Τον Ιούνιο του 2008, οι αντιπρόσωποι Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων της Ευρώπης συναντήθηκαν στη Μαδρίτη προκειμένου να συζητήσουν ζητήματα σχετικά με τη δουλειά των κομμουνιστών στον συνδικαλιστικό κίνημα.
Η συζήτηση πρώτα από όλα εστιάστηκε στο πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από το βάθεμα της επιθετικής πολιτικής του ιμπεριαλισμού. Με τον όρο «νεοφιλελευθερισμός» αναφερόμαστε στην πολιτική του ιμπεριαλισμού σήμερα, μια πολιτική στην αποκλειστική υπηρεσία της ολιγαρχίας, προορισμένη για να εγγυάται το μέγιστο κέρδος των μονοπωλίων, εις βάρος των εργατών του λαού και των δικαιωμάτων τους. Μια πολιτική που μπορεί να συνοψιστεί στο: «Δεν υπάρχει πουθενά το Κράτος όταν πρόκειται για την προστασία, αντίθετα Κράτος υφίσταται όταν αυτό που προέχει είναι η επίθεση στους πρόσφυγες και στον απλό λαό».
Είμαστε αντιμέτωποι με τις αυταπάτες που προπαγανδίζουν οι σοσιαλδημοκράτες και οι ρεφορμιστές, πιστεύουμε ότι δεν είναι εφικτός ένας «προστατευτικός» καπιταλισμός. Η σημερινή πολιτική αποτελεί το πραγματικό πρόσωπο του ιμπεριαλισμού ο οποίος διπλασιάζει τις επιθέσεις του λόγω της όξυνσης της κρίσης και των αντιθέσεων ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, στον αγώνα τους για αγορές και ζώνες επιρροής.
Στην Ευρώπη, οι συνέπειες αυτής της πολιτικής είναι: η αμφισβήτηση όλων των κοινωνικών κατακτήσεων και της εργατικής νομοθεσίας, η υποβάθμιση και η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, η ενίσχυση του αστυνομικού κράτους, η στρατιωτικοποίηση και οι ένοπλες επιθέσεις ενάντια στο λαό. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να ισχυροποιήσει την ιμπεριαλιστική της δύναμη στα διεθνή πλαίσια της επιθετικότητας των ΗΠΑ.
Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, όπου πραγματοποιείται μια αναγέννηση του εργατικού κινήματος, η ανάπτυξη των κοινωνικών κινητοποιήσεων και του συνδικαλιστικού αγώνα γίνεται πιο σημαντική. Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από το ζήτημα της δουλειάς των κομμουνιστών στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να παλέψει για τις διεκδικήσεις του επιθετικά, λαμβάνοντας υπόψη τη συγκεκριμένη κατάσταση και να αναπτύξει τον αγώνα για την συνδικαλιστική ενότητα της τάξης.
Εμείς οι κομμουνιστές, δίνουμε έμφαση στην ανάγκη να δουλεύουμε στα μεγάλα μαζικά συνδικάτα όπου είναι οργανωμένα τα βασικά τμήματα του προλεταριάτου και στο να πολιτικοποιούμε τους συνδικαλιστικούς αγώνες δίνοντας τους επαναστατικό προσανατολισμό.
Διεκδικούμε και υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των εργατών στο συνδικαλισμό, ειδικά για τους μετανάστες εργάτες και κάνουμε έκκληση για πρόοδο στο συντονισμό των αγώνων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για την ανάπτυξη της αλληλεγγύης , για τη στήριξη αυτών των αγώνων και την υποστήριξη στην ενωτική πρωτοβουλία και στο κάλεσμα σ’ αυτόν τον ενωτικό συντονισμό των συνδικαλιστών της εργατικής τάξης.
Μαδρίτη, Ιούνιος 2008
Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας (μ-λ)– PCE(ML) Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας – PCOF
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Δανίας –APK
Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας – TDKP
Κομμουνιστική Πλατφόρμα (Ιταλία)
Μ-Λ Οργάνωση «Επανάσταση» Νορβηγίας
Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου