Δίπλα στην εργατική τάξη και τους λαούς της Ευρώπης που γιόρτασαν με το δικό τους σιωπηρό τρόπο τη μεγάλη Αντιφασιστική ΝΙΚΗ των λαών κατά του φασιστικού Άξονα Βερολίνο-Ρώμη-Τόκιο – Νίκη στην οποία συνέβαλε αποφασιστικά ο μεγαλοφυής στρατηλάτης ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ – φέτος, όπως κάθε χρόνο, «γιόρτασαν» δηλ. έγιναν προσπάθειες καπηλείας και απ’ την ηγεσία της σημερινής ιμπεριαλιστική Ρωσίας των Πούτιν-Μεντβέντεφ αλλά και απ’ τους βαμμένους αντισταλινικούς ηγέτες των διαφόρων χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων ανά τον κόσμο, όπως το ΚΚΡΟ, αδελφό κόμμα του «Κ»ΚΕ, που ο ηγέτης του Ζιουγκάνοφ δήλωσε υποκριτικά-παραπλανητικά ήδη απ’ το Φλεβάρη για τις προετοιμασίες της Μόσχας με αφίσες-πορτραίτα του Στάλιν: «αν γίνει κάτι τέτοιο θα είναι η πρώτη φορά τα τελευταία 29 χρόνια, όπου οι αρχές θα παραιτηθούν από την υποκρισία να συγχαίρουν τους Ρώσους για τη νίκη χωρίς να αναφέρουν το ποιος ήταν ο Ανώτατος Στρατιωτικός Διοικητής της ΕΣΣΔ και κάτω απ’ την ηγεσία ποιανού επιτεύχθηκε η νίκη… Πρέπει να είμαστε έως τέλους ειλικρινείς και να δηλώσουμε, πρώτα απ’ όλα στη νέα γενιά, πως αυτή η μεγάλη νίκη θα ήταν αδύνατη χωρίς το στρατάρχη Στάλιν, τους στρατηγούς Ζούκοφ, Κόνεφ, Ροκοσόφσκι και την ενότητα του σοβιετικού λαού» («Ρ» 19/2/2010, σελ. 17).
Όμως αυτό δεν γίνεται μόνο τα τελευταία 20 χρόνια, όπως ισχυρίζεται ο Ζιουγάνοφ, αλλά τον τελευταίο μισό και πλέον αιώνα, απ’ το 1956 και ύστερα, δηλ καθόλη τη διάρκεια της κυριαρχίας του αντιδραστικού χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού στη Σοβιετική Ένωση, που οι ηγέτες του όχι μόνο αποσιωπούσαν μόνιμα το ρόλο του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ στη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των λαών αλλά και μετονόμασαν το μεγάλο Σύμβολο της ΝΙΚΗΣ – το ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ – σε Βολγκογκραντ, προς ικανοποίηση των χιτλερικών ναζι-φασιστών ανά τον κόσμο.
Χειρότερη στάση από εκείνη του Ζιουγκάνοφ – που έστω για δημαγωγικούς λόγους αναφέρεται στο όνομα του Στάλιν – κράτησαν οι λακέδες του ντόπιου κεφαλαίου αντισταλινικοί σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ που στη «Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 65 χρόνια από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών 9 Μαη 1945», τυπωμένη σ΄ ένα φανταχτερό φυλλάδιο, μιλούν για «καθοριστικό ρόλο της Σοβιετικής Ένωσης», για «Κόκκινο Στρατό», χωρίς, ούτε καν για δημαγωγία a la Ζιουγκάνοφ, να αναφέρουν τον ηγέτη και καθοδηγητή τους ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ, που χωρίς αυτόν και την επαναστατική του στρατηγική, σ’ εκείνη την πολύ κρίσιμη ιστορική περίοδο, θα ήταν αδύνατη η συντριβή της ναζι-φασιστικής χιτλερικής Γερμανίας.
Οι ηγέτες του «Κ»ΚΕ μιλούν με θράσος για εποποιία του «Κόκκινου Στρατού στο Σταλινγκραντ», αποσιωπώντας ότι η προδοτική χρουστσο-μπρεζνιεφική συμμορία (που οι ίδιοι χειροκροτούσαν και χειροκροτούν) ήταν εκείνη που μετονόμασε το Στάλινγκραντ σε Βόλγκογκραντ.
Αλλά και ο Ζιουγάνοφ στην «κοινή διακήρυξη για τα 65χρονα της Αντιφασιστικής Νίκης» των 46 χρουστσοφικών κομμάτων παραιτείται των παραπάνω δημαγωγικών του αναφορών περί «Στάλιν», κλπ. αφού σ’ αυτή γίνεται μόνο λόγος για «ηρωική συμβολή της ΕΣΣΔ, του Κόκκινου Στρατού της, του λαού της που είχε πάνω από 27 εκατομμύρια νεκρούς, ήταν αποφασιστική για την ήττα των φασιστικών ορδών του ιμπεριαλισμού» («Ρ» 9/5/2010, σελ.5), χωρίς να αναφέρεται ούτε μια φορά το όνομα του ΣΤΑΛΙΝ.
Η συστηματική αποσιώπηση εκ μέρους της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ ως καθοδηγητή του ΚΚΣΕ και της Σοβιετικής Ένωσης και ως Ανώτατο Στρατιωτικού Διοικητή του Κόκκινου Στρατού αποτελεί τον πιο ακραίο αντισταλινισμο-αντικομμουνισμό όλων των χρουστσοφικών κομμάτων αλλά και της ηγεσίας Παπαρήγα του χρουστσοφικού «Κ»ΚΕ. Στην αντιδραστική τροτσκιστική φιλοχιτλερική επίθεση των σοσιαλδημοκρατών ηγετών του «Κ»ΚΕ σε ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ-ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΚΚΕ για την αυτοδιάλυση της ΚΔ που εκ νέου επαναφέρεται-περιέχεται στη «Διακήρυξη» του «Κ»ΚΕ θα επανέλθουμε μ’ άλλη ευκαιρία αργότερα σ’ αυτό το σπουδαίο ζήτημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου