδώ και 150 χρόνια λυθεί.
Το άλλο μεγάλο σκάνδαλο των κυβερνήσεων Σημίτη-Καραμανλή, εκείνο με τις προκλητικές «μίζες» της Siemens βαίνει κι’ αυτό προς συγκάλυψη απ’ τις εξεταστικές επιτροπές των κομμάτων.
Αν και στα γερμανικά δικαστήρια έχει αποκαλυφθεί ότι οι «μίζες» σε υπουργούς και στελέχη των δυο κυβερνήσεων ανέρχονται στο ύψος των 100 και πλέον εκατομμυρίων Ευρώ – αν δεν είναι πολύ περισσότερα – έχει αποκαλυφθεί μόλις το 1% (Τσουκάτος-Μαντέλης) και τα υπόλοιπα είναι προς «διερεύνηση»-κουκούλωμα.
Το σκάνδαλο της Siemens αναδεικνύει δυο σημαντικά ζητήματα: πρώτο, ότι το κεφάλαιο των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών δεν περιορίζεται μόνο στο δυνάμωμα της εκμετάλλευσης των εξαρτημένων χωρών και τη λεηλασία του πλούτου τους αλλά καταφεύγει και απευθείας στην εξαγορά των κυβερνήσεών τους για την εξασφάλιση ακόμα μεγαλύτερων κερδών, δεύτερο, ότι οι αστικές κυβερνήσεις των εξαρτημένων χωρών αποδεικνύονται ιδιαίτερα ευάλωτες και πολύ πρόθυμες να εξαγοραστούν απ’ το κεφάλαιο των ιμπεριαλιστικών χωρών, μ’ αποτέλεσμα, πέρα απ’ τις τεράστιες οικονομικές ζημιές των εξαρτημένων χωρών που τις πληρώνουν οι εργαζόμενοί τους, μια χωρίς προηγούμενο διαφθορά και σαπίλα του αστικού πολιτικού συστήματος.
Στη συγκάλυψη και των δυο σκανδάλων, πέρα απ’ την άρνηση των αναμεμιγμένων στα σκάνδαλα κομμάτων να συμβάλλουν στην αποκάλυψή τους, την απόκρυψη και καταστροφή στοιχείων, μεγάλη ευθύνη έχει και η κατ’ ευφημισμόν «ανεξάρτητη» αστική Δικαιοσύνη που κι’ αυτή συμβάλλει συστηματικά με τη στάση της στη συγκάλυψη των σκανδάλων.
Βέβαια τα σκάνδαλα είναι σύμφυτα και αναπόφευχτα στο καπιταλιστικό σύστημα – αυτό δεν μπορεί να «καθαριστεί» απ’ αυτά ούτε «καθαρίστηκε» στο παρελθόν παρά το ρεφορμιστικό σύνθημα-απάτη περί «κάθαρσής» του εκ μέρους των δυο χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ το 1989 – όμως αυτό δε σημαίνει ότι αυτά δεν μπορούν να αποκαλυφθούν αν όχι στο σύνολό τους τουλάχιστον ως κάποιο σημείο και κάποιες πλευρές τους, και εδώ είναι ο περιορισμένος ρόλος των εξεταστικών επιτροπών που δεν εκπληρώνουν το καθήκον τους για το οποίο συγκροτούνται.
Δεν τίθεται φυσικά θέμα κατάργησης των εξεταστικών επιτροπών των κομμάτων παρά τον εκφυλισμό τους σε επιτροπές, κατά κανόνα, συγκάλυψης των σκανδάλων, αλλά βελτίωσης του πλαισίου δουλειάς και αλλαγή συγκρότησής τους στην κατεύθυνση να γίνουν αποτελεσματικότερες, γιατί έχουν καταντήσει τσίρκο γελωτοποιών που προκαλούν την οργή και αγανάκτηση των πλατιών λαϊκών μαζών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου