Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Ο καθηγητής Γ.Μπαμπινιώτης και ο ναζι-φασίστας κλασικός φιλόλογος Werner Jaeger

 

Αδικαιολόγητη άγνοια ή συνειδητή ενθουσιώδης ύψωση της ρατσιστικής ναζι-φασιστικής σημαίας «Griechentum»-«Deutschtum»

 

Μ’ αφορμή τη χρεοκοπία στην οποία οδήγησε την οικονομία της χώρας η κυβέρνηση του μονοφασιστικού κόμματος της ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κ.Καραμανλή και τη στάση της ιμπεριαλιστικής Γερμανίας απέναντι στη χώρα μας στο γερμανικό και ελληνικό αντιδραστικό εθνικιστικό τύπο άρχισε εκατέρωθεν μια εξαιρετικά επικίνδυνη ρατσιστικού βιολογικού τύπου φασιστική εκστρατεία κατά του ελληνικού και του γερμανικού λαού αλλά και για τα υποτιθέμενα DNA των δυο λαών – εκστρατεία που επιδιώκει να δηλητηριάσει την ταξική συνείδηση των εργατών αλλά και των λαών των δυο χωρών με αντιδραστικές εθνικιστικές ρατσιστικές αντιλήψεις που απαιτείται να απορριφθούν ασυζητητί και να καταπολεμηθούν με τη μέγιστη δυνατή σφοδρότητα.

Δίπλα στις πολλές αντιδραστικές χυδαιότητες του εθνικιστικού γερμανικού και ελληνικού τύπου αλλά και σε πιο συνετές «φωνές» με το θέμα ασχολήθηκε και ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης σε άρθρο του με τίτλο «Από την «Ελλάδα-σύμβολο» στο Focus!» («Βήμα» 7/3/2010, σελ.21), στο οποίο, μεταξύ πολλών άλλων, σημειώνει: «δεν μπορεί κανείς εύκολα να εξηγήσει πως ο σεβασμός και η αγάπη που έτρεφαν παλιότερα για τον ελληνικό πολιτισμό, για τον Ελληνισμό και την Ελλάδα κολοσσοί της γερμανικής επιστήμης με διεθνές κύρος, όπως ο μεγαλύτερος κλασικός φιλόλογος της Ευρώπης ο γερμανός Ulrich von Wilamowitz ή ο γερμανός ιδρυτής της Βυζαντινολογίας Karl Krumbacher ή ο γερμανός φιλόλογος και φιλόσοφος καθηγητής Werner Jaeger, ο συγγραφέας του κλασικού έργου Paideia (die Formung des griechischen Menschen), πως όλος αυτός ο ενθουσιασμός και η ελληνολατρία ξέφτισαν βαθμηδόν σ’ έναν διάχυτο αρνητισμό απέναντι στη χώρα μας και στους έλληνες» («Βήμα» 7/3/2010, σελ.21).

Είναι βέβαια γνωστές οι αντιδραστικές απόψεις του Γ.Μπαμπινιώτη, όμως παραταύτα προκαλεί δυσάρεστη έκπληξη η απόφασή του να προβάλλει στην ελληνική νεολαία – και μάλιστα αυτή τη στιγμή – το γερμανό φιλόλογο Werner Jaeger (1888-1961), χωρίς την παραμικρή σημείωση για το ρόλο του στο Γ΄ Ράϊχ, πασίγνωστο ναζι-φασίστα διανοούμενο, που πρωτοστάτησε στην πατρίδα του τη Γερμανία υπέρ του Γ΄ Ράϊχ. Προβάλλοντας τον W. Jaeger ο Μπαμπινιώτης δεν κάνει άλλο από το να παραλαμβάνει από αυτόν τη γνωστή ναζι-φασιστική ρατσιστική σημαία των «Griechentum»-«Deutschtum» και την περιφέρει στα Πανεπιστήμια και στα εξωπανεπιστημιακά φοιτητικά «στέκια», ανεμίζοντάς την πάνω απ’ τα ανυποψίαστα κεφάλια της νεολαίας, κι αυτό ανεξαρτήτως προθέσεων, δηλ. αν το πράττει ως συνειδητός και ενθουσιώδης οπαδός της ή από αδικαιολόγητη άγνοια,

Πέρα απ’ το ότι η περίπτωση του Werner Jaeger, που δεν υπήρξε «φιλόσοφος», όπως ισχυρίζεται ο Μπαμπινιώτης (ελπίζει πως αυτό του προσδίδει μεγαλύτερο «κύρος»), είναι απ’ τις πιο γνωστές όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και διεθνώς περιπτώσεις, την τελευταία 25ετία έχουν ευτυχώς δημοσιευτεί στο γερμανόφωνο χώρο (Γερμανία-Αυστρία-Ελβετία) πολλές εργασίες-έρευνες εμπεριστατωμένες για τη σχέση ενός μεγάλου μέρους της γερμανικής και αυστριακής διανόησης με το ναζισμό, οπότε είναι εντελώς αδικαιολόγητη η άγνοια του Γ.Μπαμπινιώτη.

Ο γερμανός ελληνιστής φιλόλογος Werner Jaeger είναι γνωστό ότι πρωτοστάτησε με ενθουσιώδη τρόπο στην υποδοχή του χιτλεροφασισμού αλλά και στην πλήρη ευθυγράμμιση, τη διαβόητη “Gleichschaltung”, των κλασικών σπουδών με τη ναζιφασιστική πολιτική του Γ΄ Ράϊχ, στο «πνεύμα» πάντα της χιτλερικής φασιστικής αντίληψης του «πολιτισμού» που «αγκαλιάζει και συνταιριάζει τον Ελληνισμό με το Γερμανισμό (A. Hitler: “Mein Kampf” (S.470):eine Kulturdie Jahrtausende in sich verbindet und Griechen-und Germanentum gemeinsam umschließt”).

Ο «Σύλλογος Γερμανών Φιλολόγων» (“Deutscher Philologenverein”), καθοδηγούμενος απ’ τον W. Jaeger, είχε τότε, το 1933, διακηρύξει ότι «σκοπός της γερμανικής εκπαίδευσης είναι ο γερμανός άνθρωπος ως μέλος της Volksgemeinschaft» του Χίτλερ, ενώ ανάλογα τοποθετείται και ο ίδιος σε άρθρα του σε ναζιστικά έντυπα, όπως W. Jaeger:Die Erziehung des politischen Menschen in der Antike(“Volk im Werden”, 1/1933), στο οποίο δεν παραλείπει να επαινέσει το Χίτλερ γράφοντας: «είναι περιττό να παρατεθούν εδώ όλες οι σαφείς εκφράσεις του Fuehrer, που το αποδεικνύουν αποτελεσματικά».

Γενικά ο Werner Jaeger «θαυμάζει» τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων, τον οποίο, αφού διαστρεβλώνει, θέτει με προκλητικό τρόπο στην υπηρεσία του ναζι-φασισμού, εκθειάζει την ανωτερότητα των αρχαίων που την αναζητεί στα ρατσιστικά «λανθάνοντα γνωρίσματα της φυλής και του αίματος» για να τοποθετήσει δίπλα τους την «ανωτερότητα» των Γερμανών («der Deutschen») δηλ. των ξανθών γερμανικών χιτλερικών κτηνών. Εξόφθαλμη είναι η συγγένεια με τη ναζι-φασιστική «κοσμοθεωρία» ακόμα και του περιεχομένου των 3 τόμων του ογκώδους έργου του με το χαρακτηριστικό ελληνικό τίτλο «Paideia» που συνοδεύεται, όχι τυχαία, απ’ τον επίσης χαρακτηριστικό υπότιτλο: «Die Formung des griechischen Menschen». Αλλά και ο διαβόητοςDritte Humanismus του W. Jaeger είναι άμεσα συνδεδεμένος-ενταγμένος στις ναζι-φασιστικές θεωρίες.

Οι κάποιοι μύθοι που διαδόθηκαν αργότερα, μεταπολεμικά, για δήθεν «αντίθεσή» του στο ναζισμό, επειδή μετανάστευσε στις ΗΠΑ (μετανάστευση εθελοντική) δεν έχουν καμία βάση και διαψεύδονται, πέραν των άλλων, και απ’ την προσεκτική μελέτη των 3 τόμων του έργου του «Paideia» παρά την προσεκτική μεταπολεμική μερική αναπροσαρμογή του στις νέες συνθήκες της Γερμανίας, μέσα στα ερείπια του ναζι-φασισμού και την κατάληψη της απ’ τους συμμάχους. Ο Werner Jaeger υπήρξε και παρέμεινε πάντα ως το τέλος της ζωής του οπαδός του «Deutschnationale Volkspartei» («DNVP»).

Τελειώνοντας το σύντομο σημείωμα ας αναφερθεί επιπλέον ότι στον τομέα της φιλοσοφίας ύψωσε, με τον ίδιο ή και προκλητικότερο ενθουσιώδη τρόπο, τη ρατσιστική σημαία «Griechentum»-«Deutschtum», ο ως το τέλος αμετανόητος ναζι-φασίστας υπαρξιστής φιλόσοφος Martin Heidegger (θαύμαζε ακόμα και τα «υπέροχα χέρια» του Χίτλερ)* – που όπως ορθά παρατηρεί ο E. Feye «εισήγαγε το ναζισμό στη φιλοσοφία»(2005) - όταν απαντούσε-πρόβαλε επανειλημμένα αλλά και με την τελευταία συνέντευξή του στο «Spiegel» (Νο 23/1976, 30/5/1976, σελ. 193-219, δημοσιεύτηκε μετά το θάνατό του) την ιδιαίτερη σχέση Ελλήνων-Γερμανών δηλ. προπαγανδίζονταν, όπως πολύ εύστοχα χαρακτηρίστηκε απ’ τον Rainer Marten (1988), απ’ το Heidegger ένας «φιλοσοφικός ρατσισμός»: «σκέφτομαι την ιδιαίτερη εσωτερική συγγένεια της γερμανικής γλώσσας με τη γλώσσα των ελλήνων και τη Σκέψη τους. Αυτό μου το βεβαιώνουν σήμερα επανειλημμένα οι Γάλλοι. Όταν αρχίζουν να σκέφτονται, μιλούν γερμανικά, διαβεβαιώνουν ότι στη γλώσσα τους δεν τα βγάζουν πέρα» !!! «Spiegel» (Νο 23/1976).

* Το Μάη του 1933 σε συνάντηση Jaspers-Heidegger στη Heidelberg μετά τη διάλεξη (που «από πλευράς περιεχομένου ήταν ένα πρόγραμμα εθνικοσοσιαλιστικής ανανέωσης του Πανεπιστήμιου» Jaspers) του M.Heidegger (ήταν ήδη διορισμένος πρύτανης απ’ τους ναζί στο Πανεπιστήμιο του Freiburg, σε ερώτηση του Jaspers « πως ένας αμόρφωτος άνθρωπος, όπως ο Χίτλερ, θα κυβερνήσει τη Γερμανία;», ο Heidegger απάντησε πως «η μόρφωση είναι εντελώς αδιάφορη, κοιτάξτε μόνο τα υπέροχα χέρια του» (Karl Jaspers: “Philosophische Autobiographie”, S. 101, Muenchen/Zuerich 1984).

Δεν υπάρχουν σχόλια: