Ο Κλέμεντ Γκότβαλντ, καθοδηγητής του τσεχοσλοβάκικου προλεταριάτου και μια απ' τις επιφανέστερες ηγετικές φυσιογνωμίες του διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, γεννήθηκε στις 23.11.1896 στο χωριό Γκέγκιτς της Μοραβίας απο φτωχή αγροτική οικογένεια.
Ο μικρός Κλέμεντ, στέλνετε απ' τους γονείς του σε συγγενείς στη Βιέννη για να δουλέψει και να μάθει το επάγγελμα του μαραγκού. Έτσι ο Γκότβαλντ, που απο την παιδική του ηλικία γνώρισε την πείνα, την ανέχεια, τη φτώχεια και την εκμετάλλευση, μπαίνει μικρός στην βιοπάλη, γεγονός που ατσαλώνει γρήγορα το χαρακτήρα και τον οδηγεί νωρίς (16 χρονό) στις γραμμές του σοσιαλδημοκρατικού νεολαιίστικου κινήματος. Όταν αργότερα για πρώτη φορά διάβασε το "Κράτος και Επανάσταση" του Λένιν δήλωσε: "τώρα μου άνοιξαν τα μάτια, ως τώρα βάδιζα στα σκοτάδια".
Ο πρώτος παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός πόλεμος, η μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, ο αγώνας για την κατάκτηση της ανεξαρτησίας της πατρίδας του, οι μαχητικοί ταξικοί αγώνες της εργατικής τάξης και της αγροτιάς της Τσεχίας και Σλοβακίας τον βρίσκουν πρωτοπόρο μαχητή κομμουνιστή στις πρώτες γραμμές των επαναστατικών ταξικών αγώνων του προλεταριάτου της χώρας του.
Στην περίοδο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου επιστρατεύεται, στη συνέχεια αποφασίζει να λιποταχτήσει και αγωνίζεται κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Στα μέσα του 1919 η Τσεχοσλοβακία αποκτά την ανεξαρτησία της.
Ο μεγάλος Οχτώβρης και οι ταξικοί αγώνες του προλεταριάτου επιρρεάζουν θετικά το εργατικό κίνημα στην Τσεχοσλοβακία που οδηγείται στην ίδρυση του κομμουνιστικού κόμματος το 1921, του οποίου ένας από τους ιδρυτές του ήταν και ο Κλέμεντ Γκότβαλντ. Ο Γκότβαλντ στέλνεται από το κόμμα σαν στέλεχος στη Σλοβακία.
Με την πρακτική πολιτική δράση και τη συνεχή θεωρητική κατάρτιση αναδείχνεται σ' ένα απο τα πιό δραστήρια και ικανά στελέχη του ΚΚΤσ, αλλά και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Το 1925 είναι μέλος της ΚΕ και του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΤσ. Και στα 1926-29 είναι υπεύθυνος του τμήματος προπαγάνδας και διαφώτισης της ΚΕ του ΚΚΤσ, ενώ στο 5ο Συνέδριο του ΚΚΤσ (1929) εκλέγεται Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΤσ και το 1945 πρόεδρος του ΚΚΤσ. Το 1928 εκλέγεται μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΕΕΚΔ) και στα 1931-1943 χρημάτισε Γραμματέας της ΕΕΚΔ.
Με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία αγωνίστηκε για την συγκρότηση Ενιαίου Εθνικού Λαϊκού Μετώπου ενάντια στην αντίδραση. Καλούσε συνέχεια το λαό να ξεσηκωθεί ενάντια στους χιτλερικούς κατακτητές. Το 1944 φουντώνει το παρτιζάνικο κίνημα στη Σλοβακία, το οποίο καθοδηγείται απο τον ίδιο τον Γκότβαλντ με επιτυχία. Με τη βοήθεια του κόκκινου στρατού που προχωρούσε θριαμβευτικά από νίκη σε νίκη, τον απρίλη του 1945 στο Κοσίτσε (στα ανατολικά σύνορα της Σλοβακίας) η κυβερνητική επιτροπή καταστρώνει το σχέδιο για την μετά την απελευθέρωση κατάσταση. Στις 7.5.1945 τα Σοβιετικά στρατεύματα απελευθερώνουν την Πράγα. Η κυβέρνηση μεταφέρεται στην Πράγα. Το ΚΚΤσ, με επικεφαλής τον Γκότβαλντ δουλεύει ακούραστα και κινείται δραστήρια για την τελική επικράτηση της εργατικής τάξης και της αγροτιάς. Το ΚΚΤσ συντρίβει τα σχέδια της αντίδρασης και ο λαός με επικεφαλής το κόμμα παίρνει την εξουσία στις 25.2.1948.
Το κόμμα εγκαθιδρύει Λαϊκή Δημοκρατία και ρίχνεται στη δουλειά, εφαρμόζοντας δίχρονο πλάνο. Το ΚΚΤσ αποκτά μεγάλο κύρος, έχει την εκτίμηση της Σοβιετικής Ένωσης και ειδικά του ίδιου του Στάλιν και όλων των άλλων κρατών των Λαϊκών Δημοκρατιών.
Ο Γκότβαλντ ήταν πράγματι ένας ικανός ηγέτης του προλεταριάτου με πολλά προσόντα που ο λαός της χώρας του τον θεωρούσε δικαιολογημένα δικό του άνθρωπο, γιατί προέρχονταν από την ίδια την εργατική τάξη.
Επιστρέφοντας από την κηδεία του Στάλιν "πεθαίνει" απρόοπτα μέσα σε 3 μέρες, δηλαδή στις 14.3.1953. Η ιατρική ανακοίνωση έλεγε ότι πέθανε από πνευμονία, ο κόσμος όμως δεν το πίστεψε διότι σχημάτισε τη γνώμη ότι ο Κλέμεντ Γκότβαλντ δηλητηριάστηκε στη Μόσχα για αργό αλλά σίγουρο θάνατο. Η γυναίκα του είχε δηλώσει τότε: "μου καταστρέψατε τον άνδρα μου". Από εκείνη τη στιγμή έγινε άφαντη από την κοινωνία. Ετσι εξοντώνεται από τη ρεβιζιονιστική αντίδραση ένας από τους πιο πιστούς μαθητές και συναγωνιστές του Ιωσήφ Στάλιν ένας μαχητικός και συνεπής υπερασπιστής της υπόθεσης της προλεταριακής επανάστασης και του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, που το διεθνές προλεταριάτο θα διατηρεί ζωντανό στη μνήμη του και θα τον τιμά για τους λαμπρούς του αγώνες.
«Φωνή της Αλήθειας», αρ. φυλ. 26, 1-31 Δεκέμβρη 1994
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου